The nematode Spirocerca lupi is a p

The nematode Spirocerca lupi is a parasite of dogs with beetles of several species serving as intermediate hosts. The medical records of 50 dogs diagnosed with spirocercosis at the Hebrew University Veterinary Teaching Hospital (HUVTH) in Israel during 1991-1999 were retrospectively reviewed and compared to a control group (n=100). There was a seven-fold increase in the annual number of dogs diagnosed with spirocercosis during these years while the hospital caseload increased by 80%, indicating an emerging outbreak of this infection. Dogs from the greater Tel Aviv area were at the highest risk of being diagnosed with spirocercosis with 74% of the cases originating from this region compared to only 17% of the controls. The disease appeared to have a primarily urban pattern of distribution with a significantly higher percentage (P=0.025) of dogs from cities versus rural areas, as compared to the control group. Sixty-two percent of the cases were diagnosed during the colder months of December through April. The median age of infected dogs was 5 years, with dogs 1 year old or younger at the lowest risk of being diagnosed with spirocercosis. Large breeds were at a higher risk of infection in comparison to small breeds and the Labrador Retriever was significantly over represented (P=0.027) in the study group compared to the control population. The most common signs were vomiting or regurgitation (60%), pyrexia (24%), weakness (22%), respiratory abnormalities (20%), anorexia (18%), melena (18%) and paraparesis (14%). A caudal esophageal mass was identified by radiography in 53% of the dogs and spondylitis of the thoracic vertebrae in 33%. Fecal flotation was positive for S. lupi eggs in 80% of the dogs, and endoscopy was found to be the most sensitive diagnostic procedure and allowed diagnosis in 100% of the examined dogs. Fifty-three percent of the dogs were anemic and creatine kinase (CK) activities were elevated in 54%. Necropsy of 14 dogs revealed esophageal or gastric granulomas in 13 dogs, and an esophageal osteosarcoma in a single animal. Aortic aneurysms were found in six (43%) dogs. Out of 24, 15 dogs (63%) for which follow-up information was available died or were euthanized within 1 month of admission. The case-fatality rate decreased toward the end of the study period when improved therapy with avermectins became available.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นีมาโทดา Spirocerca lupi เป็นปรสิตของสุนัขกับด้วงหลายชนิดเป็นโฮสต์กลาง บันทึกทางการแพทย์วินิจฉัยว่าข้นที่การฮิบรูมหาวิทยาลัยสัตวแพทย์โรงพยาบาลสอน (HUVTH) ในอิสราเอลระหว่างปี 1991-1999 สุนัข 50 ย้อนหลังทบทวน และเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุม (n = 100) มีการเพิ่มจำนวนปีของสุนัขได้วินิจฉัยว่าในปีนี้ในขณะที่ caseload โรงพยาบาลเพิ่มขึ้น 80% บ่งชี้ว่า มีการระบาดของเชื้อนี้เกิดข้น seven-fold สุนัขจากเทลอาวีฟปริมณฑลที่มีความเสี่ยงสูงสุดของการวินิจฉัยกับข้น 74% ของกรณีที่มาจากภูมิภาคนี้เทียบกับเพียง 17% ของตัวควบคุมได้ โรคที่ปรากฏมีลวดลายเป็นหลักเมืองของแจกมีเปอร์เซ็นต์สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (P = 0.025) ของสุนัขจากเมืองกับชนบท เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม หกสิบสองเปอร์เซ็นต์ของกรณีได้รับการวินิจฉัยในช่วงเดือนธันวาคมถึงเมษายนอากาศเย็น อายุของสุนัขที่ติดเชื้อได้ 5 ปี หมา อายุ 1 ปี หรือเด็กที่มีความเสี่ยงต่ำสุดของการวินิจฉัยกับข้น สายพันธุ์ขนาดใหญ่มีความเสี่ยงสูงของการติดเชื้อเมื่อเทียบกับสายพันธุ์เล็ก และลาบราดอร์มีมากกว่าแสดง (P = 0.027) กลุ่มศึกษาเปรียบเทียบประชากรควบคุม อาการทั่วไปอาเจียน หรือสำรอก (60%), pyrexia (24%), ความอ่อนแอ (22%), ความผิดปกติของระบบทางเดินหายใจ (20%), อาการ (18%), melena (18%) และ paraparesis (14%) พบมวลหลอดอาหารครีบ โดย radiography spondylitis ของกระดูกสันหลังทรวงอกใน 33% และ 53% ของสุนัข อุจจาระลอยเป็นบวกสำหรับ S. lupi ไข่ 80% ของสุนัข และส่องกล้องเป็น การวินิจฉัยมีความสำคัญมากที่สุด และได้วินิจฉัยใน 100% สุนัขตรวจสอบ สามสิบเปอร์เซ็นต์ของสุนัขเป็นโรคโลหิตจาง และกิจกรรมไคเนสรี (CK) ถูกยกระดับ 54% Necropsy 14 สุนัขเปิดเผย granulomas หลอดอาหาร หรือกระเพาะอาหารในสุนัข 13 และกู้หลอดอาหารในสัตว์ตัวเดียว เอออร์ตาโป่งพองที่พบในสุนัข (43%) 6 จาก 24 สุนัข 15 (63%) ซึ่งมีข้อมูลตามตาย หรือที่ euthanized ภายใน 1 เดือนเข้า อัตราการตายกรณีลดลงยังจุดสิ้นสุดระยะเวลาการศึกษาเมื่อรักษาดีขึ้น ด้วย avermectins กลายเป็นพร้อมใช้งาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไส้เดือนฝอย Spirocerca Lupi เป็นปรสิตของสุนัขที่มีแมลงหลายชนิดที่ให้บริการเป็นเจ้าภาพกลาง เวชระเบียนของสุนัข 50 การวินิจฉัยด้วย spirocercosis ที่มหาวิทยาลัยสัตวแพทย์โรงพยาบาลการเรียนการสอนภาษาฮิบ​​รู (HUVTH) ในอิสราเอลในช่วง 1991-1999 ทบทวนย้อนหลังและเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม (n = 100) มีเพิ่มขึ้นเจ็ดเท่าในหมายเลขประจำปีของสุนัขกับการวินิจฉัย spirocercosis ในปีนี้ในขณะที่ปริมาณคดีที่โรงพยาบาลเพิ่มขึ้น 80% แสดงให้เห็นการระบาดของโรคที่เกิดขึ้นใหม่ของการติดเชื้อนี้ สุนัขจากพื้นที่มากขึ้นเทลอาวีอยู่ในความเสี่ยงสูงสุดของการวินิจฉัยด้วย spirocercosis กับ 74% ของกรณีที่มีต้นกำเนิดมาจากภูมิภาคนี้เมื่อเทียบกับเพียง 17% ของการควบคุม โรคที่ไม่ปรากฏว่ามีรูปแบบในเมืองหลักของการกระจายที่มีเปอร์เซ็นต์ที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0.025) ของสุนัขจากเมืองกับชนบทเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม หกสิบสองเปอร์เซ็นต์ของกรณีที่ได้รับการวินิจฉัยในช่วงเดือนที่หนาวเย็นของเดือนธันวาคมถึงเดือนเมษายน อายุเฉลี่ยของสุนัขที่ติดเชื้อเป็นเวลา 5 ปีกับสุนัข 1 ปีหรืออายุน้อยกว่าที่มีความเสี่ยงต่ำสุดของการวินิจฉัยด้วย spirocercosis สายพันธุ์ขนาดใหญ่ที่มีความเสี่ยงสูงของการติดเชื้อในการเปรียบเทียบกับสายพันธุ์ที่มีขนาดเล็กและลาบราดอร์รีทรีฟอย่างมีนัยสำคัญมากกว่าตัวแทน (p = 0.027) ในกลุ่มการศึกษาเมื่อเทียบกับประชากรควบคุม อาการที่พบบ่อยมากที่สุดคืออาเจียนหรือสำรอก (60%), ไข้ (24%), อ่อนแอ (22%), ความผิดปกติของระบบทางเดินหายใจ (20%), อาการเบื่ออาหาร (18%), melena (18%) และ paraparesis (14%) มวลหลอดอาหารหางถูกระบุโดยการถ่ายภาพรังสีใน 53% ของสุนัขและ spondylitis ของทรวงอกกระดูกสันหลังใน 33% ลอยอยู่ในน้ำอุจจาระเป็นบวกสำหรับเอสไข่ Lupi ใน 80% ของสุนัขและการส่องกล้องตรวจพบว่าเป็นขั้นตอนการวินิจฉัยที่สำคัญที่สุดและได้รับอนุญาตในการวินิจฉัยโรค 100% ของสุนัขตรวจสอบ ห้าสิบสามเปอร์เซ็นต์ของสุนัขเป็นโรคโลหิตจางและครีไคเนส (CK) กิจกรรมที่ได้รับการยกระดับใน 54% การชันสูตรศพของสุนัข 14 เปิดเผยหลอดอาหารหรือกระเพาะอาหาร granulomas ในสุนัข 13 และ osteosarcoma หลอดอาหารในสัตว์ที่เดียว โป่งพองของหลอดเลือดที่พบในหก (43%) สุนัข ออกจาก 24 15 สุนัข (63%) ซึ่งติดตามข้อมูลได้ทั้งหมดเสียชีวิตหรือไม่ก็ถูกฆ่าเพื่อเก็บเนื้อเยื่อภายใน 1 เดือนของการรับสมัคร อัตราการเสียชีวิตลดลงในช่วงท้ายของระยะเวลาการศึกษาเมื่อการปรับปรุงการรักษาด้วย avermectins กลายเป็นใช้ได้