Hakyeon was bored. The stylist had

Hakyeon was bored. The stylist had finished with him fifteen minutes ago, and now there was nothing left to do but wait. It was amazing how much of their days were spent waiting. They woke up every morning, oftentimes before the sun was even properly out, and zombie walked to the music show of the day, and after being slathered in makeup and hair gel, they just sat around waiting for their rehearsal to start, then waited around some more for their proper stage. It was a lot of starting and stopping, twenty minutes of rushing frantically interposed with long hours of dullness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Hakyeon ถูกเบื่อ สไตลิสต์ที่จบกับเขาสิบห้านาทีที่ผ่านมา และตอนนี้ มีอะไรเหลือให้ทำแต่รอ มันก็น่าอัศจรรย์มากวันใช้ไปรอ พวกเขาตื่นขึ้นมาทุกเช้า อาจเกิดก่อนที่ดวงอาทิตย์ได้อย่างถูกต้องแม้ และผีดิบเดินการแสดงเพลงของวัน และหลังจากการแต่งหน้าและผมเจ slathered พวกเขาเพียงแค่นั่งรอบ ๆ รอซ้อมของพวกเขาเพื่อเริ่มต้น แล้วรอรอบบางมากขั้นที่เหมาะสม จำนวนมากของการเริ่ม และ หยุด ยี่สิบนาทีของการวิ่ง interposed เมามันกับความหมองคล้ำเวลานานได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Hakyeon เบื่อ สไตลิสได้เสร็จสิ้นกับเขาสิบห้านาทีที่ผ่านมาและตอนนี้มีอะไรเหลือที่จะทำ แต่รอ มันเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจเท่าใดของวันของพวกเขาได้ใช้เวลารอคอย พวกเขาตื่นขึ้นมาทุกเช้าอาจเกิดก่อนที่ดวงอาทิตย์ก็ยิ่งต้องออกและผีดิบเดินไปที่การแสดงดนตรีของวันและหลังจากที่ถูก slathered ในการแต่งหน้าและเจลผมพวกเขาเพียงแค่นั่งรอบรอสำหรับการฝึกซ้อมของพวกเขาที่จะเริ่มต้นแล้วรอรอบ บางมากขึ้นสำหรับขั้นตอนที่เหมาะสมของพวกเขา มันเป็นจำนวนมากของการเริ่มต้นและหยุดยี่สิบนาทีวิ่ง interposed เมามันกับเวลานานของความหมองคล้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

hakyeon เบื่อ หน้าจบเขาสิบห้านาทีที่แล้ว และตอนนี้ก็ไม่มีอะไรทำนอกจากรอ มันน่าพิศวงเท่าใดของวันของพวกเขาใช้เวลารอ ตื่นนอนทุกเช้า อาจเกิดก่อนดวงอาทิตย์ขึ้นด้วยซ้ำ และซอมบี้ก็เดินไปโชว์เพลงของวัน และหลังจากถูก slathered ในแต่งหน้าและผมเจล พวกเขาแค่นั่งรอพวกเขาจะเริ่มซ้อมแล้วรอรอบบางเพิ่มเติมสำหรับขั้นตอนที่เหมาะสมของพวกเขา มันมากของการเริ่มต้นและการหยุด 20 นาทีของการวิ่งลนลาน interposed ด้วยชั่วโมงที่ยาวนานของความโง่ .