As parametric data assumptions were

As parametric data assumptions were met
(Shapiro-Wilks test, P4 0.05), mixed-design
(trial 6time) factorial analysis of variance (ANOVA)
was used to compare PImax, RPE, and
dyspnoea between groups. One-way repeated-measures
ANOVA was used to compare distances
covered. Where appropriate, post-hoc analyses for
PImax, RPE, and dyspnoea via one-way repeatedmeasure
ANOVAs per condition per trial were
used to assess within-trial differences. MannWhitney
U-tests were used to compare groups
per time point per trial. Where significant differences
were identified, effect sizes were calculated
using Cohen’s d (the pooled standard deviation
was used). Accordingly, an effect size of 0.2 was
deemed small, 0.5 medium, and 0.8 or above large
(Cohen, 1988). The coefficient of determination
was also calculated where appropriate. Pearson’s
correlation coefficient was used to assess the
relationship (expressed as percentage change from
Trial 1) between PImax and distance covered,
dyspnoea and distance covered, and RPE and
distance covered.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นพาราเมตริกข้อมูล ตรงตามสมมติฐาน(ทดสอบ Shapiro Wilks, P4 0.05), การออก แบบที่ผสมแฟกทอเรียล (ทดลองใช้ 6time) การวิเคราะห์ความแปรปรวน (ANOVA)ใช้ในการเปรียบเทียบ PImax คลินิกหลาย และพยายาลระหว่างกลุ่ม ทางเดียวซ้ำมาตรการใช้ ANOVA เพื่อเปรียบเทียบระยะทางครอบคลุม ที่เหมาะสม ลงรายการบัญชีเฉพาะกิจวิเคราะห์สำหรับPImax คลินิกหลาย และพยายาลผ่านทางเดียว repeatedmeasureANOVAs เงื่อนไขต่อทดลองได้ใช้ในการประเมินความแตกต่างในการทดลอง MannWhitneyU-ทดสอบใช้ในการเปรียบเทียบกลุ่มต่อเวลาจุดต่อทดลอง ที่แตกต่างกันมีระบุ ขนาดผลคำนวณใช้ d ของโคเฮน (pooled ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานใช้) ดังนั้น คือมีขนาดผลที่ 0.2ถือว่า 0.5 ขนาดเล็ก ขนาด กลาง และ 0.8 ขึ้น ไปใหญ่(โคเฮน 1988) ค่าสัมประสิทธิ์ของความมุ่งมั่นนอกจากนี้ยังได้คำนวณเหมาะสม ของเพียร์สันใช้สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ในการประเมินการ(แสดงเป็นเปอร์เซ็นต์การเปลี่ยนแปลงจากความสัมพันธ์ทดลองที่ 1) ระหว่าง PImax และระยะทางพยายาล และระยะทาง และคลินิกหลาย และระยะทางที่ครอบคลุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นสมมติฐานข้อมูลพาราพบ
(ทดสอบชาปิโร-วิลก์ส P4 0.05) ผสมการออกแบบ
(Trial 6time) การวิเคราะห์ปัจจัยความแปรปรวน (ANOVA)
ถูกนำมาใช้เพื่อเปรียบเทียบ PImax, RPE และ
หายใจลำบากระหว่างกลุ่ม วิธีการหนึ่งที่ซ้ำมาตรการ
ANOVA ถูกใช้ในการเปรียบเทียบระยะทางที่
ครอบคลุม ที่เหมาะสมโพสต์-hoc การวิเคราะห์
PImax, RPE และหายใจลำบากผ่านทางเดียว repeatedmeasure
ANOVAs ต่อสภาพต่อการพิจารณาคดีที่ถูก
ใช้ในการประเมินภายในการพิจารณาคดีความแตกต่าง MannWhitney
U-ทดสอบถูกนำมาใช้เพื่อเปรียบเทียบกลุ่ม
ต่อจุดเวลาต่อการพิจารณาคดี ที่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ
ที่ถูกระบุขนาดผลจะถูกคำนวณ
โดยใช้ D โคเฮน (ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน pooled
ถูกนำมาใช้) ดังนั้นขนาด 0.2 ผลของการถูก
ถือว่าขนาดเล็ก 0.5 ปานกลางและ 0.8 หรือสูงกว่าขนาดใหญ่
(โคเฮน, 1988) ค่าสัมประสิทธิ์ของการตัดสินใจ
ยังที่คำนวณได้ตามความเหมาะสม เพียร์สัน
สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ถูกใช้ในการประเมิน
ความสัมพันธ์ (แสดงเป็นอัตราการเปลี่ยนแปลงจาก
การทดลอง 1) ระหว่าง PImax และระยะทางที่ครอบคลุม,
หายใจลำบากและระยะทางที่ครอบคลุมและ RPE และ
ระยะทางที่ครอบคลุม