Most studies available in the liter

Most studies available in the literature regarding black rice report the extraction of anthocyanins with methanol and hydrochloric acid. In the present study, ethanol and citric acid were used because they present lower toxicity as compared to methanol and hydrochloric acid (Escribano-Bailón et al., 2004). The anthocyanin content in a food extract may be affected by the process of extraction, solvent type and its concentration in a solution, time and temperature of extraction, degree of maturation and variety of the food, among others (Cacace & Mazza, 2003). Comparing the content of anthocyanins in black rice with other grains, the value obtained for the black rice (120.4 mg 100 g−1) was higher than that of amaranth, 90.83–103.6 mg 100 g−1 and quinoa, 120.4 mg 100 g−

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาในวรรณกรรมเกี่ยวกับข้าวสีดำส่วนใหญ่รายงานการสกัดด้วยเมทานอลและกรดไฮโดรคลอริก anthocyanins ในปัจจุบันศึกษา เอทานอลและกรดถูกนำมาใช้เนื่องจากพวกเขามีความเป็นพิษต่ำกว่าเมื่อเทียบกับเมทานอลและกรดไฮโดรคลอริก (Escribano-Bailón et al. 2004) เนื้อหานั้นในการแยกอาหารอาจได้รับผลจากกระบวนการสกัด ชนิดของตัวทำละลาย และความเข้มข้นในการแก้ปัญหา เวลา และอุณหภูมิของสกัด ระดับของการเจริญเติบโตและความหลากหลายของอาหาร อื่น ๆ (Cacace & Mazza, 2003) เปรียบเทียบเนื้อหาของ anthocyanins ในข้าวสีดำกับธัญพืชอื่น ๆ ค่าข้าวสีดำ (g−1 100 120.4 mg) ได้ถูกสูงกว่าของอมาแรนธ์ g−1 100 mg 90.83 – 103.6 องศา และเมล็ดคีน g− 100 120.4 mg

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาส่วนใหญ่ที่มีอยู่ในวรรณคดีเรื่องข้าวสีดำรายงานการสกัด anthocyanins กับเมทานอลและกรดไฮโดรคลอริก ในการศึกษาปัจจุบันเอทานอลและกรดซิตริกถูกนำมาใช้เพราะพวกเขานำเสนอความเป็นพิษต่ำกว่าเมื่อเทียบกับเมทานอลและกรดไฮโดรคลอริก (Escribano-Bailon et al., 2004) เนื้อหา anthocyanin ในสารสกัดจากอาหารที่อาจได้รับผลกระทบโดยกระบวนการของการสกัดชนิดทำละลายและความเข้มข้นในการแก้ปัญหาเวลาและอุณหภูมิของการสกัดการศึกษาระดับปริญญาของการเจริญเติบโตและความหลากหลายของอาหารอื่น ๆ ในกลุ่ม (Cacace และ Mazza 2003) เดอะ เปรียบเทียบเนื้อหาของ anthocyanins ในข้าวสีดำกับธัญพืชอื่น ๆ ค่าที่ได้รับสำหรับข้าวสีดำ (120.4 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม-1) สูงกว่าของผักโขม, 90.83-103.6 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม-1 และ quinoa, 120.4 มิลลิกรัม 100 G-

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนใหญ่การศึกษาที่มีอยู่ในวรรณกรรมเกี่ยวกับรายงานข้าวดำการสกัดแอนโทไซยานินด้วยเมทานอลและกรดเกลือ . ในการศึกษา , เอทานอล และกรดซิตริกที่ใช้เพราะพวกเขานำเสนอความเป็นพิษลดลงเมื่อเทียบกับเมทานอลและกรดเกลือ ( escribano ประกันตัวเลออง et al . , 2004 ) มีแอนโธไซยานินปริมาณในอาหารสารสกัด อาจได้รับผลกระทบจากกระบวนการสกัด ชนิดและความเข้มข้นของตัวทำละลายในสารละลาย , เวลาและอุณหภูมิของการสกัด , ระดับของการเจริญเติบโตและความหลากหลายของอาหาร , หมู่คนอื่น ๆ ( cacace & Mazza , 2003 ) เปรียบเทียบเนื้อหาของแอนโทไซยานินในข้าวสีดำกับธัญพืชอื่นๆ ค่าได้ สำหรับข้าวดำ ( 120.4 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม− 1 ) สูงกว่าผักโขม , 90.83 103.6 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม ) − 1 และ quinoa , − 120.4 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม