Pregnant women or women in the post

Pregnant women or women in the postpartum period with acute-onset, severe systolic hypertension; severe diastolic hypertension; or both require antihypertensive therapy. The goal is not to normalize BP, but to achieve a range of 140-150/90-100 mm Hg in order to prevent repeated, prolonged exposure of the patient to severe systolic hypeytention, with subsequent loss of cerebral vasculature autoregulation. When this happens, maternal stabilization should occur before delivery, even in urgent circumstances(11). When acute-onset, severe hypertention is diagnosed in the office setting, the Recommendations
First-line Therapy
Intravenous (IV) labetalol and hydralazine have long been considered first-line medications for the management of acute-onset, severe hypertention in pregnant women and women in the postpatum period. Although, relatively less information currently exists for the use of calcium channel blockers for this clinical indication, the evidence available suggests that oral nifedipine also may be considered as a first-line therapy (12-15). Some studies have shown that women who received oral nifedipine had their BP lowered more quickly than with either IV labetolol or hydralazine, and had significant increase in urine output (12,16). Concern for neuromuscular blockade and severe hypotension with the contemporaneous use of nifedipine and magnesium sulfate were not substantiated in a large retrospective review (17). However, because both drugs are calcium antagonists, careful monitoring is advisable.
Patients may respond to one drug and not another. Magnesium sulfate is not recommended as an antihypertensive agent, but magnesium sulfate remains the drug of choice for seizure prophylaxis in severe preeclampsia and for controlling seizures in eclampsia. Box 1, Box 2, and Box 3 outline order sets for the use of labetalol, hydralazine, and nifedipine for the initial management of acute-onset, severe hypertension in women who are pregnant or in the postpartum period with preeclampsia or eclampsia (12-14, 16, 18). It is important to note differences in

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หญิงตั้งครรภ์หรือสตรีในระยะหลังคลอดที่มีเฉียบพลันที่เริ่มมีอาการความดันโลหิตสูง systolic รุนแรง ความดันโลหิตสูง diastolic รุนแรง หรือทั้งสองอย่างต้องมีการรักษาความดันโลหิตสูง เป้าหมายของเราคือไม่ปกติ BP แต่เพื่อให้บรรลุช่วง 140-150 / 90-100 มิลลิเมตรปรอทเพื่อที่จะป้องกันไม่ให้ซ้ำสัมผัสเป็นเวลานานของผู้ป่วยที่จะ hypeytention systolic รุนแรงกับการสูญเสียที่ตามมาของเส้นเลือดสมอง autoregulation เมื่อเกิดเหตุการณ์นี้การรักษาเสถียรภาพของมารดาควรจะเกิดขึ้นก่อนที่จะส่งมอบแม้จะอยู่ในสถานการณ์เร่งด่วน (11) เมื่อเฉียบพลันโจมตี Hypertention
รุนแรงมีการวินิจฉัยในการตั้งสำนักงานที่แนะนำครั้งแรกที่สายการบำบัดในหลอดเลือดดำ
(IV) labetalol และ hydralazine ได้รับการพิจารณายาบรรทัดแรกสำหรับการจัดการของเฉียบพลันโจมตี Hypertention รุนแรงในหญิงตั้งครรภ์และหญิง ในช่วงเวลา postpatum แม้ว่าข้อมูลค่อนข้างน้อยมีอยู่ในปัจจุบันสำหรับการใช้งานของแคลเซียมแชนแนลบล็อกเกอร์สำหรับการบ่งชี้ทางคลินิกนี้มีหลักฐานแสดงให้เห็นว่ายารับประทาน nifedipine นอกจากนี้ยังอาจได้รับการพิจารณาเป็นยาบรรทัดแรก (12-15) บางการศึกษาแสดงให้เห็นว่าผู้หญิงที่ได้รับยารับประทาน nifedipine BP ของพวกเขาได้ลดลงอย่างรวดเร็วกว่าที่มีทั้ง IV labetolol หรือ hydralazine และมีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการส่งออกปัสสาวะ (12,16) ความกังวลสำหรับการปิดล้อมประสาทและกล้ามเนื้อและความดันเลือดต่ำรุนแรงที่มีการใช้สมัยของ nifedipine และแมกนีเซียมซัลเฟตไม่ได้รับการพิสูจน์ในการตรวจสอบย้อนหลังขนาดใหญ่ (17) แต่เนื่องจากยาเสพติดทั้งสองคู่อริแคลเซียม, การตรวจสอบอย่างระมัดระวังแนะนำ.
ผู้ป่วยอาจตอบสนองต่อหนึ่งยาเสพติดและไม่ได้อีก แมกนีเซียมซัลเฟตไม่แนะนำให้เป็นตัวแทนความดันโลหิตสูง แต่ยังคงแมกนีเซียมซัลเฟตยาเสพติดของทางเลือกสำหรับการป้องกันโรคลมชักในครรภ์เป็นพิษอย่างรุนแรงและในการควบคุมอาการชักใน eclampsia 1 กล่องกล่องที่ 2 และ 3 กล่องร่างชุดเพื่อให้การใช้งานของ labetalol, hydralazine และ nifedipine สำหรับการจัดการเริ่มต้นของการเริ่มมีอาการเฉียบพลัน, ความดันโลหิตสูงอย่างรุนแรงในผู้หญิงที่กำลังตั้งครรภ์หรือหลังคลอดในช่วงเวลาที่มีครรภ์หรือ eclampsia (12 14, 16, 18) มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบความแตกต่างใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สตรีมีครรภ์หรือสตรีหลังคลอด ด้วยการโจมตีแบบรุนแรง โรคความดันโลหิตสูงรุนแรง ความดันโลหิตสูง diastolic systolic ; ; หรือทั้งสองต้องใช้ยาลดความดันโลหิตบำบัด เป้าหมายคือไม่ปรับความดัน แต่เพื่อให้บรรลุช่วง 140-150 / 90-100 มม. ปรอท เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดซ้ำ การเปิดรับเป็นเวลานานของผู้ป่วยขณะ hypeytention รุนแรง ,กับการสูญเสียที่ตามมาของโรค vasculature autoregulation . เมื่อเกิดเหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นก่อนคลอดมารดามีเสถียรภาพแม้ในภาวะคับขัน ( 11 ) เมื่ออาการเริ่มรุนแรงเป็นนิจ ไฮเพอร์เทนชั่นในสำนักงานการตั้งค่าคำแนะนำการรักษา

สายแรกเข้าเส้นเลือด ( IV ) ลาบิทาลอล และไฮดราลาซีนได้รับการพิจารณา 2 โรค สำหรับการจัดการของอาการเฉียบพลัน รุนแรง ไฮเพอร์เทนชั่นในหญิงตั้งครรภ์และหญิงในช่วง postpatum . แม้ว่า ข้อมูลค่อนข้างน้อย ปัจจุบันมีการใช้เอบียูสำหรับข้อบ่งชี้ทางคลินิกนี้หลักฐานที่มีอยู่แสดงให้เห็นว่าปากนิเฟดิพีนอาจจะถือว่า เป็นต้น การรักษา ( 12 ) บางการศึกษาแสดงให้เห็นว่าผู้หญิงที่ได้รับในช่องปากของไนเฟดิพีนมีความดันโลหิตลดลงได้รวดเร็วกว่า ด้วย 4 labetolol หรือไฮดราลาซีน และในปัสสาวะเพิ่มขึ้น ( 12,16 )ความห่วงใยและปิดล้อมและรุนแรงต่ำ ด้วยการใช้แมกนีเซียมซัลเฟต ซึ่งเกิดขึ้นในสมัยเดียวกันของนิเฟดิพีน และไม่มีแก่นสารในการตรวจสอบย้อนหลัง ขนาดใหญ่ ( 17 ) อย่างไรก็ตาม เนื่องจากยาทั้งสองตัวยาต้านแคลเซียม การเฝ้าระวังจะแนะนํา .
ผู้ป่วยอาจตอบสนองต่อยาเดียว และไม่ใช่คนอื่น แมกนีเซียม ซัลเฟต ไม่แนะนำให้ใช้เป็นยาลดความดันโลหิต ตัวแทน ,แต่แมกนีเซียมซัลเฟตยังหลงยึดใน preeclampsia รุนแรงการป้องกันโรคและการควบคุมอาการชักในชัก . กล่อง 1 กล่อง 2 กล่อง 3 ชุดร่างเพื่อใช้ลาบิทาลอลไฮดราลาซีน และ ไนเฟดิพีน , สำหรับการจัดการเริ่มต้นของการโจมตีรุนแรง โรคความดันโลหิตสูงรุนแรง ในหญิงที่กำลังตั้งครรภ์ หรือหลังคลอด ด้วย preeclampsia หรือชัก ( 12-14 , 1618 ) มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบความแตกต่างใน