The WTO Ministerial declaration had

The WTO Ministerial declaration had so far been based on a ‘consensus’ arrived at after attempt the round of negotiations. At Nairobi too, the negotiations were extended by a day, but the final declaration for the first time explicitly stated the differences in as clear terms as possible. Para 34 of the Nairobi declaration, for instance, states “some wish to identify and discuss other issues for negotiations; while others do not.”
This is certainly a departure from the past where the outcomes were binding and carried a penalty for any violations. I have never seen any mention of the divergent views/claims over the huge agricultural subsidiesเงินอุดหนุน being doled outเจียด/ออก by US/EU to its farmers in any of the earlier declarations. Even at the 5th WTO Ministerial Conference at Cancun, Mexico, in 2003, where the developed countries had wanted to talk about newer issues which benefitted them while the developing countries were insisting on finishing the contentious pending issues revolving around agriculture, both the divergent views were not mentioned in the final draft. Instead, the talks failed because there was no unanimous decision.
Again, at Geneva in 2008, when the US was not willing to ‘negotiate’ on cotton subsidies, it torpedoedฉลองชัย the talks which had almost reached the final flashpoint. In the final hours, India had succumbed over its demand for a Special Safeguard Measures (SSM) — to protect its domestic farming sector against any surge in cheaper imports – by agreeing to an alternate route. The next point, and the final, on the negotiating table were US cotton subsidies. The US had refused to even talk about cotton subsidies, and instead of stating this in the final draft, it preferred to walk out blaming India for the fiasco. The world was waiting with abated breath for the final outcome, long overdue, but the talks collapsed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จนได้รับจากการประกาศรัฐมนตรีองค์การการค้าโลกใน 'ฉันทามติ' มาถึงหลังจากพยายามรอบของการเจรจา ที่ไนโรบี เกินไป การเจรจาถูกขยาย โดยวัน แต่รายงานสุดท้ายเป็นครั้งแรกได้ระบุความแตกต่างในเป็นคำที่ชัดเจนที่สุด Para 34 ของประกาศไนโรบี เช่น รัฐบางสารระบุ และหารือเกี่ยวกับปัญหาอื่น ๆ ในการเจรจา ในขณะที่คนอื่นไม่"แน่นอนเป็นการเดินทางจากผ่านมาที่ผลถูกผูก และดำเนินการลงโทษสำหรับการละเมิดใด ๆ ผมไม่เคยเห็นใด ๆ กล่าวถึงมุมมองที่แตกต่าง/อ้างผ่าน subsidiesเงินอุดหนุน เกษตรขนาดใหญ่ที่ถูก doled outเจียด/ออก จากสหรัฐอเมริกา / EU กับของเกษตรกรในการประกาศก่อนหน้านี้ แม้ในการประชุมรัฐมนตรีองค์การการค้าโลก 5 ที่แคนคูน เม็กซิโก 2003 ที่ประเทศพัฒนาแล้วอยากจะพูดคุยเกี่ยวกับปัญหาใหม่ที่รับประโยชน์พวกเขาในขณะที่ประเทศกำลังพัฒนาได้ยืนยันในการถกเถียงปัญหาหมุนรอบเกษตรที่ค้างอยู่เสร็จสิ้น ทั้งสองมุมมองที่แตกต่างได้กล่าวถึงในแบบร่างขั้นสุดท้าย แทน การเจรจาล้มเหลวเพราะตัดสินใจไม่เป็นเอกฉันท์อีกครั้ง ที่เจนีวาในปี 2008 เมื่อสหรัฐอเมริกาไม่ยินดีที่เจรจาในการอุดหนุนฝ้าย มัน torpedoedฉลองชัย พูดถึงซึ่งมีเกือบถึงแฟลชพอยต์สุดท้าย ในชั่วโมงสุดท้าย อินเดียได้ยอมจำนนมากกว่าอุปสงค์ที่สำหรับเป็นพิเศษป้องกันมาตรการ (SSM) — เพื่อปกป้องภาคการเกษตรภายในประเทศกับกระชากใด ๆ นำเข้าถูกกว่า – ยินยอมเป็นเส้นทางอื่น จุดถัดไป และสุดท้าย บนโต๊ะเจรจาได้อุดหนุนฝ้ายสหรัฐอเมริกา สหรัฐอเมริกาได้ปฏิเสธที่จะได้พูดคุยเกี่ยวกับการอุดหนุนฝ้าย และแทนที่ระบุนี้ในร่างฉบับสุดท้าย มันต้องการเพียงโทษอินเดียสำหรับความล้มเหลว โลกกำลังรออยู่กับลมหายใจลดลงสำหรับผลสุดท้าย เลย แต่พูดถึงยุบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปฏิญญารัฐมนตรีองค์การการค้าโลกที่ได้รับเพื่อให้ห่างไกลจาก " ฉันทามติ " มาถึงหลังจากพยายามรอบของการเจรจา ที่ไนโรบีด้วย การเจรจาถูกขยายโดยวัน แต่สุดท้ายการประกาศเป็นครั้งแรกอย่างชัดเจนระบุความแตกต่างในแง่ที่ชัดเจนที่สุด ไปยัง 34 ของประกาศ ไนโรบี ตัวอย่าง สหรัฐอเมริกา " บางคนต้องการที่จะระบุและหารือเกี่ยวกับประเด็นอื่น ๆ สำหรับการเจรจา ขณะที่คนอื่นไม่ได้ "นี้แน่นอน ออกเดินทางจากอดีตที่ผลมีข้อผูกพันและการลงโทษสำหรับการละเมิดใด ๆ . ผมไม่เคยเห็นพูดถึงใด ๆของความคิดเห็นแตกต่างกันเรียกร้องผ่านใหญ่การเกษตรอุดหนุนเงินอุดหนุนถูก doled ออกเจียด / ออกโดยเรา / EU ให้กับเกษตรกรในใด ๆของการประกาศก่อนหน้านี้ ที่ 5 การประชุมรัฐมนตรีองค์การการค้าโลกที่เมืองแคนคูน เม็กซิโก ในปี 2003 ที่ประเทศพัฒนาต้องการที่จะพูดคุยเกี่ยวกับปัญหาใหม่ที่ benefitted ขณะที่ประเทศกำลังพัฒนายังยืนยันในการพิจารณาประเด็นแย้งหมุนรอบเกษตรทั้งอเนกมุมมองที่ไม่ได้ถูกกล่าวถึงในร่างสุดท้าย แต่การเจรจาล้มเหลวเพราะไม่มีเป็นเอกฉันท์ในการตัดสินใจอีกครั้งที่เจนีวาในปี 2008 เมื่อเราไม่ได้เต็มใจที่จะ " เจรจา " อุดหนุนฝ้าย มันทิ้งระเบิดใส่ฉลองชัยการเจรจาซึ่งเกือบจะถึง Flashpoint ขั้นสุดท้าย ในชั่วโมงสุดท้าย , อินเดีย มีการเสียชีวิตกว่าความต้องการสำหรับการใช้มาตรการปกป้องพิเศษ ( SSM ) - เพื่อปกป้องภาคเกษตรกรรมภายในประเทศกับไฟกระชากในราคาถูก นำเข้า – โดยตกลงที่จะเป็นเส้นทางอื่น ประเด็นต่อไป และสุดท้าย บนโต๊ะเจรจา คือพวกเราอุดหนุนฝ้าย สหรัฐปฏิเสธที่จะพูดถึงการอุดหนุนฝ้าย และแทนที่ระบุในร่างสุดท้ายก็เลือกที่จะเดินออกมาตำหนิอินเดียล้มเหลว โลกกำลังรออยู่กับลมหายใจให้ลดลง ผล สุดท้าย เวลานาน แต่การเจรจาล้มลง