folk culture refers to the unifying

folk culture refers to the unifying expressive components of everyday life as enacted by localized, tradition-bound groups.[1] Earlier conceptualizations of folk culture focused primarily on traditions practiced by small, homogeneous, rural groups living in relative isolation from other groups.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัฒนธรรมพื้นบ้านหมายถึงส่วนประกอบรวมกันแสดงออกของชีวิตตามบัญญัติภาษาท้องถิ่น ประเพณีผูกกับกลุ่ม[1] conceptualizations ก่อนหน้านี้ของวัฒนธรรมพื้นบ้านที่เน้นหลักในประเพณีปฏิบัติ โดยอยู่ในกลุ่มอื่น ๆ กลุ่มเล็ก เหมือน ชนบท

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัฒนธรรมพื้นบ้านหมายถึงการแสดงออกส่วนประกอบรวม​​กันในชีวิตประจำวันเป็นตราขึ้นโดยเฉพาะกลุ่มประเพณีผูก. [1] conceptualizations ก่อนหน้าของวัฒนธรรมพื้นบ้านเน้นหลักในประเพณีปฏิบัติโดยมีขนาดเล็กเป็นเนื้อเดียวกันกลุ่มชนบทที่อาศัยอยู่ในการแยกความสัมพันธ์จากกลุ่มอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัฒนธรรมพื้นเมือง หมายถึงการรวมการแสดงส่วนประกอบของชีวิตทุกวันเป็นตราขึ้นโดยเฉพาะที่ ประเพณีผูกกลุ่ม [ 1 ] conceptualizations ก่อนหน้านี้ของวัฒนธรรมพื้นบ้าน เน้นหลักประเพณีปฏิบัติโดย เล็ก เป็นเนื้อเดียวกัน อาศัยอยู่ในชนบท กลุ่มญาติแยกจากกลุ่มอื่น ๆ