George Washington carver, who was b

George Washington carver, who was born a slave in 1861, became one of America’s greatest scientists in the field of agriculture. His discoveries changed farming in the South of the United States. A quiet and kind man, he could have become rich from his discoveries but preferred “to be of the greatest good to the greatest number of my people.”
George’s mother was a slave, but soon after he was born, he and his brother lost their mother and became orphans. They were raised by Moses and Susan Carver, who where their owners. Slaves took the names of their owners, so George Washington’s last name was Carvers too. In 1865, there were no longer slaves in the United States, but George and his brother continued to live with the Carvers. The Carvers gave him as much of an education as they could. At age 12, George left the Carvers to start life on his own.
For the next 12 years, he worked whenever he could and went to school whenever he could. He manages to finish high school and won a scholarship to go to Highland University. However, when he appeared at the university, they refused to admit him because he was black. This did not stop Caver. He continued to work and save money. Eventually, He went to Simpson College in 1890 to study painting and paid for his school by ironing clothes for other students. Soon, he realized he could not support himself as an artist and decided to study agriculture instead.
In 1891, he was accepted at Iowa Agricultural Collage. He was the only black student at the college, and usual he supported himself by doing small jobs. He amazed everyone with his special work with planted. After he graduated, the collage asked him to stay on as an instructor because his work with plants and chemistry was so outstanding. So Cavers stayed on and taught, but he continued his research with plants while he was teaching.

One day he received a letter from Booker T. Washington, who was the most respected black educator in the country. Washington asked him to work at the Tuskegee Institute, black agricultural school in Alabama. Tuskegee was a poor black school that could not give Carver a laboratory or a high salary, but Carver decided to go there.
In 1896, Carver started to teach and do research with plants at the Tuskegee Institute. He taught classes agriculture, and through his the South. Here, farmers had been growing cotton which wore out the soil. He showed farmers how to plant different crops like peanuts to make the soil richer. After a while, farmers did what he said and were growing more and more peanuts than from cotton.
Carvers developed many uses for the peanut. In fact, he found more than 300 uses for the peanut, and he became known as the “peanut man.” He received many prizes and awards for his work .He gave lectures about the uses of peanuts all over the United States and even spoke Congress about peanuts in 1921.Meanwhile, Carver began to experiment with the sweet potato and discovered more than 100 products that could be made from it, including glue for potage stamps.
By the 1930s, Carver had become famous all over the country and the world. He visited the Prince of Sweden and the British Prince of Wales. Thomas Edison asked Carver to work for him at the salary of more than $100,000 a year. The car manufacturer Henry ford also made him a generous offer. But Carver was not interested in money; he stayed on at the Tuskegee Institute with a monthly salary of $125.


In 1940, he gave all his life saving of $33,000 to the George Washington Carver Foundation to provide opportunities for African Americans to study in his field, because for Carver, “Education is the key to unlock the golden door of freedom…” Carver died in 1943.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จอร์จวอชิงตันการแกะสลัก ที่เกิดทาสใน 1861 เป็นนักวิทยาศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของอเมริกาในด้านการเกษตรอย่างใดอย่างหนึ่ง การค้นพบของเขาเปลี่ยนแปลงเกษตรในภาคใต้ของไทย คนเงียบ สงบดี เขาอาจมีอุดมสมบูรณ์จากการค้นพบของเขา แต่ "จะเป็นของดีที่สุดที่จำนวนคนของฉันสุด"แม่ของ George เป็นทาส แต่เร็ว ๆ นี้หลังจากที่เขาเกิดมา เขาและพี่ชายของเขาสูญเสียแม่ และกลายเป็น เด็กกำพร้า พวกเขาขึ้น โดย Moses และ Susan นี่ ผู้ที่เจ้าของ ทาสที่เอาชื่อของเจ้าของที่ เพื่อชื่อจอร์จวอชิงตันเป็นช่างแกะสลักด้วย ในปี 1865 ไม่มีทาสในสหรัฐ อเมริกา แต่จอร์จ และพี่ชายของเขายังคงอยู่กับการแกะสลัก การแกะสลักให้เขาการศึกษามากที่สุดเท่าที่จะทำ ที่อายุ 12 ปี จอร์จซ้ายแกะสลักเพื่อเริ่มต้นชีวิตของเขาเอง 12 ปี เขาทำงานทุก ครั้งที่เขาสามารถไปโรงเรียนได้เมื่อใดก็ ตามที่เขาสามารถ เขาจัดการจนจบมัธยม และได้รับรางวัลทุนการศึกษาไปยังมหาวิทยาลัยไฮแลนด์ อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาปรากฏตัวที่มหาวิทยาลัย พวกเขาปฏิเสธการยอมรับเขาเพราะเขาสีดำ นอกจากนี้นี้ไม่ได้หยุด Caver เขายังคงทำงาน และประหยัดเงิน ในที่สุด เขาไปวิทยาลัยซิมป์สันใน 1890 ศึกษาจิตรกรรม และโรงเรียนของเขาจ่ายรีดเสื้อผ้าสำหรับนักเรียนคนอื่น ๆ เร็ว ๆ นี้ เขาตระหนักว่า เขาสามารถสนับสนุนตัวเองเป็นศิลปิน และตัดสินใจเรียนเกษตรแทน In 1891, he was accepted at Iowa Agricultural Collage. He was the only black student at the college, and usual he supported himself by doing small jobs. He amazed everyone with his special work with planted. After he graduated, the collage asked him to stay on as an instructor because his work with plants and chemistry was so outstanding. So Cavers stayed on and taught, but he continued his research with plants while he was teaching.One day he received a letter from Booker T. Washington, who was the most respected black educator in the country. Washington asked him to work at the Tuskegee Institute, black agricultural school in Alabama. Tuskegee was a poor black school that could not give Carver a laboratory or a high salary, but Carver decided to go there.In 1896, Carver started to teach and do research with plants at the Tuskegee Institute. He taught classes agriculture, and through his the South. Here, farmers had been growing cotton which wore out the soil. He showed farmers how to plant different crops like peanuts to make the soil richer. After a while, farmers did what he said and were growing more and more peanuts than from cotton. แกะสลักพัฒนาจำนวนมากใช้สำหรับถั่วลิสง ในความเป็นจริง เขาพบถั่วลิสงใช้มากกว่า 300 และเขากลายเป็นที่รู้จักกันเป็นการ "ถั่วลิสงคน" เขาได้รับหลายรางวัลและรางวัลสำหรับงานของเขา เขาให้การบรรยายเกี่ยวกับการใช้ถั่วลิสงทั่วสหรัฐอเมริกา และแม้พูดการประชุมเกี่ยวกับถั่วลิสงใน 1921.Meanwhile การแกะสลักเริ่มทดลองกับมันหวาน และค้นพบมากกว่า 100 ผลิตภัณฑ์ที่สามารถทำจากมัน รวมถึงกาวสำหรับแสตมป์ potage โดย 1930 การแกะสลักได้กลายเป็นชื่อเสียงทั่วประเทศและทั่วโลก เขาชมเจ้าชายสวีเดนและอังกฤษเจ้าชายแห่งเวลส์ เอดิสัน Thomas ถามนี่ทำงานให้เขาได้เงินเดือนมากกว่า $ 100,000 ต่อปี เฮนรีฟอร์ดผู้ผลิตรถยนต์ยังทำเขาให้เป็น แต่นี่ไม่สนใจเงิน เขาพักอยู่ที่ สถาบัน Tuskegee เดือนของ $125ในปี 1940 เขาให้ชีวิตของเขาบันทึก $33,000 ไปมูลนิธิจอร์จวอชิงตันนี่จะให้โอกาสสำหรับชาวอเมริกันแอฟริกันศึกษาใน เนื่องจากสำหรับการแกะสลัก "การศึกษาเป็นกุญแจสำคัญในการปลดล็อคประตูทองของ..." นี่เสียชีวิตในปีค.ศ. 1943

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จอร์จวอชิงตันช่างแกะสลักที่เกิดทาสใน 1861 กลายเป็นหนึ่งในนักวิทยาศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของอเมริกาในด้านการเกษตร การค้นพบของเขาเปลี่ยนไปทำการเกษตรในภาคใต้ของสหรัฐอเมริกา เงียบสงบและใจดีคนเขาจะได้กลายเป็นคนรวยจากการค้นพบของเขา แต่อยาก "ให้เป็นของดีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดจำนวนมากที่สุดของคนของฉัน."
แม่ของจอร์จเป็นทาส แต่ไม่นานหลังจากที่เขาเกิดเขาและพี่ชายของเขาหายไป แม่ของพวกเขาและกลายเป็นเด็กกำพร้า พวกเขาได้รับการเลี้ยงดูจากโมเสสและซูซานแกะสลักที่ที่เจ้าของของพวกเขา ทาสเอาชื่อของเจ้าของของพวกเขาดังนั้นนามสกุลจอร์จวอชิงตันเป็นคาร์ฟเวอร์เกินไป ในปี 1865 ไม่มีทาสอีกต่อไปในประเทศสหรัฐอเมริกา แต่จอร์จและพี่ชายของเขายังคงอยู่กับคาร์ฟเวอร์ Carvers ให้เขามากที่สุดเท่าของการศึกษาเท่าที่จะทำได้ ตอนอายุ 12 จอร์จคาร์ฟเวอร์ที่เหลือที่จะเริ่มต้นชีวิตของเขาเอง.
สำหรับ 12 ปีข้างหน้าเขาทำงานเมื่อใดก็ตามที่เขาสามารถทำได้และไปโรงเรียนเมื่อใดก็ตามที่เขาสามารถทำได้ เขาจะเรียนจบสูงและได้รับรางวัลทุนการศึกษาที่จะไปมหาวิทยาลัยไฮแลนด์ แต่เมื่อเขาปรากฏตัวขึ้นที่มหาวิทยาลัยที่พวกเขาปฏิเสธที่จะยอมรับเขาเพราะเขาเป็นสีดำ นี้ไม่ได้หยุด Caver เขายังคงทำงานและประหยัดเงิน ในที่สุดเขาก็ไปซิมป์สันวิทยาลัยในปี 1890 เพื่อศึกษาการวาดภาพและการชำระเงินสำหรับโรงเรียนของเขาโดยการรีดผ้าเสื้อผ้าสำหรับนักเรียนคนอื่น ๆ ในไม่ช้าเขาก็ตระหนักว่าเขาไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองในฐานะศิลปินและตัดสินใจที่จะศึกษาการเกษตรแทน.
ในปี 1891 เขาได้รับการยอมรับที่ไอโอวา Collage การเกษตร เขาเป็นนักเรียนดำเท่านั้นที่วิทยาลัยและปกติเขาสนับสนุนตัวเองด้วยการทำงานที่มีขนาดเล็ก เขาประหลาดใจกับการทำงานทุกคนพิเศษของเขากับการปลูก หลังจากที่เขาจบการศึกษาภาพตัดปะขอให้เขาอยู่ในฐานะอาจารย์ผู้สอนเพราะการทำงานของเขากับพืชและเคมีเพื่อให้เป็นที่โดดเด่น ดังนั้น Cavers อยู่บนและสอน แต่เขายังคงวิจัยของเขากับพืชในขณะที่เขาได้รับการเรียนการสอน. วันหนึ่งเขาได้รับจดหมายจากบุ๊คเกอร์ตันวอชิงตันซึ่งเป็นสีดำการศึกษาการยอมรับมากที่สุดในประเทศ วอชิงตันถามเขาไปทำงานที่สถาบันทัสค์, โรงเรียนสีดำการเกษตรในอลาบามา ทัสค์เป็นโรงเรียนสีดำยากจนที่ไม่สามารถให้ช่างแกะสลักห้องปฏิบัติการหรือเงินเดือนสูง แต่แกะสลักตัดสินใจที่จะไปที่นั่น. ในปี 1896 แกะสลักเริ่มสอนและการทำวิจัยกับพืชที่สถาบันทัสค์ เขาสอนวิชาเกษตรและผ่านภาคใต้ของเขา นี่คือเกษตรกรที่ได้รับการปลูกฝ้ายที่สวมออกดิน เขาแสดงให้เห็นถึงวิธีการที่เกษตรกรปลูกพืชแตกต่างกันเช่นถั่วลิสงจะทำให้ดินที่ดียิ่งขึ้น หลังจากที่ในขณะที่เกษตรกรทำในสิ่งที่เขาพูดและกำลังเติบโตถั่วลิสงมากขึ้นและมากขึ้นกว่าจากผ้าฝ้าย. Carvers พัฒนาประโยชน์หลายอย่างสำหรับถั่วลิสง ในความเป็นจริงเขาก็พบว่ามากกว่า 300 ใช้สำหรับถั่วลิสงและเขากลายเป็นที่รู้จักในฐานะ "คนถั่วลิสง." เขาได้รับรางวัลมากมายและได้รับรางวัลสำหรับการทำงานของเขา .He บรรยายเกี่ยวกับการใช้ของถั่วลิสงทั่วสหรัฐอเมริกาและแม้กระทั่งการพูด สภาคองเกรสเกี่ยวกับถั่วลิสงใน 1921.Meanwhile แกะสลักเริ่มทดลองกับมันฝรั่งหวานและค้นพบกว่า 100 ผลิตภัณฑ์ที่อาจจะทำจากมันรวมทั้งกาวสำหรับแสตมป์ Potage. โดยช่วงทศวรรษที่ 1930 ได้กลายเป็นช่างแกะสลักที่มีชื่อเสียงทั่วประเทศและทั่วโลก . เขามาเยี่ยมเจ้าชายแห่งสวีเดนและอังกฤษเจ้าชายแห่งเวลส์ Thomas Edison ถามแกะสลักในการทำงานสำหรับเขาที่เงินเดือนมากกว่า $ 100,000 ต่อปีที่ ผู้ผลิตรถยนต์ฟอร์ดเฮนรี่ยังทำให้เขากลายเป็นข้อเสนอใจกว้าง แต่แกะสลักไม่ได้สนใจในเงิน; เขาอยู่ในที่สถาบันทัสค์มีเงินเดือนเดือนละ $ 125. ในปี 1940 เขาได้ให้การช่วยชีวิตของเขาทั้งหมดของ $ 33,000 กับ George Washington Carver มูลนิธิเพื่อเปิดโอกาสให้แอฟริกันอเมริกันที่จะศึกษาในด้านของเขาเพราะสำหรับแกะสลัก "การศึกษาคือ กุญแจสำคัญในการปลดล็อคประตูทองของเสรีภาพ ... "แกะสลักเสียชีวิตในปี 1943