Long before the first musical notat

Long before the first musical notation appeared in medieval manuscripts, the ancient Greeks had developed a highly complex and sophisticated system of notation which could record both vocal and instrumental music as well as indicating rhythm, but it was lost, as indicated by the lack of any musical notation in manuscripts until the ninth century (Yudkin 1989, 25). Although their method of recording music was lost, Greek theories on music theory survived and were an important part of medieval music theory. Thinkers such as Pythagoras and Plato studied, classified, and wrote about music, discovering that musical intervals could be expressed as mathematical ratios (Yudkin 1989, 23). Much of their work was transmitted to medieval readers through the works of the Roman author Boethius, whose book De Institutione Musica was used in schools and universities for around a thousand years and was very influential (Yudkin 1989, 26).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นานก่อนสัญลักษณ์ดนตรีแรกที่ปรากฏในยุคกลางเป็น กรีกโบราณได้พัฒนาระบบซับซ้อน และมีความซับซ้อนสูงของบันทึกที่สามารถบันทึกทั้งเพลง vocal และบรรเลงเป็นจังหวะแสดง แต่ก็สูญหาย ตามที่ระบุ โดยไม่มีสัญลักษณ์ใด ๆ ดนตรีในความเป็นจนถึงศตวรรษ 9 (Yudkin 1989, 25) แม้ว่าวิธีการบันทึกเพลงหายไป กรีกทฤษฎีในทฤษฎีดนตรีรอดชีวิต และมีส่วนสำคัญของทฤษฎีดนตรียุคกลาง Thinkers เช่น Pythagoras และเพลโตศึกษา ประเภท และเขียนเกี่ยวกับเพลง ค้นหาว่า ช่วงดนตรีอาจแสดงเป็นอัตราส่วนทางคณิตศาสตร์ (Yudkin 1989, 23) มากงานถูกส่งไปยังผู้อ่านยุคกลางผ่านงานของผู้เขียนโรมัน Boethius หนังสือที่ใช้ในโรงเรียนและมหาวิทยาลัยประมาณพันปีเดอ Institutione Musica และทรงอิทธิพลมาก (Yudkin 1989, 26)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นานก่อนที่จะโน้ตดนตรีปรากฏตัวครั้งแรกในต้นฉบับยุคกรีกโบราณได้พัฒนาระบบที่ซับซ้อนสูงและมีความซับซ้อนของโน้ตที่สามารถบันทึกทั้งเสียงดนตรีและมีประโยชน์เช่นเดียวกับการแสดงให้เห็นจังหวะ แต่มันก็หายไปตามที่ระบุโดยขาดการใด ๆ โน้ตดนตรีในต้นฉบับจนกระทั่งศตวรรษที่สิบเก้า (Yudkin 1989, 25) แต่วิธีการของพวกเขาในการบันทึกเพลงได้หายไปทฤษฎีกรีกทฤษฎีดนตรีรอดชีวิตและมีส่วนสำคัญของทฤษฎีดนตรียุคกลาง นักคิดเช่นพีธากอรัสและเพลโตศึกษาจำแนกและเขียนเกี่ยวกับเพลงที่พบว่าช่วงเวลาที่ดนตรีอาจจะแสดงเป็นอัตราส่วนทางคณิตศาสตร์ (Yudkin 1989, 23) มากในการทำงานของพวกเขาถูกส่งไปยังผู้อ่านในยุคกลางผ่านผลงานของผู้เขียนโรมันโบติอุสซึ่งเป็นหนังสือ institutione Musica ถูกนำมาใช้ในโรงเรียนและมหาวิทยาลัยประมาณพันกว่าปีและเป็นผู้มีอิทธิพลมาก (Yudkin 1989, 26)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นานก่อนที่โน้ตดนตรีปรากฏตัวครั้งแรกในยุคต้นฉบับ , กรีกได้พัฒนาระบบที่มีความซับซ้อนสูงและมีความซับซ้อนของเอกสารที่สามารถบันทึกทั้งเสียง และดนตรี ตลอดจนแสดงจังหวะ แต่มันก็หายไป ตามที่ระบุ โดยขาดการดนตรีสัญกรณ์ในต้นฉบับจนถึงศตวรรษที่ 9 ( ยุดคิน 1989 25 ) .แม้ว่าวิธีการของการบันทึกเพลงของพวกเขาก็หายไป ทฤษฎีของกรีกในทฤษฎีดนตรีรอดและเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของทฤษฎีดนตรีในยุคกลาง นักคิดเช่นพีทาโกรัสเพลโตและศึกษา จำแนก และเขียนเกี่ยวกับเพลงค้นพบว่าช่วงดนตรีอาจจะแสดงเป็นอัตราส่วนทางคณิตศาสตร์ ( ยุดคิน 1989 , 23 )มากของการทำงานของพวกเขาถูกส่งไปยังผู้อ่านในยุคกลาง ผ่านผลงานของผู้เขียน โรมัน เบอธีที่มีหนังสือ เดอ institutione Musica ถูกใช้ในโรงเรียนและมหาวิทยาลัยประมาณพันปี และมีอิทธิพลมาก ( ยุดคิน 1989 , 26 )