Antimicrobial resistance phenotypes

Antimicrobial resistance phenotypes (18 antimicrobials; disk diffusion method) and genotypes (38
antimicrobial resistance genes; PCR) of 20 pathogenic Vibrio parahaemolyticus strains isolated from
seafood in Shanghai wholesale markets between 2009 and 2013 were evaluated. Seventeen isolates
(85%) were resistant to one or more antimicrobials, and highest resistance was observed to ampicillin
(85%) and cephazolin (30%). And the isolates with tdh displayed higher resistant rates than isolates with
trh. Eight antimicrobial resistance genes (strB, aadA2, strA, tetA, floR, sulI, sulII, and sulIII) were detected in
these isolates. Surprisingly, the antimicrobial resistance phenotypes and genotypes of these isolates were
not consistent: some isolates were resistant to b-lactam or aminoglycoside, whereas the corresponding
genes were negative. Comparatively, aminoglycoside, tetracycline and chloramphenicol resistance genes
occurred in susceptibility isolates. This research reveals the mismatch phenomenon between the antimicrobial
resistance phenotype and genotype of seafood-derived pathogenic V. parahaemolyticus, and
that susceptibility isolates might be a potential risk source for storage and transmission of resistance
genes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

phenotypes ดื้อยา (18 ยาต้านจุลชีพ; วิธีการแพร่กระจายดิสก์) และยีน (38
ยีนดื้อยา; PCR) 20 Vibrio parahaemolyticus
สายพันธุ์ที่ทำให้เกิดโรคที่แยกได้จากอาหารทะเลในเซี่ยงไฮ้ตลาดขายส่งระหว่างปี2009 และ 2013 ได้รับการประเมิน เจ็ดไอโซเลท
(85%) มีความทนทานต่อหนึ่งหรือมากกว่ายาต้านจุลชีพและความต้านทานที่สูงที่สุดเป็นข้อสังเกตที่จะ ampicillin
(85%) และ cephazolin (30%) และสายพันธุ์ที่มี TDH แสดงอัตราการทนที่สูงกว่าสายพันธุ์ที่มี
TRH แปดยีนดื้อยา (strB, aadA2, Stra, Teta, Flor, Suli, sulII และ sulIII)
ถูกตรวจพบในสายพันธุ์เหล่านี้ แปลกใจที่ phenotypes
ดื้อยาและยีนของเชื้อเหล่านี้ไม่สอดคล้อง: ไอโซเลทบางคนทนต่อ B-lactam หรือ aminoglycoside
ขณะที่สอดคล้องกันยีนที่เป็นลบ เปรียบเทียบ aminoglycoside, tetracycline และ chloramphenicol
ยีนต้านทานที่เกิดขึ้นในสายพันธุ์อ่อนแอ การวิจัยครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงปรากฏการณ์ที่ไม่ตรงกันระหว่างยาต้านจุลชีพฟีโนไทป์และจีโนไทป์ต้านทานของอาหารทะเลที่ได้มาจากโวลต์ที่ทำให้เกิดโรค parahaemolyticus และสายพันธุ์อ่อนแอที่อาจจะเป็นแหล่งเสี่ยงสำหรับการจัดเก็บและการส่งผ่านของความต้านทานยีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกิดภาวะเชื้อดื้อยาต้านจุลชีพ ( 18 ยาต้านจุลชีพ ; ดิสก์แบบวิธี ) และพันธุ์ ( 38
ยีนต้านทานยาต้านจุลชีพ ; PCR ) ของเชื้อ Vibrio parahaemolyticus สายพันธุ์ที่แยกได้จาก 20
อาหารทะเลในตลาดขายส่งเซี่ยงไฮ้ระหว่าง 2009 และ 2013 ถูกประเมิน 17 สายพันธุ์
( 85% ) ต่อต้านการหนึ่งหรือมากกว่ายาต้านจุลชีพและความต้านทานสูงสุดพบแอมพิ
( 85% ) และ cephazolin ( 30 % ) และไอโซเลท tdh แสดงอัตราที่สูงกว่าสายพันธุ์ทนกับ
เจ้าชาย . ยีนต้านทานสารต้านจุลชีพแปด ( strb aada2 Teta เ , , , , suli Flor sulii , , , และ suliii ) ถูกตรวจพบใน
เหล่านี้ของเชื้อ จู่ ๆ เกิดการดื้อต่อสารต้านจุลชีพ และพันธุ์เหล่านี้ไอโซเลท
ไม่สอดคล้องกัน :บางสายพันธุ์เป็นป้องกัน b-lactam หรืออะมิโนกลัยโคไซด์ ส่วนยีนที่เกี่ยวข้อง
เป็นลบ เปรียบเทียบ , 2538 , tetracycline และ chloramphenicol ยีนต้านทาน
เกิดขึ้นในกลุ่มของเชื้อ การวิจัยนี้แสดงให้เห็นไม่ตรงกันปรากฏการณ์ระหว่างจุลชีพ
ต้านทานการโตของอาหารทะเลได้เชื้อโรค tdh และ
จะเป็นแหล่งที่รวบรวมจากความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นสำหรับการจัดเก็บและการส่งผ่านของยีนต้านทาน