Origins of a Distinct African Cultu

Origins of a Distinct African Culture in the Louisiana Territory
The ethnic and cultural contours of the slave population during this period have been the subject of debate between two main scholars. Hall has argued that the large majority of Africans imported into Louisiana under French rule came from the Senegambia region of West Africa and were of the same ethnicity, the Bambara people. Hall also maintains that this geographical and ethno-cultural homogeneity was essential to the development of a distinct Creole culture that manifested itself in slave language, family structure, and religion. The creation of an “Afro-Creole culture,” according to Hall, helped to foster significant resistance to slavery. Although the slave population greatly increased and became more diverse under Spanish rule, its cultural foundations were established early.

Thomas Ingersoll has contested Hall’s interpretation, questioning the geographical and ethno-cultural homogeneity of the slave population. He has also challenged the degree to which this homogeneity influenced an emerging Creole culture, and the notion that this culture formed the wellsprings of widespread resistance. In short Ingersoll argues that being outnumbered by the Africans and Afro-Creoles forced more cooperation and upward mobility among the white settlers. Despite this scholarly debate, the fact that the African slave trade virtually ceased after 1731 undoubtedly contributed to the development of a creolized slave population and culture. Indeed, the relatively small slave population, which exhibited at least a measure of ethno-cultural homogeneity, and the generally unsettled condition of the colony may have given slaves in Louisiana from the 1730s on a greater ability to shape the contours of the slave regime than was the case in other North American colonies, where more diverse slave populations were confronted by more stable colonial establishments and more unified ruling elites.

Relations between colonists and enslaved people in Louisiana were regulated by the 1724 Code Noir. Slave owners were subject to penalties if they did not provide their enslaved workers with food and care for them in their old age; owners were also supposed to ensure that their slaves were baptized and married in the Roman Catholic faith. Owners could free slaves only with the permission of the colony’s Superior Council. Many of the code’s fifty-five articles placed restrictions on the slaves: among other things, they were prohibited from carrying weapons, owning property, marrying whites, or gathering with slaves belonging to other masters. Because the Code Noir spelled out strict consequences for owners who mistreated their slaves or fathered children by enslaved women, it was once believed to have made slavery less brutal in French Louisianathan in other colonies. However, historical scholarship has effectively refuted the notion that enslaved people received more humane treatment in French Louisiana than elsewhere.

Despite the harsh conditions slaves endured, an Afro-Creole cohort emerged by mid-century. These Creole slaves experienced a cultural life in which many African traditions survived, but their frame of reference was Louisiana and its mix of African, European, and American Indian influences. Whether or not this creolized slave culture provided the foundations for organized resistance, it nonetheless found expression in religious practices and beliefs, folktales, oral and food traditions, and family life. Moreover, while certain elements of the slaves’ culture were unique to the slave experience, other elements blended with those of an emerging white Creole population to create a complex culture that transcended race and is still evident today.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ต้นกำเนิดของวัฒนธรรมแอฟริกาแตกต่างกันในดินแดนรัฐลุยเซียนารูปทรงทางชาติพันธุ์ และวัฒนธรรมของประชากรทาสช่วงนี้มีเรื่องอภิปรายระหว่างนักวิชาการสองหลัก ฮอลล์ได้โต้เถียงว่า ใหญ่ของแอฟริกาเข้ารัฐลุยเซียนาภายใต้ปกครองของฝรั่งเศสมาจากภาค Senegambia ของแอฟริกาตะวันตก และถูกชนเดียวกัน คนเกษตร ห้องรักษาที่ นี้ homogeneity ethno วัฒนธรรม และภูมิศาสตร์เป็นสิ่งสำคัญที่การพัฒนาแหล่งวัฒนธรรมแตกต่างกันที่ประจักษ์เองในภาษาทาส โครงสร้างครอบครัว และศาสนา ช่วยสร้างการ "อัฟโฟรเฮติวัฒนธรรม ตามหอ เพื่อเสริมสร้างความต้านทานที่สำคัญไปเป็นทาส แม้ว่าประชากรทาสมากเพิ่มขึ้น และกลายเป็นมีความหลากหลายมากขึ้นภายใต้กฎสเปน รากฐานของวัฒนธรรมได้ก่อตั้งก่อน Thomas Ingersoll has contested Hall’s interpretation, questioning the geographical and ethno-cultural homogeneity of the slave population. He has also challenged the degree to which this homogeneity influenced an emerging Creole culture, and the notion that this culture formed the wellsprings of widespread resistance. In short Ingersoll argues that being outnumbered by the Africans and Afro-Creoles forced more cooperation and upward mobility among the white settlers. Despite this scholarly debate, the fact that the African slave trade virtually ceased after 1731 undoubtedly contributed to the development of a creolized slave population and culture. Indeed, the relatively small slave population, which exhibited at least a measure of ethno-cultural homogeneity, and the generally unsettled condition of the colony may have given slaves in Louisiana from the 1730s on a greater ability to shape the contours of the slave regime than was the case in other North American colonies, where more diverse slave populations were confronted by more stable colonial establishments and more unified ruling elites.Relations between colonists and enslaved people in Louisiana were regulated by the 1724 Code Noir. Slave owners were subject to penalties if they did not provide their enslaved workers with food and care for them in their old age; owners were also supposed to ensure that their slaves were baptized and married in the Roman Catholic faith. Owners could free slaves only with the permission of the colony’s Superior Council. Many of the code’s fifty-five articles placed restrictions on the slaves: among other things, they were prohibited from carrying weapons, owning property, marrying whites, or gathering with slaves belonging to other masters. Because the Code Noir spelled out strict consequences for owners who mistreated their slaves or fathered children by enslaved women, it was once believed to have made slavery less brutal in French Louisianathan in other colonies. However, historical scholarship has effectively refuted the notion that enslaved people received more humane treatment in French Louisiana than elsewhere.
Despite the harsh conditions slaves endured, an Afro-Creole cohort emerged by mid-century. These Creole slaves experienced a cultural life in which many African traditions survived, but their frame of reference was Louisiana and its mix of African, European, and American Indian influences. Whether or not this creolized slave culture provided the foundations for organized resistance, it nonetheless found expression in religious practices and beliefs, folktales, oral and food traditions, and family life. Moreover, while certain elements of the slaves’ culture were unique to the slave experience, other elements blended with those of an emerging white Creole population to create a complex culture that transcended race and is still evident today.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต้นกำเนิดของวัฒนธรรมแอฟริกันที่แตกต่างในลุยเซียนารูปทรงเชื้อชาติและวัฒนธรรมของประชากรทาสในช่วงเวลานี้ได้รับเรื่องของการอภิปรายระหว่างสองนักวิชาการหลัก ฮอลล์เป็นที่ถกเถียงกันว่าส่วนใหญ่ของแอฟริกันนำเข้ามาในหลุยเซียภายใต้การปกครองของฝรั่งเศสมาจากภูมิภาค Senegambia ของแอฟริกาตะวันตกและมีเชื้อชาติเดียวกันคน Bambara ฮอลล์นอกจากนี้ยังยืนยันว่าเป็นเนื้อเดียวกันทางภูมิศาสตร์และ ethno วัฒนธรรมนี้มีความสำคัญต่อการพัฒนาของวัฒนธรรมที่แตกต่างกันครีโอลที่ประจักษ์เองในภาษาทาสโครงสร้างของครอบครัวและศาสนา การสร้างของ "วัฒนธรรมแอฟโฟรครีโอล" ตามฮอลล์ช่วยส่งเสริมให้เกิดการต้านทานการที่สำคัญในการเป็นทาส แม้ว่าประชากรทาสเพิ่มขึ้นอย่างมากและกลายเป็นความหลากหลายมากขึ้นภายใต้การปกครองของสเปนรากฐานทางวัฒนธรรมของตนได้ก่อตั้งขึ้นในช่วงต้น. โทมัสเกอร์ได้เข้าร่วมประกวดการตีความของฮอลล์ตั้งคำถามตัวกันทางภูมิศาสตร์และวัฒนธรรมชาติพันธุ์ของประชากรทาส นอกจากนี้เขายังได้ท้าทายระดับที่เป็นเนื้อเดียวกันนี้ได้รับอิทธิพลวัฒนธรรมที่เกิดขึ้นใหม่ครีโอลและความคิดที่ว่าวัฒนธรรมนี้เกิดขึ้น Wellsprings ของความต้านทานอย่างกว้างขวาง ในระยะสั้น Ingersoll ระบุว่าเป็นจำนวนน้อยกว่าแอฟริกันและแอฟริกาครีโอลบังคับให้ความร่วมมือมากขึ้นและการเคลื่อนไหวขึ้นในหมู่ผู้ที่เข้ามาตั้งถิ่นฐานสีขาว แม้จะมีการอภิปรายทางวิชาการนี้ความจริงที่ว่าการค้าทาสแอฟริกันแทบหยุดหลังจากที่ 1731 ไม่ต้องสงสัยมีส่วนร่วมในการพัฒนาของประชากรทาส creolized และวัฒนธรรม อันที่จริงประชากรทาสที่ค่อนข้างเล็กซึ่งจัดแสดงอย่างน้อยตัวชี้วัดของความเป็นเนื้อเดียวกัน ethno วัฒนธรรมและสภาพที่ยังไม่เรียบร้อยโดยทั่วไปของอาณานิคมอาจจะได้รับทาสในรัฐหลุยเซียนาจากยุค 1730 ในความสามารถมากขึ้นในการสร้างรูปร่างรูปทรงของระบอบการปกครองทาสกว่า กรณีที่เกิดขึ้นในอาณานิคมอื่น ๆ ในอเมริกาเหนือที่ประชากรทาสความหลากหลายมากขึ้นกำลังเผชิญหน้าโดยสถานประกอบการที่มีเสถียรภาพมากขึ้นในยุคอาณานิคมและชนชั้นปกครองแบบครบวงจรมากขึ้น. ความสัมพันธ์ระหว่างอาณานิคมและกดขี่คนในรัฐหลุยเซียนาถูกควบคุมโดยรหัส 1724 Noir เจ้าของทาสเป็นเรื่องการลงโทษถ้าพวกเขาไม่ได้ให้คนงานเป็นทาสของพวกเขาด้วยอาหารและดูแลพวกเขาอยู่ในวัยชราของพวกเขา เจ้าของควรนอกจากนี้ยังเพื่อให้แน่ใจว่าพวกทาสรับบัพติศและแต่งงานกันในความเชื่อของนิกายโรมันคาทอลิก เจ้าของอาจทาสเท่านั้นที่มีสิทธิ์ของอาณานิคมของสุพีเรียสภา หลายรหัสของห้าสิบห้าบทความวางข้อ จำกัด ในการเป็นทาส: เหนือสิ่งอื่นใดที่พวกเขาไม่ได้รับอนุญาตจากอาวุธที่ถือเป็นเจ้าของทรัพย์สินแต่งงานกับคนผิวขาวหรือรวบรวมกับทาสที่เป็นปริญญาโทอื่น ๆ เพราะ Noir รหัสสะกดออกมาผลกระทบที่เข้มงวดสำหรับเจ้าของที่ทำร้ายทาสหรือบุตรหลานของพวกเขาโดยพระสันตะปาปากดขี่ผู้หญิงก็เชื่อครั้งเดียวที่จะมีการทำทาสโหดร้ายน้อยกว่าในฝรั่งเศส Louisianathan ในอาณานิคมอื่น ๆ อย่างไรก็ตามทุนการศึกษาประวัติศาสตร์ได้อย่างมีประสิทธิภาพข้องแวะความคิดที่ว่าเป็นทาสคนได้รับการรักษาอย่างมีมนุษยธรรมมากขึ้นในฝรั่งเศสหลุยเซียกว่าที่อื่น ๆ . แม้จะมีเงื่อนไขที่รุนแรงทาสทนการศึกษาแอฟริกาครีโอลโผล่ออกมาในช่วงกลางศตวรรษที่ เหล่าทาสครีโอลประสบความสำเร็จในชีวิตทางวัฒนธรรมประเพณีที่แอฟริกันหลายคนรอด แต่กรอบของการอ้างอิงของพวกเขาเป็นรัฐหลุยเซียนาและผสมผสานของแอฟริกายุโรปและมีอิทธิพลต่อชาวอเมริกันอินเดียน หรือไม่นี้วัฒนธรรมทาส creolized ให้รากฐานสำหรับความต้านทานต่อการจัดระเบียบก็ยังคงพบการแสดงออกในการปฏิบัติทางศาสนาและความเชื่อนิทานพื้นบ้านในช่องปากและประเพณีอาหารและชีวิตครอบครัว นอกจากนี้ในขณะที่องค์ประกอบบางอย่างของวัฒนธรรมทาส 'เป็นเอกลักษณ์ประสบการณ์ทาสองค์ประกอบอื่น ๆ ผสมกับบรรดาของประชากรที่เกิดขึ้นใหม่ครีโอลสีขาวเพื่อสร้างวัฒนธรรมที่ซับซ้อนที่เข้าข่ายการแข่งขันและยังคงเป็นที่เห็นได้ชัดในวันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต้นกำเนิดของวัฒนธรรมที่แตกต่างในแอฟริกาดินแดนหลุยเซียน่า
รูปทรงชาติพันธุ์และวัฒนธรรมของประชากรทาสในช่วงเวลานี้ได้รับเรื่องของการอภิปรายระหว่างสองนักวิชาการหลัก ฮอลล์ได้ถกเถียงกันอยู่ว่าส่วนใหญ่ของแอฟริกันนำเข้าสู่รัฐลุยเซียนาภายใต้การปกครองฝรั่งเศสมาจาก senegambia ภูมิภาคแอฟริกาตะวันตกและเป็นชนชาติเดียวกัน แบมบาร่าคนห้องโถงยังยืนยันว่าเรื่องนี้ทางภูมิศาสตร์และ ethno กลมกลืนทางวัฒนธรรมเป็นสำคัญเพื่อการพัฒนาที่แตกต่าง วัฒนธรรมที่ประจักษ์เองในภาษาครีโอลทาส โครงสร้างครอบครัว และศาสนา การสร้าง " วัฒนธรรมแอฟริกาภาษาครีโอล " ตามฮอลล์ ช่วยเสริมสร้างความต่อต้านระบบทาสแม้ว่าประชากรทาสเพิ่มขึ้นอย่างมากและกลายเป็นหลากหลายมากขึ้นภายใต้การปกครองของสเปน , รากฐานทางวัฒนธรรมขึ้นก่อน

โทมัส Ingersoll ได้โต้แย้งการตีความ ฮอลล์ , ถามทางภูมิศาสตร์และ ethno กลมกลืนทางวัฒนธรรมของประชากรทาส เขายังท้าทายระดับที่มีอิทธิพลต่อวิธีการนี้เกิดขึ้นใหม่ภาษาครีโอลวัฒนธรรมและความคิดที่ว่า วัฒนธรรมนี้เกิดขึ้นอย่างกว้างขวาง wellsprings ของความต้านทาน สั้นใน Ingersoll แย้งว่า เป็น outnumbered โดยแอฟริกันแอฟริกาภาษาครีโอลและบังคับให้ความร่วมมือมากขึ้นและคล่องตัวขึ้นในหมู่คนขาวที่เข้ามาตั้งถิ่นฐาน . แม้จะมีการอภิปรายทางวิชาการนี้ความจริงที่ว่า การค้าทาสแอฟริกันแทบหยุดหลังจาก 1731 ไม่ต้องสงสัยมีส่วนร่วมในการพัฒนา creolized ทาสประชากรและวัฒนธรรม แน่นอน ทาสที่ค่อนข้างเล็ก ซึ่งมีอย่างน้อยวัดค่า ethno ทางวัฒนธรรมและสภาพโดยทั่วไปของกลุ่มไม่อาจให้ทาสในหลุยเซียน่าจาก 1710 ในความสามารถมากขึ้นในรูปร่างรูปทรงของระบอบทาสกว่าเป็นกรณีในอาณานิคมอเมริกาเหนือ อื่น ๆ , ที่มีประชากรหลากหลายมากขึ้นทาสเผชิญหน้าโดยก่อตั้งอาณานิคมมีเสถียรภาพมากขึ้นและมากขึ้นสำหรับชนชั้นปกครอง .

ความสัมพันธ์ระหว่างอาณานิคมและกดขี่ประชาชนในหลุยเซียน่าถูกควบคุมโดย 1 รหัส นัวร์ . เจ้าของทาสเป็นเรื่องการลงโทษถ้าพวกเขาไม่ได้ช่วยให้พวกเขากดขี่แรงงานกับอาหารและการดูแลสำหรับพวกเขาในอายุของเขา เจ้าของยังต้องให้แน่ใจว่า พวกทาสรับบัพติศมาและแต่งงานในความเชื่อของนิกายโรมันคาทอลิกเจ้าของทาสได้ฟรีเพียง แต่ได้รับอนุญาตจากสภาที่เหนือกว่าของอาณานิคม จำนวนมากของรหัสบทความวิจัยไว้ข้อ จำกัด ในการเป็นทาส : ในหมู่สิ่งอื่น ๆ พวกเขาถูกห้ามจากการแบกอาวุธ เจ้าของทรัพย์สิน ที่แต่งงานกับคนผิวขาว หรือรวมตัวกับทาสของผู้เชี่ยวชาญอื่น ๆเพราะรหัสนัวร์สะกดออกตามมาอย่างเข้มงวดสำหรับเจ้าของผู้ที่ทารุณทาส หรือเป็นพ่อเด็ก โดยกดขี่ผู้หญิง มันเคยเชื่อว่าจะต้องทำให้เป็นทาสที่โหดร้ายน้อยกว่าใน louisianathan ฝรั่งเศสในอาณานิคมอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม การศึกษาประวัติศาสตร์มีฐานความคิดที่กดขี่ประชาชน ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ได้รับการรักษาในรัฐหลุยเซียนาฝรั่งเศสที่มีมนุษยธรรมมากขึ้นกว่าที่อื่น ๆ

แม้สภาวะรุนแรงทาสทน , เพื่อนร่วมงานภาษาครีโอลแอฟริกาชุมนุมโดยกลางศตวรรษที่ ทาสภาษาครีโอลเหล่านี้มีประสบการณ์ชีวิตทางวัฒนธรรมที่หลายประเพณีแอฟริการอดชีวิต แต่กรอบของการอ้างอิงคือหลุยเซียน่าและผสมของแอฟริกา , ยุโรป , และอิทธิพลของชาวอเมริกันอินเดียน หรือไม่นี้ creolized ทาสวัฒนธรรมให้รากฐานสำหรับองค์กรต่อต้านมันกระนั้นพบการแสดงออกในทางศาสนาและความเชื่อ , นิทานพื้นบ้าน , ช่องปากและอาหาร ประเพณี และชีวิตครอบครัว นอกจากนี้ ในขณะที่องค์ประกอบบางอย่างของวัฒนธรรมทาส ' เฉพาะประสบการณ์ทาส องค์ประกอบอื่น ๆ ผสมกับพวกเกิดใหม่สีขาวครีโอลประชากร เพื่อสร้างวัฒนธรรมที่ซับซ้อนและส่งผลต่อการแข่งขันและยังเห็นวันนี้