00:00:44,305 --> 00:00:47,075And ho

00:00:44,305 --> 00:00:47,075
And how they walked, and looked, and talked.

4
00:00:47,200 --> 00:00:49,953
And how we wondered what they said.

5
00:00:52,880 --> 00:00:58,079
You know, there is no hurry Mr. Ingalls.
If I were in your boots, I would think on it, and sleep on it.

6
00:00:58,200 --> 00:01:03,320
Nothing to think about Mr. Hanson. my mind's made up.
I'll be in Walnut Grove tomorrow mornin' to sign the papers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

00:00:44, 305--> 00:00:47, 075และว่าพวกเขา เดิน มอง และพูดคุยกัน400:00:47, 00:00:49, 953--> 200 และว่าเราสงสัยว่า สิ่งที่พวกเขากล่าวว่า 500:00:52, 880--> 00:00:58, 079คุณรู้ว่า มีนาย Ingalls รีบไม่ถ้าฉันอยู่ในรองเท้าของคุณ ฉันจะคิดถึงมัน และนอนบนนั้น600:00:58, 200--> 00:01:03, 320ไม่คิดถึงนายแฮนสัน ใจของฉันขึ้นจะในวอลนัตโกรฟพรุ่งนี้ mornin' เซ็นเอกสาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

00: 00: 44,305 -> 00: 00: 47,075 และวิธีการที่พวกเขาเดินและมองดูและพูดคุยกัน 4 00: 00: 47,200 -> 00: 00: 49,953 และวิธีที่เราสงสัยในสิ่งที่พวกเขากล่าวว่า 5 00:00 : 52,880 -> 00: 00: 58,079 คุณรู้ว่ามีไม่รีบร้อนนาย Ingalls ถ้าฉันอยู่ในรองเท้าของคุณผมจะคิดเกี่ยวกับมันและการนอนหลับอยู่บนนั้น6 00: 00: 58,200 -> 00: 01: 03,320 ไม่มีอะไรที่จะคิดเกี่ยวกับนายแฮนสัน ใจของฉันสร้างขึ้นผมจะอยู่ในวอลนัทโกรฟในวันพรุ่งนี้ตอนเช้า 'จะลงนามในเอกสาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

00:00:44305 -- > 00:00:47075
< i > และวิธีที่พวกเขาเดินและมองและพูด < / i >

4
00:00:47200 -- > 00:00:49953
< i > และวิธีการที่เราสงสัยในสิ่งที่พวกเขากล่าวว่า < i >

5
00:00:52880 -- > 00:00:58079
คุณรู้ไม่มีรีบคุณอิงกอลส์ .
ถ้าผมอยู่ในรองเท้าของคุณ ผมจะคิดถึงมันและนอนนะ

6
00:00:58200 -- > 00:01:03320
ไม่มีอะไรจะคิดถึงนายแฮนสัน ฉันตัดสินใจไปแล้ว
ฉันจะอยู่ใน Walnut Grove พรุ่งนี้ mornin ' เซ็นเอกสาร