Ghost and Soap had been watching as

Ghost and Soap had been watching as the harpoon flew, both of them being impressed. "Huh... That was a... Nice throw." Soap murmured, glancing at Ghost.Ghost's expression changed from one of shock to slight curiosity. "He really did throw that harpoon... Damn. He might be a better shot than he looks." He mumbled.Soap nodded and smirked. "Yeah, let him stick around. Might as well give this kid a chance..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Ghost และ Soap เฝ้าดูฉมวกบินไป ทั้งคู่รู้สึกประทับใจ "ฮะ... นั่นเป็น... การโยนที่ดี" โซปพึมพำ มองดูผี การแสดงออกของโกสต์เปลี่ยนจากตกใจเป็นอยากรู้อยากเห็นเล็กน้อย “เขาขว้างฉมวกนั่นจริงๆ… ให้ตายเถอะ เขาอาจจะยิงได้ดีกว่าที่เห็น” เขาพึมพำ สบู่พยักหน้าและยิ้ม “ใช่ ปล่อยให้เขาอยู่เฉยๆ อาจจะให้โอกาสเด็กคนนี้ได้เช่นกัน…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้องโกสต์ และน้องสบู่ ได้เฝ้าดูการบินของฉมวก ซึ่งทั้งคู่ก็ประทับใจมาก
"อา... โยน ... ไม่เลว" Thorpe พึมพํากับตัวเองและเหลือบมองไปที่ผี
การแสดงออกของผีจากการตกใจกลายเป็นความอยากรู้อยากเห็นเล็กน้อย "เขาจริงๆโยนฉมวก ... บ้าจริง เขาอาจจะโยนได้ดีกว่าที่เห็น" เขาพึมพำกับตัวเอง
ธอร์ปพยักหน้าและยิ้ม "ใช่ ให้เขาอยู่ต่อ ให้โอกาสเด็กคนนี้บ้างก็ได้..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผีและสบู่ได้เฝ้าดูฉมวกบินผ่านไปทั้งสองคนประทับใจอย่างลึกซึ้ง

"อืม... นั่นเป็นหนึ่ง... โหวตได้ดี" สบู่ บ่น มองไปที่ ผี.

การแสดงออกของผีเปลี่ยนจากความตกใจไปสู่ความอยากรู้อยากเห็นเล็กน้อย "เขาโยนฉมวกจริงๆ...แช่ง. ทักษะการยิงของเขา อาจจะดีกว่าที่มันดู" เขาพึมพํา

สบู่ พยักหน้า หัวเราะ. "ใช่ ให้เขาอยู่เถอะ. อาจต้องการให้เด็กคนนี้มีโอกาส..... .