Dance students usually start their

Dance students usually start their training between eight and ten years of age. In the first phase all of them study the fundamental series of movements, the so-called “slow movements” (phleng cha) and “fast movements” (phleng reo). They then proceed to study the basic movement patterns for each role type corresponding to the individual student’s physique. Heroes should be well proportioned and stately in bearing, demons athletic, while monkeys should be short and acrobatic.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักเรียนเต้นรำจะเริ่มการอบรมระหว่างแปด ถึงสิบปี ในระยะแรก ทั้งหมดเรียนชุดพื้นฐานของการเคลื่อนไหว ที่เรียกว่า "เคลื่อนไหว" (เพลงชา) และ "การเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว" (เพลง reo) พวกเขาแล้วดำเนินการศึกษารูปแบบการเคลื่อนไหวพื้นฐานสำหรับแต่ละชนิดบทบาทที่สอดคล้องกับร่างกายของนักเรียนแต่ละ วีรบุรุษควรเป็นสัดส่วนดี และยิ่งใหญ่ในตลับลูกปืน กีฬา ปีศาจในขณะที่ลิงควรสั้น และกายกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักเรียนเต้นรำมักจะเริ่มต้นการฝึกอบรมของพวกเขาระหว่างแปดและสิบปีของอายุ ในระยะแรกทั้งหมดของพวกเขาเรียนชุดพื้นฐานของการเคลื่อนไหวที่เรียกว่า "การเคลื่อนไหวช้า" (เพลงชะอำ) และ "การเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว" (เพลง REO) จากนั้นพวกเขาดำเนินการเพื่อศึกษารูปแบบการเคลื่อนไหวพื้นฐานสำหรับแต่ละประเภทบทบาทที่สอดคล้องกับสภาพร่างกายของนักเรียนแต่ละคน วีรบุรุษสัดส่วนควรจะดีและสง่างามในการแบกปีศาจแข็งแรง, ในขณะที่ลิงควรจะสั้นและกายกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักเรียนเต้นมักจะเริ่มต้นการฝึกอบรมของพวกเขาระหว่างแปดและสิบปีของอายุ ในขั้นตอนแรกของการศึกษาชุดพื้นฐานของการเคลื่อนไหว เรียกว่าช้า " การเคลื่อนไหว " ( เพลงชา ) และ " การเคลื่อนไหวที่รวดเร็ว " ( เพลงเร็ว ) จากนั้นพวกเขาดำเนินการศึกษารูปแบบการเคลื่อนไหวพื้นฐานสำหรับแต่ละบทบาทที่แต่ละชนิดร่างกายของเด็ก .วีรบุรุษก็สมตัว และสง่าผ่าเผยในเรืองปีศาจแข็งแรง ในขณะที่ลิงควรจะสั้นและกายกรรม .