The episode focusses too much on Am

The episode focusses too much on American and British politics in the 1990s without really considering the effect of public relations on Western popular culture during that decade. There is a brief discussion on the use of product placement among Hollywood movie celebrities but no more; I would have thought that the rise of the cult of celebrity and reality TV shows during this decade merited more serious treatment than it does here. Social trends such as cocooning and the opportunities these gave to PR and marketing people are also ignored.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตอน focusses มากเกินไปในการเมืองแบบอังกฤษ และอเมริกันในปี 1990 โดยพิจารณาผลของการประชาสัมพันธ์วัฒนธรรมตะวันตกนิยมในช่วงทศวรรษที่จริง ๆ มีการสนทนาโดยย่อการใช้ของผลิตภัณฑ์วางระหว่างดาราภาพยนตร์ฮอลลีวู้ดแต่ไม่เพิ่มเติม จะได้คิดว่า การเพิ่มขึ้นของลัทธิของชื่อเสียงและความเป็นจริงในโทรทัศน์ในช่วงทศวรรษนี้ merited รักษาอย่างจริงจังมากขึ้นกว่าที่นี่ไม่ แนวโน้มทางสังคมเช่นโคคูนนิ่งและโอกาสเหล่านี้ให้การประชาสัมพันธ์ และยังถูกละเว้นคนการตลาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตอนที่เน้นมากเกินไปในการเมืองอเมริกันและอังกฤษในปี 1990 โดยไม่ได้จริงๆพิจารณาผลกระทบของการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับวัฒนธรรมตะวันตกที่นิยมในช่วงทศวรรษที่ มีการอภิปรายสั้น ๆ เกี่ยวกับการใช้งานของการจัดวางสินค้าในหมู่คนดังหนังฮอลลีวู้ด แต่ไม่มากคือ; ฉันจะมีความคิดว่าการเพิ่มขึ้นของลัทธิของผู้มีชื่อเสียงและความเป็นจริงรายการโทรทัศน์ในช่วงทศวรรษนี้สมควรได้รับการรักษาที่รุนแรงมากขึ้นกว่าจะที่นี่ แนวโน้มทางสังคมเช่น Cocooning และโอกาสเหล่านี้ให้กับการประชาสัมพันธ์และการตลาดคนยังถูกละเลย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอน focusses มากเกินไปในอเมริกันและการเมืองอังกฤษในช่วงทศวรรษที่ 1990 โดยไม่ได้พิจารณาผลของการประชาสัมพันธ์ที่นิยมวัฒนธรรมตะวันตกในช่วงทศวรรษ มีการสนทนาสั้น ๆเกี่ยวกับการใช้การวางสินค้าในหนังฮอลลีวู้ดคนดัง แต่ไม่มีอีกต่อไปฉันคิดว่าการเพิ่มขึ้นของลัทธิของโทรทัศน์ความเป็นจริงและการแสดงที่มีชื่อเสียงในช่วงทศวรรษนี้ merited รักษาโรคร้ายแรงกว่ามันที่นี่ สังคม เช่น cocooning แนวโน้มและโอกาสเหล่านี้ให้กับ PR และการตลาด คนยังไม่สนใจ