Shortly after president wilson issu

Shortly after president wilson issued his famous statement on new diplomacy,he revised part of it by underlining that "when I pronounced for open diplomacy I meant not that there should be no private discussion of delicate matters but that no secret agreement should be entered into and that all international relations when fixed should be open,above board and explicit"(quoted in eban 1983:346)indeed,the dispute about secret negotiations concerns "how" open and public international negotiation should be;and "when"secrecy is necessary. Those who aspire to expand and enhance open and public diplomacy believe in the superior rationality of this type of diplomacy.it is assumed that international politics should adjust and become more similar to domestic politics. Secrecy is considered dangerous and immoral,liable to lead to regrettable compromises in international negotiation. most important,it is perceived as counter to the principles of democracy kliemam 1988:15;wight 1991:196).the more prevalent viewpoint,however,is that sometimes there is no alternative to alternativer to exchanging confidential and private views between negotiators (watson 1983:137-139).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่นานหลังจากที่ประธานาธิบดีวิลสันออกแถลงการณ์ของเขามีชื่อเสียงในการทูตใหม่ เขาปรับปรุงบางส่วนโดยขีดเส้นใต้ที่ "เมื่อฉันเด่นชัดสำหรับทูตเปิดฉันหมายถึง ไม่ควรมีไม่สนทนาส่วนตัวที่ละเอียดอ่อนเรื่องแต่ที่ไม่มีข้อตกลงลับควรป้อนเข้า และว่า ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศทั้งหมดเมื่อแก้ไขควรเปิด ข้าง บนกระดาน และชัดเจน" (เงิน eban 1983:346) แน่นอน ข้อโต้แย้งเกี่ยวกับข้อกังวลเจรจาลับ "วิธีการ" เปิดการเจรจาระหว่างประเทศสาธารณะ ควร และ "เมื่อ" ความลับที่จำเป็น ผู้ที่ปรารถนาเพื่อขยาย และเพิ่มการทูตสาธารณะ และเปิด เชื่อเหนือเหตุผลของ diplomacy.it ชนิดนี้จะสันนิษฐานว่า การเมืองระหว่างประเทศควรปรับ และกลายเป็นมากขึ้นคล้ายกับการเมืองภายในประเทศ ความลับถือเป็นอันตราย และศีลธรรม ผิดต่อให้เสียใจเปรียบในการเจรจาระหว่างประเทศ สำคัญที่สุด มันเป็นที่รับรู้เป็นหลักการของประชาธิปไตย kliemam 1988:15 นับ wight 1991:196) ระบบพอยท์ที่แพร่หลายมากขึ้น อย่างไรก็ตาม คือบางครั้งไม่มีทางเลือก alternativer เพื่อแลกเปลี่ยนมุมมองส่วนตัว และเป็นความลับระหว่างการพบปะ (watson 1983:137-139)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่นานหลังจากที่ประธานาธิบดีวิลสันออกแถลงการณ์ชื่อเสียงของเขาในการเจรจาต่อรองใหม่เขาแก้ไขส่วนหนึ่งของมันโดยการขีดเส้นใต้ว่า "เมื่อผมเด่นชัดสำหรับการเปิดการเจรจาต่อรองที่ฉันหมายไม่ได้ว่าไม่ควรมีการสนทนาส่วนตัวเรื่องที่ละเอียดอ่อน แต่ที่ไม่มีข้อตกลงลับควรจะถูกป้อนเข้าสู่และ ที่ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศทั้งหมดเมื่อการแก้ไขควรจะเปิดข้างต้นคณะกรรมการและชัดเจน "(อ้างใน Eban 1983: 346) แน่นอนข้อพิพาทเกี่ยวกับความกังวลเจรจาลับ" วิธีการ "ที่เปิดกว้างและประชาชนการเจรจาต่อรองระหว่างประเทศควรจะ; และ" เมื่อ "ความลับเป็นสิ่งที่จำเป็น บรรดาผู้ที่ปรารถนาที่จะขยายและปรับปรุงเปิดการเจรจาต่อรองและประชาชนเชื่อมั่นในเหตุผลที่เหนือกว่าของประเภทของ diplomacy.it นี้สันนิษฐานว่าเป็นการเมืองระหว่างประเทศควรปรับตัวและกลายเป็นมากขึ้นคล้ายกับการเมืองในประเทศ ความลับที่ถือว่าเป็นอันตรายและผิดศีลธรรมระวางจะนำไปสู่​​การประนีประนอมที่น่าเศร้าในการเจรจาระหว่างประเทศ ที่สำคัญที่สุดก็จะถูกมองว่าเป็นสวนทางกับหลักการประชาธิปไตย kliemam 1988: 15; แสง 1991: 196) ได้โดยง่ายมุมมองที่แพร่หลายมากขึ้น แต่เป็นที่บางครั้งมีทางเลือกที่จะ alternativer เพื่อแลกเปลี่ยนมุมมองที่เป็นความลับและเอกชนระหว่างการเจรจาไม่ (วัตสัน 1983: 137-139)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่นานหลังจากที่ประธานาธิบดีวิลสันออกแถลงการณ์ที่มีชื่อเสียงของเขาในประเทศใหม่ เขาแก้ไขส่วนหนึ่งของมันโดยการขีดเส้นใต้ว่า " เมื่อฉันออกเสียงทูตเปิด ผมไม่ได้หมายถึงว่า จะไม่มีการสนทนาส่วนตัวที่ละเอียดอ่อน แต่ที่สำคัญไม่ควรป้อนเข้าไปในข้อตกลงลับที่ทั้งหมดและความสัมพันธ์ระหว่างประเทศเมื่อถาวรควรเปิดเหนือกระดาน และชัดเจน " ( อ้างใน eban 1983:346 ) แน่นอน ข้อพิพาทเกี่ยวกับการเจรจาลับกับ " วิธีการ " เปิดและการเจรจาต่อรองระหว่างประเทศที่สาธารณะควรจะ ; และ " เมื่อ " ความลับเป็นสิ่งที่จำเป็น ผู้ที่ปรารถนาที่จะขยายและเพิ่มเปิดและการทูตสาธารณะเชื่อในเหตุผลที่เหนือกว่าของ diplomacy.it ชนิดนี้สันนิษฐานว่าการเมืองระหว่างประเทศควรปรับ และกลายเป็นมากขึ้นใกล้เคียงกับการเมืองภายในประเทศ ความลับคือถือว่าอันตรายและผิดศีลธรรม อาจนำไปสู่การเจรจาถึงต่างประเทศ ที่สำคัญที่สุด คือการรับรู้ที่สวนทางกับหลักการของประชาธิปไตย kliemam 1988:15 ; ไวท์ 1991:196 ) ที่แพร่หลายมากขึ้น มุมมองของ อย่างไรก็ตาม ที่บางครั้งไม่มีทางเลือก เพื่อตัวเลือกเพื่อแลกเปลี่ยนมุมมองระหว่างการเจรจาลับส่วนตัว ( วัตสัน 1983:137-139 )