Indian originsDobbin (1970) refers

Indian origins

Dobbin (1970) refers to the Khojas as a Hindu trading class which abandoned Hinduism, possibly in the thirteenth century at the time when Nizari Ismaili Muslims fleeing persecution entered South Asia preaching their particular brand of Islam (Titus 1930). One of the two groups referred to by the name Khoja is the Ismaili group which includes the Kachchi-speaking Ismailis in East Africa. Bharati (1972) asserts that these Ismailis were converted Lohana Hindus, and says that this is common knowledge among South Asian Hindus and Muslims in East Africa. Dobbin’s picture, by contrast is that of an intact social unit converting to the new religion, reminiscent of the movement of Chuhra Hindus in the Punjab to Christianity early in this century (Stock 1975). If so, this group may have been an endogamous unit prior to the thirteenth century. This has certainly been the case in recent centuries. According to Nanji (1974) the conversion process was complete by the fifteenth century. From then on the Khoja Ismailis were one of several endogamous Kachchi-speaking Muslim and Hindu groups who arguably fit many of the criteria of distinct ethnic identity mentioned by Parsons (1975): they were a transgenerational collectivity, they viewed themselves as a distinct group and were so viewed by others, sharing a common culture. In the case of Hinduism and Islam, religious differences come to be reflected in linguistic differences, as with of Hindu Hindi and Muslim Urdu, Hindu Sindhi and Muslim Sindhi, Hindu Dhatki and Muslim Dhatki, etc. For instance, basic greeting and leave-taking formulas will differ, giving instant religiously significant linguistic marking to interactional encounters.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดเริ่มต้นของอินเดียDobbin (1970) หมายถึง Khojas ที่เป็นฮินดูค้าคลาสที่ละทิ้งศาสนาฮินดู อาจในศตวรรษสิบสามเมื่อมุสลิม Ismaili Nizari หนีการเบียดเบียนการป้อนเอเชียใต้วิหารของแบรนด์เฉพาะของอิสลาม (ทิตัส 1930) หนึ่งในกลุ่มที่สองอ้างอิงตามชื่อ Khoja เป็นกลุ่ม Ismaili ซึ่งรวมถึง Ismailis Kachchi พูดในแอฟริกาตะวันออก Bharati (1972) ยืนยันว่า Ismailis เหล่านี้ถูกแปลงเป็นฮินดู Lohana และกล่าวว่า เป็นความรู้ทั่วไปเอเชียใต้ฮินดูและมุสลิมในแอฟริกาตะวันออก รูปภาพของ dobbin โดยคมชัดเป็นของหน่วยสังคมเหมือนเดิมแปลงศาสนาใหม่ ของการเคลื่อนที่ของ Chuhra ฮินดูในปัญจาบกับศาสนาคริสต์ในช่วงศตวรรษนี้ (หุ้น 1975) ถ้าดังนั้น กลุ่มนี้อาจได้รับหน่วย endogamous ก่อนศตวรรษสิบสาม นี้แน่นอนแล้วเช่นในศตวรรษที่ผ่านมา ตาม Nanji (1974) กระบวนการแปลงได้สมบูรณ์ โดยศตวรรษสิบห้า จะได้ Khoja Ismailis endogamous Kachchi พูดมุสลิมและฮินดูหลายกลุ่มที่ว่าเหมาะสมกับเงื่อนไขของเอกลักษณ์ชนเผ่าแตกต่างกัน โดยพาร์สันส์ (1975) ได้กล่าวถึงมากมาย อย่างใดอย่างหนึ่ง: พวก transgenerational collectivity พวกเขาดูตัวเองเป็นกลุ่มแตกต่างกัน และมีการแสดงผลเพื่อให้ผู้อื่น ร่วมกันวัฒนธรรมทั่วไป ในกรณีของศาสนาฮินดูและอิสลาม ความแตกต่างทางศาสนามาปรากฏในความแตกต่างของภาษาศาสตร์ เป็นกับฮินดูฮินดี และภาษาอู รดูมุสลิม ซินด์ฮินดู ซินด์มุสลิม Dhatki ฮินดู และมุสลิม Dhatki ฯลฯ เช่น อวยพรและ leave-taking สูตรพื้นฐานจะแตกต่างกัน ให้ทันทีเครื่องภาษาศาสตร์สำคัญเคร่งครัดเพื่อพบ interactional

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต้นกำเนิดอินเดียม้า (1970) หมายถึง Khojas เป็นชั้นซื้อขายฮินดูซึ่งละทิ้งศาสนาฮินดูอาจจะเป็นในศตวรรษที่สิบสามในเวลาเมื่อ Nizari ลี่ย์มุสลิมประหัตประหารหลบหนีเข้ามาในภูมิภาคเอเชียใต้พระธรรมเทศนาแบรนด์ของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งของศาสนาอิสลาม (ติตัส 1930) หนึ่งในสองกลุ่มเรียกตามชื่อ Khoja เป็นกลุ่มไมร์ลี่ย์ซึ่งรวมถึงพูด Kachchi อิสในแอฟริกาตะวันออก บลาห์ (1972) อ้างว่าอิสเหล่านี้ถูกแปลงฮินดู Lohana และบอกว่าเรื่องนี้เป็นความรู้ทั่วไปในหมู่ชาวฮินดูในเอเชียใต้และชาวมุสลิมในแอฟริกาตะวันออก ภาพของม้าโดยคมชัดเป็นที่ของหน่วยของสังคมเหมือนเดิมแปลงไปเป็นศาสนาใหม่ที่ชวนให้นึกถึงการเคลื่อนไหวของชาวฮินดู Chuhra ในเจศาสนาคริสต์ในช่วงต้นศตวรรษนี้ (หุ้น 1975) ถ้าเป็นเช่นนั้นกลุ่มนี้อาจจะเป็นหน่วย endogamous ก่อนศตวรรษที่สิบสาม นี้ได้รับแน่นอนกรณีในช่วงศตวรรษที่ผ่านมา ตาม Nanji (1974) ขั้นตอนการแปลงเสร็จสมบูรณ์โดยศตวรรษที่สิบห้า จากนั้น Khoja อิสมาเป็นหนึ่งในหลาย ๆ endogamous Kachchi พูดกลุ่มมุสลิมและฮินดูที่เนื้อหาที่เหมาะสมกับหลายเกณฑ์ของอัตลักษณ์ทางชาติพันธุ์ที่แตกต่างกันกล่าวโดยพาร์สันส์ (1975): พวกเขาเป็น collectivity transgenerational, พวกเขามองตัวเองว่าเป็นกลุ่มที่แตกต่างและ จึงถูกมองโดยคนอื่น ๆ ร่วมกันวัฒนธรรมร่วมกัน ในกรณีของศาสนาฮินดูและศาสนาอิสลามที่แตกต่างทางศาสนามาจะสะท้อนให้เห็นในความแตกต่างทางภาษาเช่นเดียวกับของชาวฮินดูและมุสลิมภาษาฮินดีภาษาอูรดูฮินดูและมุสลิมสินธุสินธุฮินดูและมุสลิม Dhatki Dhatki ฯลฯ ตัวอย่างเช่นอวยพรพื้นฐานและออกจากการซัก สูตรจะแตกต่างกันให้ทันทีอย่างมีนัยสำคัญทางด้านภาษาศาสนาเครื่องหมายที่จะเผชิญหน้าปฏิสัมพันธ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อินเดียต้นกำเนิด

ด็อบบิ้น ( 1970 ) หมาย ถึง โคจาเป็นคนฮินดู การซื้อขาย คลาสที่ละทิ้งศาสนาฮินดู อาจจะในศตวรรษที่สิบสามตอนที่ nizari ยอิสไมลีมุสลิมหนีการประหัตประหารป้อนเอเชียใต้พระธรรมเทศนาของแบรนด์เฉพาะของศาสนาอิสลาม ( ทิตัส 1930 )หนึ่งใน 2 กลุ่มที่อ้างถึงโดยชื่อ khoja เป็นยอิสไมลีกลุ่มซึ่งรวมถึงการพูด ismailis ภาษากัจฉิในแอฟริกาตะวันออก bharati ( 1972 ) ยืนยันว่าเหล่านี้ ismailis ถูกเปลี่ยน lohana ฮินดูและบอกว่านี้คือความรู้ทั่วไปในหมู่ชาวชาวฮินดูและชาวมุสลิมในแอฟริกาตะวันออก ด็อบบิ้น , ภาพโดยความคมชัดของหน่วยทางสังคมยังคงแปลงกับศาสนาใหม่ชวนให้นึกถึงการเคลื่อนไหวของ chuhra ฮินดูในปัญจาบในศาสนาคริสต์ในศตวรรษนี้สต็อกสินค้า ( 1975 ) ถ้าเป็นเช่นนั้น กลุ่มนี้อาจได้รับ endogamous หน่วยก่อนศตวรรษที่สิบสาม นี้แน่นอนเป็นกรณีในช่วงศตวรรษ ตามนันจิ ( 1974 ) ขั้นตอนการแปลงเสร็จสมบูรณ์โดยศตวรรษที่สิบห้า .จากนั้นใน khoja ismailis เป็นหนึ่งของหลาย endogamous ภาษากัจฉิพูดมุสลิมและกลุ่มฮินดูที่ arguably พอดีหลายเกณฑ์ของอัตลักษณ์ชาติพันธุ์แตกต่างกันกล่าวโดยพาร์สัน ( 1975 ) : พวกเขามีกลุ่ม transgenerational พวกเขามองตัวเองเป็นกลุ่มที่แตกต่างกันและยังดูได้โดยผู้อื่น การแบ่งปันวัฒนธรรมทั่วไป ในกรณีของศาสนาฮินดูและศาสนาอิสลามความแตกต่างทางศาสนามาสะท้อนให้เห็นความแตกต่างทางภาษา เช่นเดียวกับของภาษาฮินดีและภาษาอูรดูฮินดู มุสลิม ฮินดู และ มุสลิม Sindhi Sindhi , ฮินดู และมุสลิม Dhatki Dhatki ฯลฯ เช่น การทักทายเบื้องต้น และไปจดสูตรจะแตกต่างกัน ให้ทันทีหรือเครื่องหมายเพื่อปฏิสัมพันธ์ทางภาษาพบ