On the other hand, cultural tourism

On the other hand, cultural tourism is a significant part of urban tourism, and it is growing
very quickly. Cities are competing not only to attract capital but also visitors. Cultural
heritage now accounts for 30 percent of the European tourism market, with attendance at
cultural sites doubling in the last twenty years (Bayliss, 2004; European Commission, 1998).
Cultural heritage is the main attraction of cities, cultural heritage conserves the cultural
values of the place and connects people to their collective memories. Moreover, cities have
increasingly made a business of culture (Richards and Wilson, 2006; Zukin, 1995), and
cultural institutions generally become more market-oriented because of reductions in the
level of public funding (Richards, 1996). However, while culture remains a significant
component for tourism and urban economy, the meaning of culture becomes more
questionable. The anthropological concept of this word defines culture as a way of life, while

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บนมืออื่น ๆ ท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมเป็นส่วนสำคัญของการท่องเที่ยวเมือง และมีการเติบโตอย่างรวดเร็ว เมืองกำลังแข่งขันไม่เพียงแต่การดึงดูดทุน แต่นักท่องเที่ยว วัฒนธรรมเฮอริเทจขณะนี้บัญชีสำหรับร้อยละ 30 ของตลาดท่องเที่ยวยุโรป กับเข้าที่จะในยี่สิบปี (Bayliss, 2004 สถานที่ทางวัฒนธรรม คณะกรรมาธิการยุโรป 1998)แหล่งท่องเที่ยวหลักของเมืองเป็นมรดกทางวัฒนธรรม มรดกทางวัฒนธรรมสงวนที่วัฒนธรรมค่าสถาน และเชื่อมต่อผู้คนกับความทรงจำของพวกเขารวมกัน นอกจากนี้ มีการเมืองมากขึ้นทำให้ธุรกิจของวัฒนธรรม (ริชาร์ดและ Wilson, 2006 Zukin, 1995), และสถาบันวัฒนธรรมโดยทั่วไปเป็นยิ่งมุ่งเน้นการตลาด เพราะลดในการระดับของเงินสาธารณะ (ริชาร์ด 1996) อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ยังคงวัฒนธรรมที่สำคัญองค์ประกอบสำหรับการท่องเที่ยวและเมืองเศรษฐกิจ ความหมายของวัฒนธรรมเป็นมากกว่าแก้แค้นคืน แนวคิดนี้คำพัณฑ์กำหนดวัฒนธรรมเป็นวิถีชีวิต ในขณะที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทางตรงกันข้าม, การท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมเป็นส่วนสำคัญของการท่องเที่ยวเมืองและก็มีการเติบโต
อย่างรวดเร็ว เมืองที่มีการแข่งขันไม่เพียง แต่จะดึงดูดเงินทุน แต่ยังผู้เข้าชม วัฒนธรรม
มรดกขณะนี้บัญชีสำหรับร้อยละ 30 ของตลาดการท่องเที่ยวยุโรปด้วยการเข้าร่วมใน
สถานที่ทางวัฒนธรรมเป็นสองเท่าในช่วงยี่สิบปี (ลิสส์, 2004; คณะกรรมาธิการยุโรป, 1998).
มรดกทางวัฒนธรรมเป็นแหล่งท่องเที่ยวหลักของเมืองมรดกทางวัฒนธรรมอนุรักษ์วัฒนธรรม
ค่า ของสถานที่และการเชื่อมโยงผู้คนเพื่อความทรงจำร่วมกันของพวกเขา นอกจากนี้เมืองได้
ทำมากขึ้นธุรกิจของวัฒนธรรม (ริชาร์ดและวิลสัน, 2006; ซูคิน, 1995) และ
สถาบันทางวัฒนธรรมโดยทั่วไปมากขึ้นที่มุ่งเน้นตลาดเนื่องจากการลดลงของ
ระดับของเงินทุนสาธารณะ (ริชาร์ด, 1996) อย่างไรก็ตามในขณะที่ยังคงวัฒนธรรมที่สำคัญ
ส่วนประกอบสำหรับการท่องเที่ยวและเศรษฐกิจของเมืองความหมายของวัฒนธรรมกลายเป็น
ที่น่าสงสัย แนวคิดมานุษยวิทยาของคำนี้กำหนดวัฒนธรรมเป็นวิถีชีวิตของคนในขณะที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บนมืออื่น ๆ , การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของการท่องเที่ยวในเมือง และเป็นการเติบโต
อย่างรวดเร็ว เมืองที่แข่งขันไม่เพียง แต่จะดึงดูดเงินทุน แต่ยังผู้เยี่ยมชม มรดกทางวัฒนธรรม
ขณะนี้บัญชีสำหรับร้อยละ 30 ของตลาดท่องเที่ยวยุโรปกับการเข้าร่วมงาน
แหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมขึ้นในช่วงยี่สิบปี ( ที่ตั้ง , 2004 ; คณะกรรมาธิการยุโรป , 1998 ) .
มรดกโลกทางวัฒนธรรมเป็นแหล่งท่องเที่ยวหลักของเมือง มรดกวัฒนธรรม อนุรักษ์วัฒนธรรม
ค่าสถานที่ และเชื่อมต่อผู้คนในความทรงจำร่วมของพวกเขา . นอกจากนี้ เมืองได้มากขึ้น ทำให้ธุรกิจของวัฒนธรรม
( ริชาร์ดวิลสัน , 2006 ; ในปี 1995 ) และสถาบันทางวัฒนธรรมโดยทั่วไปจะกลายเป็นตลาดที่มุ่งเน้นมากขึ้น

เนื่องจากการลดลงในระดับของเงินทุนสาธารณะ ( ริชาร์ด1996 ) อย่างไรก็ตาม ในขณะที่วัฒนธรรมยังคงเป็นส่วนประกอบสําคัญ
เพื่อการท่องเที่ยวและเศรษฐกิจเมือง ความหมายของวัฒนธรรมกลายเป็น
น่าสงสัย แนวคิดทางมานุษยวิทยาของคำๆนี้นิยามวัฒนธรรมในฐานะที่เป็นวิถีชีวิต ในขณะที่