Where;fixed is carbon fixed in fina

Where;fixed is carbon fixed in final product; Net Cemitted is net carbon emitted for product produced. Carbon fixation efficiency is used to estimate the capability of product's production line as to how good it can retain carbon fixed from the air throughout its cycle.
If efficiency exceeds 100%, this carbon produced will help reduce carbon emissions. Moreover, when efficiency drops below 50%, it would be somewhat uneconomical to create this product as its emissions exceed that of carbon fixed in the product. If efficiency is between 50 and 100%, it should be appropriate to produce those products. However, alternative methods to reduce carbon emission should be applied to reduce carbon emissions throughout the product cycle. Carbon fixation efficiencies for soybean oil production were 75%. This indicates that soybean oil production still continues to emit carbon in the atmosphere.
In addition, soybean cultivation is well known for improving soil fertility (Cass et al., 1994; Tago et al., 2011). Root-nodules are formed by the soybean plant, and atmospheric nitrogen is fixed by the nitrogen fixing bacteria in the root-nodule (Dutch Soy Coalition, 2006). In this study, total nitrogen fixations from the atmosphere were determined by N-difference method (Jaiprasert and Satjawattana, 2012). Soil samplings were collected in soybean plantation areas and outside to compare nitrogen accumulated in the soil. The result showed that the potential nitrogen accumulations in the soil after soybean harvesting, compared with outside areas of the plantation, significantly differed (P-value < 0.05). As presented in Fig. 3, total nitrogen accumulation in soybean plantations were found to average 102 ± 16 kg N/ha. Accordingly, carbon reductions from this nitrogen circulation activity in the soil were estimated at 149 ± 24 kg CE/ha. This rich nitrogen in the soil can be used as fertilizer supply for the next crop of plants. Furthermore, many researchers study nitrogen fixation in soybean areas. Nitrogen fixation in soybean plantations were reported in the range of 82e118 kg N/ha (Chikowo et al., 2004). It indicated these results conformed to other studies. However, nutrients fixed in plant residues remaining in cultivation areas help reduce carbon emission of about 175 kg CE/ha. Therefore, if nutrients accumulation in the soil was taken into account for carbon reduction along the full chain of soybean oil production, net carbon emission would be estimated to be 204 kg CE/ton soybean oil. Accordingly, carbon
fixation efficiency was estimated to be 91%.
Brazil is a leading global producer of soybean; and supports the needs in many countries including Thailand. The amount of imported soybean was reported to be 1.67 million tons. Carbon emissions from soybean plantations in Brazil totaled 94.6 kg CE/ton soybean or 519 kg CE/ton soybean oil (Raucci et al., 2015). Conversely, emissions from soybean plantations in Thailand were 85.7 kg CE/ton soybean (470 kg CE/ton soybean oil). As shown in Fig. 4, fuel used for transportation from overseas to extraction plants in Thailand is taken into account for emission estimation. Consequently, overall carbon emissions from soybean oil production using imported soybeans were 804 kg CE/ton soybean oil. It indicated that the amount of carbon emissions from soybean oil production using imported soybeans is greater than emissions from using soybeans in the country. Therefore, expanding soybean
plantation areas may reduce carbon emissions from soybean oil production.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยที่คงที่คาร์บอนคงที่ในผลิตภัณฑ์สุดท้าย; สุทธิ Cemitted คาร์บอนสุทธิที่ปล่อยออกมาสำหรับผลิตภัณฑ์ที่ผลิต ประสิทธิภาพการตรึงคาร์บอนถูกใช้เพื่อประเมินความสามารถของสายการผลิตของผลิตภัณฑ์เป็นวิธีที่ดีที่จะสามารถเก็บคาร์บอนคงที่จากอากาศตลอดวงจรของมัน.
หากประสิทธิภาพเกินกว่า 100% คาร์บอนนี้ผลิตจะช่วยลดการปล่อยก๊าซคาร์บอน นอกจากนี้เมื่อมีประสิทธิภาพลดลงต่ำกว่า 50% ก็จะค่อนข้างประหยัดเพื่อสร้างผลิตภัณฑ์นี้เช่นการปล่อยก๊าซเกินที่ของคาร์บอนคงที่ในผลิตภัณฑ์ หากประสิทธิภาพอยู่ระหว่าง 50 และ 100% ก็ควรมีความเหมาะสมในการผลิตสินค้าเหล่านั้น อย่างไรก็ตามวิธีการทางเลือกในการลดการปล่อยคาร์บอนควรจะนำมาใช้เพื่อลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนตลอดวงจรสินค้า ประสิทธิภาพการตรึงคาร์บอนสำหรับการผลิตน้ำมันถั่วเหลือง 75% นี้แสดงให้เห็นว่าการผลิตน้ำมันถั่วเหลืองยังคงปล่อยคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศ.
นอกจากนี้การเพาะปลูกถั่วเหลืองที่รู้จักกันดีสำหรับการปรับปรุงอุดมสมบูรณ์ของดิน (คาส et al, 1994;.. Tago et al, 2011) รากปมที่เกิดขึ้นโดยพืชถั่วเหลืองและบรรยากาศไนโตรเจนได้รับการแก้ไขโดยแบคทีเรียที่ตรึงไนโตรเจนในรากปม (ดัตช์ถั่วเหลืองรัฐบาล 2006) ในการศึกษานี้ยึดติดไนโตรเจนจากบรรยากาศได้รับการพิจารณาโดยวิธี N-ความแตกต่าง (Jaiprasert และ Satjawattana 2012) กลุ่มตัวอย่างดินที่ถูกเก็บไว้ในพื้นที่ปลูกถั่วเหลืองและภายนอกเพื่อเปรียบเทียบไนโตรเจนสะสมอยู่ในดิน ผลการศึกษาพบว่าการสะสมไนโตรเจนที่อาจเกิดขึ้นในดินหลังการเก็บเกี่ยวถั่วเหลืองเมื่อเทียบกับพื้นที่ด้านนอกของสวนที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (P-value <0.05) ตามที่นำเสนอในรูป 3, การสะสมไนโตรเจนทั้งหมดในสวนถั่วเหลืองพบว่าค่าเฉลี่ย 102 ± 16 กก. N / ไร่ ดังนั้นการลดคาร์บอนจากการดำเนินกิจกรรมการไหลเวียนของไนโตรเจนในดินอยู่ที่ประมาณ 149 ± 24 กก. CE / ไร่ นี้อุดมไปด้วยไนโตรเจนในดินสามารถใช้เป็นจัดหาปุ๋ยสำหรับพืชต่อไปของพืช นอกจากนี้นักวิจัยหลายคนศึกษาตรึงไนโตรเจนในพื้นที่ถั่วเหลือง ตรึงไนโตรเจนในสวนถั่วเหลืองได้รับรายงานในช่วงของ 82e118 กก. N / ไร่ (Chikowo et al., 2004) มันแสดงให้เห็นผลลัพธ์เหล่านี้สอดคล้องกับการศึกษาอื่น ๆ แต่สารอาหารที่ได้รับการแก้ไขในพืชตกค้างที่เหลืออยู่ในพื้นที่เพาะปลูกช่วยลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ประมาณ 175 กก. CE / ไร่ ดังนั้นถ้าสารอาหารที่สะสมในดินที่ถูกนำมาพิจารณาในการลดคาร์บอนตามห่วงโซ่เต็มรูปแบบของการผลิตน้ำมันถั่วเหลืองการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์สุทธิจะได้รับการคาดว่าจะอยู่ที่ 204 กก. น้ำมันถั่วเหลือง CE / ตัน ดังนั้นคาร์บอน
ประสิทธิภาพการตรึงก็จะประมาณ 91%.
บราซิลเป็นผู้ผลิตชั้นนำระดับโลกของถั่วเหลือง และสนับสนุนความต้องการในหลายประเทศรวมทั้งประเทศไทย ปริมาณของถั่วเหลืองที่นำเข้าก็จะ 1,670,000 ตัน การปล่อยก๊าซคาร์บอนจากสวนถั่วเหลืองในบราซิลมีจำนวนทั้งสิ้น 94.6 กก. CE / ถั่วเหลืองตันหรือ 519 กก. น้ำมัน CE / ตันถั่วเหลือง (Raucci et al., 2015) ตรงกันข้ามการปล่อยก๊าซจากพื้นที่เพาะปลูกถั่วเหลืองในประเทศไทย 85.7 กก. CE / ตันถั่วเหลือง (470 กก. CE / ตันน้ำมันถั่วเหลือง) ดังแสดงในรูป 4 เชื้อเพลิงที่ใช้สำหรับการขนส่งจากต่างประเทศให้กับโรงงานสกัดในประเทศไทยนำเข้าบัญชีในการประมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ดังนั้นการปล่อยก๊าซคาร์บอนโดยรวมจากการผลิตน้ำมันถั่วเหลืองโดยใช้ถั่วเหลืองที่นำเข้าได้ 804 กก. CE / ตันน้ำมันถั่วเหลือง มันแสดงให้เห็นว่าปริมาณการปล่อยก๊าซคาร์บอนจากการผลิตน้ำมันถั่วเหลืองโดยใช้ถั่วเหลืองที่นำเข้ามีค่ามากกว่าการปล่อยมลพิษจากการใช้ถั่วเหลืองในประเทศ ดังนั้นการขยายถั่วเหลือง
พื้นที่ปลูกอาจจะลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนจากการผลิตน้ำมันถั่วเหลือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ ; คงเป็นคาร์บอนคงที่ในผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้าย cemitted ปลดปล่อยคาร์บอนสุทธิสุทธิเป็นผลิตภัณฑ์ที่ผลิต ประสิทธิภาพการตรึงคาร์บอนที่ใช้ในการประมาณความสามารถของสายการผลิตของผลิตภัณฑ์เป็นวิธีการที่ดีสามารถเก็บคาร์บอนคงที่จากอากาศตลอดรอบถ้าประสิทธิภาพเกิน 100% ผลิตคาร์บอนนี้จะช่วยลดการปล่อยก๊าซคาร์บอน นอกจากนี้ เมื่อประสิทธิภาพลดลงต่ำกว่า 50% มันจะค่อนข้างที่ฟุ่มเฟือยเพื่อสร้างผลิตภัณฑ์นี้เป็นก๊าซเรือนกระจกของมันเกินกว่าที่คาร์บอนคงที่ในผลิตภัณฑ์ ถ้าประสิทธิภาพระหว่าง 50 และ 100 เปอร์เซ็นต์ มันควรจะเหมาะสมกับการผลิตสินค้าเหล่านั้น อย่างไรก็ตาม วิธีการทางเลือกที่จะลดการปล่อยคาร์บอนควรใช้เพื่อลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนตลอดวงจรของผลิตภัณฑ์ การตรึงคาร์บอนมีประสิทธิภาพในการผลิตน้ำมันถั่วเหลืองเป็น 75% นี้บ่งชี้ว่า การผลิตน้ำมันถั่วเหลืองยังคงปล่อยคาร์บอนในบรรยากาศนอกจากนี้การเพาะปลูกถั่วเหลืองเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับการปรับปรุงความอุดมสมบูรณ์ของดิน ( แคส et al . , 1994 ; วัน et al . , 2011 ) การสร้างปมที่เกิดขึ้นโดยพืชถั่วเหลือง และไนโตรเจนในบรรยากาศการแก้ไขโดยแบคทีเรียตรึงไนโตรเจนในรากปม ( กลุ่มถั่วเหลือง ดัตช์ 2006 ) ในการศึกษานี้ ปริมาณไหลเกี่ยวกับเวทมนต์บ้างจากบรรยากาศถูกกำหนดโดยวิธี n-difference ( jaiprasert และ แสงเดือน , 2012 ) ตัวอย่างดินที่เก็บในพื้นที่ปลูกถั่วเหลืองและนอกเพื่อเปรียบเทียบไนโตรเจนที่สะสมในดิน ผลการศึกษาพบว่า ศักยภาพการสะสมไนโตรเจนในดินหลังการเก็บเกี่ยวถั่วเหลือง เมื่อเทียบกับพื้นที่นอกแปลงแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p-value < 0.05 ) ตามที่แสดงในรูปที่ 3 และการสะสมไนโตรเจนทั้งหมดในถั่วเหลืองปลูก พบว่าเฉลี่ย 102 ± 16 กก. N / ไร่ ตาม , คาร์บอนลดจากการหมุนเวียนไนโตรเจนในดินมีกิจกรรมประมาณ 149 CE ± 24 กิโลกรัม / ไร่ นี้ที่อุดมไปด้วยไนโตรเจนในดินสามารถใช้เป็นปุ๋ยใส่พืชต่อไป สำหรับพืช นอกจากนี้ นักวิจัยหลายการศึกษาการตรึงไนโตรเจนในพื้นที่ของถั่วเหลือง การตรึงไนโตรเจนของถั่วเหลือง ในสวนยางพารา มีรายงานในช่วง 82e118 กก. N / ไร่ ( chikowo et al . , 2004 ) พบเหล่านี้สอดคล้องกับผลการศึกษาอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม สารอาหารที่ถาวรในเศษซากพืชที่เหลืออยู่ในพื้นที่ปลูกช่วยลดการปล่อยคาร์บอนของเกี่ยวกับ 175 กก / CE / ฮา ดังนั้น หากสารอาหารที่สะสมในดินเข้าบัญชีเพื่อลดปริมาณคาร์บอนตามโซ่เต็มของการผลิตน้ำมันถั่วเหลือง ที่ปล่อยคาร์บอนสุทธิจะประมาณเป็น 204 กก. CE / ตัน น้ำมันถั่วเหลือง ตาม , คาร์บอนประสิทธิภาพการตรึงไนโตรเจนซึ่งเป็น 91%บราซิลเป็นผู้ผลิตชั้นนำระดับโลกของถั่วเหลือง และรองรับความต้องการในหลายประเทศ รวมทั้งประเทศไทย ปริมาณของถั่วเหลืองที่นำเข้ารายงานที่จะ 1.67 ล้านตัน การปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากถั่วเหลืองที่ปลูกในบราซิลมีตั้งแต่กก CE / ตันถั่วเหลืองหรือ 519 กก. CE / ตัน น้ำมันถั่วเหลือง ( raucci et al . , 2015 ) ในทางกลับกัน การปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากถั่วเหลืองปลูกในประเทศไทย 15 กก. CE / ตัน ถั่วเหลือง ( 470 กิโลกรัม CE / ตัน น้ำมันถั่วเหลือง ) ดังแสดงในรูปที่ 4 , เชื้อเพลิงที่ใช้สำหรับการขนส่งจากต่างประเทศ เพื่อสกัดพืชในประเทศไทยเป็นที่เข้าบัญชีเพื่อประมาณค่า ดังนั้น การปล่อยก๊าซคาร์บอนโดยรวมจากการผลิตน้ำมันถั่วเหลืองโดยใช้นำเข้าถั่วเหลืองจำนวน 804 กก. CE / ตัน น้ำมันถั่วเหลือง พบว่า ปริมาณการปล่อยก๊าซคาร์บอนจากการผลิตน้ำมันถั่วเหลืองโดยใช้นำเข้าถั่วเหลืองมากกว่าการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการใช้ถั่วเหลืองในประเทศ ดังนั้น การขยายของถั่วเหลืองพื้นที่ปลูก จะช่วยลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากการผลิตน้ำมันถั่วเหลือง