rl Ritter,  (born Aug. 7, 1779, Que

rl Ritter,  (born Aug. 7, 1779, Quedlinburg, Prussia—died Sept. 28, 1859, Berlin), German geographer who was cofounder, with Alexander von Humboldt, of modern geographical science.

Ritter received an excellent education in the natural sciences and was well versed in history and theology. Guided by the educational principles of the famed Swiss teacher Johann Heinrich Pestalozzi and by the ideas of the German philosopher-theologian Johann Gottfried von Herder on the relation between man and his environment, Ritter became a teacher and philosopher in the field of geography, serving as professor at the University of Berlin from 1820 until the end of his life.

Viewing geography as an empirical science, he maintained that its methodology required proceeding from one observation to the next, not from opinion or hypothesis to observation. Though he was convinced that there were laws of geography, he appeared to attach no particular importance to establishing them clearly. He stressed, instead, the importance of utilizing all the sciences to delineate the nature of geography, which was, in his view, unique.

Ritter always regarded Humboldt, who was ten years his senior, as his master and partly based his geographical writings on Humboldt’s ideas. He was frequently more a historian than a geographer and wrote what has come to be known as a geographical interpretation of history. The opposition to his ideas that developed after his death arose in part from the contention that he had made geography ancillary to history. Even so, during his later life and for nearly 20 years following his death, his ideas deeply influenced geographical research in Germany.

His first geographical writings, on Europe, were published in 1804 and 1807. His great work, Die Erdkunde im Verhältniss zur Natur und zur Geschichte des Menschen (“Earth Science in Relation to Nature and the History of Man”), was intended as a world survey but was never completed. The first volume, on Africa, was published in 1817 and brought him his appointment at the University of Berlin; a revised edition appeared in 1822. Between 1832 and his death he regularly published new volumes, chiefly on Asia. The work, though incomplete, ran to 20,000 pages in 19 volumes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

rl ริทเตอร์, (เกิด 7 ส.ค. เลขที่ 1779, Quedlinburg ปรัสเซียซึ่งเสียชีวิต เมื่อ 28 วันที่ ปี 1859 เบอร์ลิน), ชนิดเยอรมันเจ้า cofounder กับอเล็กซานเดอร์ฟอนฮุม วิทยาศาสตร์สมัยใหม่ทางภูมิศาสตร์ริทเตอร์ได้รับการศึกษายอดเยี่ยมทางด้านวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ และมีญาณในประวัติศาสตร์และศาสนา แนะนำ โดยหลักการศึกษาของครูสวิสโด่ง Pestalozzi โยฮันน์ไฮน์ริช และความคิดของที่เยอรมันนักปราชญ์นักบวชโยฮันน์ Gottfried Herder ฟอนในความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์และสิ่งแวดล้อมของเขา ริทเตอร์เป็น อาจารย์และนักปราชญ์ในด้านภูมิศาสตร์ หน้าที่เป็นอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยเบอร์ลินจาก 1820 จนถึงสิ้นชีวิตดูภูมิศาสตร์เป็นศาสตร์การประจักษ์ เขารักษาว่า วิธีการต้องดำเนินการต่อ จากการสังเกตหนึ่งไป ไม่ใช่ จากความคิดหรือสมมติฐานการเก็บข้อมูล แม้ว่าเขาไม่มั่นใจว่า มีกฎหมายของภูมิศาสตร์ เขาปรากฏแนบความสำคัญไม่เฉพาะการสร้างชัดเจน เขาเน้น แทน ความสำคัญของการใช้วิทยาศาสตร์ทั้งหมดจะไปลักษณะของภูมิศาสตร์ ซึ่ง ในมุมมองของเขา ไม่ซ้ำกันริทเตอร์เสมอถือฮุม ที่มีอาวุโสของเขา เป็นนายสิบปี และบางส่วนจากงานเขียนของเขาความคิดของฮัมโบลด์ภูมิศาสตร์ เขาอยู่บ่อย ๆ อย่างที่นักประวัติศาสตร์กว่าชนิดเป็น และเขียนอะไรมาเรียกการตีความประวัติศาสตร์ภูมิศาสตร์ การต่อต้านความคิดของเขาที่พัฒนาหลังจากตายเกิดขึ้นบางส่วนจากการโต้เถียงที่ว่า เขาได้ทำภูมิศาสตร์พิเศษประวัติ ถึงกระนั้น ใน ช่วงชีวิตของเขาในภายหลัง และเกือบ 20 ปีต่อตาย ความลึกผลวิจัยทางภูมิศาสตร์ในเยอรมนีเขาแรกภูมิศาสตร์งานเขียน ยุโรป ถูกเผยแพร่ใน 1804 และ 1807 เขาทำงานที่ดี ตาย Erdkunde im Verhältniss zur Natur แดน zur Geschichte des Menschen ("โลกวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับธรรมชาติและประวัติศาสตร์ของคน"), ความเป็นการสำรวจโลก แต่ไม่เคยเสร็จ แรกเสียง แอฟริกา ถูกเผยแพร่ใน 1817 และนำเขานัดหมายของเขาที่มหาวิทยาลัยเบอร์ลิน เป็นรุ่นปรับปรุงปรากฏใน 1822 1832 และตาย เขาเป็นประจำเผยวอลุ่มใหม่ ส่วนใหญ่ในเอเชีย งาน แม้ว่า สมบูรณ์วิ่งไป 20000 หน้าในวอลุ่ม 19

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

RL ริท (เกิด 7 สิงหาคม 1779, Quedlinburg ปรัสเซียเสียชีวิต 28 กันยายน 1859, Berlin) นักภูมิศาสตร์ชาวเยอรมันซึ่งเป็นผู้ร่วมก่อตั้งกับอเล็กซานเดฟอนฮัมทางวิทยาศาสตร์ที่ทันสมัย. ริทได้รับการศึกษาที่ดีเยี่ยมในวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ และได้รับประสบการณ์ที่ดีที่สุดในประวัติศาสตร์และเทววิทยา แนะนำโดยหลักการการศึกษาของครูที่มีชื่อเสียงของสวิสโยฮันน์เฮ็น Pestalozzi และจากความคิดของนักปรัชญาเยอรมัน-นักบวชโยฮันน์กอทท์ฟรีฟอนปศุสัตว์ในความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์และสภาพแวดล้อมของเขาริทเป็นครูและนักปรัชญาในด้านภูมิศาสตร์ที่ทำหน้าที่เป็น อาจารย์ที่มหาวิทยาลัยเบอร์ลินจาก 1,820 จนกว่าจะสิ้นสุดของชีวิตของเขา. ดูสภาพทางภูมิศาสตร์เป็นวิทยาศาสตร์เชิงประจักษ์เขายืนยันว่าวิธีการที่จำเป็นต้องดำเนินการอย่างใดอย่างหนึ่งจากการสังเกตต่อไปไม่ได้มาจากความเห็นหรือสมมติฐานที่จะสังเกต แม้ว่าเขาจะเชื่อว่ามีกฎหมายของภูมิศาสตร์ที่เขาปรากฏตัวที่จะแนบไม่มีความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะสร้างได้อย่างชัดเจน เขาเน้นแทนสำคัญของการใช้วิทยาศาสตร์ทั้งหมดเพื่อวิเคราะห์ลักษณะของภูมิศาสตร์ซึ่งในมุมมองของเขาที่ไม่ซ้ำกัน. ริทได้รับการยกย่องเสมอฮัมผู้เป็นสิบปีอาวุโสของเขาเป็นเจ้านายของเขาและส่วนหนึ่งงานเขียนของเขาในทางภูมิศาสตร์ ฮัมคิด เขาเป็นบ่อยครั้งมากขึ้นกว่าประวัติศาสตร์ภูมิศาสตร์และเขียนสิ่งที่ได้มาเป็นที่รู้จักในการตีความทางภูมิศาสตร์ของประวัติศาสตร์ ขัดแย้งกับความคิดของเขาที่พัฒนาหลังจากการตายของเขาเกิดขึ้นในส่วนหนึ่งจากการต่อสู้ที่เขาทำเสริมภูมิศาสตร์ประวัติศาสตร์ ดังนั้นแม้ในช่วงชีวิตของเขาและต่อมาเกือบ 20 ปีต่อไปนี้การตายของเขาความคิดของเขาได้รับอิทธิพลอย่างลึกซึ้งวิจัยทางภูมิศาสตร์ในเยอรมนี. เขาเขียนทางแรกในยุโรปถูกตีพิมพ์ใน 1804 และ 1807 การทำงานที่ดีของเขาตาย Erdkunde im Verhältnissซู Natur และซูร์เกสชิชเด Menschen ("วิทยาศาสตร์โลกในความสัมพันธ์กับธรรมชาติและประวัติศาสตร์ของมนุษย์") ตั้งใจจะสำรวจโลก แต่ก็ไม่เคยเสร็จ เล่มแรกในทวีปแอฟริกาถูกตีพิมพ์ใน 1817 และทำให้เขาได้รับการแต่งตั้งที่มหาวิทยาลัยเบอร์ลิน; ฉบับปรับปรุง 1822 ปรากฏอยู่ในระหว่าง 1832 และการเสียชีวิตของเขาที่เขาตีพิมพ์เป็นประจำเล่มใหม่ส่วนใหญ่ในเอเชีย ทำงาน แต่ไม่สมบูรณ์วิ่งไป 20,000 หน้าใน 19 เล่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ริทเทอร์   RL , ( เกิด 7 สิงหาคมเป็นไหม , เควดลินบวร์กปรัสเซียตาย , กันยายน 28 , 1859 ครั้งที่เบอร์ลิน , เยอรมัน ) ,  นักภูมิศาสตร์ที่เป็นผู้ร่วมก่อตั้งกับอเล็กซานเดอร์ฟอนฮัม วิทยาศาสตร์ภูมิศาสตร์สมัยใหม่

ริทเทอร์ ได้รับการศึกษาที่ยอดเยี่ยมในวิทยาศาสตร์ธรรมชาติและรอบรู้ในประวัติศาสตร์และเทววิทยาแนะนำโดยหลักการศึกษาของครูชาวสวิสคือ โยฮันน์ ไฮน์ริช เปสตาลอซซี และโดยความคิดของนักปรัชญาชาวเยอรมันโยฮันน์กอทท์ฟรีด ฟอน สำหรับนักบวชในความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับสิ่งแวดล้อมของเขา ริทเทอร์ เป็นครูและปราชญ์ในด้านภูมิศาสตร์ ทำหน้าที่เป็นศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยเบอร์ลินจาก 1820 จนถึงบั้นปลายของชีวิต

ดูภูมิศาสตร์เป็นศาสตร์เชิงประจักษ์ เขายังคงยืนยันว่าวิธีการของที่จำเป็นต่อจากการสังเกตหนึ่งไปยังอีก ไม่ใช่จากความคิดหรือสมมติฐานเพื่อสังเกตการณ์ แต่เขาก็เชื่อว่า มีกฎหมายภูมิศาสตร์เขาปรากฏตัวขึ้นเพื่อแนบใดไม่มีความสำคัญที่จะสร้างพวกเขาได้อย่างชัดเจน เขาเครียดแทนความสำคัญของการใช้วิทยาศาสตร์เพื่ออธิบายลักษณะของภูมิศาสตร์ซึ่งในมุมมองของเขาเป็นเอกลักษณ์

ริตเตอร์ถือว่าเสมอฮัม ที่เป็นสิบปีอาวุโสของเขา เป็นเจ้านายของเขา และส่วนหนึ่งจากงานเขียนของเขาเกี่ยวกับความคิดทางภูมิศาสตร์ฮัม . เขาบ่อยมากขึ้นนักประวัติศาสตร์กว่านักภูมิศาสตร์และเขียนสิ่งที่ได้มาเป็นที่รู้จักในฐานะการตีความทางภูมิศาสตร์ของประวัติศาสตร์ฝ่ายตรงข้ามของเขา ความคิดที่พัฒนาขึ้นหลังความตายของเขาเกิดขึ้นในส่วนหนึ่งจากการต่อสู้ที่เขามีภูมิศาสตร์ขึ้นอยู่กับประวัติ ดังนั้นแม้ในช่วงชีวิตของเขาและเกือบ 20 ปีต่อไปนี้การตายของเขา , ความคิดลึกซึ้งอิทธิพลทางภูมิศาสตร์วิจัยในเยอรมนีของเขา

เรื่องแรกของเขาทางภูมิศาสตร์ในยุโรปถูกตีพิมพ์ใน 1804 แล้ว 1338 . งานที่ยิ่งใหญ่ของเขาตาย erdkunde อิม verh และ ltniss ซัว ธรรมชาติและ เซอร์ geschichte des คน ( " โลกวิทยาศาสตร์ในความสัมพันธ์กับธรรมชาติและประวัติศาสตร์ของมนุษย์ " ) มีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นการสำรวจโลก แต่ก็ไม่เคยสำเร็จ ระดับเสียง , ครั้งแรกในแอฟริกา ถูกตีพิมพ์ใน 1817 และพาเขานัดที่มหาวิทยาลัยเบอร์ลิน เป็นฉบับปรับปรุง ที่ปรากฏใน 1822ระหว่าง ค.ศ. 1828 และความตายเขาเป็นประจําตีพิมพ์เล่มใหม่ส่วนใหญ่ในเอเชีย งาน แต่ไม่สมบูรณ์ วิ่งไป 20 , 000 หน้า ใน 19 เล่ม