The first is a quasi-experimental a

The first is a quasi-experimental approach that uses
Bangladesh as a control. The second uses the fact that the land reform was implemented
more intensively in some areas than in others to identify the effect of the change in
tenants’ share on agricultural production. The two approaches provide similar estimates,
showing that the tenancy reform increased sharecropper yields by between 51 and 62
percent. These estimates imply that the tenancy reform explains more than a quarter of
the subsequent growth in agricultural productivity in West Bengal from 1979 through
1993. In that period, the rate of agricultural productivity growth in West Bengal rose
from one of the lowest among Indian states to one of the highest. In the past decade,
however, growth has slowed, for reasons not yet examined.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการทดลองเสมือนที่ใช้เป็นครั้งแรกบังคลาเทศเป็นตัวควบคุม ที่สองใช้ความจริงที่ว่า มีดำเนินการปฏิรูปที่ดินมากในบางพื้นที่กว่าคนอื่นเพื่อระบุผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงของผู้เช่าที่ใช้ร่วมกันในผลผลิตการเกษตร วิธีที่สองให้ประเมินคล้ายแสดงว่า การเช่าปฏิรูป sharecropper เพิ่มขึ้นของผลผลิตโดยระหว่าง 51 62เปอร์เซ็นต์ ประมาณหมายความว่า การปฏิรูปเช่าอธิบายมากกว่า หนึ่งในสี่ของการเจริญเติบโตต่อมาผลผลิตทางการเกษตรในเบงกอลตะวันตกจาก 1979 ผ่าน1993 ที่รอบระยะเวลา อัตราการเจริญเติบโตของผลผลิตทางการเกษตรในโรสเบงกอลตะวันตกจากหนึ่งต่ำสุดรัฐอินเดียหนึ่งสูงสุด ในทศวรรษที่ผ่านมาอย่างไรก็ตาม การเจริญเติบโตมีการชะลอตัว เหตุผลที่ยังไม่ได้ ตรวจสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งแรกเป็นวิธีกึ่งทดลองที่ใช้
บังคลาเทศเป็นตัวควบคุม ที่สองใช้ความจริงที่ว่าการปฏิรูปที่ดินถูกนำมาใช้
มากขึ้นอย่างหนาแน่นในบางพื้นที่กว่าคนอื่น ๆ ในการระบุผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงในส่วน
แบ่งของผู้เช่าในการผลิตทางการเกษตร ทั้งสองวิธีให้ข้อมูลประมาณการที่คล้ายกัน
แสดงให้เห็นว่าการปฏิรูปการเช่าเพิ่มขึ้นอัตราผลตอบแทนที่นาโดยระหว่าง 51 และ 62
เปอร์เซ็นต์ ประมาณการดังกล่าวนี้บ่งบอกว่าการปฏิรูปการครอบครองอธิบายมากกว่าหนึ่งในสี่ของ
การเจริญเติบโตตามมาในผลผลิตทางการเกษตรในรัฐเบงกอลตะวันตกจาก 1979 ผ่าน
1993 ในช่วงเวลาที่อัตราการเติบโตของผลผลิตทางการเกษตรในรัฐเบงกอลตะวันตกเพิ่มขึ้น
จากหนึ่งในต่ำที่สุดในกลุ่มประเทศอินเดียให้เป็นหนึ่งในที่สูงที่สุด ในทศวรรษที่ผ่านมา
อย่างไรก็ตามการเจริญเติบโตมีการชะลอตัวสำหรับเหตุผลที่ยังไม่ได้ตรวจสอบ