3.1.2. The impact of feedback on em

3.1.2. The impact of feedback on emotions

Because feedback has an effect on emotions and emotions have
an impact on learning, we will explore more fully the influence of
feedback on emotions. To accomplish this, we will take a closer
look at the impact of positive and negative feedback on the receiver's
emotions. Research articles seldom include a clear definition
of positive and negative feedback. An exception is the work of
positive psychologists Losada and Heaphy (2004) who define
positive feedback as showing support, encouragement or appreciation,
and negative feedback as showing disapproval. We will
follow this description in this article. One might think that positive
feedback elicits positive emotions and negative feedback elicits
negative emotions. However, this is not always the case as whether
feedback arouses positive or negative emotions is not only determined
by the content of the message, but also, for example, by the
characteristics of the individual and the support from their environment
as indicated by Pekrun et al. (2002). First, receivers of
feedback construct their own perspective of reality and thus of the
feedback given and their emotions are, as a result, activating or
deactivating (Pekrun et al., 2002). For instance, a teacher might
provide feedback to a group of students on the great progress they
have made. This feedback may evoke in students a positive activating
emotion such as hope and that there is a good chance they
will pass the exams if they just keep on working as they have been.
But the same feedback may also lead to positive deactivating
emotions such as relaxation. Students may feel relaxed and decide
to take some time off. Similarly, negative emotions triggered by
feedback may be deactivating (“I give up”) or activating (“I will
show that I can do it after all”). Moreover, feedback that is meant to
be positive can be perceived as negative. For instance, when a
teacher tells a student that the essay is better than the previous
one in terms of style, the receiving student may interpret this as
meaning that the style may be better, but apparently the content is
inadequate.

Secondly, the context in which the feedback is provided may
also influence the emotions a student experiences. For instance, a
student might experience a negative deactivating emotion such as
shame as a result of a teacher's specific positive feedback on his zest
in the classroom, because his peers hold a negative evaluation
about showing zest.

Thirdly, feedback takes place within a communication process.
The emotions experienced by a person receiving feedback are also
influenced by his or her relationship with the person providing the
feedback and by the context, as stated by social psychologists
Watzlawick, Beavin, and Jackson (1967) in their well-known
handbook on communication. They emphasize that all communication
has a content and a relationship aspect. For instance, a student
who has a good and trusting relationship with a teacher will
experience negative feedback differently from a student who does
not trust the teacher. It is therefore not enough to make a distinction
between positive and negative feedback from the viewpoint of
the provider of feedback. The receiver of the feedback bothexperiences emotions and constructs meaning that may differ from the provider's intentions

In conclusion, feedback may elicit positive and negative activating
and deactivating emotions. These emotions will influence
learning in predictable ways. In general, positive feedback evokes
positive emotions and negative feedback negative ones. However,
as we have seen, this is not always the case, because the impact of
feedback is also determined by the context and the relationship
with the provider of the feedback. We will return to the importance
of this conclusion later in the article.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.1.2. ผลกระทบของความคิดเห็นเกี่ยวกับอารมณ์เนื่องจากข้อเสนอแนะที่มีผลต่ออารมณ์ความรู้สึก และมีอารมณ์ผลกระทบต่อการเรียนรู้ เราจะสำรวจเพิ่มเติมอย่างอิทธิพลของความคิดเห็นเกี่ยวกับอารมณ์ เพื่อให้บรรลุนี้ เราจะใช้ที่ใกล้ชิดดูผลกระทบของค่าบวกและเชิงลบในตัวรับสัญญาณอารมณ์ บทความวิจัยแทบไม่มีคำนิยามที่ชัดเจนความคิดเห็นที่บวก และลบ ข้อยกเว้นเป็นงานของนักจิตวิทยาเชิงบวก Losada และ Heaphy (2004) ที่กำหนดการป้อนกลับเชิงบวกเป็นการแสดงการสนับสนุน ให้กำลังใจ หรือชื่น ชมและผลตอบรับเป็นการแสดงด้วย เราจะทำตามคำอธิบายในบทความนี้ หนึ่งอาจคิดว่า เป็นบวกอารมณ์บวกกันข้อเสนอแนะ และคำติชมเชิงลบกันอารมณ์เชิงลบ อย่างไรก็ตาม นี้ไม่เสมอกรณีเป็นว่าความคิดเห็นมักบวก หรืออารมณ์เชิงลบไม่เท่านั้นกำหนดโดยเนื้อหาของข้อความ แต่ยัง เช่น โดยลักษณะของแต่ละบุคคลและการสนับสนุนจากสภาพแวดล้อมตามที่ระบุโดย Pekrun et al. (2002) แรก ตัวรับสัญญาณของคำติชมสร้างตนเองมุมมอง ของความเป็นจริง และดังนั้นการป้อนกลับและอารมณ์ของพวกเขามี เป็นผล การเปิดใช้งาน หรือปิด (Pekrun et al. 2002) เช่น ครูอาจแสดงความคิดเห็นในกลุ่มของนักเรียนในการเจริญก้าวหน้าพวกเขาทำ ความคิดเห็นนี้อาจทำให้เกิดในนักเรียนเปิดบวกอารมณ์เช่นความหวังและมีดีมีโอกาสพวกเขาจะผ่านข้อสอบถ้าพวกเขาเพียงให้การทำงานเป็นได้แต่การตอบรับเดียวกันอาจนำไปปิดบวกอารมณ์เช่นการพักผ่อน นักเรียนอาจรู้สึกผ่อนคลาย และตัดสินใจใช้เวลาปิด ในทำนองเดียวกัน วิญญาณโดยผลป้อนกลับอาจเป็นการปิด ("ผมแพ้") หรือเปิดใช้งาน ("จะแสดงว่า เราสามารถทำให้หลังจากทั้งหมด") นอกจากนี้ ความคิดเห็นที่หมายถึงการจะสามารถรับรู้ในเชิงบวกเป็นค่าลบได้ ตัวอย่างเช่น เมื่อเป็นครูบอกนักเรียนว่า เรียงความดีกว่าเดิมหนึ่งในแง่ของสไตล์ รับนักเรียนอาจตีความเป็นหมายความ ว่า แบบอาจจะดีกว่า แต่เห็นได้ชัดว่าเนื้อหาเป็นไม่เพียงพอประการที่สอง บริบทคำติชมที่มีให้อาจนอกจากนี้ยัง มีอิทธิพลต่ออารมณ์ประสบการณ์นักเรียน เช่น การนักเรียนอาจพบอารมณ์ deactivating เป็นลบเช่นความอัปยศจากการป้อนกลับเชิงบวกเฉพาะของครูบนเขาเซสท์ในห้องเรียน เนื่องจากเพื่อนของเขาถือเป็นการประเมินเชิงลบเกี่ยวกับการแสดงเซสท์ประการ ข้อเสนอแนะที่เกิดขึ้นภายในกระบวนการสื่อสารโดยข้อเสนอแนะบุคคลรับประสบการณ์อารมณ์ยังมีได้รับอิทธิพลจากความสัมพันธ์ของ ตนกับบุคคลที่ให้การความคิดเห็นและ ตาม บริบท ตามนักจิตวิทยาสังคมWatzlawick, Beavin และแจ็คสัน (1967) ในการรู้จักคู่มือการสื่อสาร พวกเขาเน้นที่การสื่อสารทั้งหมดมีเนื้อหาและในด้านความสัมพันธ์ เช่น นักเรียนใครมีดี และเชื่อความสัมพันธ์กับครูที่จะพบคำติชมเชิงลบแตกต่างจากนักเรียนที่ไม่ไม่เชื่อครู ดังนั้นจึงไม่เพียงพอที่จะทำให้แตกต่างระหว่างบวก และลบความคิดเห็นจากจุดชมวิวของการให้บริการของข้อเสนอแนะ ตัวรับสัญญาณของอารมณ์ bothexperiences ติชมและโครงสร้างอาจแตกต่างจากความตั้งใจของผู้ให้บริการสรุป ผลป้อนกลับอาจ elicit บวก และลบการเปิดใช้งานและระงับอารมณ์ อารมณ์เหล่านี้จะมีอิทธิพลต่อการเรียนรู้ด้วยวิธีการคาดการณ์ ทั่วไป ข้อเสนอแนะในเชิงบวกกระตุ้นอารมณ์เชิงบวกและเชิงลบเป็นลบคน อย่างไรก็ตามเราได้เห็น นี้ไม่เสมอกรณี เนื่องจากผลกระทบของความคิดเห็นจะถูกกำหนด โดยบริบทและความสัมพันธ์มีผู้ให้ความคิดเห็น เราจะกลับไปให้ความสำคัญข้อสรุปนี้ในบทความนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.1.2 ผลกระทบของความคิดเห็นเกี่ยวกับอารมณ์ความรู้สึก

เพราะข้อเสนอแนะที่มีผลต่ออารมณ์ความรู้สึกและอารมณ์ที่มี
ผลกระทบต่อการเรียนรู้เราจะสำรวจมากขึ้นอย่างเต็มที่อิทธิพลของ
ความคิดเห็นเกี่ยวกับอารมณ์ เพื่อให้บรรลุนี้เราจะใช้เวลาใกล้ชิด
ดูที่ผลกระทบของข้อเสนอแนะในเชิงบวกและเชิงลบเกี่ยวกับผู้รับที่
อารมณ์ บทความวิจัยไม่ค่อยรวมถึงคำนิยามที่ชัดเจน
ของข้อเสนอแนะในเชิงบวกและเชิงลบ ข้อยกเว้นคือการทำงานของ
นักจิตวิทยาในเชิงบวกและ Losada Heaphy (2004) ซึ่งกำหนด
ข้อเสนอแนะในเชิงบวกกับการสนับสนุนการแสดงการให้กำลังใจหรือความชื่นชม
และข้อเสนอแนะเชิงลบการแสดงความไม่พอใจ เราจะ
ทำตามคำอธิบายนี้ในบทความนี้ บางคนอาจคิดว่าบวก
ความคิดเห็นองค์อารมณ์เชิงบวกและลบความคิดเห็นองค์
อารมณ์เชิงลบ แต่นี้ไม่เสมอกรณีไม่ว่าจะเป็น
ข้อเสนอแนะที่มักอารมณ์ในเชิงบวกหรือเชิงลบไม่ได้กำหนดเท่านั้น
โดยเนื้อหาของข้อความ แต่ยังยกตัวอย่างเช่นโดย
ลักษณะของแต่ละบุคคลและการสนับสนุนจากสภาพแวดล้อมของพวกเขา
ตามที่ระบุโดย Pekrun et อัล (2002) แรกรับของ
ข้อเสนอแนะสร้างมุมมองของตัวเองของความเป็นจริงและทำให้ของ
ข้อเสนอแนะที่กำหนดและอารมณ์ของพวกเขาจะเป็นผลให้การเปิดใช้งานหรือ
ปิดใช้งาน (Pekrun et al., 2002) ยกตัวอย่างเช่นครูอาจ
ให้ข้อเสนอแนะไปยังกลุ่มของนักเรียนในความคืบหน้าดีที่พวกเขา
ได้ทำ ข้อเสนอแนะนี้อาจทำให้เกิดในนักเรียนเปิดใช้งานในเชิงบวก
อารมณ์เช่นความหวังและการที่มีโอกาสที่ดีที่พวกเขา
จะผ่านการสอบหากพวกเขาก็เก็บไว้ในการทำงานตามที่ได้รับ.
แต่ข้อเสนอแนะเดียวกันยังอาจนำไปสู่การปิดบวก
อารมณ์เช่นการผ่อนคลาย . นักเรียนอาจจะรู้สึกผ่อนคลายและตัดสินใจ
ที่จะใช้เวลาบางส่วนออก ในทำนองเดียวกันอารมณ์เชิงลบเรียกโดย
ข้อเสนอแนะอาจจะปิด ( "ฉันให้ขึ้น") หรือการเปิดใช้งาน ( "ฉันจะ
แสดงให้เห็นว่าผมสามารถทำมันได้หลังจากทั้งหมด") นอกจากนี้ยังมีข้อเสนอแนะที่มีขึ้นเพื่อ
เป็นบวกสามารถรับรู้เป็นเชิงลบ ยกตัวอย่างเช่นเมื่อ
ครูบอกนักเรียนว่าการเขียนเรียงความได้ดีกว่าก่อนหน้านี้
หนึ่งในแง่ของรูปแบบของนักเรียนที่ได้รับอาจจะแปลความหมายนี้เป็น
ความหมายว่ารูปแบบอาจจะดีกว่า แต่เห็นได้ชัดว่าเนื้อหานั้น
ไม่เพียงพอ.

ประการที่สองบริบทใน ซึ่งข้อเสนอแนะที่มีให้อาจ
ยังมีอิทธิพลต่ออารมณ์ประสบการณ์นักศึกษา ยกตัวอย่างเช่น
นักเรียนอาจพบอารมณ์การปิดเชิงลบเช่นความ
อัปยศเป็นผลจากการตอบรับที่ดีของครูที่เฉพาะเจาะจงในความเอร็ดอร่อยของเขา
ในห้องเรียนเพราะเพื่อนของเขาถือการประเมินผลเชิงลบ
เกี่ยวกับการแสดงความเอร็ดอร่อย.

ประการที่สามความคิดเห็นที่เกิดขึ้นในกระบวนการสื่อสาร .
อารมณ์ที่มีประสบการณ์โดยบุคคลที่ได้รับการตอบรับนอกจากนี้ยัง
ได้รับอิทธิพลจากความสัมพันธ์ของเขาหรือเธอกับคนที่ให้
ข้อเสนอแนะและบริบทตามที่ระบุไว้โดยนักจิตวิทยาสังคม
Watzlawick, Beavin และแจ็คสัน (1967) ในที่รู้จักกันดีของพวกเขา
คู่มือในการสื่อสาร . พวกเขาเน้นที่การสื่อสารทั้งหมด
มีเนื้อหาและด้านความสัมพันธ์ ยกตัวอย่างเช่นนักเรียน
ที่มีความสัมพันธ์ที่ดีและไว้วางใจกับครูจะ
ได้สัมผัสกับการลบความคิดเห็นที่แตกต่างจากนักเรียนที่ที่ไม่
ไม่ไว้วางใจครู ดังนั้นจึงไม่เพียงพอที่จะทำให้ความแตกต่าง
ระหว่างข้อเสนอแนะในเชิงบวกและเชิงลบจากมุมมองของ
ผู้ให้บริการของการตอบรับ ตัวรับสัญญาณของการตอบรับ bothexperiences อารมณ์และสร้างความหมายที่อาจแตกต่างจากความตั้งใจของผู้ให้บริการ

ในการสรุปข้อเสนอแนะอาจล้วงเอาการเปิดใช้งานในเชิงบวกและลบ
และอารมณ์ปิด อารมณ์เหล่านี้จะมีผลต่อ
การเรียนรู้ในรูปแบบที่สามารถคาดเดาได้ โดยทั่วไปการตอบรับเชิงบวกกระตุ้น
อารมณ์เชิงบวกและลบความคิดเห็นคนที่เป็นลบ อย่างไรก็ตาม
ในขณะที่เราได้เห็นนี้ไม่เสมอกรณีเพราะผลกระทบของ
ข้อเสนอแนะยังจะถูกกำหนดโดยบริบทและความสัมพันธ์
กับผู้ให้บริการของข้อเสนอแนะที่ เราจะกลับไปที่ความสำคัญ
ของข้อสรุปนี้ต่อไปในบทความ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.1.2 . ผลกระทบของความคิดเห็นเกี่ยวกับอารมณ์เพราะความคิดเห็นที่มีผลต่ออารมณ์และความรู้สึกได้ผลกระทบต่อการเรียน เราจะสำรวจอย่างเต็มที่ต่อความคิดเห็นต่ออารมณ์ เพื่อให้บรรลุนี้ , เราจะใช้ใกล้ชิดมองไปที่ผลกระทบของความคิดเห็นบวกและลบของผู้รับอารมณ์ บทความวิจัยไม่ค่อยประกอบด้วยคำนิยามที่ชัดเจนบวกและลบความคิดเห็น ข้อยกเว้นคืองานของโลซาด้านักจิตวิทยาบวกและ heaphy ( 2004 ) ที่กำหนดความคิดเห็นที่เป็นบวกสนับสนุน กําลังใจ หรือคุณค่าและลบความคิดเห็นแสดงความไม่เห็นด้วย . เรา จะตามรายละเอียดในบทความนี้ หนึ่งอาจคิดว่า บวกความคิดเห็นที่ให้อารมณ์เชิงบวกและลบความคิดเห็นให้อารมณ์เชิงลบ แต่นี้ไม่เสมอกรณี ตามที่ว่าความคิดเห็นที่ arouses ความรู้สึกเป็นบวกหรือลบไม่เพียง แต่กำหนดโดยเนื้อหาของข้อความ แต่ยัง ตัวอย่าง โดยลักษณะของบุคคลและการสนับสนุนจากสภาพแวดล้อมของพวกเขาตามที่ระบุโดย pekrun et al . ( 2002 ) ก่อนรับของความคิดเห็นที่สร้างมุมมองของตัวเองของความเป็นจริงและดังนั้นจึงของความคิดเห็นที่ให้อารมณ์ของพวกเขา ผล การเปิดใช้งาน หรือระหว่างทำการเลิกใช้ ( pekrun et al . , 2002 ) ตัวอย่าง ครูอาจให้ข้อเสนอแนะกับนักศึกษากลุ่มหนึ่งในความก้าวหน้ามากพวกเขาเคยทำ ความคิดเห็นนี้อาจทำให้นักเรียนบวกกระตุ้นอารมณ์ เช่น หวัง และมันเป็นโอกาสดีที่พวกเขาจะผ่านการสอบ ถ้าพวกเขาเพียงแค่เก็บไว้ในการทำงานตามที่พวกเขาได้รับแต่ความคิดเห็นเดียวกัน อาจจะทำให้เป็นบวกระหว่างทำการเลิกใช้อารมณ์ เช่น การพักผ่อน นักเรียนอาจจะรู้สึกผ่อนคลาย และตัดสินใจจะใช้เวลาบางส่วนออก ในทํานองเดียวกัน อารมณ์เชิงลบเรียกโดยความคิดเห็นอาจจะระหว่างทำการเลิกใช้ ( " ฉันแพ้ " ) หรือการเปิดใช้งาน ( " ผมจะแสดงให้เห็นว่า ฉันสามารถทำมันหลังจากทั้งหมด " ) นอกจากนี้ ความคิดเห็นที่ไม่ตั้งใจเป็นบวกสามารถรับรู้เป็นเชิงลบ ตัวอย่างเช่นเมื่อครูบอกนักเรียนว่าเรียงความได้ดีกว่าก่อนหน้านี้หนึ่ง ในแง่ของรูปแบบ การรับนักเรียนอาจแปลความหมายนี้เป็นหมายถึง ลักษณะอาจจะดีขึ้น แต่เนื้อหาที่ไม่เพียงพอประการที่สอง ในบริบทที่ป้อนให้ อาจยังมีอิทธิพลต่ออารมณ์ นักศึกษา ประสบการณ์ สำหรับอินสแตนซ์นักเรียนอาจพบระหว่างทำการเลิกใช้อารมณ์เชิงลบเช่นความอับอายเป็นผลของครูเฉพาะการตอบรับเชิงบวกในความสนุกของเขาในห้องเรียน เพราะเพื่อนเขาถือการประเมินผลเชิงลบให้ความสนุกสนาน3 ความคิดเห็นที่เกิดขึ้นในกระบวนการสื่อสารอารมณ์ที่มีประสบการณ์โดยบุคคลที่ได้รับการตอบรับเป็นยังอิทธิพลจากความสัมพันธ์ของเขาหรือเธอให้กับคนความคิดเห็นและบริบท , ตามที่ระบุไว้โดยนักจิตวิทยาสังคมwatzlawick beavin , และ แจ็คสัน ( 1967 ) ใน ที่รู้จักกันดีคู่มือการสื่อสาร พวกเขาเน้นที่การสื่อสารทั้งหมดมีเนื้อหา และความสัมพันธ์ด้าน เช่น นักเรียนใครมีความสัมพันธ์ที่ดีและไว้วางใจกับครูจะประสบการณ์ความคิดเห็นเชิงลบที่แตกต่างจากนักเรียนที่ไม่ได้ไม่ไว้ใจครู จึงไม่เพียงพอที่จะสร้างความแตกต่างระหว่างบวกและลบความคิดเห็นจากมุมมองของผู้ให้ข้อเสนอแนะ ผู้รับของความคิดเห็น bothexperiences อารมณ์และสร้างความหมายที่อาจแตกต่างจากความตั้งใจของผู้ให้บริการสรุป ข้อเสนอแนะในเชิงบวกและเชิงลบของการเปิดใช้งานอาจกระตุ้นและ ระหว่างทำการเลิกใช้อารมณ์ อารมณ์เหล่านี้จะมีอิทธิพลต่อการเรียนรู้ในแบบฉบับ วิธี โดยทั่วไป การป้อนกลับเชิงบวกกระตุ้นอารมณ์เชิงบวกและเชิงลบความคิดเห็นเชิงลบที่ อย่างไรก็ตามอย่างที่เราได้เห็น นี้ไม่เสมอกรณี เนื่องจากผลกระทบของความคิดเห็นที่ยังพิจารณาจากบริบทและความสัมพันธ์กับผู้ให้บริการของความคิดเห็น เราจะกลับไปที่ความสำคัญบทสรุปนี้ในภายหลังในบทความ