1
Blue Economy Concept Paper
1). Introduction
The “Rio +20” United Nations Conference on Sustainable Development (UNCSD), held in Rio
de Janeiro, 20-22 June 2012, focused on two key themes the further development and
refinement of the Institutional Framework for Sustainable Development and the
advancement of the “Green Economy” concept. The meeting, in its outcome document,
reaffirmed poverty eradication as its key challenge:
“Eradicating poverty is the greatest global challenge facing the world today and an
indispensable requirement for sustainable development. In this regard we are committed to
freeing humanity from poverty and hunger as a matter of urgency.”
(Para 2. The future we want. UNCSD 2012).
The Green Economy concept is structured to reflect this, being explicitly based and
presented in the context of sustainable development and poverty eradication:
“We consider green economy in the context of sustainable development and poverty
eradication as one of the important tools available for achieving sustainable development…
We emphasize that it should contribute to eradicating poverty as well as sustained economic
growth, enhancing social inclusion, improving human welfare and creating opportunities for
employment and decent work for all, while maintaining the healthy functioning of
the Earth’s ecosystems.”
(Para 56. The future we want. UNCSD 2012).
Throughout the preparatory process for Rio +20, many coastal countries questioned the
focus of the Green Economy and its applicability to them. Strong positions were presented
to the Rio +20 preparatory process for a “Blue Economy” approach to be more prominently
addressed. This approach has broad relevance as the Oceans, including humankind’s
common heritage of the High Seas, represent in many respects the final frontier for
humanity and its quest for sustainable development. Institutional efforts were made to
expand the Blue aspect of the Green Economy as embodied in the “Green Economy in a
Blue World” report1
but international momentum has moved beyond this. Throughout and
subsequent to the Rio +20 process there has been a growing appreciation that the world’s
Oceans and Seas require more in depth attention and coordinated action. This has been
reflected in various initiatives inter alia the UNDESA expert group meeting on Oceans, Seas
and Sustainable Development, the work of the Global Ocean Commission, the Global
Partnership for Oceans and the prominence given to oceans and seas in the UN five-year
Action Agenda 2012-2016.
Coastal and Island developing countries have remained at the forefront of this Blue
Economy advocacy, recognising that the oceans have a major role to play in humanity’s
future and that the Blue Economy offers an approach to sustainable development better
suited to their circumstances, constraints and challenges.
1
UNEP, FAO, IMO, UNDP, IUCN, GRID-Arendal (2012).
2
Cutting edge technologies and rising commodity prices are opening up new realms of
opportunity for submarine exploitation, the High Seas constitute the last global commons
and urgent attention is required to enable the sound management of ocean resources for
the realisation of sustainable development.
2). Blue Planet
Oceans cover 72% of the surface of our blue planet and constitute more than 95% of the
biosphere. Life originated in the oceans and they continue to support all life today by
generating oxygen, absorbing carbon dioxide, recycling nutrients and regulating global
climate and temperature.
Oceans provide a substantial portion of the global population with food and livelihoods and
are the means of transport for 80% of global trade2
. The marine and coastal environment
also constitutes a key resource for the important global tourism industry; supporting all
aspects of the tourism development cycle from infrastructure and the familiar “sun, sand
and sea” formula to the diverse and expanding domain of nature-based tourism.
The seabed currently provides 32% of the global supply of hydrocarbons with exploration
expanding. Advancing technologies are opening new frontiers of marine resource
development from bio-prospecting to the mining of seabed mineral resources. The sea also
offers vast potential for renewable “blue energy” production from wind, wave, tidal,
thermal and biomass sources.
Human development activities, however, have seriously taxed the resilience of the marine
and coastal resource base. FAO data indicates that 87% of global fish stocks are fully or over
exploited3
. Increasing pollution and unsustainable coastal development further contribute
to the loss of biodiversity, ecological function and the decline in provision of environmental
services. Climate change threatens to remove literally the very foundations of broad
swathes of coastal development whilst rising atmospheric CO2 levels are undermining
fundamental aspects of many marine ecosystems through ocean acidification; changing
ocean chemistry at a speed faster than at any time in the last 300 million years4
.
The potential of the oceans to meet sustainable development needs is enormous; but only if
they can be maintained in and/or restored to a healthy, and productive state. The
importance of oceans for sustainable development has been recognised from the beginning
of the UNCED process, in Agenda 21, the Johannesburg Plan of Implementation and
reaffirmed in the outcome document of the Rio+20 Conference; but ongoing trends of
exploitation and degradation of marine and coastal ecosystems show that endeavours to
date have been insufficient and that more needs to be and must be done.
2
UNCTAD (2012).
3
FAO (2012).
4
IGBP, IOC, SCOR (2013).
3
3). The Blue Economy a Framework for Sustainable Development
The Blue Economy is a developing world initiative pioneered by SIDS but relevant to all
coastal states and countries with an interest in waters beyond national jurisdiction. SIDS
have always been highly dependent upon the seas for their well-being but the Blue
Economy, whilst encompassing the concept of ocean-based economies, goes far beyond
that. The Blue Economy conceptualises oceans as “Development Spaces” where spatial
planning integrates conservation, sustainable use, oil and mineral wealth extraction, bioprospecting,
sustainable energy production and marine transport. The Blue Economy breaks
the mould of the business as usual “brown” development model where the oceans have
been perceived as a means of free resource extraction and waste dumping; with costs
externalised from economic calculations. The Blue Economy will incorporate ocean values
and services into economic modelling and decision-making processes. The Blue Economy
paradigm constitutes a sustainable development framework for developing countries
addressing equity in access to, development of and the sharing of benefits from marine
resources; offering scope for re-investment in human development and the alleviation of
crippling national debt burdens.
The Blue Economy espouses the same desired outcome as the Rio +20 Green Economy
initiative namely: “improved human well-being and social equity, while significantly
reducing environmental risks and ecological scarcities” (UNEP 2013) and it endorses the
same principles of low carbon, resource efficiency and social inclusion, but it is grounded in
a developing world context and fashioned to reflect the circumstances and needs of
countries whose future resource base is marine. Fundamental to this approach is the
principle of equity ensuring that developing countries:
Optimise the benefits received from the development of their marine environments
e.g. fishery agreements, bioprospecting, oil and mineral extraction.
Promote national equity, including gender equality, and in particular the generation
of inclusive growth and decent jobs for all.
Have their concerns and interests properly reflected in the development of seas
beyond national jurisdiction; including the refinement of international governance
mechanisms and their concerns as States proximate to seabed development.
The mainstreaming of equity at international and national levels offers scope for developing
countries to realise greater revenue from their resources and reinvest in their populace,
environmental management, reduce national debt levels and contribute to the eradication
of poverty and hunger.
At the core of the Blue Economy concept is the de-coupling of socioeconomic development
from environmental degradation. To achieve this, the Blue Economy approach is founded
upon the assessment and incorporation of the real value of the natural (blue) capital into all
aspects of economic activity (conceptualisation, planning, infrastructure development,
trade, travel, renewable resource exploitation, energy production/consumption). Efficiency
and optimisation of resource use are paramount whilst respecting environmental and
ecological parameters. This includes where sustainable the sourcing and usage of local raw
materials and utilising where feasible “blue” low energy options to realise efficiencies and
4
benefits as opposed to the business as usual “brown” scenario of high energy, low
employment, and industrialised development models.
The Blue Economy approach recognises and places renewed emphasis on the critical need
for the international community to address effectively the sound management of resources
in and beneath international waters by the further development and refinement of
international law and ocean governance mechanisms. Every country must take its share of
the responsibility to protect the high seas, which cover 64 % of the surface of our oceans
and constitute more than 90% of their volume.
4). SIDS and the Blue Economy
The importance of marine and coastal resources to SIDS is evident, and has been elaborated
in numerous international fora. The Blue Economy, however, offers the potential for SIDS to
alleviate one of their defining obstacles to sustainable development; namely that of
1กระดาษสีฟ้าเศรษฐกิจแนวคิด1) แนะนำการประชุมสหประชาชาติ "ริโอ +20" บนยั่งยืนพัฒนา (UNCSD), จัดในริโอเดอจาเนโร 20-22 2012 มิถุนายน เน้นธีมหลักสองการพัฒนาเพิ่มเติม และละเอียดลออของกรอบสถาบันพัฒนาและความก้าวหน้าของแนวคิด "เศรษฐกิจสีเขียว" การประชุม เอกสารของผลขจัดความยากจนเป็นความท้าทายของยืนยัน:" Eradicating ความยากจนเป็นความท้าทายระดับโลกสุดหันหน้าไปทางโลกวันนี้และข้อกำหนดที่สำคัญสำหรับการพัฒนาที่ยั่งยืน ในการนี้เราจะมุ่งมั่นที่จะเพิ่มพื้นที่มนุษยชาติจากความหิวโหยเป็นเรื่องเร่งด่วน"(พารา 2 อนาคตที่เราต้องการ UNCSD 2012)แนวคิดเศรษฐกิจสีเขียวเป็นโครงสร้างนั้น มีการใช้อย่างชัดเจน และนำเสนอในบริบทของการขจัดความยากจนและการพัฒนาที่ยั่งยืน:"เราพิจารณาเศรษฐกิจสีเขียวในบริบทของการพัฒนาที่ยั่งยืนและความยากจนนั่นเป็นหนึ่งในเครื่องมือสำคัญที่ใช้เพื่อให้บรรลุการพัฒนาที่ยั่งยืน...เราเน้นว่า มันควรมีส่วนร่วม eradicating ความยากจน ตลอดจนเศรษฐกิจยั่งยืนเจริญเติบโต เพิ่มรวมสังคม พัฒนามนุษย์สวัสดิการ และสร้างโอกาสในการงานและงานทั้งหมด ขณะที่ยังคงทำงานเพื่อสุขภาพของดินระบบนิเวศ"(Para 56 อนาคตที่เราต้องการ UNCSD 2012)ตลอดทั้งกระบวนการเตรียมสำหรับริโอ +20 ประเทศชายฝั่งไต่สวนความสำคัญของเศรษฐกิจสีเขียวและความเกี่ยวข้องของของพวกเขา มีแสดงตำแหน่งที่แข็งแรงกระบวนการ +20 ริโอเตรียมสำหรับเป็นแนวทาง "เศรษฐกิจสีน้ำเงิน" ให้มากขึ้นจึงอยู่ วิธีการนี้มีเกี่ยวข้องกว้างเป็นมหาสมุทร รวมของมนุษยชาติมรดกร่วมกันของทะเล แสดงหลายประการสุดท้ายชายแดนสำหรับมนุษย์และการแสวงหาการพัฒนาที่ยั่งยืน สถาบันพยายามที่จะขยายด้านสีน้ำเงินของเศรษฐกิจสีเขียวเป็น embodied ใน "เศรษฐกิจสีเขียวในการReport1 ฟ้าโลก"แต่โมเมนตัมที่ต่างประเทศได้ย้ายนอกเหนือจากนี้ ตลอด และsubsequent to การริโอ +20 ได้มีการเพิ่มการเติบโตที่โลกมหาสมุทรและทะเลต้องเพิ่มเติมในความลึกและประสานการดำเนินการ นี้ได้รับปรากฏในแผนงานต่าง ๆ inter alia ประชุมกลุ่มผู้เชี่ยวชาญ UNDESA ในมหาสมุทร ทะเลและการ พัฒนา การทำงานของนายทะเลสากล สากลห้างหุ้นส่วนในมหาสมุทรและความโดดเด่นให้กับมหาสมุทรและทะเลในสหประชาชาติห้าปีการดำเนินการวาระ ๒๕๕๕ - ๒๕๕๙ชายฝั่งและเกาะประเทศกำลังพัฒนายังคงอยู่ในแถวหน้าของฟ้าเศรษฐกิจหลุย ตระหนักถึงว่า มหาสมุทรที่มีบทบาทสำคัญในการเล่นในของมนุษย์ในอนาคตและเศรษฐกิจสีน้ำเงินมีวิธีการพัฒนาดีขึ้นอย่างยั่งยืนเหมาะสมกับสถานการณ์ของพวกเขา ข้อจำกัด และความท้าทาย1UNEP, FAO, IMO, UNDP เพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติ ตาราง-Arendal (2012)2เทคโนโลยีการตัดขอบและราคาสินค้าโภคภัณฑ์เพิ่มขึ้นจะเปิดขึ้นในอาณาจักรใหม่ของโอกาสแสวงหาประโยชน์ใต้น้ำ ประชาโลกสุดท้ายถือเป็นทะเลและความเร่งด่วนจะต้องเปิดใช้งานการจัดการทรัพยากรทางทะเลสำหรับเสียงปัญหาการพัฒนาที่ยั่งยืน2) . ดาวเคราะห์สีน้ำเงินมหาสมุทรครอบคลุม 72% ของพื้นผิวของดาวเคราะห์สีน้ำเงินของเรา และเป็นมากกว่า 95% ของการชีวบริเวณนั้น ชีวิตมาในมหาสมุทรการ และพวกเขายังสนับสนุนชีวิตที่ทุกวันนี้ด้วยสร้างออกซิเจน ดูดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ รีไซเคิลสารอาหาร และควบคุมโลกสภาพภูมิอากาศและอุณหภูมิมหาสมุทรมีส่วนพบประชากรทั่วโลกด้วยอาหารและวิถีชีวิต และมีวิธีการขนส่งสำหรับ 80% ของโลก trade2. สภาพแวดล้อมทางทะเล และชายฝั่งยัง ถือทรัพยากรที่สำคัญสำหรับอุตสาหกรรมท่องเที่ยวระดับโลกที่สำคัญ สนับสนุนทั้งหมดรอบด้านของการท่องเที่ยวพัฒนาจากโครงสร้างพื้นฐานและความคุ้นเคย "ดวงอาทิตย์ ทรายและทะเล"สูตรโดเมนหลากหลาย และขยายตัวของการท่องเที่ยวตามธรรมชาติก้นทะเลขณะนี้มี 32% ของอุปทานโลกของสารไฮโดรคาร์บอนกับการสำรวจขยาย เทคโนโลยีที่ก้าวหน้ากำลังเปิดพรมแดนใหม่แห่งทรัพยากรทางทะเลพัฒนาจากชีวภาพแร่เพื่อทำเหมืองแร่ที่ก้นทะเลทรัพยากรแร่ ทะเลยังมีศักยภาพผลิต "บลูพลังงาน" ทดแทนจากลม คลื่น บ่า มากมายแหล่งความร้อนและชีวมวลHuman development activities, however, have seriously taxed the resilience of the marineand coastal resource base. FAO data indicates that 87% of global fish stocks are fully or overexploited3. Increasing pollution and unsustainable coastal development further contributeto the loss of biodiversity, ecological function and the decline in provision of environmentalservices. Climate change threatens to remove literally the very foundations of broadswathes of coastal development whilst rising atmospheric CO2 levels are underminingfundamental aspects of many marine ecosystems through ocean acidification; changingocean chemistry at a speed faster than at any time in the last 300 million years4.The potential of the oceans to meet sustainable development needs is enormous; but only ifthey can be maintained in and/or restored to a healthy, and productive state. Theimportance of oceans for sustainable development has been recognised from the beginningof the UNCED process, in Agenda 21, the Johannesburg Plan of Implementation andreaffirmed in the outcome document of the Rio+20 Conference; but ongoing trends ofexploitation and degradation of marine and coastal ecosystems show that endeavours todate have been insufficient and that more needs to be and must be done.2UNCTAD (2012).3FAO (2012).4IGBP, IOC, SCOR (2013).33). The Blue Economy a Framework for Sustainable DevelopmentThe Blue Economy is a developing world initiative pioneered by SIDS but relevant to allcoastal states and countries with an interest in waters beyond national jurisdiction. SIDShave always been highly dependent upon the seas for their well-being but the BlueEconomy, whilst encompassing the concept of ocean-based economies, goes far beyondthat. The Blue Economy conceptualises oceans as “Development Spaces” where spatialplanning integrates conservation, sustainable use, oil and mineral wealth extraction, bioprospecting,sustainable energy production and marine transport. The Blue Economy breaksthe mould of the business as usual “brown” development model where the oceans havebeen perceived as a means of free resource extraction and waste dumping; with costsexternalised from economic calculations. The Blue Economy will incorporate ocean valuesand services into economic modelling and decision-making processes. The Blue Economyparadigm constitutes a sustainable development framework for developing countriesaddressing equity in access to, development of and the sharing of benefits from marineresources; offering scope for re-investment in human development and the alleviation ofcrippling national debt burdens.The Blue Economy espouses the same desired outcome as the Rio +20 Green Economyinitiative namely: “improved human well-being and social equity, while significantlyreducing environmental risks and ecological scarcities” (UNEP 2013) and it endorses thesame principles of low carbon, resource efficiency and social inclusion, but it is grounded ina developing world context and fashioned to reflect the circumstances and needs ofcountries whose future resource base is marine. Fundamental to this approach is theprinciple of equity ensuring that developing countries: Optimise the benefits received from the development of their marine environmentse.g. fishery agreements, bioprospecting, oil and mineral extraction. Promote national equity, including gender equality, and in particular the generationof inclusive growth and decent jobs for all. Have their concerns and interests properly reflected in the development of seasbeyond national jurisdiction; including the refinement of international governancemechanisms and their concerns as States proximate to seabed development.The mainstreaming of equity at international and national levels offers scope for developingcountries to realise greater revenue from their resources and reinvest in their populace,environmental management, reduce national debt levels and contribute to the eradicationof poverty and hunger.At the core of the Blue Economy concept is the de-coupling of socioeconomic developmentfrom environmental degradation. To achieve this, the Blue Economy approach is foundedupon the assessment and incorporation of the real value of the natural (blue) capital into allaspects of economic activity (conceptualisation, planning, infrastructure development,trade, travel, renewable resource exploitation, energy production/consumption). Efficiencyand optimisation of resource use are paramount whilst respecting environmental andecological parameters. This includes where sustainable the sourcing and usage of local rawmaterials and utilising where feasible “blue” low energy options to realise efficiencies and 4benefits as opposed to the business as usual “brown” scenario of high energy, lowemployment, and industrialised development models.The Blue Economy approach recognises and places renewed emphasis on the critical needfor the international community to address effectively the sound management of resourcesin and beneath international waters by the further development and refinement ofinternational law and ocean governance mechanisms. Every country must take its share ofthe responsibility to protect the high seas, which cover 64 % of the surface of our oceansand constitute more than 90% of their volume.4). SIDS and the Blue EconomyThe importance of marine and coastal resources to SIDS is evident, and has been elaboratedin numerous international fora. The Blue Economy, however, offers the potential for SIDS toalleviate one of their defining obstacles to sustainable development; namely that of
การแปล กรุณารอสักครู่..