“Do not blame yourself Senior Broth

“Do not blame yourself Senior Brother Feng, none of us knew that there would be Twin-Headed Bats here. Perhaps Bai Xiaochun did not die, and even if he is dead, as his fellow sect members, we should at least bring his body back!” A complicated feeling arose deep within Du Lingfei’s heart. She had no idea why she was feeling such an emotion; every time she thought of Bai Xiaochun’s cowardly figure, though she truly despised it, she still felt a sense of pity for him. After all, there was no enmity or deep hatred between the both of them.

“You’re right Junior Sister Du, no matter what, we must not give up.” Feng Yan sucked in a deep breath and nodded his head gravely as the two of them prepared to once again go down the mountain to search for Bai Xiaochun.

Just at this moment, however, they saw Bai Xiaochun lazily stroll out from the forest. Bai Xiaochun yawned as he walked out and even started to stretch his body as if he had just woken up.

Du Lingfei’s eyes widened with surprise and Feng Yan’s gaze was filled with disbelief. He was bewildered while watching Bai Xiaochun casually tread the mountain trail, slowly heading in their direction.

Especially when looking at Bai Xiaochun’s current expression, it was as if he had such a good night’s sleep - lively and vigorous. This was in sharp contrast with the both of them who hadn’t rested since the previous night and were fighting their fatigue just to stay awake.

In no time at all, Bai Xiaochun had ascended the mountain. The moment he saw the duo, he immediately ran over and greeted them.

“Morning! Senior Brother Feng, Senior Sister Du, this forest is too scary, I almost lost my life.” Bai Xiaochun indeed had a good rest after eliminating almost all of the bats in the forest. Not only had he gained a bountiful harvest, he even had a peaceful sleep in the bats’ cave.

Du Lingfei stared at Bai Xiaochun with an ugly expression and gave a cold snort. Looking at his face and recalling the conflicted emotions she felt a while ago, she felt even more irritated with Bai Xiaochun.

A hint of coldness flashed deep inside Feng Yan’s eyes, though on the surface, he showed a joyful expression.

“It doesn’t matter so long as Junior Brother Bai is fine. We were worried throughout the whole night.”

Bai Xiaochun chuckled embarrassedly, however, deep within his gaze, a streak of coldness similarly flashed for a moment.

Not long after, the trio continued their journey without using the boat. Having experienced this incident, Bai Xiaochun suggested flying with the boat during the night and walking on foot during the day. Du Lingfei showed a rare agreement with Bai Xiaochun’s suggestion and Feng Yan also nodded his head after thinking for a moment.

The trio slowly faded into the distance as they continued their journey downstream along the Tongtian River.

Time slowly passed and before they knew it, a month had already passed.

And in this month, Bai Xiaochun had walked more than ever before in his whole life. He saw mountains after mountains, forests after forests; the surroundings were bereft of any humans. The entire area was just like a wasteland.

Once when the three of them were on their way, the ground suddenly started trembling. To his horror, Bai Xiaochun discovered that far away in the distance, amidst the mountain range, a giant whose body was covered with hair from head to toe was slowly approaching them. With every step the giant took, the ground shook.

This giant made Bai Xiaochun take a deep breath of shock.

At another time, the trio were in the flying boat during the night, when they suddenly heard a thunderous roar in the distance. And what greeted Bai Xiaochun’s sight was ……an enormous bird, as big as the size of the Scented Cloud Mountain, soaring through the sky, with countless streaks of lightning wiggling all over its body, looking especially imposing in the darkness of the night.

But what Bai Xiaochun remembered the most was that during one bright and sunny day, he saw this short-limbed monster with a head as big as a small mountain get devoured in a single bite by a 10,000 zhang long golden crocodile. The four-limbed beast was at the bank of the Tongtian River when the crocodile jumped out from the river with a cold gaze. It even took a glance at the trio who were hiding far away in the distance, and this unforgettable scene deeply shocked the three of them.

With just a single glance, a boom had resounded within the trio’s minds as blood seeped out from the corners of their mouths. The three of them had a splitting headache which lasted for days before they finally recovered.

“It’s too scary, the outside world is too scary!” Bai Xiaochun repeatedly murmured to himself as his body shivered with fear.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ไม่โทษตัวเองอาวุโสพี่ฮ ไม่มีเรารู้ว่า จะมี Twin-Headed ค้างคาวที่นี่ บางทีหวาน Xiaochun ไบไม่ได้ตาย และแม้ว่าเขาจะตาย เป็นสมาชิกนิกายเพื่อนของเขา เราควรน้อยนำร่างกายของเขากลับ" ความรู้สึกที่ซับซ้อนเกิดลึกภายในหัวใจ Du Lingfei เธอไม่รู้ทำไมเธอรู้สึกถึงอารมณ์ดังกล่าว ทุกครั้งที่เธอนึกรูปขี้ขลาดไบหวาน Xiaochun ว่าเธออย่างดูหมิ่นมัน เธอยังคงรู้สึกความรู้สึกสงสารเขา หลังจากที่ทุก ก็ไม่มีความเป็นปฏิปักษ์หรือโกรธแค้นระหว่างทั้งสองอย่าง"คุณก็ดูน้องจูเนียร์ ว่า เราต้องไม่ยอมแพ้" Feng Yan ดูดลึก ๆ และเลยต้องศีรษะของเขาหนักเตรียมความพร้อมของพวกเขาไปอีกครั้งลงจากภูเขาเพื่อค้นหาหวาน Xiaochun ไบเพียงขณะนี้ อย่างไรก็ตาม พวกเขาเห็นหวาน Xiaochun ไบมูมเดินออกจากป่า หวาน Xiaochun ไบอ้าปากกว้างเขาเดินออกมา และเริ่มต้นแม้จะยืดร่างกายของเขาเช่นถ้าเขามีเพียงติกถึงเวลาตา du Lingfei ด้วยประหลาดใจ และ Feng Yan สายตาเต็มไป ด้วยศรัทธา เขาก็เกิดความสับสนในขณะที่ดูไบหวาน Xiaochun ลวกดอกยางทางบนภูเขา ช้า ๆ มุ่งหน้าไปในทิศทางของโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อกำลังดูไบหวาน Xiaochun นิพจน์ปัจจุบัน มันเป็นเหมือนเขาเช่นนอน - มีชีวิตชีวา และแข็งแรง นี้เป็นความเปรียบต่างที่คมชัดกับทั้งสองของพวกเขาที่ไม่ได้วางตั้งแต่คืนก่อนหน้า และกำลังต่อสู้ความเมื่อยล้าของพวกเขาเพิ่งจะตื่นนอนในเวลาไม่นาน เลย หวาน Bai Xiaochun มีขึ้นภูเขา ในขณะที่เขาเห็น duo เขาทันทีวิ่งผ่าน และรับการต้อนรับพวกเขา"เช้า Du น้องสาวพี่ชายอาวุโสฮ อาวุโส ป่านี้น่ากลัวเกินไป ฉันเกือบสูญเสียชีวิตของฉัน" หวาน Xiaochun ไบจริงคราวหลังกำจัดค้างคาวในป่าเกือบทั้งหมด ไม่มีเขาได้รับการเก็บเกี่ยวที่อุดมสมบูรณ์ แม้เขานอนหลับเงียบสงบในถ้ำของค้างคาวDu Lingfei จ้องที่หวาน Xiaochun ไบกับนิพจน์ที่น่าเกลียด และให้ snort เย็น มองที่ใบหน้าของเขา และนึกอารมณ์ conflicted เธอรู้สึกขณะที่ผ่านมา เธอรู้สึกหงุดหงิดมากกับหวาน Xiaochun ไบคำแนะนำของความหนาวเย็นประกายลึกตา Feng Yan แม้บนพื้นผิว เขาพบนิพจน์ที่มีความสุข"มันไม่สำคัญตราบใดที่พี่จูเนียร์ไบเป็นดี ได้กังวลตลอดทั้งคืน"หวาน Xiaochun ไบเบา ๆ embarrassedly อย่างไรก็ตาม ลึกภายในสายตาของเขา อับความหนาวเย็นคล้ายประกายช่วงไม่นานหลังจาก trio ที่ยังคงเดินทางโดยเรือ ไม่มีประสบการณ์เรื่องนี้ หวาน Xiaochun ไบแนะนำบินไปกับเรือในตอนกลางคืน และเดินบนเท้าในระหว่างวัน Du Lingfei แสดงให้เห็นว่าข้อตกลงการหายากกับ Bai หวาน Xiaochun เสนอแนะ และ Feng Yan ยังเลยต้องศีรษะของเขาหลังจากคิดครู่หนึ่งTrio จางหายไปเป็นระยะทางอย่างช้า ๆ เพราะเขายังคงเดินทางล่องตามแม่น้ำ Tongtianเวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ และก่อนที่พวกเขารู้ว่ามัน เดือนที่แล้วเลยและในเดือนนี้ หวาน Xiaochun ไบสุด ๆ มากกว่าเคยมีมาก่อนในชีวิตของเขาทั้งหมด เขาเห็นภูเขาหลังภูเขา ป่าจากป่า สภาพแวดล้อมไม่มีทั้งของมนุษย์ใด ๆ พื้นที่ทั้งหมดเป็นเพียงเหมือนสูญเปล่า เมื่อเมื่อสามของพวกเขาในการเดินทาง พื้นดินก็เริ่มสั่น ที่สยองขวัญของเขา หวาน Xiaochun ไบพบว่า ห่างในระยะไกล อยู่ท่ามกลางเทือกเขา ยักษ์ใหญ่ที่มีร่างกายถูกปกคลุม ด้วยเส้นผมตั้งแต่หัวจรดเท้าช้าใกล้พวกเขา ทุกขั้นตอนเอายักษ์ พื้นส่ายยักษ์นี้ทำหวาน Xiaochun ไบหายใจลึก ๆ ของช็อกเวลาอื่น trio อยู่ในเรือบินในตอนกลางคืน เมื่อพวกเขาก็ได้ยินเป็นเสียงคำรามสนั่นในระยะไกล และสิ่งที่ประทับใจสายตาไบหวาน Xiaochun ... .an นกใหญ่ เป็นใหญ่ขนาดของหอมเมฆภูเขา ทะยานผ่านท้องฟ้า สายฟ้าขยับทั่วร่างกาย ประปรายนับไม่ถ้วนกำลังเกรงขามโดยเฉพาะอย่างยิ่งในความมืดของกลางคืนแต่อะไรหวาน Xiaochun ไบจำได้มากสุดคือ ว่า ในช่วง แดดวันหนึ่ง เขาเห็นมอนสเตอร์ limbed สั้นนี้ มีหัวใหญ่เท่าภูเขาขนาดเล็กรับโดยกระรอกในเดียวกัดจระเข้เตียวทองยาว 10,000 สัตว์ร้ายสี่ limbed เป็นที่ธนาคารของแม่น้ำ Tongtian เมื่อจระเข้กระโดดออกจากแม่น้ำสายตาเย็น แม้เอาคร่าว ๆ trio ที่ถูกซ่อนห่างในระยะไกล และฉากนี้พึงตกใจสามของพวกเขาอย่างลึกซึ้งเพียงชำเลืองเดี่ยว บูมที่มี resounded ภายในจิตใจของทั้งสามคนเป็นเลือด seeped ออกจากมุมปาก ปวดหัวแยกซึ่งกินเวลาวันก่อนกู้คืนในที่สุดพวกเขาทั้งสามก็ได้"ก็น่ากลัวเกินไป โลกภายนอกน่ากลัวเกินไป" Shivered หวาน Xiaochun ไบ murmured ซ้ำ ๆ กับตัวเองเป็นร่างกายของเขา ด้วยความกลัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"อย่าโทษตัวเองอาวุโสบราเดอร์ฮไม่มีเรารู้ว่าจะมีคู่หัวค้างคาวที่นี่ บางทีตากใบเซ่าไม่ตายและแม้ว่าเขาจะตายในฐานะสมาชิกนิกายเพื่อนของเขาอย่างน้อยเราควรจะนำร่างของเขากลับมาแล้ว! "ความรู้สึกที่ซับซ้อนเกิดขึ้นลึกลงไปในหัวใจของ Du Lingfei เธอมีความคิดว่าทำไมเธอรู้สึกเช่นอารมณ์ไม่; เวลาที่เธอคิดว่ารูปที่ขี้ขลาดตากใบเซ่าทุกคนแม้เธอจะเกลียดมันอย่างแท้จริงเธอยังคงรู้สึกสงสารสำหรับเขา หลังจากที่ทุกคนไม่มีใครเป็นศัตรูหรือความเกลียดชังลึกระหว่างทั้งสองของพวกเขา

"คุณขวาจูเนียร์น้องสาว Du ไม่ว่าสิ่งที่เราจะต้องไม่ยอมแพ้." ฮยันดูดลมหายใจลึกและพยักหน้าเคร่งขรึมขณะที่ทั้งสองของพวกเขาเตรียมที่จะไปอีกครั้งลงมาจากภูเขาเพื่อค้นหาตากใบเซ่า .

เพียงแค่ในช่วงเวลานี้อย่างไร พวกเขาเห็นตากใบเซ่าซมเดินออกมาจากป่า ตากใบเซ่าหาวขณะที่เขาเดินออกมาและได้เริ่มที่จะยืดร่างกายของเขาราวกับว่าเขาได้ตื่นขึ้นเพียง

ตา Du Lingfei ของกว้างขึ้นด้วยความประหลาดใจและจ้องมองฮแยนก็เต็มไปด้วยความไม่เชื่อ เขาได้รับการสับสนในขณะที่ดูใบเซ่าตั้งใจเหยียบเส้นทางภูเขาช้ามุ่งหน้าไปในทิศทางของพวกเขา

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมองไปที่การแสดงออกปัจจุบันตากใบเซ่ามันก็เหมือนกับว่าเขามีการนอนหลับเช่นคืนที่ดี - มีชีวิตชีวาและแข็งแรง นี่คือในคมชัดกับทั้งสองคนที่ไม่ได้วางอยู่ตั้งแต่เมื่อคืนที่ผ่านมาและกำลังต่อสู้ความเมื่อยล้าของพวกเขาเพียงจะตื่นนอน

ในช่วงเวลาที่ทุกคนไม่ตากใบเซ่าได้เสด็จขึ้นไปบนภูเขา ช่วงเวลาที่เขาเห็นทั้งคู่ทันทีที่เขาวิ่งไปและได้รับการต้อนรับพวกเขา

"เช้า! บราเดอร์ฮอาวุโสอาวุโสน้องสาวดู่ ป่าแห่งนี้เป็นที่น่ากลัวเกินไปฉันเกือบจะหายไปในชีวิตของฉัน ". ตากใบเซ่าแน่นอนมีส่วนที่เหลือดีหลังจากการกำจัดเกือบทั้งหมดของค้างคาวในป่า ไม่เพียง แต่เขาได้รับการเก็บเกี่ยวที่อุดมสมบูรณ์เขายังมีการนอนหลับที่เงียบสงบในถ้ำค้างคาว '

Du Lingfei จ้องที่ตากใบเซ่ากับการแสดงออกที่น่าเกลียดและให้ Snort เย็น มองไปที่ใบหน้าของเขาและนึกถึงอารมณ์ขัดแย้งเธอรู้สึกขณะที่ผ่านมาแม้เธอรู้สึกหงุดหงิดมากขึ้นด้วยตากใบเซ่า

คำใบ้ของความหนาวเย็นประกายลึกลงไปในดวงตาของฮยันแม้บนพื้นผิวที่เขาแสดงให้เห็นการแสดงออกที่มีความสุข

"มันไม่สำคัญว่าตราบใดที่จูเนียร์บราเดอร์ตากใบเป็นเรื่องปกติ เรากำลังกังวลตลอดทั้งคืน. "

Bai เซ่าหัวเราะ embarrassedly แต่ลึกลงไปในสายตาของเขาแนวของความหนาวเย็นในทำนองเดียวกันประกายสักครู่

หลังจากนั้นไม่นาน, ทั้งสามคนยังคงเดินทางของพวกเขาโดยไม่ต้องใช้เรือ มีประสบการณ์เหตุการณ์นี้ตากใบเซ่าแนะนำบินกับเรือในช่วงเวลากลางคืนและเดินการเดินเท้าในระหว่างวัน Du Lingfei แสดงให้เห็นว่าข้อตกลงที่หายากที่มีข้อเสนอแนะตากใบเซ่าและฮยันยังพยักหน้าหลังจากที่คิดอยู่ครู่หนึ่ง

ทั้งสามคนค่อย ๆ จางหายไปในระยะทางที่พวกเขายังคงเดินทางของพวกเขาล่องไปตามแม่น้ำ Tongtian

เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ ก่อนที่พวกเขารู้ว่ามันเป็นเดือนที่ได้ผ่านไปแล้ว

และในเดือนนี้ตากใบเซ่าเดินมากขึ้นกว่าที่เคยมีมาก่อนในชีวิตทั้งชีวิตของเขา เขาเห็นภูเขาหลังภูเขาป่าหลังจากป่า; สภาพแวดล้อมที่มีการสูญเสียใด ๆ ของมนุษย์ พื้นที่ทั้งหมดก็เหมือนสูญเปล่า

ครั้งหนึ่งเมื่อสามของพวกเขาอยู่บนทางของพวกเขาพื้นดินก็เริ่มสั่น ที่น่ากลัวของเขาตากใบเซ่าพบว่าอยู่ห่างไกลในระยะทางที่อยู่ท่ามกลางเทือกเขายักษ์ซึ่งศพถูกปกคลุมด้วยเส้นผมจากศีรษะจรดปลายเท้าค่อย ๆ เดินเข้ามาใกล้พวกเขา ทุกขั้นตอนยักษ์เอาพื้นดินสั่นสะเทือน

ยักษ์นี้ทำให้ใบเซ่าใช้เวลาหายใจลึกของการช็อก

ในเวลาอื่นทั้งสามคนอยู่ในเรือเหาะในช่วงเวลากลางคืนเมื่อพวกเขาก็ได้ยินเสียงคำรามดังสนั่นในระยะไกล และสิ่งที่ได้รับการต้อนรับสายตาตากใบเซ่าเป็น ...... นกขนาดใหญ่เป็นใหญ่เป็นขนาดของภูเขาเมฆหอมที่ทะยานผ่านท้องฟ้าด้วยลายเส้นที่นับไม่ถ้วนของ wiggling ฟ้าผ่าทั่วร่างกายของตนมองโดยเฉพาะอย่างยิ่งการจัดเก็บภาษีในความมืดของคืน

แต่สิ่งที่ตากใบเซ่าจำได้มากที่สุดก็คือว่าในช่วงหนึ่งที่สดใสและวันแดด เขาเห็นนี้มอนสเตอร์สั้นกิ่งมีหัวเป็นใหญ่เป็นภูเขาเล็ก ๆ ได้รับการกินในการกัดเดียวโดย 10,000 Zhang จระเข้สีทองยาว สัตว์สี่กิ่งอยู่ที่ฝั่งแม่น้ำ Tongtian เมื่อจระเข้กระโดดออกมาจากแม่น้ำด้วยสายตาเย็น มันยังเอาทันทีที่ทั้งสามคนที่กำลังหลบซ่อนตัวอยู่ห่างไกลออกไปในระยะไกลและฉากที่น่าจดจำนี้ตกใจสามของพวกเขา

มีเพียงแวบเดียวบูมได้ดังก้องอยู่ภายในจิตใจของทั้งสามคนเป็นเลือดซึมออกมาจากมุมปากของพวกเขา ทั้งสามคนมีอาการปวดหัวแยกซึ่งกินเวลานานหลายวันก่อนที่พวกเขาจนหาย

"มันน่ากลัวเกินไปโลกภายนอกเป็นที่น่ากลัวเกินไป!" ใบเซ่าซ้ำ ๆ พากันบ่นกับตัวเองในขณะที่ร่างกายของเขาสั่นด้วยความกลัว สัตว์สี่กิ่งอยู่ที่ฝั่งแม่น้ำ Tongtian เมื่อจระเข้กระโดดออกมาจากแม่น้ำด้วยสายตาเย็น มันยังเอาทันทีที่ทั้งสามคนที่กำลังหลบซ่อนตัวอยู่ห่างไกลออกไปในระยะไกลและฉากที่น่าจดจำนี้ตกใจสามของพวกเขา มีเพียงแวบเดียวบูมได้ดังก้องอยู่ภายในจิตใจของทั้งสามคนเป็นเลือดซึมออกมาจากมุมปากของพวกเขา ทั้งสามคนมีอาการปวดหัวแยกซึ่งกินเวลานานหลายวันก่อนที่พวกเขาจนหาย "มันน่ากลัวเกินไปโลกภายนอกเป็นที่น่ากลัวเกินไป!" ใบเซ่าซ้ำ ๆ พากันบ่นกับตัวเองในขณะที่ร่างกายของเขาสั่นด้วยความกลัว สัตว์สี่กิ่งอยู่ที่ฝั่งแม่น้ำ Tongtian เมื่อจระเข้กระโดดออกมาจากแม่น้ำด้วยสายตาเย็น มันยังเอาทันทีที่ทั้งสามคนที่กำลังหลบซ่อนตัวอยู่ห่างไกลออกไปในระยะไกลและฉากที่น่าจดจำนี้ตกใจสามของพวกเขา มีเพียงแวบเดียวบูมได้ดังก้องอยู่ภายในจิตใจของทั้งสามคนเป็นเลือดซึมออกมาจากมุมปากของพวกเขา ทั้งสามคนมีอาการปวดหัวแยกซึ่งกินเวลานานหลายวันก่อนที่พวกเขาจนหาย "มันน่ากลัวเกินไปโลกภายนอกเป็นที่น่ากลัวเกินไป!" ใบเซ่าซ้ำ ๆ พากันบ่นกับตัวเองในขณะที่ร่างกายของเขาสั่นด้วยความกลัว และฉากที่น่าจดจำนี้ตกใจสามของพวกเขา มีเพียงแวบเดียวบูมได้ดังก้องอยู่ภายในจิตใจของทั้งสามคนเป็นเลือดซึมออกมาจากมุมปากของพวกเขา ทั้งสามคนมีอาการปวดหัวแยกซึ่งกินเวลานานหลายวันก่อนที่พวกเขาจนหาย "มันน่ากลัวเกินไปโลกภายนอกเป็นที่น่ากลัวเกินไป!" ใบเซ่าซ้ำ ๆ พากันบ่นกับตัวเองในขณะที่ร่างกายของเขาสั่นด้วยความกลัว และฉากที่น่าจดจำนี้ตกใจสามของพวกเขา มีเพียงแวบเดียวบูมได้ดังก้องอยู่ภายในจิตใจของทั้งสามคนเป็นเลือดซึมออกมาจากมุมปากของพวกเขา ทั้งสามคนมีอาการปวดหัวแยกซึ่งกินเวลานานหลายวันก่อนที่พวกเขาจนหาย "มันน่ากลัวเกินไปโลกภายนอกเป็นที่น่ากลัวเกินไป!" ใบเซ่าซ้ำ ๆ พากันบ่นกับตัวเองในขณะที่ร่างกายของเขาสั่นด้วยความกลัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" อย่าโทษตัวเองเลยฟงศิษย์พี่ พวกเรารู้ว่าจะมีแฝดหัวค้างคาวที่นี่เลย บางทีไป่เซียวชุนไม่ได้ตาย และแม้ว่าเขาจะตายเป็นเพื่อนสมาชิกพรรค อย่างน้อยเราก็น่าจะพาร่างกายของเขากลับมา " ความรู้สึกที่ซับซ้อนเกิดขึ้นลึกภายในหัวใจ ดู lingfei . เธอมีความคิดว่าทำไม เธอถึงรู้สึกเป็นอารมณ์ ทุกครั้งที่เธอนึกถึงของไป่เซียวชุนขี้ขลาดรูป แม้ว่าเธออย่างแท้จริงดูหมิ่นมัน เธอก็เลยรู้สึกสงสารเขา หลังจากทั้งหมด ไม่มีการเป็นปฏิปักษ์หรือความเกลียดชังระหว่างทั้งสองของพวกเขา" ใช่ จูเนียร์ พี่สาวดู ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราต้องไม่ยอมแพ้ " ฟงหยางห่วยในลมหายใจลึกและพยักหน้าอย่างหนักแน่น เป็นสองของพวกเขาเตรียมที่จะอีกครั้งลงเขาเพื่อค้นหาไป่เซียวชุน .แค่ในช่วงเวลานี้ อย่างไรก็ตาม พวกเขาเห็นไป่เซียวชุนขี้เกียจเดินออกมาจากป่า ไป่เซียวชุนหาวขณะที่เขาเดินออกมา และก็เริ่มยืดร่างกายของเขาราวกับว่าเขาเพิ่งตื่นกำลังดู lingfei ตาเบิกกว้างด้วยความตกใจ และฟง ยัน สายตาที่เต็มไปด้วยการปฏิเสธศรัทธา เขางุนงงขณะมองไป่เซียวชุนก็เหยียบเส้นทางภูเขา ช้าๆไปในทิศทางของพวกเขาโดยเฉพาะเมื่อมองสีหน้าปัจจุบันของไป่เซียวชุน มันเป็นถ้าเขาได้นอนหลับคืนที่ดีของ - มีชีวิตชีวาและแข็งแรง นี้คือในคมชัดกับทั้งสองของพวกเขาที่ไม่ได้พักตั้งแต่คืนที่ผ่านมา และมีการต่อสู้ความเมื่อยล้าของพวกเขาเพิ่งจะตื่นก่อนในเวลาที่ไม่ทั้งหมด ไป่เซียวชุนได้ขึ้นภูเขา ทันทีที่เขาเห็นตัวเขาทันที วิ่งมาและทักทายพวกเขา" อรุณสวัสดิ์ ฟง พี่ชายของรุ่นพี่น้องดู่ป่านี่น่ากลัวเกินไป ผมเกือบจะสูญเสียชีวิตของฉัน . " ไป่เซียวชุนจริงๆพักผ่อนหลังจากกำจัดเกือบทั้งหมดของไม้ในป่า ไม่เพียง แต่เขาได้รับผลผลิตที่สมบูรณ์ เขายังนอนสงบในถ้ำค้างคาว ' .ดู lingfei จ้องไป่เซียวชุนด้วยการแสดงออกที่น่าเกลียด และให้สูดอากาศเย็น มองหน้าเขา และระลึกถึงขัดแย้งอารมณ์ว่าเมื่อไม่นานมานี้ เธอเริ่มรู้สึกหงุดหงิดมากขึ้นกับไป่เซียวชุน .คำใบ้ของความเย็นชาประกายลึกภายในของ Feng Yan ตา แม้บนพื้นผิวที่เขาแสดงสีหน้าระรื่น" มันไม่สำคัญหรอก ตราบใดที่น้องพี่ไป๋ก็ได้ เราเป็นห่วงตลอดทั้งคืน "ไป่เซียวชุนหัวเราะเขิน แต่ลึกลงไปในสายตาของเขา แนวของความเย็นชาและประกายสักครู่หลังจากนั้นไม่นานทั้งสามคนยังคงเดินทางของพวกเขาโดยไม่ต้องใช้เรือ มีประสบเหตุการณ์นี้ ไป่เซียวชุนแนะนำให้บินด้วยเรือในตอนกลางคืน และการเดินเท้าในระหว่างวัน ดู lingfei พบข้อตกลงที่หายากกับไป่เซียวชุนแนะนำ และฟง ยันยังพยักหน้าหลังจากคิดสักครู่ทั้งสามค่อยๆ เลือนหายไปในระยะทางตามที่พวกเขายังคงเดินทางของพวกเขาล่องไปตามแม่น้ำ tongtian .เวลาค่อยๆ ผ่านไป ก่อนที่พวกเขาจะรู้ตัว เดือนได้ผ่านและในเดือนนี้ ไป่เซียวชุนเดินมากกว่าที่เคยในชีวิตของเขา หลังจากที่เขาเห็นภูเขา ภูเขา ป่าไม้ หลังป่า สภาพแวดล้อมเป็นส่วนใหญ่ของมนุษย์ พื้นที่ทั้งหมดเป็นเหมือนที่นี่ครั้งหนึ่งเมื่อสามของพวกเขาในทางของพวกเขา พื้นดินก็เริ่มสั่น ความน่ากลัวของเขา ไป่เซียวชุนค้นพบว่าไกลในระยะทาง ท่ามกลางเทือกเขา ยักษ์ ร่างที่ถูกปกคลุมด้วยเส้นผมตั้งแต่หัวจรดเท้าช้าๆ เข้าใกล้พวกเขา ด้วยทุกขั้นตอนยักษ์เอา พื้นดินสั่นสะเทือนยักษ์นี้ทำให้ไป่เซียวชุนสูดลมหายใจลึกๆของช็อกในเวลาอื่น ทั้งสามอยู่ในเรือที่บินในช่วงกลางคืน เมื่อจู่ๆ พวกเขาได้ยินเสียงคำรามดังสนั่น ในระยะไกล และสิ่งที่เห็นคือ . . . . . . . ทักทายของไป่เซียวชุนเป็นนกที่ใหญ่มาก ใหญ่เท่าภูเขาเมฆหอม ทะยานผ่านฟากฟ้านับไม่ถ้วนที่มีลายเส้นของฟ้าผ่า wiggling บนร่างกายของมัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการมองในความมืดมิดของรัตติกาลแต่สิ่งที่ไป่เซียวชุนจำได้มากที่สุด คือ ว่า ในช่วงหนึ่งที่สดใส และแดด เขาเห็นสัตว์ประหลาด limbed นี้สั้นๆ หัวใหญ่เท่าภูเขาเล็ก ๆไปเผาผลาญในการกัดเพียงครั้งเดียว โดย 10 , 000 Zhang ยาวทองจระเข้ การ limbed สี่สัตว์อยู่ในธนาคารของแม่น้ำ tongtian เมื่อจระเข้กระโดดออกมาจากแม่น้ำด้วยแววตาเย็นชา มันชำเลืองมองสามคนที่อยู่ห่างไกลในระยะทางและฉากที่ยากจะลืมนี้อย่างลึกซึ้ง ตกใจ พวกเขาสามคนมีเพียงหนึ่งเดียวที่รวดเร็วบูมได้ ทั้งภายในจิตใจของทั้งเลือดซึมซ่านออกมาจากมุมปาก พวกเขาทั้งสามคนก็ปวดหัวซึ่งกินเวลาหลายวันก่อนที่พวกเขาได้ในที่สุด" มันน่ากลัวเกินไป โลกข้างนอกมันน่ากลัวมากนะ " ไป๋พึมพำกับตัวเองซ้ำๆ เซียวชุนเป็นร่างกายของเขาสั่นด้วยความกลัว