Feng Yan chucked as he nonchalantly

Feng Yan chucked as he nonchalantly strolled away and disappeared into the foliage.

In another part of the forest, Bai Xiaochun sprinted quickly as the bats chasing after him whistled through the air. However, no matter how much these bats accelerated, they were still unable to catch up with Bai Xiaochun. In no time, Bai Xiaochun had already widened the distance between him and the bats considerably. Occasionally, the beam of a sword would flash across, causing an unlucky bat to let out a piercing screech before dropping onto the ground.

After the time it took for a stick of incense to burn, Bai Xiaochun gradually slowed his pace and stopped. After turning around to look behind him, a frown appeared on his face.

“The appearance of these bats is a little strange…” Bai Xiaochun fell deep in thought as he traced his steps back. Picking up one of the bats he had killed with his flying sword, he studied it closely, and his eyes suddenly brightened.

“This is not a Twin-Headed Bat, this is a Purple-Veined Bat. Although it also has poison, its fangs are the main ingredient for refining the Grade Two medicine, Boiling Blood Incense Stick!”

“This ingredient can be exchanged for 50 contribution points back at the sect.” Bai Xiaochun immediately exclaimed in surprise. This knowledge was part of the 5th chapter of the Spirit Beasts jade tablet, hence, not many people distinguished it.

Fired up by this discovery, Bai Xiaochun immediately started gathering the corpses of the bats and found more than ten of them in no time. After plucking out their fangs, his heart trembled with joy.

“These bats don’t seem to be very strong……” Bai Xiaochun let out a soft chuckle as a protective light barrier flashed over his body. Afterwards, he began his search in the forest. In no time, a flock of Purple-Veined Bats spotted him and came screeching toward him.

Bai Xiaochun gestured with his fingers as the speed of the flying sword surged and streaked toward the bats. Its speed was so fast that before the bats could even come close, mournful cries had already filled the air. The sword quickly pierced the flock of bats, causing them to drop one after another. A few bats managed to come close to Bai Xiaochun, however, the moment they collided with the protective light barrier covering Bai Xiaochun, they were immediately bounced back.

Bai Xiaochun stepped forward and collected the loot. After making sure there was no more danger, he heaved a sigh of relief. With a puff of his chest, he confidently started his search again.

Just like that, he roamed the forest alone, constantly searching for the bats as he gradually collected more and more fangs……

Four hours later, Feng Yan left the forest and reached the rendezvous point at the mountain peak. Sitting cross-legged with a hint of a smile on his face, Feng Yan patiently waited.

After another two hours had passed, Du Lingfei dashed out of the forest with a disheveled look. She looked back at the pitch black forest with lingering fear and immediately hastened her pace. Upon reaching the peak, she saw Feng Yan, but when she swept her glance around, she did not find Bai Xiaochun.

“Bai Xiaochun is still not here?” She asked.

“I can only wish him luck. A pity the Twin-Headed Bats are most active during the night, if we were to go back into the forest, I fear we will be unable to save even ourselves.” Feng Yan let out a gentle sigh as he shook his head with a bitter smile. To make it more realistic, he did not rest but put on a worried expression as he fixed his anxious gaze on the forest.

Du Lingfei fell into silence. Even though she disliked Bai Xiaochun, she did not hate him enough to wish he was dead. After all, they were still from the same sect. Sitting cross-legged on the mountain peak, she gazed down on the forest. After a long while, she let out a soft sigh.

Time passed and the sky gradually brightened.

Having waited throughout the night, Bai Xiaochun still had not appeared and Du Lingfei more or less had a certain premonition deep in her heart.

“To have not arrived by this time, I’m afraid the odds that Bai Xiaochun is alive…..are slim.”

“It’s all my fault, if I had not suggested walking through this forest, Junior Brother Bai would not have…...ai.” Feng Yan sighed as he stood up. Having spent the night without rest, his eyes were already bloodshot. With an expression of grief and indignation, he gazed at the forest.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Feng Yan ทิ้งเขาอย่างเมินเฉย strolled ห่าง และหายเข้าไปในใบในส่วนอื่นของป่า หวาน Xiaochun ไบ sprinted อย่างรวดเร็วเป็นค้างคาวไล่เขาผิวปากผ่านอากาศ อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเท่าใดเหล่าค้างคาวเร่ง พวกเขาก็ยังไม่สามารถพูดคุยกับหวาน Xiaochun ไบ ในเวลาไม่นาน หวาน Xiaochun ไบได้แล้วถึงเวลาระยะห่างระหว่างเขาและค้างคาวมาก บางครั้ง ลำแสงของดาบจะแฟลชข้าม ค้างคาวโชคร้ายจะให้ออกแบบช่วยเจาะก่อนจะปล่อยลงบนพื้นดินที่ก่อให้เกิดหลังจากเวลาที่ใช้สำหรับติดของธูปเขียน หวาน Xiaochun ไบค่อย ๆ ก้าวของเขาช้าลง และหยุด หลังจากเปิดรอบมองหลังเขา หน้างอปรากฏบนใบหน้าของเขา"ลักษณะของค้างคาวเหล่านี้จะแปลกนิด..." หวาน Xiaochun ไบตกลึกในความคิดเขาย้อนกลับขั้นตอนของเขา หยิบของค้างคาวที่เขาได้ฆ่า ด้วยดาบของเขาบิน เขาศึกษาอย่างใกล้ชิด และตาสว่างขึ้นทันที"นี้ไม่ได้เป็นค้างคาว Twin-Headed นี้เป็นค้างคาว Purple-Veined แม้ว่ามันยังมีพิษ เขี้ยวของมันมีส่วนผสมหลักสำหรับกลั่นยาเกรดสอง เดือดเลือดธูปติด""ส่วนผสมนี้สามารถแลกเป็น 50 ส่วนจุดที่นิกายนี้" หวาน Xiaochun ไบทันที exclaimed ในความประหลาดใจ ความรู้นี้เป็นส่วนหนึ่งของบท 5 ของแท็บเล็ตวิญญาณสัตว์หยก ดังนั้น ไม่ได้หลายคนแยกแยะยิงขึ้น โดยการค้นพบนี้ หวาน Xiaochun ไบทันทีเริ่มต้นรวบรวมศพของค้างคาว และพบกว่าสิบของพวกเขาในเวลาไม่นาน หลังจากถอนออกเขี้ยวของพวกเขา หัวใจของเขา trembled ด้วยความสุข"ค้างคาวเหล่านี้ดูเหมือนจะไม่ ได้แรงมาก..." หวาน Xiaochun ไบให้ออก chuckle ตัวอ่อนเป็นการป้องกันแสงประกายทั่วร่างกายของเขา หลังจากนั้น เขาเริ่มค้นหาของเขาในป่า ในเวลาไม่นาน ฝูงของ Purple-Veined ค้างคาวด่างเขา และมาร้องเสียงกรี๊ดต่อเขาหวาน Xiaochun ไบ gestured ด้วยนิ้วของเขาเป็นความเร็วของดาบบินเพิ่มขึ้น และลายไปทางค้างคาว ความเร็วได้อย่างรวดเร็วว่า ก่อนจะมาปิดค้างคาว ร้องไห้โศกเศร้าได้แล้วอากาศ ดาบเจาะฝูงค้างคาว ทำให้พวกเขาปล่อยหนึ่งได้อย่างรวดเร็ว จัดการค้างคาวกี่มาใกล้กับไบหวาน Xiaochun อย่างไรก็ตาม ขณะที่พวกเขาสองกระเบื้อง ด้วยเกราะอ่อนป้องกันครอบคลุมไบหวาน Xiaochun พวกเขาได้ทันทีเด้งกลับมาหวาน Xiaochun ไบก้าวไปข้างหน้า และเก็บรวบรวมการปล้น หลังจากตรวจสอบให้แน่ใจก็ไม่มีอันตราย เขา heaved ด้วย[บรรเทา มีพัฟของหน้าอกของเขา เขามั่นใจเริ่มต้นค้นหาของเขาอีกครั้งแบบของ เขา roamed ป่าคนเดียว ต่อเนื่องหาค้างคาวเขาค่อย ๆ เรียกเก็บเขี้ยวมาก ขึ้น...สี่ชั่วโมงต่อมา Feng Yan ซ้ายป่า และมาถึงจุดนัดพบที่ยอดเขา นั่งไขว่ห้างของรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา Feng Yan อดทนรอหลังจากได้ผ่านอีกสองชั่วโมง Du Lingfei เส้นประจากป่าด้วยดูกระเซิง เธอกลับมองไปที่สนามป่าดำพร้อมกลัว และพริบก้าวของเธอทันที เมื่อถึงจุดสูงสุด เธอเห็น Feng Yan แต่เมื่อเธอกวาดของเธอคร่าว ๆ รอบ เธอไม่พบหวาน Xiaochun ไบ"หวาน Xiaochun ไบคือยังคงไม่นี่ เธอถาม"สามารถขอเขาโชค น่าเสียดายที่ค้างคาว Twin-Headed ใช้งานมากที่สุดในตอนกลางคืน ถ้าเราจะกลับไปเข้าป่า ฉันกลัวเราจะไม่สามารถช่วยตัวเองได้" Feng Yan ให้ออกด้วย[อ่อนโยนเขาส่ายหัวของเขา ด้วยรอยยิ้มขม เพื่อให้สมจริงมากขึ้น เขาไม่ได้พัก แต่เก็บไว้ในนิพจน์ที่มีความกังวลเมื่อเขาแก้ไขสายตาที่กังวลของเขาในป่าDu Lingfei ตกลงไปในความเงียบ แม้ว่าเธอไม่ชอบหวาน Xiaochun ไบ เธอไม่ไม่ได้เกลียดเขามากพอที่จะขอให้เขาตาย หลังจากที่ทุก พวกเขาก็ยังคงจากนิกายเดียวกัน เธอนั่งไขว่ห้างบนยอดเขา จ้องลงป่า หลังจากเป็นเวลานาน เธอให้ออกด้วย[นุ่มเวลาผ่านไป และท้องฟ้าค่อย ๆ สว่างขึ้นมีรอตลอดทั้งคืน หวาน Xiaochun ไบยังคงได้ไม่ปรากฏ และ Du Lingfei มากหรือน้อยมีลางสังหรณ์บางอย่างที่ลึกในหัวใจของเธอ"ไปไม่ถึงตามเวลา ฉันกลัวว่า หวาน Bai Xiaochun มีชีวิต...อัตราต่อรองจะบาง""มันเป็นทั้งความผิดของฉัน ถ้าฉันไม่มีแนะนำเดินผ่านป่านี้ พี่ชายจูเนียร์ไบจะไม่มี... ai" Feng Yan ถอนหายใจขณะยืนขึ้น มีการใช้จ่ายคืน โดยไม่มีส่วนเหลือ ตาของเขาถูกแล้ว bloodshot ด้วยการแสดงออกของความเศร้าโศกและพอใจ เขาจ้องป่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฮยันทิ้งในขณะที่เขาเมินเฉยเดินออกไปและหายเข้าไปในใบ

ในส่วนของป่าอื่นตากใบเซ่าวิ่งเร็วที่สุดเท่าที่ค้างคาวไล่หลังเขาผิวปากผ่านอากาศ แต่ไม่ว่าเท่าใดค้างคาวเหล่านี้เร่งพวกเขายังคงไม่สามารถที่จะจับขึ้นกับตากใบเซ่า ในเวลาไม่นานตากใบเซ่าได้กว้างขึ้นแล้วระยะห่างระหว่างเขาและค้างคาวมาก เป็นครั้งคราว, ลำแสงของดาบจะกะพริบข้ามทำให้ค้างคาวโชคร้ายที่จะให้ออกกรีดเจาะก่อนที่จะทิ้งลงบนพื้นดิน

หลังจากระยะเวลาที่ใช้สำหรับติดของธูปที่จะเผาไหม้ตากใบเซ่าค่อยๆชะลอการก้าวของเขาและหยุด หลังจากที่หันมามองข้างหลังเขาขมวดปรากฏบนใบหน้าของเขา

"การปรากฏตัวของค้างคาวเหล่านี้เป็นสิ่งแปลก ๆ ... " Bai เซ่าลดลงลึกลงไปในความคิดในขณะที่เขาตรวจสอบตามขั้นตอนของเขากลับมา หยิบขึ้นมาหนึ่งของค้างคาวที่เขาได้ฆ่าด้วยดาบของเขาบินเขาศึกษาอย่างใกล้ชิดและดวงตาของเขาสว่างขึ้นอย่างกระทันหัน

"นี่ไม่ได้เป็นคู่หัวค้างคาวนี้เป็นสีม่วงเส้นเลือดค้างคาว แม้ว่ามันจะยังมีพิษเขี้ยวของมันเป็นส่วนผสมหลักสำหรับการปรับแต่งเกรดสองยาเลือดเดือดธูปติด! "

" ส่วนผสมนี้สามารถแลกเปลี่ยนเป็น 50 ผลงานชี้กลับไปที่นิกาย. "Bai เซ่าอุทานออกมาทันทีด้วยความประหลาดใจ ความรู้นี้เป็นส่วนหนึ่งของบทที่ 5 ของพระวิญญาณสัตว์หยกแท็บเล็ตด้วยเหตุนี้หลายคนไม่ประสบความสำเร็จมัน

ยิงขึ้นจากการค้นพบนี้ตากใบเซ่าทันทีที่เริ่มการรวบรวมศพของค้างคาวและพบว่ากว่าหนึ่งในสิบของพวกเขาในเวลาไม่นาน หลังจากที่ถอนขนออกจากเขี้ยวของพวกเขาหัวใจของเขาสั่นสะท้านด้วยความสุข

"ค้างคาวเหล่านี้ไม่ได้ดูเหมือนจะมีความแข็งแรงมาก ...... " ใบเซ่าให้ออกหัวเราะนุ่มเป็นอุปสรรคแสงป้องกันประกายทั่วร่างกายของเขา หลังจากนั้นเขาก็เริ่มค้นหาของเขาในป่า ในเวลาไม่นานฝูงสีม่วงเส้นเลือดค้างคาวเห็นเขาและมาร้องเสียงกรี๊ดต่อเขา

ตากใบเซ่าชี้กับนิ้วมือของเขาเป็นความเร็วดาบบินเพิ่มขึ้นและมีต่อลายค้างคาว ความเร็วของมันคืออย่างรวดเร็วว่าก่อนค้างคาวยังสามารถมาปิดเสียงร้องเศร้าได้เต็มไปแล้วอากาศ ดาบได้อย่างรวดเร็วเจาะฝูงค้างคาวทำให้พวกเขาจะลดลงอีกหลังหนึ่ง ไม่กี่ค้างคาวการจัดการที่จะมาใกล้เคียงกับใบเซ่า แต่ขณะที่พวกเขาชนกับสิ่งกีดขวางแสงป้องกันครอบคลุมตากใบเซ่าพวกเขาถูกเด้งกลับทันที

ตากใบเซ่าก้าวไปข้างหน้าและเก็บรวบรวมของขวัญ หลังจากที่การทำให้แน่ใจว่าไม่มีอันตรายมากขึ้นเขา heaved ถอนหายใจด้วยความโล่งอก พัฟของหน้าอกของเขาเขามีความมั่นใจเริ่มต้นการค้นหาของเขาอีกครั้ง

เช่นเดียวกับที่เขาท่องป่าเพียงอย่างเดียวต่อเนื่องเพื่อค้นหาค้างคาวในขณะที่เขาค่อย ๆ เก็บรวบรวมเขี้ยวมากขึ้น ......

สี่ชั่วโมงต่อมาฮยันซ้ายป่าและมาถึงจุดนัดพบที่จุดสูงสุดของภูเขา นั่งไขว่ห้างกับคำใบ้ของรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาฮยันอดทนรอ

หลังจากนั้นอีกสองชั่วโมงผ่านไป Du Lingfei ประมาจากป่าด้วยรูปลักษณ์ที่ไม่เรียบร้อย เธอมองกลับมาที่ป่าสนสนามกับเอ้อระเหยกลัวและรีบก้าวของเธอทันที เมื่อมาถึงจุดสูงสุดที่เธอเห็นฮยัน แต่เมื่อเธอกวาดอย่างรวดเร็วของเธอรอบเธอไม่พบใบเซ่า

"ใบเซ่ายังคงเป็นไม่ได้ที่นี่?" เธอถาม

"ฉันสามารถขออวยพรให้เขาโชคดี สงสารค้างคาวคู่หัวมีการใช้งานมากที่สุดในช่วงเวลากลางคืนถ้าเราจะกลับเข้าไปในป่าฉันกลัวเราจะไม่สามารถที่จะช่วยทำให้ตัวเอง. "ฮยันให้ออกถอนหายใจอ่อนโยนในขณะที่เขาส่ายหัวด้วย รอยยิ้มที่มีรสขม ที่จะทำให้มันสมจริงมากขึ้นเขาไม่เหลือ แต่ใส่ในการแสดงออกความกังวลใจในขณะที่เขาคงจ้องมองความกังวลของเขาในป่า

Du Lingfei ตกอยู่ในความเงียบ แม้ว่าเธอจะไม่ชอบตากใบเซ่าเธอไม่ได้เกลียดเขามากพอที่จะอยากให้เขาตาย หลังจากพวกเขาก็ยังคงมาจากนิกายเดียวกัน นั่งไขว่ห้างอยู่บนยอดเขาที่เธอจ้องมองลงบนป่า หลังจากที่ในขณะยาวเธอให้ออกถอนหายใจอ่อน

เวลาผ่านไปและท้องฟ้าค่อยๆสว่างขึ้น

ต้องรอตลอดทั้งคืน ตากใบเซ่ายังไม่ได้ปรากฏตัวขึ้นและ Du Lingfei มากหรือน้อยมีลางสังหรณ์บางอย่างที่ลึกลงไปในหัวใจของเธอ

"การไม่ได้มาถึงเวลานี้ผมเกรงว่าราคาที่ตากใบเซ่ายังมีชีวิตอยู่ ... บาง ..are."

"มันเป็นความผิดของฉันถ้าผมไม่ได้แนะนำให้เดินผ่านป่านี้จูเนียร์บราเดอร์ตากใบจะไม่ได้ ... ... ai. "ฮยันถอนหายใจในขณะที่เขาลุกขึ้นยืน หลังจากใช้เวลากลางคืนโดยไม่เหลือดวงตาของเขาได้แล้วแดงก่ำ มีการแสดงออกของความเศร้าโศกและความไม่พอใจเขาจ้องไปที่ป่า "ฮยันถอนหายใจในขณะที่เขาลุกขึ้นยืน หลังจากใช้เวลากลางคืนโดยไม่เหลือดวงตาของเขาได้แล้วแดงก่ำ มีการแสดงออกของความเศร้าโศกและความไม่พอใจเขาจ้องไปที่ป่า "ฮยันถอนหายใจในขณะที่เขาลุกขึ้นยืน หลังจากใช้เวลากลางคืนโดยไม่เหลือดวงตาของเขาได้แล้วแดงก่ำ มีการแสดงออกของความเศร้าโศกและความไม่พอใจเขาจ้องไปที่ป่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟงหยางจับเขาหน้าตาเฉยกลับมาหายไปลงในใบในส่วนอื่นของป่าไป่เซียวชุนวิ่งหนีจุกตูดอย่างค้างคาวไล่ตามเขาทำเสียงผ่านอากาศ อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเหล่าค้างคาว เร่ง พวกเขายังไม่สามารถให้ทันกับไป่เซียวชุน . ไม่มีเวลา ไป่เซียวชุนได้ขยายระยะห่างระหว่างเขาและค้างคาวมาก บางครั้ง ลำแสงของดาบจะแฟลชผ่าน ทำให้ค้างคาวผู้โชคร้ายที่จะให้ออกเสียงกรีดร้องแหลมก่อนที่จะปล่อยลงบนพื้นหลังจากเวลาติดเครื่องหอมเผา , ไป่เซียวชุนค่อยๆชะลอฝีเท้าและหยุด หลังจากหันไปมองข้างหลังเขา ขมวดคิ้วปรากฏอยู่บนใบหน้าของเขา" การปรากฏตัวของเหล่าค้างคาวแปลกๆ . . . . . . . " ไป๋ เซียวชุนตกอยู่ในห้วงความคิด เขาสืบของเขา ขั้นตอนหลัง เลือกหนึ่งในค้างคาวเขาฆ่าด้วยดาบของเขาบิน เขาศึกษามันอย่างใกล้ชิด และตาของเขาก็สว่าง" นี่ไม่ใช่แฝดหัวค้างคาว เป็นสีม่วง veined ค้างคาว แม้ว่ามันยังมีพิษ เขี้ยวของมันเป็นส่วนผสมหลักสำหรับการกลั่นสองเกรดยา ต้ม เลือดธูปหอม ! "" ส่วนผสมนี้สามารถแลกเปลี่ยนสำหรับ 50 ผลงานจุดกลับมาที่พรรค " ไป่เซียวชุนทันทีอุทานด้วยความประหลาดใจ ความรู้นี้เป็นส่วนหนึ่งของบทที่ 5 ของสัตว์วิญญาณหยกเม็ด ดังนั้น มีไม่กี่คนที่โดดเด่นแล้วยิงขึ้นโดยการค้นพบนี้ไป่เซียวชุนทันทีเริ่มรวบรวมศพของค้างคาวและพบมากกว่าสิบของพวกเขาในเวลาไม่ หลังจากถอนขนออก เขี้ยวของพวกเขา หัวใจของเขาสั่นสะท้าน ด้วยความปิติยินดี" ค้างคาวเหล่านี้ดูเหมือนจะไม่แข็งแรงมาก . . . . . . . " ไป๋ เซียวชุนปล่อยหัวเราะเบาเป็นเกราะป้องกันแสงประกายไปทั่วตัวของเขา หลังจากนั้น เขาก็เริ่มค้นหาของเขาในป่า ไม่มีเวลา ฝูงค้างคาวสีม่วง veined พบเขา และก็ . . . ที่มีต่อเขาไป่เซียวชุนชี้นิ้วบอกว่ามีนิ้วมือของเขาเป็นความเร็วของการบินและดาบเพิ่มขึ้นลายต่อค้างคาว ความเร็วเป็นอย่างรวดเร็วว่า ก่อนจะมาปิดค้างคาว , เศร้าโศกร้องไห้ได้เติมอากาศ ดาบเร็วทะลุฝูงค้างคาว ก่อให้เกิดการลดลงหนึ่งหลังจากที่อื่น ไม่กี่บาทมาใกล้ไป่เซียวชุน อย่างไรก็ตาม ขณะนี้พวกเขาชนกันกับป้องกันแสงกั้นครอบคลุมไป่เซียวชุน พวกเขาทันที เด้งกลับไป่เซียวชุนก้าวไปข้างหน้า และรวบรวมการปล้นสะดม หลังจากแน่ใจว่าไม่มีอันตราย เขาถอนใจยาว ชื้น กับพายของหน้าอกของเขา เขาก็เริ่มค้นหาอีกครั้งเหมือนกับว่าเขาเดินในป่าคนเดียวตลอดเวลาค้นหาค้างคาว เขาค่อยๆ สะสมมากขึ้นและเขี้ยว . . . . . . .สี่ชั่วโมงต่อมา ฟงหยางออกจากป่ามาถึงจุดนัดพบที่ภูเขาสูงสุด แพนงเชิงกับคำใบ้ของรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา ฟ่ง เหยียนอดทนรอหลังจากสองชั่วโมงผ่านไป ดู lingfei ถลันออกมาจากป่าด้วยดูยุ่งเหยิง เธอมองกลับไปที่สนามป่าดำด้วยรู้สึกผิดทันทีและรีบก้าวของเธอ เมื่อถึงจุดสูงสุด เธอเห็น ฟงหยาง แต่เมื่อเธอกวาดเธอเหลือบมองไปรอบๆ เธอไม่ได้หาไป่เซียวชุน ." ไป่เซียวชุนยังไม่อยู่ที่นี่ ? " เธอถาม" ผมได้แต่อวยพรให้เขาโชคดี สงสารแฝดหัวค้างคาว ส่วนใหญ่อยู่ในช่วงกลางคืน ถ้าเราจะกลับเข้าไปในป่า ฉันเกรงว่าเราจะไม่สามารถบันทึกแม้แต่ตัวเราเอง " ฟงหยางถอนหายใจเบาๆ เขาส่ายหน้าพร้อมรอยยิ้มขม เพื่อให้มันสมจริงมากขึ้น เขาไม่ได้พักผ่อน แต่ใส่สีหน้าเป็นห่วงเป็นกังวล เขาคงมองเขาในป่าดู lingfei ตกอยู่ในความเงียบ ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ชอบไป่เซียวชุน เธอไม่ได้เกลียดเขา พอคิดว่าเขาตายแล้ว หลังจากที่ทั้งหมดที่พวกเขายังคงมาจากพรรคเดียวกัน แพนงเชิงบนยอดเขา เธอจ้องมองลงไปในป่า หลังจากนั้น เธอถอนหายใจออกมาเบาๆเวลาผ่านไป ท้องฟ้าค่อยๆสว่างต้องรอมาตลอดทั้งคืน ไป่เซียวชุนยังไม่ปรากฏ และ ดู lingfei มากขึ้นหรือน้อยลงได้บางลางสังหรณ์ลึกๆในใจของเธอ" ไม่ได้ มาถึงเวลานี้ ผมกลัวว่าราคาที่ไป่เซียวชุนยังมีชีวิตอยู่ . . . . . มีบาง ." ทั้งหมดมันเป็นความผิดของฉัน ถ้าผมไม่แนะนำให้เดินผ่านป่า รุ่นน้องพี่ไป๋ก็ไม่ได้ . . . . . . . ไอ " ฟงยันถอนหายใจ เขาลุกขึ้นยืน มีการใช้จ่ายคืนโดยไม่พักผ่อน ดวงตาของเขาแดงก่ำแล้ว . กับการแสดงออกของความเศร้าโศกและความไม่พอใจ เขาจ้องมองไปที่ป่า