The concentration of b-carotene in

The concentration of b-carotene in Dunaliella sp. cultured with
nitrogen deficiency was 0.42 mg/mL, which is significantly higher
than that reported by Cifuentes et al. (1996) for Dunaliella salina
also produced in a low nitrogen medium (0.0358 mg/L). This
means that the meal incorporated into the experimental diets
was effectively rich in carotenes.
Significant differences were found for shrimp survival between
the treatment and control groups (Fig. 1). The highest mortality
(44%) was recorded at day 6 (144 h post-infection) in the positive
control group (infected juveniles fed the basal diet), while lower
mortalities were found in T1 and T2 (infected shrimp fed diets containing
1% and 2% Dunalliela meal); the negative control group
(non-infected shrimp fed the basal diet) did not register any mortality
during the trial. The large difference on survival observed
among the negative and positive controls confirm that mortality
may be attributable to WSSV infection. It has been observed that
in shrimp infected with WSSV, the mortality may be up to 100%
at 3 to 10 days after infection (Liu et al., 2009). Wu et al. (2005) infected
Peneus monodon with WSSV and recorded mortalities from
80% to 100% after 8 d. The differences in mortality between the positive
control and T1 and T2 treatment groups suggest a beneficial
effect for the microalgae meal included in the diet. In agreement
with our results, some authors have reported the ability of dietary
carotenes to prevent infections, probably due to their prior conver-

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเข้มข้นของ b-แคโรทีนใน Dunaliella sp.ล้างด้วยการขาดธาตุไนโตรเจนคือ 0.42 mg/mL ซึ่งเป็นนัยสำคัญกว่าที่รายงานโดย Cifuentes et al. (1996) สำหรับ Dunaliella ซาลินานอกจากนี้ยัง ผลิตในสื่อไนโตรเจนต่ำ (0.0358 mg/L) นี้หมายความว่าอาหารที่รวมอยู่ในอาหารทดลองร่ำรวยมีประสิทธิภาพ carotenesพบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญสำหรับความอยู่รอดของกุ้งระหว่างการรักษาและกลุ่มควบคุม (รูปที่ 1) อัตราตายสูงสุด(44%) ในวันที่ 6 (144 ชม.หลังการติดเชื้อ) ในขั้วบวกกลุ่มควบคุม (ติดเชื้อแต้มเลี้ยงอาหารฐาน), ในขณะที่ต่ำกว่าพบใน T1 และ T2 (เลี้ยงด้วยกุ้งติดเชื้อที่ประกอบด้วยอาหารกุ้ง1% และ 2% Dunalliela อาหาร); กลุ่มควบคุมเป็นค่าลบ(ไม่ติดเชื้อกุ้งเลี้ยงอาหารฐาน) ไม่ลงทะเบียนใด ๆ ตายในระหว่างการทดลอง ความแตกต่างขนาดใหญ่บนที่สังเกตอยู่รอดในระหว่างตัวควบคุมบวก และลบยืนยันว่า ตายอาจมีการติดเชื้อโรค มันได้รับการปฏิบัติที่ในกุ้งที่ติดเชื้อโรค อัตราตายอาจสูงถึง 100%ที่ 3-10 วันหลังจากการติดเชื้อ (Liu et al. 2009) Wu et al. (2005) การติดเชื้อPeneus monodon ด้วยโรคกุ้งที่บันทึกไว้จาก80% ถึง 100% หลัง 8 d ความแตกต่างในอัตราการตายระหว่างขั้วบวกควบคุมและกลุ่มรักษา T1 และ T2 ได้แนะนำเป็นประโยชน์ผลรวมในอาหารอาหารสาหร่าย ในข้อตกลงด้วยผลของเรา ผู้เขียนบางคนได้รายงานความสามารถของอาหารเพื่อป้องกันการติดเชื้อ อาจเป็น เพราะตนล่วง conver - carotenes

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเข้มข้นของ B-แคโรทีนใน Dunaliella SP การเพาะเลี้ยงที่มี
การขาดไนโตรเจน 0.42 mg / ml ซึ่งสูงอย่างมีนัยสำคัญ
กว่าที่รายงานโดย Cifuentes et al, (1996) สำหรับ Dunaliella Salina
ยังผลิตในกลางไนโตรเจนต่ำ (0.0358 mg / L) นี้
หมายความว่าอาหารรวมอยู่ในอาหารทดลอง
เป็นผลอุดมไปด้วยแคโรทีน
ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญเพื่อความอยู่รอดของกุ้งระหว่าง
การรักษาและการควบคุมกลุ่ม (รูปที่ 1). อัตราการตายที่สูงที่สุด
(44%) ได้รับการบันทึกในวันที่ 6 (144 ชั่วโมงหลังการติดเชื้อ) ในเชิงบวก
กลุ่มควบคุม (หนุ่มสาวติดเชื้อเลี้ยงอาหารพื้นฐาน) ในขณะที่ต่ำกว่า
อัตราการตายที่พบใน T1 และ T2 (อาหารกุ้งที่ติดเชื้อที่มี
1% และ 2% อาหาร Dunalliela); กลุ่มควบคุมเชิงลบ
(กุ้งที่ไม่ติดเชื้อเลี้ยงอาหารพื้นฐาน) ไม่ได้ลงทะเบียนการตายใด ๆ
ระหว่างการพิจารณาคดี ความแตกต่างอย่างมากต่อการอยู่รอดสังเกต
ในหมู่ผู้ควบคุมเชิงลบและเชิงบวกยืนยันว่าการตาย
อาจจะเนื่องมาจากการติดเชื้อตัวแดงดวงขาว มันได้รับการตั้งข้อสังเกตว่า
ในบ่อเลี้ยงกุ้งที่ติดเชื้อ WSSV, การตายอาจจะถึง 100%
ที่ 3 ถึง 10 วันหลังจากการติดเชื้อ (Liu et al., 2009) Wu et al, (2005) การติดเชื้อ
Peneus กุลาดำด้วยตัวแดงดวงขาวและตายบันทึกจาก
80% ถึง 100% หลัง 8 D ความแตกต่างในการตายระหว่างบวก
การควบคุมและการ T1 และ T2 กลุ่มการรักษาแนะนำที่เป็นประโยชน์
มีผลบังคับใช้สำหรับการรับประทานอาหารสาหร่ายที่รวมอยู่ในอาหาร อยู่ในข้อตกลง
ที่มีผลของเราผู้เขียนบางคนได้รายงานความสามารถของอาหาร
แคโรทีนที่จะป้องกันการติดเชื้ออาจเป็นเพราะการสนทนาของพวกเขาก่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเข้มข้นของเบต้า - แคโรทีนใน Dunaliella sp . ที่เลี้ยงด้วยการขาดไนโตรเจน 0.42 ml เป็นมิลลิกรัม ซึ่งสูงกว่ากว่าที่รายงานโดย cifuentes et al . ( 1996 ) สำหรับ Dunaliella salinaที่ผลิตในอาหารไนโตรเจนต่ำ ( 0.0358 mg / l ) นี้หมายความ ว่า อาหารที่รวมอยู่ในอาหารทดลองได้อย่างมีประสิทธิภาพที่อุดมไปด้วยแคโรทีน .พบว่ามีความแตกต่างระหว่างความอยู่รอดของกุ้งทดลองและกลุ่มควบคุม ( รูปที่ 1 ) อัตราการตายสูง( ร้อยละ 44 ) ถูกบันทึกไว้ในวันที่ 6 ( ภาวะติดเชื้อ 144 H ) ในเชิงบวกกลุ่มควบคุม ( เยาวชนติดเชื้อเลี้ยงอาหารฐาน ) ในขณะที่ลดลงmortalities พบใน T1 และ T2 ( กุ้งที่ได้รับอาหารที่มีไวรัสอาหาร dunalliela 1% และ 2% ) ; กลุ่มลบ( กุ้งไม่ติดเชื้อที่ได้รับอาหารฐาน ) ไม่ได้ลงทะเบียนมีอัตราการตายในระหว่างการทดลอง ความแตกต่างขนาดใหญ่ในการสังเกตในการควบคุมในด้านบวกและลบ ยืนยันว่า การเสียชีวิตอาจจะเนื่องมาจากการติดเชื้อี . มันได้รับการตรวจสอบว่าในกุ้งที่ติดเชื้อี , การตายอาจจะถึง 100 เปอร์เซ็นต์ที่ 3 ถึง 10 วัน หลังจากการติดเชื้อ ( Liu et al . , 2009 ) Wu et al . ( 2005 ) ที่ติดเชื้อในบันทึก mortalities ีพินุสกับและจาก80% ถึง 100% หลังจาก 8 D . ความแตกต่างของการตายระหว่างบวกควบคุมและกลุ่ม T1 และ T2 แนะนำที่มีประโยชน์ต่อสาหร่ายอาหารที่รวมอยู่ในอาหาร ในข้อตกลงกับผลลัพธ์ของเรา บางคนเขียนได้รายงานความสามารถของใยอาหารแคโรทีน เพื่อป้องกันการติดเชื้อ เนื่องจาก conver ของตนก่อน -