On rainy afternoons, embroidering w

On rainy afternoons, embroidering with a group of friends on the begonia porch, she would lose the thread of the conversation and a tear of nostalgia would salt her palate when she saw the strips of damp earth and the piles of mud that the earthworms had pushed up in the garden. Those secret tastes, defeated in the past by oranges and rhubarb, broke out into an irrepressible urge when she began to weep. She went back to eating earth. The first time she did it almost out of curiosity, sure that the bad taste would be the best cure for the temptation. And, in fact, she could not bear the earth in her mouth. But she persevered, overcome by the growing anxiety, and little by little she was getting back her ancestral appetite, the taste of primary minerals, the unbridled satisfaction of what was the original food.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในช่วงบ่ายฝน ถักกับกลุ่มเพื่อนบนระเบียงโคเน่ เธอต้องสูญเสียหัวข้อของการสนทนา และน้ำตาของความคิดถึงจะเกลือโหว่ของเธอเมื่อเธอเห็นแผ่นของแผ่นดินชื้นและกองโคลนที่ไส้เดือนที่ได้ผลักดันขึ้นในสวน รสนิยมที่ลับ พ่ายแพ้ในอดีต โดยส้มและ rhubarb ร้องไห้เป็นการกระตุ้น irrepressible เมื่อเธอเริ่มร้อง เธอก็กลับไปกินดิน ครั้งแรกที่เธอทำเกือบหมดอยาก แน่ใจว่า รสชาติไม่ดีจะรักษาดีที่สุดสำหรับมัน และ ในความเป็นจริง เธออาจไม่หมีโลกในปากของเธอ แต่เธอ persevered เอาชนะความกังวลเพิ่มขึ้น และน้อยเธอคือการกลับมาของอาหารโบราณ รสชาติของแร่หลัก ความพึงพอใจ unbridled ของสิ่งที่เป็นอาหารดั้งเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบ่ายวันที่ฝนตกถักกับกลุ่มเพื่อนบนระเบียง Begonia เธอจะสูญเสียด้ายของการสนทนาและการฉีกขาดของความคิดถึงจะเกลือเพดานปากของเธอเมื่อเธอเห็นแถบของโลกชื้นและกองโคลนที่ไส้เดือนได้ผลักดัน ขึ้นมาในสวน ผู้รสนิยมลับพ่ายแพ้ในอดีตที่ผ่านมาโดยส้มและผักชนิดหนึ่งที่แตกออกไปกระตุ้นไม่สามารถระงับเมื่อเธอเริ่มร้องไห้ เธอเดินกลับไปยังโลกกิน ครั้งแรกที่เธอทำมันเกือบจะออกจากความอยากรู้แน่ใจว่ารสชาติที่ไม่ดีจะรักษาที่ดีที่สุดสำหรับการทดลอง และในความเป็นจริงเธอไม่สามารถแบกโลกในปากของเธอ แต่เธอก็พยายามเอาชนะโดยความวิตกกังวลที่เพิ่มมากขึ้นและเล็กทีละน้อยเธอก็เดินทางกลับความอยากอาหารของบรรพบุรุษของเธอรสชาติของแร่ธาตุหลัก, ความพึงพอใจของดื้อด้านของสิ่งที่เป็นอาหารเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในฤดูฝน ช่วงบ่าย , ถักกับกลุ่มเพื่อนในบีโกเนียที่ระเบียง เธอจะแพ้ในหัวข้อของการสนทนา และน้ำตาของความคิดถึงจะเกลือเพดานปากของเธอเมื่อเธอเห็นแถบชื้นของดินและกองโคลนที่ไส้เดือนได้ผลักขึ้นในสวน รสนิยมลับเหล่านั้นพ่ายแพ้ในอดีต โดย ส้ม และ ผักชนิดหนึ่ง ,แตกออกกลายเป็นขอให้ระงับเมื่อเธอเริ่มร้องไห้ เธอกลับไปกินโลก ครั้งแรกที่เธอทำมันเกือบออกมาจากความอยากรู้ว่ารสชาติจะเป็นวิธีรักษาที่ดีที่สุดสำหรับการทดลอง และในความเป็นจริง เธอไม่อาจทนกับโลกในปากของเธอ แต่เธอพยายามเอาชนะโดยการเจริญเติบโตความกังวล และทีละน้อย เธอกลับความอยากอาหารของบรรพบุรุษของเธอรสชาติของแร่ปฐมภูมิ ความพึงพอใจดื้อด้านอะไรเป็นอาหารเดิม