also requires a firm to provide a s

also requires a firm to provide a separate schedule reconciling net income to cash
flow from operating activities if the direct method is used.
Firms in the United States overwhelmingly choose the indirect method for
reporting operating cash flow. Accounting Trends and Techniques (AICPA, 1998)
reports that of the 600 firms surveyed in 1997, 590 firms used the indirect method for
reporting cash flow from operating activities. Thus the importance reconciling net
income to cash flow from operations cannot be overemphasized.
Many accounting texts introduce students to the statement of cash flow by directly
providing information about cash receipts and cash outlays. Students realize that all
the information needed to prepare a statement of cash flow is in fact available in the
T-account for cash. In the direct method, all that needs to be done is to classify the
debits (inflows) and the credits (outflows) into operating, financing, and the investing
activities.
Reconciling net income to cash flow from operating activities is a rather onerous
task for many students. For example, it is easy for students to understand cash collected
from customers if given directly, or if this figure is calculated from changes in
‘‘Account Receivables’’ and ‘‘Sales Revenue’’ accounts. In the indirect method1 on
the other hand, students are told to subtract (add) an increase (decrease) in accounts
receivables as a part of reconciliation process. Students are also told to add or subtract
changes in other accounts like inventory, pre-paid expenses, accounts payable, and
other accrued liabilities. Accounting textbooks provide arguments for the subtraction
or addition of various accounts in the reconciliation process: if the balance in accounts
receivable increased during a period then ceteris paribus less cash was collected. Similar
arguments are provided for adding (to net income) an increase in accounts payable.
Popular textbooks surveyed by the author do not analytically demonstrate the
articulation of financial statements that determines the addition or subtraction (to
net income) of changes in various accounts in the reconciliation process. For example,
Harrison and Horngren (2001) describe the logic behind the indirect method (p.
556) as additions and subtractions to net income. They then describe item-by-item
changes in accounts that need to be added or subtracted. An exhibit summarizing all
additions and subtractions to net income is then presented. This is a typical
approach to explain the reconciliation of net income to cash flow, and similar
expositions were found in Needles, Powers, and Crosson (2002), and Libby, Libby,
and Short (2001). Kieso, Weygandt, and Warield (2001), a very popular book for
intermediate level accounting courses also uses essentially the same approach.
Stickney and Weil (1999), an MBA-level book, covers the reconciliation of net
income to operating cash flow in a similar way.
While existing books provide good examples and explain how to prepare the cash
flow from operating activities using the indirect method, they do not emphasize the
analytical framework that connects changes in the balance sheet and income statements
to the statement of cash flow. It can be easily taught to students that, in fact, the
additions or subtractions in the reconciliation process emanate from the basic

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยัง ต้องการบริษัทเพื่อให้กระทบยอดกำไรสุทธิเงินสดกำหนดการแยกต่างหากไหลจากการทำกิจกรรมถ้ามีใช้วิธีการโดยตรงบริษัทในสหรัฐอเมริกา overwhelmingly เลือกวิธีทางอ้อมสำหรับรายงานปฏิบัติการกระแสเงินสด แนวโน้มบัญชีและเทคนิค (AICPA, 1998)รายงานว่า บริษัท 600 ที่สำรวจในปี 1997, 590 บริษัทใช้วิธีการทางอ้อมสำหรับรายงานกระแสเงินสดจากกิจกรรมดำเนินงาน ดังนั้นความสำคัญกระทบยอดสุทธิไม่สามารถ overemphasized รายได้กระแสเงินสดจากการดำเนินงานข้อความในบัญชีแนะนำนักเรียนงบกระแสเงินสดโดยตรงนำเสนอข้อมูลเกี่ยวกับเงินสดรับและเงินสด outlays นักเรียนตระหนักดีว่าทั้งหมดในความเป็นจริงมีข้อมูลที่จำเป็นในการจัดทำงบกระแสเงินสดในการT-บัญชีเงินสด ในวิธีการโดยตรง ทั้งหมดที่ต้องทำคือการจัดประเภทการเดบิต (กระแสเข้า) และเครดิต (กระแส) ในการปฏิบัติงาน การเงิน และการลงทุนกิจกรรมกระทบยอดกำไรสุทธิให้กระแสเงินสดจากกิจกรรมดำเนินงานจะค่อนข้าง onerousงานสำหรับนักเรียนจำนวนมาก ตัวอย่าง มันเป็นเรื่องง่ายสำหรับนักเรียนเพื่อทำความเข้าใจรวบรวมเงินสดจากลูกค้าได้รับโดยตรง หรือ ถ้าตัวเลขนี้จะถูกคำนวณจากการเปลี่ยนแปลงใน"บัญชีลูกหนี้ '' และ ''ขายรายได้ '' บัญชี ใน method1 ทางอ้อมในกลับกัน นักเรียนจะบอกให้ลบ (เพิ่ม) เพิ่มขึ้น (ลดลง) ในบัญชีลูกหนี้เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการกระทบยอด นักเรียนยังจะบอกการบวก หรือลบการเปลี่ยนแปลงในบัญชีอื่นเช่นสินค้าคงคลัง การชำระเงินล่วงหน้าค่าใช้จ่าย บัญชีเจ้าหนี้ และหนี้สินที่ค้างรับอื่น ๆ ตำราการบัญชีให้อาร์กิวเมนต์สำหรับการลบหรือเพิ่มกระบวนการกระทบยอดบัญชีต่าง ๆ: ถ้ายอดดุลในบัญชีลูกหนี้เพิ่มขึ้นช่วง นั้น ceteris paribus น้อยกว่าเงินรวบรวม คล้ายคลึงกันมีอาร์กิวเมนต์สำหรับเพิ่ม (รายได้สุทธิ) เพิ่มขึ้นในบัญชีเจ้าหนี้สำรวจ โดยผู้เขียนหนังสือยอดนิยมไม่ analytically สาธิตการวิคิวลาร์ของงบการเงินที่กำหนดบวกหรือลบกับรายได้สุทธิ) ของการเปลี่ยนแปลงในการกระทบยอดบัญชีต่าง ๆ ตัวอย่างHarrison และ Horngren (2001) อธิบายตรรกะอยู่เบื้องหลังวิธีทางอ้อม (p556) เป็นการเพิ่มและลบการรายได้สุทธิ พวกเขาอธิบายสินค้าโดยสินค้านั้นการเปลี่ยนแปลงในบัญชีที่ต้องการเพิ่ม หรือลบ แสดงการสรุปทั้งหมดเพิ่มและลบการรายได้สุทธิแล้วนำเสนอ นี่คือโดยทั่วไปวิธีการอธิบายการกระทบยอดกำไรสุทธิ กระแสเงินสด และคล้ายคลึงกันพบนิทรรศการ ในเข็ม อำนาจ และ Crosson (2002), รับ รับและสั้น (2001) Kieso, Weygandt และ Warield (2001), หนังสือนิยมมากหลักสูตรบัญชีระดับกลางยังใช้เป็นวิธีการเดียวกันStickney และ Weil (1999), สมุดการระดับ MBA ครอบคลุมการกระทบยอดสุทธิรายได้การทำกระแสเงินสดในหนังสือที่มีอยู่ให้ดีตัวอย่าง และอธิบายวิธีการเตรียมเงินสดขั้นตอนจากการทำกิจกรรมโดยใช้วิธีการทางอ้อม พวกเขาไม่เน้นการกรอบการวิเคราะห์ที่เชื่อมต่อการเปลี่ยนแปลงในงบดุลและงบกำไรขาดทุนงบกระแสเงินสด มันสามารถจะได้สอนนักเรียนที่ ในความเป็นจริง การเพิ่มหรือลบในการกระทบยอด emanate จากพื้นฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้ยังต้องเป็น บริษัท
ที่จะให้ช่วงเวลาที่แยกจากกันกลับมาคืนดีรายได้สุทธิเป็นเงินสดไหลจากกิจกรรมดำเนินงานถ้าวิธีการที่ตรงถูกนำมาใช้.
บริษัท
ในสหรัฐอเมริกาขาดลอยเลือกวิธีการทางอ้อมสำหรับการรายงานกระแสเงินสดจากการดำเนินงาน แนวโน้มการบัญชีและเทคนิค (AICPA, 1998)
รายงานว่าจากการสำรวจ 600 บริษัท ในปี 1997 590 บริษัท
ใช้วิธีทางอ้อมสำหรับการรายงานกระแสเงินสดจากกิจกรรมดำเนินงาน ดังนั้นความสำคัญกลับมาคืนดีสุทธิรายได้ให้กับกระแสเงินสดจากการดำเนินงานไม่สามารถ overemphasized. ตำราบัญชีหลายคนแนะนำให้นักเรียนในงบกระแสเงินสดโดยตรงให้ข้อมูลเกี่ยวกับใบเสร็จรับเงินค่าใช้จ่ายเงินสดและเงินสด นักเรียนทุกคนตระหนักดีว่าข้อมูลที่จำเป็นในการจัดทำงบกระแสเงินสดในความเป็นจริงที่มีอยู่ในที่T-บัญชีเงินสด ในวิธีการที่ตรงทั้งหมดที่ต้องทำคือการจัดเดบิต (เงินทุนไหลเข้า) และสินเชื่อ (ไหลออก) ลงในการดำเนินงานทางการเงินและการลงทุนกิจกรรม. กลับมาคืนดีรายได้สุทธิของกระแสเงินสดจากกิจกรรมดำเนินงานเป็นภาระค่อนข้างงานสำหรับนักเรียนจำนวนมาก ยกตัวอย่างเช่นมันเป็นเรื่องง่ายสำหรับนักเรียนที่จะเข้าใจเงินสดที่เก็บรวบรวมจากลูกค้าหากได้รับโดยตรงหรือถ้าตัวเลขนี้จะถูกคำนวณจากการเปลี่ยนแปลง'' ลูกหนี้ '' และ 'บัญชี' รายได้จากการขาย '' ใน method1 ทางอ้อมต่อมืออื่นๆ ที่นักเรียนจะบอกให้ลบ (เพิ่ม) เพิ่มขึ้น (ลดลง) บัญชีลูกหนี้เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการปรองดอง นักเรียนจะบอกยังเพิ่มหรือลบการเปลี่ยนแปลงในบัญชีอื่น ๆ เช่นสินค้าคงคลัง, ค่าใช้จ่ายก่อนการจ่ายเงินเจ้าหนี้การค้าและอื่นๆ หนี้สินค้างจ่าย ตำราบัญชีให้ข้อโต้แย้งสำหรับการลบหรือการเพิ่มขึ้นของบัญชีต่างๆในกระบวนการปรองดองถ้ายอดเงินในบัญชีลูกหนี้ที่เพิ่มขึ้นในช่วงระยะเวลานั้นceteris paribus เงินสดน้อยที่ถูกเก็บรวบรวม ที่คล้ายกันข้อโต้แย้งที่มีให้สำหรับการเพิ่ม (รายได้สุทธิ) การเพิ่มขึ้นของเจ้าหนี้. ตำรายอดนิยมที่สำรวจโดยผู้เขียนไม่ได้วิเคราะห์แสดงให้เห็นถึงเสียงที่เปล่งออกงบการเงินที่กำหนดเพิ่มหรือลบ(เพื่อรายได้สุทธิ) ของการเปลี่ยนแปลงในบัญชีต่าง ๆ ใน กระบวนการปรองดอง ยกตัวอย่างเช่นแฮร์ริสันและ Horngren (2001) อธิบายตรรกะที่อยู่เบื้องหลังวิธีการทางอ้อม (พี. 556) ในขณะที่การเพิ่มและ subtractions รายได้สุทธิ จากนั้นพวกเขาอธิบายรายการโดยรายการที่เปลี่ยนแปลงในบัญชีที่จะต้องมีการเพิ่มหรือลบออก จัดแสดงทั้งหมดสรุปการเพิ่มและ subtractions กับกำไรสุทธิจะนำเสนอแล้ว นี้เป็นปกติวิธีการที่จะอธิบายความสมานฉันท์ของรายได้สุทธิของกระแสเงินสดและคล้ายนิทรรศการถูกพบอยู่ในเข็มอำนาจและCrosson (2002) และลิบบี้ลิบบี้และสั้น(2001) Kieso, Weygandt และ Warield (2001), หนังสือที่ได้รับความนิยมมากสำหรับหลักสูตรระดับกลางบัญชีนอกจากนี้ยังใช้เป็นหลักวิธีการเดียวกัน. สติกนีย์และไวล์ (1999), หนังสือ MBA ระดับครอบคลุมความสมานฉันท์ของสุทธิรายได้ให้กับกระแสเงินสดจากการดำเนินงานในลักษณะที่คล้ายกัน. ในขณะที่หนังสือที่มีอยู่ให้ตัวอย่างที่ดีและอธิบายถึงวิธีการเตรียมเงินสดไหลจากกิจกรรมดำเนินงานโดยใช้วิธีการทางอ้อมพวกเขาไม่ได้เน้นกรอบการวิเคราะห์ที่เชื่อมต่อการเปลี่ยนแปลงในงบดุลและงบกำไรขาดทุนงบกระแสเงินสด มันสามารถสอนได้อย่างง่ายดายให้กับนักเรียนว่าในความเป็นจริงการเพิ่มหรือ subtractions ในกระบวนการปรองดองออกมาจากพื้นฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยังต้องมี บริษัท ที่จะให้แยกตาราง reconciling รายได้เงินสดจากกิจกรรมการดำเนินงาน ถ้า
ไหลตรงวิธีการที่ใช้ บริษัทใน สหรัฐอเมริกา ขาดลอย

เลือกวิธีทางอ้อมเพื่อรายงานการดำเนินงานกระแสเงินสด แนวโน้มการบัญชีและเทคนิค ( aicpa , 1998 )
รายงานของ 600 บริษัท สำรวจในปี 1997 บริษัทได้ใช้วิธีอ้อม
รายงานกระแสเงินสดจากกิจกรรมการดำเนินงาน . ดังนั้นความสำคัญ reconciling รายได้สุทธิ
กระแสเงินสดจากการดําเนินงานไม่สามารถ overemphasized .
ข้อความบัญชีหลายแนะนำให้นักเรียนงบกระแสเงินสดโดยตรง
ให้ข้อมูลเรื่องเงินสดรับและเงินสดค่าใช้จ่าย . นักเรียนตระหนักว่า
ข้อมูลที่จำเป็นเพื่อเตรียมงบกระแสเงินสดในความเป็นจริงที่มีอยู่ใน
สิบสองจุไทยสำหรับเงินสด ในวิธีการที่ตรงกับทุกความต้องการที่จะทำคือการแยก
เดบิต ( กระแส ) และเครดิต ( ไทย ) ในงาน การเงิน และการลงทุน

ยอมรับกิจกรรม รายได้กระแสเงินสดจากกิจกรรมดำเนินงานเป็นงานค่อนข้างหนัก
สำหรับนักเรียนมากมาย ตัวอย่างเช่นมันง่ายสำหรับนักเรียนที่จะเข้าใจเงินสดรวบรวม
จากลูกค้าหากได้รับโดยตรง หรือถ้าคิดจะคำนวณจากการเปลี่ยนแปลง
''account ลูกหนี้ ' ' และ ' ' ' ' 'sales สรรพากรบัญชี ใน method1 ทางอ้อม
มืออื่น ๆที่นักเรียนจะบอกเพื่อลบ ( เพิ่ม ) การเพิ่มขึ้น ( ลดลง ) ในบัญชี
ลูกหนี้เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการปรองดอง .นักเรียนก็ยังสั่งให้เพิ่มหรือลบ
เปลี่ยนแปลงในบัญชีอื่น ๆเช่นสินค้าคงคลังก่อนจ่ายเงินค่าใช้จ่าย , บัญชีเจ้าหนี้ และ อื่น ๆ ,
ค้างหนี้สิน . หนังสือเรียนด้านบัญชีให้ข้อคิดสำหรับการลบ
หรือเพิ่มบัญชีต่าง ๆ ในกระบวนการปรองดอง ถ้ายอดเงินในบัญชีลูกหนี้เพิ่มขึ้น
ช่วงนั้น ceteris paribus น้อยกว่าเงินสดสะสม ที่คล้ายกัน
เหตุผลมีไว้เพื่อเพิ่ม ( กำไรสุทธิ ) เพิ่มในบัญชีเจ้าหนี้ .
เป็นที่นิยมตำราสํารวจโดยผู้เขียนมิได้พิจารณาถึง
ต่องบการเงินที่ตรวจสอบเพิ่มหรือลบ (

รายได้ ) ของการเปลี่ยนแปลงในบัญชีต่าง ๆ ในกระบวนการปรองดอง . ตัวอย่างเช่น
แฮร์ริสันและ horngren ( 2001 ) อธิบายเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังวิธีทางอ้อม ( P .
แล้ว ) และการเพิ่มลบรายได้สุทธิ พวกเขาก็อธิบายโดยการเปลี่ยนแปลงในบัญชีรายการสินค้า
ที่ต้องเพิ่มหรือลบออก แสดงสรุปการเพิ่ม และลบทั้งหมด
กำไรสุทธิแล้วนำเสนอ นี้เป็นวิธีการทั่วไป
อธิบายการปรองดองของกำไรสุทธิเพื่อกระแสเงินสดและงานนิทรรศการที่คล้ายกัน
พบเข็ม , พลัง , และ crosson ( 2002 ) และ ลิบ ลิบบี้
และสั้น ( 2001 ) kieso เวเกิ่นต์ , และ warield ( 2001 ) , หนังสือที่นิยมมากสำหรับ
วิชาบัญชี ระดับกลางยังใช้หลักวิธีการเดียวกัน .
Stickney และ วีล ( 1999 ) , ระดับ MBA หนังสือครอบคลุมยอดกำไรสุทธิ
ปฏิบัติการกระแสเงินสดในวิธีที่คล้ายกัน .
ในขณะที่หนังสือที่มีอยู่ให้ตัวอย่างที่ดี และอธิบายวิธีการเตรียมเงินสด
ไหลจากกิจกรรมดำเนินงานโดยใช้วิธีทางอ้อม จะไม่เน้น
กรอบวิเคราะห์ที่เชื่อมต่อกับการเปลี่ยนแปลงในงบดุลและงบกำไรขาดทุน
แถลงการณ์ของกระแสเงินสด มันสามารถสอนให้นักเรียนนั้น ในความเป็นจริง ,
การเพิ่มหรือลบในกระบวนการปรองดอง emanate จากพื้นฐาน