A conical pendulum is a weight (or

A conical pendulum is a weight (or bob) fixed on the end of a string (or rod) suspended from a pivot. Its construction is similar to an ordinary pendulum; however, instead of rocking back and forth, the bob of a conical pendulum moves at a constant speed in a circle with the string (or rod) tracing out a cone. The conical pendulum was first studied by the English scientist Robert Hooke around 1660 [1] as a model for the orbital motion of planets.[2] In 1673 Dutch scientist Christiaan Huygens calculated its period, using his new concept of centrifugal force in his book Horologium Oscillatorium. Later it was used as the timekeeping element in a few mechanical clocks and other clockwork timing devices

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลูกตุ้มทรงกรวยเป็นน้ำหนัก (หรือบ๊อบ) คงที่ในตอนท้ายของสายอักขระ (หรือแกน) ระงับจากสาระสำคัญ การก่อสร้างจะคล้ายกับลูกตุ้มเป็นธรรมดา อย่างไรก็ตาม แทนที่จะโยกไปมา บ๊อบของลูกตุ้มทรงกรวยเคลื่อนที่ความเร็วคงที่ในวงกลมมีสายอักขระ (หรือแกน) ติดตามออกกรวย ลูกตุ้มทรงกรวยแรกศึกษา โดยนักวิทยาศาสตร์อังกฤษโรเบิร์ต Hooke ประมาณค.ศ. 1660 [1] เป็นแบบจำลองสำหรับการเคลื่อนไหวของวงโคจรของดาวเคราะห์ [2] ใน 1673 ดัตช์นักวิทยาศาสตร์หลักการของคริสเตียนไอค์คำนวณระยะเวลา การใช้แนวคิดของเขาใหม่ของแรงเหวี่ยงใน Horologium Oscillatorium หนังสือของเขา ภายหลังถูกใช้เป็นองค์ประกอบจับเวลากี่นาฬิกาเครื่องจักรกลและอุปกรณ์อื่น ๆ เวลา clockwork

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลูกตุ้มกรวยเป็นน้ำหนัก (หรือบ๊อบ) คงที่จุดสิ้นสุดของสตริง (หรือแกน) ที่ห้อยลงมาจากเข็ม การก่อสร้างคล้ายกับลูกตุ้มสามัญ แต่แทนที่จะโยกไปมาบ๊อบของลูกตุ้มกรวยย้ายที่ความเร็วคงที่ในวงกลมที่มีสตริง (หรือแกน) ออกติดตามกรวย ลูกตุ้มกรวยศึกษาครั้งแรกโดยนักวิทยาศาสตร์อังกฤษโรเบิร์ตฮุครอบ 1660 [1] เป็นแบบจำลองสำหรับการเคลื่อนไหวการโคจรของดาวเคราะห์. [2] ใน 1673 ดัตช์นักวิทยาศาสตร์ Christiaan Huygens คำนวณระยะเวลาของการใช้แนวคิดใหม่ของเขาของแรงเหวี่ยงในหนังสือของเขา นาฬิกา Oscillatorium หลังจากนั้นมันก็ถูกนำมาใช้เป็นองค์ประกอบในการจับเวลานาฬิกาไม่กี่และอุปกรณ์เครื่องจักรระยะเวลาอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่เป็นรูปทรงกรวยลูกตุ้มคือน้ำหนัก ( หรือบ๊อบ ) คงที่ ในตอนท้ายของสตริง ( หรือเหล็ก ) ระงับจากหมุน การก่อสร้างคล้ายกับการทำธรรมดา แต่แทนที่จะโยกไปมา , บ๊อบของลูกตุ้มขยับกรวยที่คงที่ความเร็วเป็นวงกลมด้วยเชือก ( หรือเหล็ก ) ติดตามออกกรวยที่เป็นรูปทรงกรวยลูกตุ้มถูกศึกษาโดยนักวิทยาศาสตร์ชาวอังกฤษ โรเบิร์ต ฮุกๆ 1660 [ 1 ] เป็นรูปแบบการเคลื่อนที่ของวงโคจรของดาวเคราะห์ . [ 2 ] ใน 1621 ดัตช์นักวิทยาศาสตร์คริสเตียน ฮอยเกนส์ คำนวณระยะเวลา การใช้แนวคิดใหม่ของแรงเหวี่ยงในหนังสือของเขา oscillatorium กลุ่มดาวนายพราน . ต่อมามันถูกใช้เป็นองค์ประกอบในไม่กี่จักรกลจับเวลานาฬิกาเวลานาฬิกาและอุปกรณ์อื่น ๆ