One who acts without desire effecti

One who acts without desire effectively becomes Brahman, the universal Self, which is eternal. This is a state of realization that the individual’s ātman is the same as Brahman, the universe itself.

In this way, one escapes birth and death. This is a similar concept as nirvana (extinguishing the self or ego) in Buddhism, but in Hinduism Brahman is represented as a soul (ātman) within the individual, whereas in Buddhism the individual is ultimately empty, not substantial.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้กระทำไม่ มีความต้องการได้อย่างมีประสิทธิภาพเป็น Brahman สากลตนเอง ซึ่งเป็นนิรันดร์ นี่คือของจริง ātman ของแต่ละคนว่าเหมือนกับ Brahman จักรวาลเองด้วยวิธีนี้ หนึ่งหนีเกิดและตาย นี้เป็นแนวคิดที่คล้ายกันเป็นนิพพาน (extinguishing ตนเองหรืออาตมา) ในพระพุทธศาสนา แต่ในศาสนาฮินดู Brahman แสดงเป็นจิตวิญญาณ (ātman) ภายในบุคคล ในพระพุทธศาสนา ละเป็นว่างเปล่าในที่สุด ไม่พบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งที่ทำหน้าที่ได้อย่างมีประสิทธิภาพโดยไม่ปรารถนาที่จะกลายเป็นพราหมณ์ตนเองสากลซึ่งเป็นนิรันดร์ ขณะนี้เป็นสภาวะของการสำนึกว่าĀtmanของแต่ละบุคคลเป็นเช่นเดียวกับพราหมณ์จักรวาลเอง. ด้วยวิธีนี้หนึ่งหนีออกมาเกิดและการตาย นี้เป็นแนวคิดที่คล้ายกันเป็นนิพพาน (ดับตนเองหรืออัตตา) ในพุทธศาสนา แต่ในศาสนาฮินดูพราหมณ์จะแสดงเป็นจิตวิญญาณ (Ātman) ภายในของแต่ละบุคคลในขณะที่บุคคลในพุทธศาสนาเป็นที่ว่างเปล่าในที่สุดไม่มาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนที่ทำท่าไม่ต้องการได้อย่างมีประสิทธิภาพกลายเป็นพราหมณ์ , ตนเองสากลซึ่งเป็นนิรันดร์ เป็นรัฐของการรับรู้ที่แต่ละของอุบาสก tman เหมือนกับพราหมณ์ จักรวาลเอง

วิธีนี้หนึ่งหนีการเกิดและการตาย นี้เป็นแนวคิดที่คล้ายกับนิพพาน ( การดับตัวตนหรืออัตตา ) ในพระพุทธศาสนาแต่ในศาสนาพราหมณ์ - ฮินดู พราหมณ์ เป็นผู้แทน เป็นวิญญาณ ( อุบาสก tman ) ภายในแต่ละส่วนในพระพุทธศาสนา บุคคลนั้นก็ว่างเปล่า


ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน