Zhang Ye felt that his head hurt an

Zhang Ye felt that his head hurt and also felt dispirited. Your sister, how long must I have to wait? If this drags on, this bro will really drop off from being a E-list celebrity!

Just as he was thinking, the third phone call of the day came.

Zhang Ye was shocked, for the number was from the famous Program Producer who had previously invited him and had also job-hopped to the Beijing Television Station, Teacher Hu Fei!

“Hello, Teacher Hu.” Zhang Ye was not very sure why he had called.

Hu Fei’s tone was not very pleasant, “Teacher Zhang, I heard you have been submitting your resume to a few television stations the past few days? Applying to be a host for them?”

Zhang Ye coughed, “Yes, I was thinking of trying my luck.”

Hu Fei said, “Didn’t I already invite you? And you had previously agreed, so why are you submitting resumes to other television stations?”

Zhang Ye was stunned, “Ah? Teacher Hu, isn’t the Beijing Television Station banning me? After all, I said that poem at the award presentation ceremony, and since the Beijing Radio Station and the Beijing Television Station are one, I knew what I should do. So I didn’t have the nerve to bother you and make things hard on you.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จางเย่รู้สึกว่า หัวของเขาเจ็บ และรู้สึกว่า dispirited น้องสาวของคุณ ต้องมีระยะการรอ ถ้านี้ลากบน bro นี้จะจริง ๆ ลดลงจาก ดารารายการ Eเหมือนเขาคิด โทรศัพท์สามวันมานี้จางเย่ถูกตกใจ สำหรับหมายเลขถูกจากผู้ผลิตโปรแกรมที่มีชื่อเสียงที่ก่อนหน้านี้ได้เชิญเขา และก็มีงานรสสถานีโทรทัศน์ปักกิ่ง Hu Fei ครู"สวัสดี ครูฮู" จางเย่ไม่มั่นใจว่าเหตุผลที่เขาได้เรียกว่าหูเฟยเสียงไม่ดี "ครูจาง ผมได้ยินคุณได้ส่งประวัติที่สถานีโทรทัศน์ไม่กี่ไม่กี่วันผ่านมา การสมัครเป็นโฮสต์สำหรับพวกเขา"ไอจางเย่ "ใช่ ฉันคิดของการพยายามที่โชคของฉัน"หูเฟยบอกว่า ไม่ได้ผมแล้วชวนคุณ และคุณได้ยอมรับก่อนหน้านี้ ดังนั้นทำไมคุณส่งประวัติการทำงานที่สถานีโทรทัศน์อื่น ๆ "จางเย่เสร็จ "Ah ครูฮู ไม่สถานี โทรทัศน์ ปักกิ่งที่ห้ามฉัน หลังจากที่ทุก ผมกล่าวว่า บทกวีรางวัลพิธี และ ตั้งแต่สถานีวิทยุปักกิ่งและสถานีโทรทัศน์ปักกิ่งเป็นหนึ่ง ฉันรู้ว่าฉันควรทำอะไร ดังนั้นผมไม่ได้มีเส้นประสาทรบกวนคุณ และทำให้สิ่งที่ยากที่คุณ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จางเจ้ารู้สึกว่าหัวของเขาเจ็บและยังรู้สึกหดหู่ น้องสาวของคุณนานแค่ไหนฉันจะต้องมีรอ? หากนี่ลากบนครับนี้จริงๆจะย่อหย่อนจากการเป็นผู้มีชื่อเสียง E-List!

เหมือนอย่างที่เขาคิดว่าสายโทรศัพท์ที่สามของวันที่มา.

จางเจ้าตกใจสำหรับจำนวนมาจากผู้ผลิตโปรแกรมที่มีชื่อเสียงที่มี ก่อนหน้านี้เขาได้รับเชิญและก็ยังได้มีงานกระโดดไปยังสถานีโทรทัศน์ปักกิ่งครู Hu เฟ!

"สวัสดีครู Hu." จางเจ้าก็ไม่แน่ใจมากว่าทำไมเขาจึงเรียกว่า.

เสียงหูเฟไม่ได้เป็นที่น่าพอใจมาก "อาจารย์จางผม ได้ยินมาว่าคุณได้รับการส่งประวัติส่วนตัวของคุณไปยังสถานีโทรทัศน์ไม่กี่ไม่กี่วันที่ผ่านมา? การสมัครเป็นเจ้าภาพสำหรับพวกเขา? "

จางเจ้าไอ" ใช่ฉันคิดของการพยายามที่โชคของฉัน. "

Hu Fei กล่าวว่า" ฉันไม่ได้อยู่แล้วขอเชิญคุณ? และคุณได้ตกลงก่อนหน้านี้ดังนั้นทำไมคุณส่งการดำเนินการต่อไปยังสถานีโทรทัศน์อื่น ๆ ? "

จางเยตะลึง" แอมป์? ครู Hu ไม่ปักกิ่งสถานีโทรทัศน์ห้ามฉัน? หลังจากที่ทั้งหมดฉันกล่าวว่าบทกวีในพิธีมอบรางวัลและตั้งแต่สถานีวิทยุปักกิ่งและสถานีโทรทัศน์ปักกิ่งเป็นหนึ่งผมรู้ว่าสิ่งที่ฉันควรจะทำอย่างไร ดังนั้นผมจึงไม่ได้มีเส้นประสาทที่จะรบกวนคุณและทำให้สิ่งที่ยากกับคุณ. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จาง ท่านรู้สึกว่าหัวเขาเจ็บ และก็รู้สึกท้อใจ . น้องสาวของคุณ นานแค่ไหนที่ฉันต้องคอย ถ้าเป็นอย่างนี้ พี่นี้จะหลุดจากการเป็น e-list คนดัง !อย่างที่เขาคิด สามโทรศัพท์ของวันมาแล้วจาง ท่านตกใจ สำหรับเลขจากที่มีชื่อเสียงผู้ผลิตรายการที่เคยเชิญเขามา และยังได้งานกระโดดไปยังสถานีโทรทัศน์ปักกิ่ง อาจารย์หูเฟย !" สวัสดีครับ ครูฮู " จางเยไม่ค่อยแน่ใจว่าทำไมเขาถึงได้โทรมาของหูเฟยเสียงไม่ค่อยถูกใจ " ครูจาง ฉันได้ยินว่าคุณได้รับการส่งประวัติย่อของคุณเพื่อไม่กี่สถานีโทรทัศน์ไม่กี่วัน ? สมัครเป็นโฮสต์สำหรับพวกเขา "จาง เจ้าไอ ใช่ ฉันคิดว่าพยายามโชคดีของฉัน " .หูเฟย กล่าวว่า " ฉันไม่ได้เชิญคุณ และคุณเคยเห็นด้วย ดังนั้นทำไมคุณส่งประวัติย่อไปยังสถานีโทรทัศน์อื่น ๆ ? "จางเยตะลึง " อ่า ? อาจารย์ฮู ไม่ใช่สถานีโทรทัศน์ปักกิ่งห้ามฉัน หลังจากทั้งหมด ฉันกล่าวว่า บทกวีที่ได้รับรางวัลในพิธี และ ตั้งแต่ ปักกิ่ง ปักกิ่ง สถานีวิทยุและสถานีโทรทัศน์เป็นหนึ่ง ผมรู้ว่าผมควรจะทำอะไร ดังนั้น ฉันไม่กล้าที่จะรบกวนคุณและทำให้พี่ลำบากใจ "