Day workers are on this same day sh

Day workers are on this same day shift for 9.5
years on average, while night workers are in the same
night shift for a shorter time, 3.5 years on average.
All workers reported satisfaction with work shift,
which they chose to work.
Regarding day workers, no significant differences
were observed between total sleep duration on workdays
and days off (352.58 ± 66.11 min. and 360.88 ±
33.41 min, respectively) or between sleep efficiency
for the same days (88.29 ± 2.82 min. and 87.06 ±
0.01 min., respectively). On the other hand, it seems
that night workers tend to sleep more on weekends
(398.08 ± 115.66 min. for night sleep) than on working
days (283.56 ± 28.97 min.). Sleep efficiency of
night workers shows virtually no difference when we
compared workdays and days off (75.39 ± 4.90 and
72.95 ± 13.51, respectively), although the sleep efficiency
was worse than that of day workers.
As shown in Table 1, salivary IL-1ß levels were
higher on awakening (279.65 ± 49.00 pg/mL) than at
bedtime (52.83 ± 29.92 pg/mL) for all workers in the
last day of work, regardless of work shift, time they
went to bed, sleep efficiency or total sleep duration.
One day (Day Worker 1) and one night worker
(Night Worker 1) maintained this variation pattern of
higher levels on awakening and lower levels on bedtime
for salivary IL-1ß during days off (Figures 1 and
2, respectively). For these two workers cortisol and
melatonin rhythms observed on last workday were
also maintained during days off.
Fig. 1. Hormones and IL-1ß levels of Day Worker 1. IL-1ß variation
pattern, melatonin and cortisol rhythms on last workday were
maintained on

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันแรงงานอยู่กะวันเดียวกันนี้สำหรับ 9.5
ปีขณะอยู่คนเดียวกลางคืนเฉลี่ย
กะกลางคืนเป็นเวลาสั้น 3.5 ปีค่าเฉลี่ยการ
ทุกคนรายงานความพึงพอใจกับการทำงานเป็นกะ,
ซึ่งพวกเขาเลือกที่จะทำงาน
เกี่ยวกับวันแรงงาน ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ
สุภัคระหว่างนอนหลับรวมระยะเวลาในวันทำงาน
และวันปิด (352.58 ± 66.11 นาทีและ 360.88 ±
33.41 นาที, ตามลำดับ) หรือ ระหว่างประสิทธิภาพนอนหลับ
วันเดียวกัน (88.29 ±นาที 2.82 และ 87.06 ±
0.01 นาที ตามลำดับ) บนมืออื่น ๆ เหมือน
ว่า แรงงานคืนมักจะ นอนมากกว่าวันหยุดใน
(398.08 ± 115.66 นาทีสำหรับค่ะ) กว่าบนทำงาน
วัน (283.56 ± 28.97 นาที.) นอนประสิทธิภาพของ
คืนงานแสดงแทบไม่มีความแตกต่างเมื่อเรา
เมื่อเทียบกับวันทำงานและวันหยุด (75.39 ± 490 และ
72.95 ± 13.51 ตามลำดับ), แม้ว่าประสิทธิภาพนอนหลับ
ได้แย่กว่าของวันแรงงาน.
ดังแสดงในตารางที่ 1 ระดับ IL 1ß salivary ถูก
สูงขึ้นตื่น (279.65 ± 49.00 pg/mL) กว่าที่
นอน (52.83 ± 29.92 pg/mL) สำหรับผู้ปฏิบัติงานทั้งหมดใน
วันสุดท้ายของการทำงาน ไม่ทำงานเป็นกะ เวลาที่
ไปเตียง ประสิทธิภาพนอนหลับ หรือนอนหลับรวมระยะเวลา
(วันที่ผู้ปฏิบัติงาน 1) หนึ่งวันและหนึ่งคืนของผู้ปฏิบัติงาน
(คืนคนงาน 1) รักษารูปแบบของการเปลี่ยนแปลงนี้
ระดับสูงบนตื่นและระดับล่างในนอน
สำหรับ IL 1ß salivary ระหว่างวันปิด (ตัวเลข 1 และ
2 ตามลำดับ) สำหรับ cortisol สองคนเหล่านี้ และ
เมลาโทนินแบบสังเกตในวันทำงานสุดท้ายถูก
ยัง รักษาระหว่างวัน off.
Fig. 1 ฮอร์โมนและระดับ IL 1ß 1 วันของผู้ปฏิบัติงาน เปลี่ยนแปลง IL 1ß
แบบลวดลาย เมลาโทนิน และ cortisol ในวันทำงานสุดท้ายถูก
อยู่ใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนงานวันอยู่ในการเปลี่ยนแปลงในวันเดียวกันนี้สำหรับ 9.5
ปีโดยเฉลี่ยแล้วในขณะที่คนงานในยามค่ำคืนอยู่ในการเปลี่ยนแปลง
ในคืนเดียวกันนั้นสำหรับช่วงเวลาที่สั้นลง 3.5 ปีโดยเฉลี่ยแล้ว.คนงาน
ทั้งหมดรายงานความพึงพอใจกับการย้ายงาน
ซึ่งเขาเลือกที่จะใช้งานได้
เกี่ยวกับงานวันไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ
ซึ่งจะช่วยได้สังเกตเห็นระหว่างช่วงเวลานอนรวมกับแบงก์
และวันปิด( 352.58 ± 66.11 นาทีและ 360.88 ±
33.41 นาทีตามลำดับ)หรือระหว่างการหลับ
สำหรับวันเดียวกัน( 88.29 ± 2.82 นาทีและ 87.06 ±
0.01 นาทีตามลำดับ) ในอีกด้านหนึ่งนั้นก็ดูเหมือนว่าจะ
ซึ่งจะช่วยคนงานในยามค่ำคืนที่มีแนวโน้มที่จะนอนมากกว่าในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์
( 398.08 ± 115.66 นาทีสำหรับการนอนหลับพักผ่อนในตอนกลางคืน)กว่าในการทำงาน
วัน( 283.56 ± 28.97 นาที) ประสิทธิภาพ การทำงานของคนงานนอน
ในยามค่ำคืนจะแสดงไม่มีความแตกต่างเมื่อเรา
เมื่อเทียบกับวันและแบงก์ปิด( 75.39 ± 490 และ
72.95 ± 13.51 ,ตามลำดับ),แม้ว่าจะได้นอนหลับพักผ่อนอย่างมี ประสิทธิภาพ
ซึ่งจะช่วยได้ไม่แย่ไปกว่านั้นของวันแรงงาน.
ตามที่แสดงไว้ในตารางที่ 1 ,น้ำลาย, IL 1 ß
ซึ่งจะช่วยเพิ่มสูงขึ้นเป็นระดับบนตื่นขึ้น( 279.65 ± 49.00 PG /มล.)มากกว่าที่
เวลานอน( 52.83 ± 29.92 PG /มล.)สำหรับคนงานทั้งหมดในวันสุดท้าย
ซึ่งจะช่วยในการทำงานโดยไม่คำนึงถึงการทำงานการ,เวลาที่พวกเขา
เข้านอน,นอนหรือนอนรวมระยะเวลา.
หนึ่งวัน(วันงาน 1 )และคืนหนึ่งงาน
(ในยามค่ำคืนคนงาน 1 )ได้รับการดูแลรักษาเป็นอย่างดีแห่งนี้การเปลี่ยนแปลงรูปแบบของ
สูงกว่าระดับบนตื่นขึ้นและลดระดับบนก่อนนอน
สำหรับน้ำลาย IL 1 ßในระหว่างวันปิด(รูปที่ 1 และ
2 ,ตามลำดับ) สำหรับสองคนงานเหล่านี้จังหวะ cortisol และ
melatonin สังเกตเห็นในวันทำงานสุดท้ายมีการดูแลรักษาเป็นอย่างดีในระหว่างวันปิด.

ยังรูป 1 . ฮอร์โมนและคนงาน 1 , IL ßระดับของวันที่ 1 .IL 1 ß
ซึ่งจะช่วยเปลี่ยนแปลงรูปแบบและจังหวะ melatonin cortisol ในวันทำงานสุดท้ายเป็น
ได้รับการดูแลรักษาเป็นอย่างดีใน