However, we have not accounted for

However, we have not accounted for the fact that these words can only be combined in
a limited number of patterns. We recognize that the phrase the lucky boys is a wellformed
phrase in English, but that the following two “phrases” are not at all wellformed.
*boys the lucky *lucky boys the
(We use an asterisk * to indicate that a form is unacceptable or ungrammatical.)
From these examples, we can see that English has strict rules for combining words
into phrases. The article (the) must go before the adjective (lucky), which must go
before the noun (boys). So, in order to be grammatical, this type of phrase must have
the sequence article + adjective + noun (and not *noun + article + adjective, for
example).
The process of describing the structure of phrases and sentences in such a way that
we account for all the grammatical sequences in a language and rule out all the
ungrammatical sequences is one way of defining grammar. It is the kind of definition
assumed when we talk about the grammar of English as opposed to the grammar of
Swahili, Tagalog or Turkish. As illustrated in Chapter 6, each of these languages has
different ways of forming grammatical phrases and sentences. Studying grammar in
this way has a very long tradition.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างไรก็ตาม เราได้ไม่คิดเป็นความจริงที่ว่าคำเหล่านี้สามารถรวมกันในจำนวนที่จำกัดของรูปแบบ เรารู้จักวลีชายโชคดีมี wellformedวลีภาษาอังกฤษ แต่ต่อไปนี้สอง "วลี" มีไม่ wellformed* จับชาย * ชายโชคดี(เราใช้จัน * เพื่อบ่งชี้ว่า ฟอร์มไม่สามารถยอมรับ หรือ ungrammatical.)จากตัวอย่างเหล่านี้ เราจะเห็นว่า ภาษาไทยมีกฎเกณฑ์ที่เข้มงวดสำหรับการรวมคำเป็นวลี บทความ (การ) ต้องไปก่อนคำคุณศัพท์ (ลัคกี้), ซึ่งต้องไปก่อนคำนาม (ชาย) ดังนั้น เพื่อที่จะทางไวยากรณ์ วลีชนิดนี้ต้องมีบทความลำดับ + คุณศัพท์ + คำนาม (และไม่ * นาม + บทความ + คุณศัพท์ สำหรับตัวอย่าง)กระบวนการของการอธิบายโครงสร้างของวลีและประโยคในลักษณะที่เราบัญชีสำหรับลำดับไวยากรณ์ทั้งหมดในภาษา และกฎทั้งหมดungrammatical ลำดับเป็นวิธีหนึ่งของการกำหนดไวยากรณ์ มันเป็นชนิดของคำนิยามสันนิษฐานว่าเมื่อเราพูดถึงไวยากรณ์ของภาษาอังกฤษเมื่อเทียบกับไวยากรณ์ของสวาฮิลี ภาษาตากาล็อก หรือตุรกี ดังที่แสดงในบทที่ 6 ภาษาเหล่านี้มีวิธีการต่าง ๆ ของการขึ้นรูปไวยากรณ์วลีและประโยค ศึกษาไวยากรณ์ในวิธีนี้มีประเพณีนานมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่เรายังไม่ได้คิดเป็นความจริงที่ว่าคำพูดเหล่านี้เท่านั้นที่สามารถรวมกันใน
จำนวนที่ จำกัด ของรูปแบบ เราตระหนักดีว่าวลีชายโชคดีเป็น wellformed
วลีในภาษาอังกฤษ แต่ที่สองต่อไปนี้ "วลี" ไม่ได้ wellformed at all.
* เด็กชายโชคดีที่เด็กผู้ชายที่โชคดี * The
(เราใช้เครื่องหมายดอกจัน * เพื่อแสดงให้เห็นว่ารูปแบบที่เป็นที่ยอมรับ หรือไวยากรณ์.)
จากตัวอย่างเหล่านี้เราจะเห็นว่าภาษาอังกฤษมีกฎระเบียบที่เข้มงวดสำหรับการรวมคำพูด
เป็นวลี บทความ () จะต้องไปก่อนคำคุณศัพท์ (โชคดี) ซึ่งจะต้องไป
ก่อนคำนาม (ชาย) ดังนั้นเพื่อที่จะไวยากรณ์ประเภทของวลีนี้ต้องมี
บทความลำดับ + คำคุณศัพท์ + คำนาม (และไม่ได้ * นามบทความ + + คำคุณศัพท์สำหรับ
ตัวอย่าง).
กระบวนการของการอธิบายโครงสร้างของวลีและประโยคในลักษณะที่
เราบัญชีสำหรับทุกลำดับไวยากรณ์ในภาษาและออกกฎทุก
ลำดับไวยากรณ์เป็นวิธีหนึ่งในการกำหนดไวยากรณ์ มันเป็นชนิดของคำนิยาม
สันนิษฐานว่าเมื่อเราพูดถึงไวยากรณ์ของภาษาอังกฤษเมื่อเทียบกับไวยากรณ์ของ
ภาษาสวาฮิลีภาษาตากาล็อกหรือตุรกี ดังแสดงในบทที่ 6 แต่ละภาษาเหล่านี้มี
วิธีการที่แตกต่างกันของการสร้างวลีและประโยคไวยากรณ์ การศึกษาไวยากรณ์ใน
วิธีนี้มีความยาวประเพณีมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่เราไม่คิดว่าคำเหล่านี้สามารถรวมในจำนวนจำกัดรูปแบบ เราจำประโยคที่ผู้ชายที่โชคดีคือ wellformedวลีในภาษาอังกฤษ แต่ต่อไปนี้สอง " วลี " ที่ไม่ wellformed .* ชาย * ชายโชคดีโชคดี( เราใช้เครื่องหมายดอกจัน * แสดงให้เห็นว่ารูปแบบเป็นที่ยอมรับหรือที่ผิดไวยากรณ์ )จากตัวอย่างนี้ เราจะเห็นได้ว่า ภาษาอังกฤษมีกฎที่เข้มงวดสำหรับการรวมคำเป็นวลี บทความ ( ) ต้องนำหน้าคำคุณศัพท์ ( โชคดี ) ที่ต้องไปมาก่อนคำนาม ( ชาย ) ดังนั้น เพื่อให้ถูกไวยากรณ์ ประเภทนี้ต้องมีบทความลำดับ + คำคุณศัพท์ + คำนาม ( และไม่ * นาม + บทความ + คุณศัพท์ สำหรับตัวอย่าง )กระบวนการในการอธิบายโครงสร้างวลีและประโยคในลักษณะดังกล่าวว่าเราบัญชีสำหรับทุกไวยากรณ์ลำดับในภาษาและออกกฎทั้งหมดที่ผิดไวยากรณ์ลำดับเป็นวิธีหนึ่งของการกำหนดไวยากรณ์ มันเป็นนิยามของคิดว่าเมื่อเราพูดคุยเกี่ยวกับไวยากรณ์ของภาษาอังกฤษเป็นนอกคอกไวยากรณ์ของภาษาสวาฮิลีภาษาไทยหรือ , ตุรกี ตามที่แสดงในบทที่ 6 ของแต่ละภาษาเหล่านี้ได้วิธีการสร้างประโยคทางไวยากรณ์ เรียนไวยากรณ์ในวิธีนี้มีประเพณีที่ยาวนานมาก