※ There are depictions of violence.

※ There are depictions of violence. Please note this warning if you weak to gore and stuffs.

Chapter 2: Yuuji a “Loner-NEET” Evolves into “NEET”
Part 1. Yuuji, Annihilating Encountered Goblins

Houjou Yuuji, 30 years old, jobless. A hiki-NEET who is living together at an isolated house somewhere in North Kanto with his beloved dog Kotarou (♀).
Nah, he was a hiki-NEET who resided in an isolated house somewhere in North Kanto. Using his parents’ death as his impetus, he ridding his hikikomori self and went to the outside, but what in outside was a forest in another world......

Despite living safely behind a mysterious barrier that existed on the boundary of house premise and lifeline[1] that kept connected for some reason, to secure foods he took a stroll into the forest day after day.
Although he had shed his hikikomori persona, now he was a loner. Or more precisely, he still didn’t know if in this world there is human or otherwise a sapient creatures. As for today, he was exploring the forest with a happy-go-lucky mood.

「Hum, hum, hum. It gradually became warm, I wonder if it’s Spring now. How do you think Kotarou?」

As if disregarding Yuuji’s question, Kotarou didn’t turn her head. Suddenly Kotarou started to run and leaped towards a tree. Kotarou jumped to a height as high as Yuuji’s head, kicked the tree trunk, and leaped once again. Then she delivered a magnificent paw punch, and a wood pigeon–ish bird[2] was knocked down from the tree.

In spite of being 15 year old dog that should have approached senility, the next day when she defeated goblins, Kotarou displayed physical strength unlike what a dog should possess.

「Alright, good job Kotarou! Your Triangle Jump was awesome! As the reward, I’ll give you the viscera.」

Ignoring the fact that the dog have physical strength surpassing him, Yuuji closed it with a brief comment: 「Awesome!」
With survival knife, he took out the viscera of the wood pigeon that was brought down by Kotarou, and give it to her.
The viscera-lack wood pigeon was put into convenience store bags that have ice water inside it. He had become strong-willed.

「Since we have obtain a prey, should we wrap it up for today and return to home? Hm? What’s wrong Kotarou?」

He stared at a bush 5 meters ahead where Kotarou raised her growl. Yuuji took a guard stance and observed with trekking pole in his right hand and hatched in his left hand.

*rustle*gasagasa*rustle*!

Rushed from the bushes, were 3 goblins.
The 3 carried a thick tree branch as a club.

Since the goblins launched an attack to his house, Yuuji hypothesized that he would meet them in the forest. Or rather, it was pointed out in the bulletin board.
However, if he kept staying in the house, his food situation would gradually get worse, and since he had came to another word he wanted to meet with Kemonomimi[3] and Elf! Since magic also surely exist, even if desire was baseless, he kept proceeded his exploration on the forest that he know was risky.

Naturally, the optimistic Yuuji was reasonably active. As for why he being a hikikomoru for 10 years, there was a reason behind it.
But now let’s return to the present.

「Victory go to one who move first!」[4]

Although Yuuji was shouting bravely, his body didn’t move. Just like always. “Not again.” As if saying this Kotarou glanced at Yuuji and started to run towards the goblins. Just like always.

Inspired by Kotarou’s gallant figure, Yuuji also followed and went towards the goblins. Yuuji witnessed Kotarou swoop down on the goblin on the right as he checked the goblin on the center with the trekking pole that he grasped tightly on his right hand.
He moved his right hand forward, while his right feet also move. His right side body faced the opponent, while his left hand was in his back. It was an elegant fencing stance. By that Yuuji.

He aimed the trekking pole’s pointed tip into the face of goblin on the center. Did it dislike it? The goblin held up the club in front of its face, before swinging recklessly. However, it merely a feint from Yuuji.

To prevent it from attacking Kotarou from right flank, he attracted the attention of the middle goblin with the trekking pole in his right hand so
That it couldn’t make a move, but his real target was the left goblin.

Sure enough, the only free goblin went to attack Yuuji. The fencing (kinda) pose was only served as an invitation. Since his right side of body faced the middle goblin, the left goblin was on Yuuji’s plain sight.

“Gegyagya”!

With club raised high, the single goblin rushed towards Yuuji.

「Uooryaaaa!」[5]

Yuuji step firmly on the ground with his left foot without make a new step. The energy born from it, transferred from the waist, to the shoulder, to the arm and finally to the hatchet.

* Guchaa... *[6]!
The reformed Yuuji attack!

The violently swung hatchet landed on the goblin’s head and cut through half of the head.
“Really?” Yuuji was surprised by his attack that work too well above his expectation. However, the hatchet couldn’t come off.
He looked at the panicked middle goblin as it went berserk and slipped through the pushed out trekking pole. It had already approached Yuuji.

Yuuji quickly lose his mind. But at that time.
Unexpecedly, the goblin disappeared from Yuuji’s line of sight. “Did it tripped? Lucky!” Thought Yuuji as he shifted his sight lower.....

And found Kotarou. After easily dispose one of the goblin, Kotarou returned and tripped the goblin with her right foreleg.
She put her right foot on the fell prone goblin’s back and pinned it down, Kotarou looked at Yuuji, “Mou[7], what are you doing?”

「Good job Kotarou! So reliable!」

Yuuji was delighted and petted Kotarou’s head, however she unusually disliked it. She bark once and then stared at Yuuji as if she was saying “Listen up. Quickly finished them off!”[8]

Yuuji finally recovered his mind, and gave a sidelong glance at the goblin that was pinned down by Kotarou while shouting “Gegyagegya” the first thing he need to do was extracting the hatchet that was stuck on the left goblin’s head.

He put both of his hand on the handle, and put his left feet on the goblin’s head, and then pull the hatchet out.
*Guchu*[9] With a sound, the extracted hatchet was covered in goblin’s blue blood and some white spongy thing.
Immediately, Yuuji’s face turned blue.

「Since I can handle the images and cut the bird, I have guro resistance however as expected this stuffs is on different level. The sound and the feedback was really strong. I might dreamed about this tonight.」

As if it was for calming himself, Yuuji perform a soliloquy with a loud voice.
He suppressed his discomposure with a deep breath, and returned to the last goblin.
He aimed at the back of the neck of the prone goblin and swung the hatchet down to its medulla oblongata.

“Gegyagegyage....” *dan*[10]! *Gorogorogoro*[11]

“Ah... this is too excessive” with those words, Yuuji vomited.
“Are you okay?” Kotarou approached with a gentle eye.

After vomiting for a while, he rose up unsteadily, and rinsed his mouth with water from PET bottle.

「Huff. I guess it’ll good for the time being. Let’s go home Kotarou.」

To make up for Yuuji who walk with unsteady gait, Kotarou took leadership while being vigilance on the surrounding. She was more closer to Yuuji than usual, maybe because he was worried about Yuuji who face was as blue as goblin’s blood? What a reliable girl. She’s a dog though.

While spending time twice than usual, one man and one animal safely reach the home at last. Yes, only the house that safe.

That night, Yuuji’s body was assailed by intense pain.

※ There are depictions of violence. Please note this warning if you weak to gore and stuffs.

Chapter 2: Yuuji a “Loner-NEET” Evolves into “NEET”
Part 1. Yuuji, Annihilating Encountered Goblins

Houjou Yuuji, 30 years old, jobless. A hiki-NEET who is living together at an isolated house somewhere in North Kanto with his beloved dog Kotarou (♀).
Nah, he was a hiki-NEET who resided in an isolated house somewhere in North Kanto. Using his parents’ death as his impetus, he ridding his hikikomori self and went to the outside, but what in outside was a forest in another world......

Despite living safely behind a mysterious barrier that existed on the boundary of house premise and lifeline[1] that kept connected for some reason, to secure foods he took a stroll into the forest day after day.
Although he had shed his hikikomori persona, now he was a loner. Or more precisely, he still didn’t know if in this world there is human or otherwise a sapient creatures. As for today, he was exploring the forest with a happy-go-lucky mood.

「Hum, hum, hum. It gradually became warm, I wonder if it’s Spring now. How do you think Kotarou?」

As if disregarding Yuuji’s question, Kotarou didn’t turn her head. Suddenly Kotarou started to run and leaped towards a tree. Kotarou jumped to a height as high as Yuuji’s head, kicked the tree trunk, and leaped once again. Then she delivered a magnificent paw punch, and a wood pigeon–ish bird[2] was knocked down from the tree.

In spite of being 15 year old dog that should have approached senility, the next day when she defeated goblins, Kotarou displayed physical strength unlike what a dog should possess.

「Alright, good job Kotarou! Your Triangle Jump was awesome! As the reward, I’ll give you the viscera.」

Ignoring the fact that the dog have physical strength surpassing him, Yuuji closed it with a brief comment: 「Awesome!」
With survival knife, he took out the viscera of the wood pigeon that was brought down by Kotarou, and give it to her.
The viscera-lack wood pigeon was put into convenience store bags that have ice water inside it. He had become strong-willed.

「Since we have obtain a prey, should we wrap it up for today and return to home? Hm? What’s wrong Kotarou?」

He stared at a bush 5 meters ahead where Kotarou raised her growl. Yuuji took a guard stance and observed with trekking pole in his right hand and hatched in his left hand.

*rustle*gasagasa*rustle*!

Rushed from the bushes, were 3 goblins.
The 3 carried a thick tree branch as a club.

Since the goblins launched an attack to his house, Yuuji hypothesized that he would meet them in the forest. Or rather, it was pointed out in the bulletin board.
However, if he kept staying in the house, his food situation would gradually get worse, and since he had came to another word he wanted to meet with Kemonomimi[3] and Elf! Since magic also surely exist, even if desire was baseless, he kept proceeded his exploration on the forest that he know was risky.

Naturally, the optimistic Yuuji was reasonably active. As for why he being a hikikomoru for 10 years, there was a reason behind it.
But now let’s return to the present.

「Victory go to one who move first!」[4]

Although Yuuji was shouting bravely, his body didn’t move. Just like always. “Not again.” As if saying this Kotarou glanced at Yuuji and started to run towards the goblins. Just like always.

Inspired by Kotarou’s gallant figure, Yuuji also followed and went towards the goblins. Yuuji witnessed Kotarou swoop down on the goblin on the right as he checked the goblin on the center with the trekking pole that he grasped tightly on his right hand.
He moved his right hand forward, while his right feet also move. His right side body faced the opponent, while his left hand was in his back. It was an elegant fencing stance. By that Yuuji.

He aimed the trekking pole’s pointed tip into the face of goblin on the center. Did it dislike it? The goblin held up the club in front of its face, before swinging recklessly. However, it merely a feint from Yuuji.

To prevent it from attacking Kotarou from right flank, he attracted the attention of the middle goblin with the trekking pole in his right hand so
That it couldn’t make a move, but his real target was the left goblin.

Sure enough, the only free goblin went to attack Yuuji. The fencing (kinda) pose was only served as an invitation. Since his right side of body faced the middle goblin, the left goblin was on Yuuji’s plain sight.

“Gegyagya”!

With club raised high, the single goblin rushed towards Yuuji.

「Uooryaaaa!」[5]

Yuuji step firmly on the ground with his left foot without make a new step. The energy born from it, transferred from the waist, to the shoulder, to the arm and finally to the hatchet.

* Guchaa... *[6]!
The reformed Yuuji attack!

The violently swung hatchet landed on the goblin’s head and cut through half of the head.
“Really?” Yuuji was surprised by his attack that work too well above his expectation. However, the hatchet couldn’t come off.
He looked at the panicked middle goblin as it went berserk and slipped through the pushed out trekking pole. It had already approached Yuuji.

Yuuji quickly lose his mind. But at that time.
Unexpecedly, the goblin disappeared from Yuuji’s line of sight. “Did it tripped? Lucky!” Thought Yuuji as he shifted his sight lower.....

And found Kotarou. After easily dispose one of the goblin, Kotarou returned and tripped the goblin with her right foreleg.
She put her right foot on the fell prone goblin’s back and pinned it down, Kotarou looked at Yuuji, “Mou[7], what are you doing?”

「Good job Kotarou! So reliable!」

Yuuji was delighted and petted Kotarou’s head, however she unusually disliked it. She bark once and then stared at Yuuji as if she was saying “Listen up. Quickly finished them off!”[8]

Yuuji finally recovered his mind, and gave a sidelong glance at the goblin that was pinned down by Kotarou while shouting “Gegyagegya” the first thing he need to do was extracting the hatchet that was stuck on the left goblin’s head.

He put both of his hand on the handle, and put his left feet on the goblin’s head, and then pull the hatchet out.
*Guchu*[9] With a sound, the extracted hatchet was covered in goblin’s blue blood and some white spongy thing.
Immediately, Yuuji’s face turned blue.

「Since I can handle the images and cut the bird, I have guro resistance however as expected this stuffs is on different level. The sound and the feedback was really strong. I might dreamed about this tonight.」

As if it was for calming himself, Yuuji perform a soliloquy with a loud voice.
He suppressed his discomposure with a deep breath, and returned to the last goblin.
He aimed at the back of the neck of the prone goblin and swung the hatchet down to its medulla oblongata.

“Gegyagegyage....” *dan*[10]! *Gorogorogoro*[11]

“Ah... this is too excessive” with those words, Yuuji vomited.
“Are you okay?” Kotarou approached with a gentle eye.

After vomiting for a while, he rose up unsteadily, and rinsed his mouth with water from PET bottle.

「Huff. I guess it’ll good for the time being. Let’s go home Kotarou.」

To make up for Yuuji who walk with unsteady gait, Kotarou took leadership while being vigilance on the surrounding. She was more closer to Yuuji than usual, maybe because he was worried about Yuuji who face was as blue as goblin’s blood? What a reliable girl. She’s a dog though.

While spending time twice than usual, one man and one animal safely reach the home at last. Yes, only the house that safe.

That night, Yuuji’s body was assailed by intense pain.

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

※มีฉากความรุนแรงได้ โปรดทราบคำเตือนนี้ถ้าคุณอ่อนขวิดและวัตถุดิบบทที่ 2: Yuuji เป็น "Loner-NEET" วิวัฒนาการเป็น "NEET"ส่วนที่ 1 Yuuji, Annihilating Goblins พบHoujou Yuuji, 30 ปี ว่างงาน การ hiki-NEET ที่อาศัยอยู่ร่วมกันในการแยกบ้านอยู่เหนือคันกับสุนัขของเขารัก Kotarou (♀)ไม่ เขา hiki-NEET ที่อยู่ในการแยกบ้านอยู่เหนือคัน ใช้ความตายของพ่อเป็นแรงผลักดันของเขา เขาขี่ hikikomori ของเขาเอง และไปนอก แต่สิ่งในนอกเป็นป่าในอีกโลกหนึ่ง...แม้จะใช้ชีวิตอย่างปลอดภัยหลังอุปสรรคลึกลับที่อยู่ในขอบเขตของบ้านรื่นรมย์และเส้นชีวิต [1] ที่เก็บเกี่ยวด้วยเหตุผลบางอย่าง ความปลอดภัยอาหาร เขาได้เดินเล่นในป่าตลอดวันถึงแม้ว่าเขาได้หลั่งน้ำตาของเขาตัว hikikomori ตอนนี้เขาถูก loner หรือที่แม่นยำ เขายังไม่รู้ว่าถ้าในโลกนี้ มีมนุษย์ หรือมิฉะนั้นสิ่งมีชีวิตที่ sapient สำหรับวันนี้ เขาถูกสำรวจป่ากับอารมณ์ happy-go-lucky「Hum ครวญ ครวญ มันค่อย ๆ กลายเป็นอุ่น ฉันสงสัยว่า ถ้า เป็นสปริง วิธีคุณคิด Kotarou ? 」ว่าโดยคำถามของ Yuuji, Kotarou ไม่เปิดหัวของเธอ ทันใดนั้น Kotarou เริ่มรัน และ leaped ต่อต้นไม้ Kotarou การความสูงที่สูงที่สุดเป็นหัวหน้าของ Yuuji เตะลำตัว และ leaped อีกครั้ง แล้ว เธอส่งตีนสวยงามเจาะ และนกนกพิราบไม้ – อิชโบ [2] มีโบว์ลิ่งลงจากต้นไม้แม้เป็นสุนัขอายุ 15 ปีควรมีประดับ senility วันถัดไปเมื่อเธอพ่ายแพ้ goblins, Kotarou แสดงความแข็งแรงทางกายภาพแตกต่างจากสิ่งที่สุนัขควรมี「Alright งานดี Kotarou กระโดดสามเหลี่ยมของคุณประทับใจมาก เป็นรางวัล ฉันจะให้ศพ」ละเว้นความจริงที่ว่า สุนัขมีความแข็งแรงทางกายภาพ surpassing เขา Yuuji ปิดเรื่อง ด้วยข้อคิดเห็นสั้น ๆ: 「Awesome ! 」มีมีดอยู่รอด เขาเอาออกศพของนกพิราบไม้ที่ถูกนำมาลง โดย Kotarou และให้เธอนกพิราบไม้ขาดศพถูกเก็บไว้ในถุงร้านสะดวกซื้อที่มีน้ำแข็งไว้ภายใน เขาได้กลายเป็นจะแข็งแรง「Since ที่เราได้รับเป็นเหยื่อ เราควรตัดมันสำหรับวันนี้และกลับมาบ้านหรือไม่ Hm Kotarou ผิดคืออะไร? 」เขาจ้องไปที่บุช 5 เมตรข้างหน้าที่ Kotarou ยก growl ของเธอ Yuuji เอาท่าทางการรักษา และสังเกต ด้วยเสาขี่ในมือขวา และฟักในมือซ้ายของเขา* rustle * gasagasa * rustle *วิ่งจากพุ่มไม้ ถูกผีมังกร 33 ดำเนินการสาขาหนาเป็นสโมสรตั้งแต่ผีมังกรเปิดการโจมตีบ้านของเขา Yuuji ตั้งสมมติฐานว่าที่เขาจะพบในป่า หรือค่อนข้าง มันถูกชี้ให้เห็นในกระดานข่าวอย่างไรก็ตาม ถ้าเขาเก็บอยู่ในบ้าน สถานการณ์อาหารของเขาจะค่อย ๆ ทรุด และเนื่องจากเขามาถึงคำอื่นที่เขาอยากพบกับ Kemonomimi [3] และเอลฟ์ เนื่องจากมายากลก็ยังมีอยู่ แม้ว่าจะต้องถูก baseless เขาเก็บ proceeded เขาสำรวจในป่าที่เขาทราบว่า ไม่มีความเสี่ยงธรรมชาติ Yuuji ในเชิงบวกได้งานสมเหตุสมผล ส่วนทำไมเขาอยู่ hikikomoru 10 ปี มีเหตุผลเบื้องหลังก็แต่ตอนนี้กลับมาสู่ปัจจุบัน「Victory ไปหนึ่งที่ก่อนย้าย! 」 [4]แม้ว่าตะโกน Yuuji อย่างกล้าหาญ ร่างกายของเขาไม่ได้ย้าย เหมือนเสมอ "ไม่มา" ถ้าบอกว่า glanced ที่ Yuuji Kotarou นี้ และเริ่มทำงานต่อผีมังกร เหมือนเสมอแรงบันดาลใจจากรูป gallant ของ Kotarou, Yuuji ยังตาม และไปต่อผีมังกร Yuuji เห็น Kotarou ถลาลงบนผีทางขวาเป็นเขาถูกผีศูนย์กับขั้วเดินป่าที่เขา grasped แน่นในมือขวาของเขาเขาย้ายมือขวาไปข้างหน้า ในขณะที่เท้าขวายังย้าย ร่างกายด้านขวาของเขาต้องเผชิญกับฝ่ายตรงข้าม ขณะที่พระหัตถ์ซ้ายอยู่ในเขา ก็มีท่าทางสง่างามรั้ว โดย Yuuji ที่เขามุ่งของขั้วโลกชมชี้แนะในหน้าของผีในตัว มันไม่ได้ไม่ชอบมันหรือไม่ ผีที่จัดค่าสโมสรด้านหน้าของหน้า ก่อนควง recklessly อย่างไรก็ตาม มันแค่หลอกจาก Yuujiเพื่อป้องกันจากการโจมตี Kotarou จาก flank ขวา เขาดึงดูดความสนใจของผีกลางกับขั้วขี่ในมือขวาของเขาดังนั้นที่มันไม่สามารถทำการย้าย แต่เป้าหมายที่แท้จริงของเขาถูกผีซ้ายนั่นเอง ผีฟรีเฉพาะไปโจมตี Yuuji ก่อให้เกิด (kinda) รั้วมีบริการเฉพาะเชิญ เนื่องจากเขาด้านขวาของร่างกายต้องเผชิญกับผีกลาง ผีซ้ายถูกในสายตาธรรมดาของ Yuuji"Gegyagya"มีคลับยกสูง ผีเดียววิ่งไปทาง Yuuji「Uooryaaaa ! 」 [5]Yuuji ขั้นอย่างมั่นคงบนพื้นดินด้วยซ้ายของเขาฝ่าเท้าโดยไม่ต้องทำขั้นตอนใหม่ พลังงานที่เกิดจาก โอนเอว ไหล่ แขนไป และสุดท้ายการ hatchet* Guchaa... * [6]การปฏิรูป Yuuji โจมตีHatchet โหง swung ที่ดินบนหัวของผี และตัดผ่านครึ่งหัว"จริง ๆ หรือ" Yuuji ประหลาด โดยการโจมตีของเขาที่ทำงานดีเหนือความคาดหวังของเขา อย่างไรก็ตาม hatchet ไม่สามารถมาปิดเขาดูที่ผีกลาง panicked มันไป berserk และเล็ดรอดผ่านเสาขี่แบบผลักออก นอกจากนี้ได้แล้วได้ทาบทาม YuujiYuuji สูญเสียจิตใจของเขาอย่างรวดเร็ว แต่ ในขณะนั้นUnexpecedly ผีหายไปจากสายตาของบรรทัดของ Yuuji "ไม่ได้มัน tripped โชคดี" คิด Yuuji เป็นเขาเปลี่ยนสายตาของเขาต่ำกว่า...และพบ Kotarou หลังจากได้กำจัดผีหนึ่ง Kotarou กลับ และ tripped ผีกับเธอ foreleg ขวาเธอวางเท้าขวาของเธอบนหลังของผีแนวโน้มที่น่ากลัว และตรึงลง Kotarou มอง Yuuji, " Mou [7], อะไรคุณทำหรือไม่"งาน 「Good Kotarou เชื่อถือได้ดังนั้น! 」Yuuji มีความสุขใจ และ petted ของ Kotarou หัว อย่างไรก็ ตามที่เธอผิดปกติ disliked มัน เธอเปลือกครั้งแล้ว จ้องไปที่ Yuuji ว่าเธอพูดถูก "ฟัง อย่างรวดเร็วเสร็จพวกเขาออก" [8]Yuuji สุดท้ายกู้จิตใจของเขา และให้ตาผีที่ถูกตรึงไว้ลง โดย Kotarou ขณะตะโกน "Gegyagegya" สิ่งแรกที่เขาต้องทำคือแยก hatchet ที่ถูกติดอยู่บนหัวของผีซ้าย sidelongเขาใส่มือทั้งสองจับ และวางเท้าซ้ายบนหัวของผี แล้ว ดึง hatchet ออกมา* Guchu * [9] พร้อมเสียง hatchet แยกถูกปกคลุมในเลือดสีน้ำเงินของผี และบางขาว spongy สิ่งทันที หน้าของ Yuuji เปิดสีน้ำเงิน「Since ฉันสามารถจัดการกับภาพ และตัดนก แล้วกูโรทนแต่คาดว่าวัตถุดิบนี้เป็นในระดับที่แตกต่างกัน เสียงและข้อเสนอแนะไม่แข็งแรงจริง ๆ ฉันอาจฝันนี้คืนนี้」ว่ามันเป็นสำหรับชื่นเอง Yuuji ทำ soliloquy เสียงเขา discomposure ของเขา มีลมหายใจระงับ และคืนสุดท้ายผีเขามุ่งทางคอผีแนวโน้ม และ swung hatchet ลงของ medulla oblongata"Gegyagegyage..." * ด่าน * [10] * Gorogorogoro * [11]"อา...เป็นมากเกินไปเกินไป" กับคำเหล่านั้น Yuuji อาเจียน"เป็นคุณล่ะ" ทาบทาม Kotarou กับตาที่อ่อนโยนหลังจากอาเจียนขณะ เขาลุกขึ้น unsteadily แล้ว rinsed ปากน้ำจากขวด PET「Huff ผมคิดว่า มันจะดีในระยะนี้ ลองไปบ้าน Kotarou 」ทำขึ้นสำหรับ Yuuji ที่เดินกับเดิน unsteady, Kotarou เอานำก็ ระมัดระวังในการล้อมรอบ เธอใกล้ชิดมากขึ้นกับ Yuuji กว่าปกติ อาจเพราะกังวลเกี่ยวกับ Yuuji ที่หน้าสีฟ้าที่เป็นผีดิบเลือด สิ่งเชื่อถือได้สาว แม้ว่าเธอเป็นสุนัขในขณะที่ใช้เวลาสองเท่ากว่าปกติ หนึ่งคนและสัตว์หนึ่งอย่างปลอดภัยถึงบ้านในที่สุด ใช่ เฉพาะบ้านคืน ร่างกายของ Yuuji ถูก assailed โดยอาการปวดรุนแรง

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

※มีวิถีแห่งความรุนแรง โปรดทราบคำเตือนนี้ถ้าคุณอ่อนแอขวิดและวัตถุดิบ. บทที่ 2: ยูจิเป็น "Loner-NEET" เรื่อยไป "NEET" Part 1 ยูจิ, ล้มเหลวพบ Goblins Houjou ยูจิ, 30 ปี, ว่างงาน hiki-NEET ที่อาศัยอยู่ด้วยกันที่บ้านที่แยกบางแห่งในภาคเหนือคันโตกับสุนัขที่รักของเขา Kotarou (♀). นาเขาเป็น hiki-NEET ที่อาศัยอยู่ในบ้านที่แยกบางแห่งในภาคเหนือคันโต ใช้การตายของพ่อแม่ของเขาเป็นแรงผลักดันของเขาเขา ridding ตนเอง Hikikomori เขาและเดินออกไปข้างนอก แต่สิ่งที่อยู่ในนอกเป็นป่าในอีกโลกหนึ่ง ...... แม้จะอาศัยอยู่ได้อย่างปลอดภัยหลังอุปสรรคลึกลับที่อยู่ในขอบเขตของบ้าน สถานที่ตั้งและเส้นชีวิต [1] ที่เก็บที่เชื่อมต่อด้วยเหตุผลบางอย่างที่จะรักษาความปลอดภัยของอาหารที่เขาเอาเดินเข้าไปในป่าวันหลังจากวันที่. แม้ว่าเขาจะหลั่งบุคคล Hikikomori ของเขาตอนนี้เขาก็ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด หรืออย่างแม่นยำมากขึ้นเขาก็ยังไม่ทราบว่าในโลกนี้มีความเป็นมนุษย์หรือสิ่งมีชีวิตอย่างอื่นฉลาดปราดเปรื่อง สำหรับในวันนี้เขาได้รับการสำรวจป่าที่มีอารมณ์ความสุขไปโชคดี. 「 Hum, ครวญเพลงครวญเพลง มันก็กลายเป็นค่อยๆอบอุ่นฉันสงสัยว่ามันเป็นฤดูใบไม้ผลินี้ คุณคิดว่า Kotarou อย่างไร」ถ้าเป็นคำถามที่ไม่คำนึงถึงยูจิของKotarou ไม่ได้เปิดหัวของเธอ ทันใดนั้น Kotarou เริ่มวิ่งและกระโดดไปสู่ต้นไม้ Kotarou เพิ่มขึ้นถึงความสูงที่สูงที่สุดเท่าที่หัวของยูจิเตะลำต้นของต้นไม้และกระโดดอีกครั้ง จากนั้นเธอก็ส่งหมัดตีนงดงามและไม้นกพิราบ-ish [2] ได้ล้มลงมาจากต้นไม้. ทั้งๆที่ 15 ปีสุนัขเก่าที่ควรจะได้รับการทาบทามชราในวันถัดไปเมื่อเธอแพ้ก๊อบลิน, Kotarou ปรากฏทางกายภาพ ความแรงที่แตกต่างจากสิ่งที่สุนัขควรมี. 「เอาล่ะงานที่ดี Kotarou! สามเหลี่ยมของคุณไปก็น่ากลัว! . เป็นรางวัลที่ผมจะให้คุณพุง」ไม่สนใจความจริงที่ว่าสุนัขมีความแข็งแรงทางกายภาพที่เหนือกว่าเขาปิดยูจิกับความคิดเห็นสั้นๆ : 「น่ากลัว」ด้วยมีดอยู่รอดก็เอาอวัยวะภายในของนกพิราบไม้ที่ถูกนำตัวลงตาม Kotarou และให้มันกับเธอ. อวัยวะภายใน-ขาดนกพิราบไม้ที่ถูกใส่ลงไปในถุงเก็บความสะดวกสบายที่มีน้ำแข็งอยู่ข้างใน เขาได้กลายเป็นที่แข็งแกร่งเอาแต่ใจ. 「เนื่องจากเรามีได้รับเหยื่อที่เราควรจะห่อมันขึ้นสำหรับวันนี้และกลับไปที่บ้าน? หืม? เป็น Kotarou ผิดอะไร? 」เขาจ้องมองมาที่พุ่มไม้5 เมตรก่อนที่ Kotarou ยกคำรามของเธอ ยูจิเอาท่าทางยามและตั้งข้อสังเกตกับเสาเดินป่าในมือข้างขวาของเขาและฟักในมือซ้ายของเขา. * เสียงกรอบแกรบ gasagasa * * * * * * * * พลิ้วไหว *! รีบวิ่งจากพุ่มไม้ 3 ก๊อบลิน. 3 ดำเนินการสาขาต้นไม้หนาเป็นสโมสร. ตั้งแต่ ก๊อบลินได้เปิดตัวการโจมตีไปที่บ้านของเขายูจิตั้งสมมติฐานว่าเขาจะพบพวกเขาในป่า หรือมากกว่ามันก็ชี้ให้เห็นในกระดานข่าว. แต่ถ้าเขายังคงอยู่ในบ้านที่สถานการณ์อาหารของเขาค่อย ๆ จะได้รับแย่ลงและนับตั้งแต่ที่เขาได้มาถึงอีกคำหนึ่งที่เขาต้องการที่จะพบกับ Kemonomimi [3] และเอลฟ์! ตั้งแต่มายากลก็ยังมีอยู่ถึงแม้ว่าเป็นความปรารถนาที่ไม่มีมูลความจริงเขายังคงดำเนินการตรวจสอบข้อเท็จจริงของเขาในป่าที่เขารู้ว่าเป็นความเสี่ยง. ธรรมชาติในแง่ดียูจิถูกใช้งานพอสมควร สำหรับเหตุผลที่เขาเป็น hikikomoru เวลา 10 ปีที่ผ่านมามีเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังมันเป็น. แต่ตอนนี้ขอกลับมาถึงปัจจุบัน. 「ชัยชนะไปที่หนึ่งที่ย้ายแรก! 」 [4] แม้ว่ายูจิตะโกนอย่างกล้าหาญร่างกายของเขาไม่ได้ ย้าย. เช่นเดียวเสมอ "ไม่ได้อีกครั้ง". ถ้าบอก Kotarou นี้เหลือบมองไปที่ยูจิและเริ่มที่จะทำงานต่อก๊อบลิน เช่นเดียวเสมอ. แรงบันดาลใจจากรูป Kotarou กล้าหาญของยูจิและยังตามไปสู่ก๊อบลิน ยูจิเห็น Kotarou ถลาลงบนผีด้านขวาในขณะที่เขาตรวจสอบผีในศูนย์กับเสาเดินป่าที่เขาจับแน่นอยู่ในมือข้างขวาของเขา. เขาย้ายมือขวาของเขาไปข้างหน้าในขณะที่เท้าขวาของเขายังย้าย ร่างกายด้านขวาของเขาเผชิญหน้ากับฝ่ายตรงข้ามในขณะที่มือซ้ายของเขาอยู่ในด้านหลังของเขา มันเป็นท่าทางที่สง่างามรั้ว โดยยูจิว่า. เขามุ่งเป้าปลายแหลมเสาเดินป่าไว้ในหน้าของผีในศูนย์ มันไม่ชอบมันได้หรือไม่ ผีจัดขึ้นที่สโมสรในด้านหน้าของใบหน้าของตนก่อนที่จะแกว่งมุทะลุ แต่ก็เป็นเพียงกลลวงจากยูจิก. เพื่อป้องกันไม่ให้มันจากการโจมตี Kotarou จากปีกขวาเขาดึงดูดความสนใจของผีกลางกับเสาเดินป่าในมือขวาของเขาเพื่อที่มันไม่สามารถทำให้การย้ายแต่เป้าหมายที่แท้จริงของเขาคือ ผีซ้าย. พอแน่ใจว่าฟรีเพียงผีไปโจมตียูจิ รั้ว (ครับ) ก่อให้เกิดถูกเสิร์ฟเป็นเพียงการเชิญ ตั้งแต่ด้านขวาของเขาของร่างกายต้องเผชิญกับผีกลางผีซ้ายอยู่ในสายตาธรรมดายูจิ. "Gegyagya" กับสโมสรยกสูงผีเดียวรีบวิ่งไปทางยูจิ. 「 Uooryaaaa! 」 [5] ยูจิก้าวแน่นบนพื้นดินที่มี เท้าซ้ายของเขาได้โดยไม่ต้องทำขั้นตอนใหม่ พลังงานที่เกิดจากมันโอนมาจากเอวเพื่อไหล่แขนและในที่สุดก็จะขวาน. * * * * * * * * Guchaa ... [6]! ปฏิรูปการโจมตียูจิ! ขวานเหวี่ยงอย่างรุนแรงลงบนหัวผีและตัด ผ่านครึ่งหนึ่งของหัว. "จริงเหรอ?" ยูจิรู้สึกประหลาดใจโดยการโจมตีของเขาที่ทำงานได้ดีเกินไปเหนือความคาดหวังของเขา อย่างไรก็ตามขวานไม่สามารถหลุดออกมา. เขามองไปที่ผีกลางแตกตื่นเป็นมันไปบ้าดีเดือดและเล็ดรอดผ่านผลักออกเสาเดินป่า มันเข้ามาใกล้แล้วยูจิ. ยูจิอย่างรวดเร็วสูญเสียความคิดของเขา แต่ในเวลานั้น. Unexpecedly, ผีหายไปจากสายยูจิของสายตา "มันไม่สะดุด? โชคดี! "ยูจิคิดว่าในขณะที่เขาขยับสายพระเนตรของพระองค์ที่ต่ำกว่า ..... และพบ Kotarou หลังจากที่ได้อย่างง่ายดายทิ้งหนึ่งในผี, Kotarou กลับมาสะดุดผีกับขาขวาของเธอ. เธอวางเท้าขวาของเธอที่ด้านหลังผีมีแนวโน้มที่ลดลงและตรึงมันลง Kotarou มองที่ยูจิ "หมู [7] สิ่งที่คุณกำลังทำ ? "「งานที่ดีKotarou! ที่เชื่อถือได้ดังนั้น! 」ยูจิมีความยินดีและpetted หัว Kotarou อย่างไรก็ตามเธอไม่ชอบมันผิดปกติ เธอเห่าครั้งเดียวแล้วจ้องมองมาที่ยูจิราวกับว่าเธอบอกว่า "ฟังขึ้น ได้อย่างรวดเร็วเสร็จพวกเขาออก! "[8] ยูจิในที่สุดก็หายใจของเขาและทำให้ได้อย่างรวดเร็วเอียงที่ผีที่ถูกตรึงไว้โดย Kotarou ขณะที่ตะโกน" Gegyagegya "สิ่งแรกที่เขาต้องทำคือการสกัดขวานที่ติดอยู่บน หัวซ้ายผีของ. เขาใส่ทั้งสองมือของเขาที่จับและวางเท้าซ้ายของเขาบนหัวผีที่แล้วดึงขวานออก. * Guchu * [9] ด้วยเสียงที่ขวานที่สกัดได้เต็มไปด้วยเลือดสีฟ้าผีของ และบางสิ่งที่เป็นรูพรุนสีขาว. ทันทีใบหน้ายูจิหันสีฟ้า. 「ตั้งแต่ฉันสามารถจัดการภาพและตัดนกที่ฉันมีความต้านทาน guro แต่เป็นที่คาดหวังนี้เป็นวัตถุดิบในระดับที่แตกต่างกัน เสียงและข้อเสนอแนะได้ดีจริงๆ ฉันอาจจะฝันเกี่ยวกับคืนนี้. 'เหมือนว่ามันเป็นของตัวเองเงียบยูจิดำเนินการพูดกับตัวเองด้วยเสียงดัง. เขาเก็บกด discomposure ของเขาด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ และกลับไปที่ผีที่ผ่านมา. เขามุ่งเป้าไปที่ด้านหลังของคอของ ผีง่ายและเหวี่ยงขวานลงไปที่ไขกระดูก oblongata. "Gegyagegyage .... " * * * * * * * * แดน [10]! * * * * * * * * Gorogorogoro [11] "อา ... นี้เป็นเกินไปมากเกินไป" กับคำพูดเหล่านั้นยูจิอาเจียน. "คุณโอเค?" Kotarou เข้าหาด้วยตาอ่อนโยน. หลังจากอาเจียนในขณะที่เขาลุกขึ้นโทงเทงและล้างของเขา ปากด้วยน้ำจากขวด PET. 「หอบ ผมคิดว่ามันจะดีในขณะนี้ ลองไปที่บ้าน Kotarou. 'เพื่อให้ใช้ยูจิที่เดินไปกับการเดินไม่มั่นคง, Kotarou เอาความเป็นผู้นำในขณะที่การระมัดระวังในรอบ เธอเป็นคนที่มากขึ้นใกล้ชิดกับยูจิกว่าปกติอาจจะเพราะเขาเป็นห่วงเกี่ยวกับยูจิที่ใบหน้าเป็นสีฟ้าเป็นเลือดผีหรือไม่ สิ่งที่หญิงสาวคนหนึ่งที่เชื่อถือได้ เธอเป็นสุนัขแม้ว่า. ในขณะที่ใช้เวลาสองครั้งกว่าปกติหนึ่งคนและสัตว์อย่างใดอย่างหนึ่งได้อย่างปลอดภัยถึงบ้านที่ผ่านมา ใช่เพียงบ้านที่ปลอดภัย. คืนนั้นยูจิร่างกายถูกจู่โจมด้วยความเจ็บปวด

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

※มีภาพของความรุนแรง โปรดทราบการเตือนนี้ถ้าคุณอ่อนแอ กอร์และ stuffs .

ตอนที่ 2 : ยูจิ " พวก NEET " ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็น " นีท "
ส่วนที่ 1 ยูจิ ทำลายพบปีศาจ

โฮโจ ยูจิ อายุ 30 ปี ตกงาน เป็น ไฮกินีทที่อาศัยอยู่ด้วยกันที่แยกบ้านสักแห่งในภาคคันโตด้วยโคทาโร่ที่รักสุนัขของเขา ( ♀ ) .
อ่าเขาเป็น ไฮกินีทที่อาศัยอยู่ในบ้านที่โดดเดี่ยวในภาคคันโต . ด้วยการตายของพ่อแม่ของเขาเป็นแรงผลักดันของเขา เขาขี่ของเขาฮิคิโคโมริด้วยตนเองและไปภายนอก แต่สิ่งที่อยู่ข้างนอกเป็นป่าในอีกโลกหนึ่ง . . . . . . .

แม้จะอาศัยอยู่อย่างปลอดภัยหลังลึกลับอุปสรรคที่มีอยู่ในขอบเขตของบ้าน หลักฐานและเส้นชีวิต [ 1 ] ที่ทำให้เชื่อมต่อสำหรับเหตุผลบางอย่างเพื่อความปลอดภัยของอาหาร เขาได้เดินเข้าไปในป่า วันแล้ววันเล่า
ถึงแม้ว่าเขาหลั่งของเขาฮิคิโคโมริบุคคล ตอนนี้เขาอยู่คนเดียว หรือยิ่งกว่านั้น เขายังไม่รู้ ถ้าโลกนี้ไม่มีมนุษย์หรือมิฉะนั้นปราดเปรื่องสิ่งมีชีวิต สำหรับวันนี้ เขาสำรวจป่ากับโชคดีมีความสุขไปอารมณ์

「ฮัม ฮัม ฮัม มันค่อยๆกลายเป็นที่ที่อบอุ่น ฉันสงสัยว่าถ้ามันเป็นฤดูใบไม้ผลิในขณะนี้แล้วคุณคิดว่า โคทาโร่ ? 」

ถ้าสนใจยูจิเป็นคำถาม โคทาโร่ไม่ได้หันหัวของเธอ ทันใดนั้น โคทาโร่เริ่มวิ่งและกระโดดลงสู่ต้นไม้ โคทาโร่ กระโดดให้สูงสูงเท่าหัว ยูจิ , เตะต้นไม้ และกระโดดอีกครั้ง แล้วเธอส่งหมัดเท้าที่งดงามและนกพิราบป่า–อิชนก [ 2 ] เขาร่วงจากต้นไม้

ทั้งๆ ที่อายุ 15 ปี สุนัขที่ควรมีก็ชราภาพ วันถัดไป เมื่อเธอแพ้ ก๊อบ โคทาโร่แสดงความแข็งแรงทางกายภาพแตกต่างจากสิ่งที่สุนัขควรมี

「ก็ได้ ดีมาก โคทาโร่ ! สามเหลี่ยมของคุณกระโดดสุดยอดไปเลย เป็นรางวัล ผมจะเอาเครื่องใน . 」

ละเลยความจริงที่ว่าสุนัขมีพละกำลังเหนือกว่าเขา ยูจิปิดคอมเม้นท์สั้นๆ

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.