Korea has achieved a remarkably hig

Korea has achieved a remarkably high level of economic growth over the last thirty years. Its economic development process during this period has generally been described as following a government-led export promotion strategy. The government has been actively involved in almost every important aspect of economy related decision-making and the private sector has followed the signals given by the government. The government-led order has always taken precedence over the spontaneous market order. In the context of the optimal utilization of economic resources, the economic development process usually entails two interrelated aspects of resource utillzatlon the mobilization and the allocation of economic resources.

Very little attention has been paid to the possible side-effects of emphasizing the active role of government in resource mobilization The mobilization drive has tended to create a detrimental environment for macroeconomic management. In general, once priority ls given to domestic resource mobilization, monetary and fiscal policies will also tend to be'mobilized as the instrument to support economic develop stabilization inoper ment, thereby making the role of macroeconomic tive. Low interest rates, base money creation, and tax-and-expenditure instruments all tend to be utilized to support policy loans for import ant industries. The search for the best methods of mobillzing avallable resources to support economic development becomes the dominant concern to the detriment of macroeconomic stability Broadly speaking, the Korean government has actively participated in resource mobilization, even though the degree of participatior has fluctuated during the development period according to the situation faced by the country. In the course of these developments, Korea evolved a very peculiar management pattern. While macroeconomic the economy was subject to inflationary pressure steniming from the base money and credit expanson and the low officll Interest rates mobilization of investment funds, conven geared towards maximum tional monetary policy instruments such as control of the money supply and Interest rate policy became inoperatlve, Direct controls on Individual prices, important for the CPI basket and even to economic activities within the ptvate realm, became widely utilized as the stabllty. In sum, macro macroeconomic Instruments for maintaining economic policy function was performed by micro regulations Intervened drectly in
On the other hand, the Korean government resource allocation through discriminatory policies the micro economic such as favoring certain sectors and groups of economic agents. The controlled the financial resource allocation by regulating government interest rates and the lendIng activities of financial institutions. In the earlier stage of development- until the late 1970s- the large business groups and heavy and chemical Industry sector were favored, but since the 1980s, small and medium-sized firms have been relatively favored.

Instead of allowing market competition freely rein as a kind of discovery procedure, the government has assumed the responsibility of making important allocation decisions. The government has determined the sectors the conglomerates can engage in, and stipulated that the financial institutions can lend only to selected businesses. This pattern of direct intervention in private decision areas has improved process in recent years, but has somewhat through the liberalization generated far-reaching and long-lasting interventionistic mind-set of the policy makers regarding the role of the market. In contrast to such legacies of government-led development, the environment for Korea's economic policy has undergone a drastic change in recent years, forcing the reform of the existing economic management system. The Korean economy became increasingly open during the 1990s, integrating with the global economy through various policies of financial liberalization, including capital flow liberalization. Given the increasing openness of the economy, Korea can no longer rely on direct regulations for macroeconomic management.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกาหลีได้ประสบความสำเร็จในระดับสูงอย่างน่าทึ่งของการเติบโตทางเศรษฐกิจในช่วงสามสิบปี กระบวนการในการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศในช่วงเวลานี้ได้รับการอธิบายโดยทั่วไปดังต่อไปนี้กลยุทธ์การส่งเสริมการส่งออกของรัฐบาลที่นำโดย รัฐบาลได้มีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในเกือบทุกด้านที่สำคัญของเศรษฐกิจที่เกี่ยวข้องกับการตัดสินใจและภาคเอกชนได้ดำเนินการตามสัญญาณที่ได้รับจากรัฐบาล คำสั่งของรัฐบาลที่นำโดยได้ดำเนินการมักจะมีความสำคัญมากกว่าการสั่งซื้อในตลาดที่เกิดขึ้นเอง ในบริบทของการใช้ประโยชน์ที่ดีที่สุดของทรัพยากรทางเศรษฐกิจ, การพัฒนาทางเศรษฐกิจที่มักจะสร้างความสัมพันธ์สองด้านของทรัพยากร utillzatlon ระดมและการจัดสรรทรัพยากรทางเศรษฐกิจ. ให้ความสนใจน้อยมากที่ได้รับการจ่ายเงินให้กับผลข้างเคียงที่เป็นไปได้ของการเน้นบทบาทของ ของรัฐบาลในการระดมทรัพยากรไดรฟ์การชุมนุมมีแนวโน้มที่จะสร้างสภาพแวดล้อมที่เป็นอันตรายสำหรับการจัดการเศรษฐกิจมหภาค โดยทั่วไปเมื่อ LS ลำดับความสำคัญให้กับการระดมทรัพยากรในประเทศนโยบายการเงินและนโยบายการคลังยังจะมีแนวโน้มที่จะ be'mobilized เป็นเครื่องมือในการสนับสนุนการพัฒนาทางเศรษฐกิจที่มีเสถียรภาพ inoper ment จึงทำให้บทบาทของเชิงเศรษฐกิจมหภาค อัตราดอกเบี้ยต่ำ, การสร้างฐานเงินและตราสารภาษีและค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่มีแนวโน้มที่จะนำไปใช้ในการสนับสนุนเงินให้สินเชื่อนโยบายสำหรับอุตสาหกรรมมดนำเข้า ค้นหาวิธีที่ดีที่สุดของ mobillzing avallable ทรัพยากรเพื่อสนับสนุนการพัฒนาทางเศรษฐกิจที่จะกลายเป็นความกังวลที่โดดเด่นเพื่อความเสียหายของเสถียรภาพทางเศรษฐกิจมหภาคพูดกว้างรัฐบาลเกาหลีได้มีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในการระดมทรัพยากรแม้ว่าระดับของ participatior มีความผันผวนในช่วงระยะเวลาการพัฒนาให้เป็นไปตาม กับสถานการณ์ที่ต้องเผชิญกับประเทศ ในหลักสูตรของการพัฒนาเหล่านี้เกาหลีพัฒนารูปแบบการจัดการที่แปลกมาก ในขณะที่เศรษฐกิจมหภาคเศรษฐกิจเป็นเรื่องที่ steniming แรงกดดันด้านเงินเฟ้อจากฐานเงินและ expanson เครดิตและอัตราดอกเบี้ยต่ำ officll ชุมนุมของกองทุนรวมที่ลงทุนในทำเลที่มุ่งสู่การดำเนินนโยบายสูงสุด tional การเงินเช่นการควบคุมปริมาณเงินและนโยบายอัตราดอกเบี้ยกลายเป็น inoperatlve, การควบคุมโดยตรงในราคาที่บุคคลสำคัญสำหรับตะกร้าดัชนีราคาผู้บริโภคและแม้กระทั่งกิจกรรมทางเศรษฐกิจภายในดินแดน ptvate กลายเป็นที่ใช้กันอย่างแพร่หลายเป็น stabllty ในผลรวม, เครื่องมือทางเศรษฐกิจมหภาคแมโครฟังก์ชั่นในการรักษานโยบายเศรษฐกิจที่ได้ดำเนินการตามระเบียบไมโครแทรกแซง drectly ในบนมืออื่น ๆ , การจัดสรรทรัพยากรรัฐบาลเกาหลีผ่านการพินิจพิเคราะห์นโยบายไมโครเศรษฐกิจเช่นความนิยมบางภาคและกลุ่มตัวแทนทางเศรษฐกิจ ควบคุมการจัดสรรทรัพยากรทางการเงินโดยการควบคุมอัตราดอกเบี้ยของรัฐบาลและการจัดกิจกรรมการให้กู้ยืมของสถาบันการเงิน ในขั้นตอนก่อนหน้านี้ที่พัฒนาจนดึก 1970s- กลุ่มธุรกิจขนาดใหญ่และหนักและสารเคมีที่ภาคอุตสาหกรรมได้รับการสนับสนุน แต่ตั้งแต่ปี 1980, บริษัท ขนาดเล็กและขนาดกลางที่ได้รับการได้รับการสนับสนุนค่อนข้าง. แทนที่จะให้การแข่งขันในตลาดได้อย่างอิสระบังเหียนเป็น ชนิดของขั้นตอนการค้นพบรัฐบาลได้รับผิดชอบในการตัดสินใจจัดสรรสำคัญ รัฐบาลได้กำหนดภาคกลุ่ม บริษัท สามารถมีส่วนร่วมในและกำหนดให้สถาบันการเงินสามารถยืมเพียงเพื่อธุรกิจที่เลือก รูปแบบของการแทรกแซงโดยตรงนี้ในพื้นที่การตัดสินใจส่วนตัวมีการปรับปรุงกระบวนการในปีที่ผ่านมา แต่ก็มีบ้างที่ผ่านการเปิดเสรีการสร้างกว้างขวางและ interventionistic ยาวนานใจตั้งของผู้กำหนดนโยบายเกี่ยวกับบทบาทของตลาด ในทางตรงกันข้ามกับมรดกดังกล่าวของการพัฒนารัฐบาลนำสภาพแวดล้อมในการกำหนดนโยบายทางเศรษฐกิจของเกาหลีมีระดับการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในปีที่ผ่านมาบังคับให้ปฏิรูประบบการจัดการทางเศรษฐกิจที่มีอยู่ เศรษฐกิจเกาหลีกลายเป็นเปิดมากขึ้นในช่วงปี 1990, การบูรณาการกับเศรษฐกิจโลกผ่านนโยบายต่าง ๆ ของการเปิดเสรีทางการเงินรวมถึงการเปิดเสรีเงินทุนเคลื่อนย้าย ที่ได้รับการเปิดกว้างที่เพิ่มขึ้นของเศรษฐกิจเกาหลีไม่สามารถพึ่งพาระเบียบโดยตรงในการบริหารจัดการเศรษฐกิจมหภาค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกาหลีได้มีระดับสูงอย่างน่าทึ่งของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจในช่วงสามสิบปี กระบวนการของการพัฒนาเศรษฐกิจในช่วงเวลานี้ได้โดยทั่วไป พบว่ารัฐบาลนำกลยุทธ์การส่งเสริมการส่งออกรัฐบาลได้รับการเกี่ยวข้องในเกือบทุกด้านของเศรษฐกิจสำคัญเกี่ยวข้องกับการตัดสินใจ และภาคเอกชนได้ตามสัญญาณที่ได้รับจากรัฐบาล รัฐบาลนำใบสั่งได้มักจะเหนือกว่าตลาดจากการสั่งซื้อ ในบริบทของการใช้ที่เหมาะสมของทรัพยากรทางเศรษฐกิจกระบวนการพัฒนาทางเศรษฐกิจมักจะใช้สองแง่มุมที่สัมพันธ์กัน utillzatlon ระดมทรัพยากรและการจัดสรรทรัพยากรเศรษฐกิจ

มีเพียงเล็กน้อยที่สนใจกับผลข้างเคียงที่เป็นไปได้ของการเน้นบทบาทของรัฐบาลในการระดมทรัพยากรการระดมไดรฟ์ที่มีแนวโน้มที่จะสร้างสภาพแวดล้อมที่เป็นอันตรายสำหรับการจัดการเศรษฐกิจมหภาค .โดยทั่วไป เมื่อให้ความสำคัญคือการระดมทรัพยากรในประเทศ นโยบายการเงินและการคลัง จะยังมีแนวโน้มที่จะ be'mobilized เป็นเครื่องมือเพื่อสนับสนุนการพัฒนาทางเศรษฐกิจมีเสถียรภาพ inoper ติดขัด ทำให้บทบาทของเศรษฐกิจมหภาค tive . อัตราดอกเบี้ยต่ำ , การสร้างเงิน ฐานเครื่องมือค่าใช้จ่ายและภาษีทั้งหมดมีแนวโน้มที่จะใช้นโยบายสนับสนุนสินเชื่อเพื่ออุตสาหกรรมมดนำเข้า ค้นหาวิธีที่ดีที่สุดของ mobillzing ทรัพยากร avallable เพื่อสนับสนุนการพัฒนาเศรษฐกิจจึงเป็นประเด็นเด่นเพื่อความเสียหายของเศรษฐกิจมหภาคเสถียรภาพวงกว้างพูด รัฐบาลเกาหลีได้มีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในการระดมทรัพยากรแม้ว่าระดับของ participatior ผันผวนในช่วงการพัฒนาตามสถานการณ์ที่เผชิญ โดยประเทศ ในหลักสูตรของการพัฒนาเหล่านี้ , เกาหลีการพัฒนาการจัดการประหลาดมากรูปแบบในขณะที่เศรษฐกิจมหภาคเศรษฐกิจภายใต้แรงกดดัน steniming จากฐานเงินและ expanson สินเชื่อและอัตราดอกเบี้ยต่ำ officll ระดมทุนการลงทุน conven เหมาะต่อสูงสุดระหว่างประเทศ นโยบายการเงินเครื่องมือ เช่น การควบคุมปริมาณเงิน และอัตราดอกเบี้ยนโยบายเป็น inoperatlve , การควบคุมโดยตรงในราคาที่แต่ละที่สำคัญราคาตะกร้าและแม้กระทั่งกิจกรรมทางเศรษฐกิจภายใน ptvate realm เป็นอย่างกว้างขวางใช้เป็น stabllty . ในผลรวม , แมโครเศรษฐกิจมหภาคเครื่องมือรักษาฟังก์ชันนโยบายเศรษฐกิจโดยใช้ไมโครเข้าแทรกแซงในกฎระเบียบ drectly
บนมืออื่น ๆรัฐบาลเกาหลีในการจัดสรรทรัพยากร ผ่านนโยบายเศรษฐกิจ เช่น ภาคนิยม ไมโคร บางกลุ่มตัวแทนทางเศรษฐกิจ เลือกปฏิบัติ ควบคุมการจัดสรรทรัพยากรทางการเงิน โดยการควบคุมของรัฐบาลและอัตราดอกเบี้ยสินเชื่อต่างๆ ของสถาบันการเงินในก่อนหน้านี้ ขั้นตอนของการพัฒนา - จนกระทั่งปี 1970 - สายขนาดใหญ่และหนักและเคมี กลุ่มธุรกิจภาคอุตสาหกรรมที่ชื่นชอบ แต่ตั้งแต่ 1980 , บริษัท ขนาดเล็กและขนาดกลางได้รับค่อนข้างชื่นชอบ

แทนที่จะปล่อยให้การแข่งขันในตลาดได้อย่างอิสระ ควบคุมเป็นชนิดของขั้นตอนการค้นพบนั้น รัฐบาลถือว่าความรับผิดชอบของการตัดสินใจการจัดสรรที่สำคัญรัฐบาลได้กำหนดภาคกลุ่มสามารถมีส่วนร่วมในและกำหนดให้สถาบันการเงินสามารถยืมเท่านั้นที่จะเลือกธุรกิจ รูปแบบของการแทรกแซงโดยตรงในพื้นที่การตัดสินใจส่วนบุคคลมีกระบวนการที่ดีขึ้นใน ปี ล่าสุดแต่ค่อนข้างผ่านการสร้างการตั้งค่ากว้างขวางและยาวนาน interventionistic จิตใจของนโยบายเกี่ยวกับบทบาทของตลาด ในทางตรงกันข้าม เช่น มรดกของรัฐบาลในการพัฒนาสภาพแวดล้อมสำหรับนโยบายเศรษฐกิจของเกาหลีได้รับการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงในช่วงหลายปีที่ผ่านมา การบังคับให้ปฏิรูปการบริหารจัดการระบบเศรษฐกิจ .เศรษฐกิจของเกาหลี กลายเป็นเปิดมากขึ้นในช่วงปี 1990 , การบูรณาการกับเศรษฐกิจโลกผ่านนโยบายต่างๆ ของการเปิดเสรีทางการเงิน รวมถึงการเปิดเสรีเงินทุนไหล ให้เพิ่มการเปิดกว้างของเศรษฐกิจเกาหลีไม่สามารถพึ่งพากฎหมายโดยตรงในการจัดการเศรษฐกิจมหภาค .