The aim of Experiment 1 was to asse

The aim of Experiment 1 was to assess how 12-month-olds perceive a give-me gesture in the
context of a give-and-take interaction between two individuals. We hypothesized that infants would
fixate on the give-me gesture earlier than they fixated on the inverted hand shape. Experiment 1 demonstrates that the latencies of infants’ goal-directed gaze shifts are significantly shorter when the
receiving hand formed a give-me gesture relative to when the hand formed an inverted shape. It is also
noteworthy that the difference in infants’ gaze behavior was evident from the first trial onward, demonstrating that infants’ sensitivity to give-me gestures was not based on learning the consequences of the passing hand within the experimental session. In sum, these results suggest that 1-year-olds are
able to differentiate give-me gestures from other visually similar but non-functional hand shapes when observing a give-and-take interaction.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดมุ่งหมายของการทดลองคือการ ประเมินว่าเด็กอายุ 12 เดือนรับรู้ให้เป็น-ฉันท่าทางในการบริบทของการโต้ตอบ give-and-take ระหว่างสองบุคคล เราตั้งสมมติฐานว่าทารกจะfixate บนให้-ผมท่าทางก่อนหน้าพวกเขา fixated ในรูปร่างมือคว่ำ ทดลอง 1 อธิบายว่า เวลาแฝงของกะกำกับเป้าหมายสายตาของทารกจะสั้นลงอย่างมากเมื่อการรับมือเกิดขึ้นให้เป็น-ฉันท่าทางสัมพันธ์กับเมื่อมือเกิดรูปตัวคว่ำ ก็ยังน่าสังเกตว่า ความแตกต่างในลักษณะการทำงานของสายตาของทารกคือเห็นได้จากการทดลองครั้งแรกเป็นต้นไป แสดงความไวของทารกที่ให้-ผมท่าทางไม่อิงการเรียนรู้ผลกระทบของมือผ่านภายในเซสชันการทดลอง ผล ผลลัพธ์เหล่านี้แนะนำว่า จะ 1 ขวบสามารถแยกความแตกต่างให้-ฉันรูปแบบลายเส้นจากรูปทรงอื่น ๆ มือสายตาคล้ายกัน แต่ไม่ทำงานเมื่อสังเกตการโต้ตอบที่ give-and-take

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดมุ่งหมายของการทดลองที่ 1 คือการประเมินว่า 12 เดือนเอ๊าะรับรู้ท่าทางให้ฉันอยู่ใน
บริบทของการให้และใช้เวลาร่วมกันระหว่างบุคคลทั้งสอง เราตั้งสมมติฐานว่าทารกจะ
fixate ในท่าทางให้ฉันก่อนหน้านี้กว่าที่พวกเขาจับจ้องอยู่ที่รูปร่างมือคว่ำ การทดลองที่ 1 แสดงให้เห็นว่าศักยภาพของเด็กทารกเป้าหมายกำกับกะสายตาสั้นอย่างมีนัยสำคัญเมื่อ
มือที่ได้รับรูปแบบที่มีให้ฉันท่าทางเทียบกับเมื่อมือที่เกิดขึ้นเป็นรูปฤๅษี นอกจากนี้ยังเป็น
ที่น่าสังเกตว่าความแตกต่างในทารกพฤติกรรมจ้องมองก็เห็นได้ชัดจากการทดลองครั้งแรกเป็นต้นมาแสดงให้เห็นว่าทารกมีความไวที่จะให้ฉันท่าทางไม่ได้อยู่บนพื้นฐานของการเรียนรู้ผลกระทบของมือผ่านภายในเซสชั่นการทดลอง สรุปผลเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า 1 ปี olds มีความ
สามารถที่จะแยกความแตกต่างท่าทางให้ฉันจากสายตาคล้ายกัน แต่ไม่ทำงานรูปร่างมืออื่น ๆ เมื่อสังเกตให้และใช้เวลาการทำงานร่วมกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จุดมุ่งหมายของการทดลอง ที่ 1 เพื่อประเมินวิธีการที่ 12 olds เดือนรับรู้เอาท่าทางในบริบทของการให้และรับการปฏิสัมพันธ์ระหว่างบุคคลสองคน เราตั้งสมมุติฐานว่า ทารกจะแก้ไขที่เอาท่าทางก่อนหน้านี้กว่าที่พวกเขาต้องการคว่ำมือ รูปร่าง การทดลองที่ 1 พบว่า การเกิดของทารกที่ดำเนินไปสู่เป้าประสงค์จ้องมองอย่างกะจะสั้นเมื่อรับมือรูปแบบที่เอาท่าทางญาติเมื่อมือเกิดคว่ำร่าง มันเป็นยังน่าสังเกตว่า ความแตกต่างในพฤติกรรมจ้องมองทารกได้ชัดเจนจากการพิจารณาคดีครั้งแรกเป็นต้นไป แสดงให้เห็นว่าทารกมีความไวเพื่อให้ฉัน ท่าทาง ไม่ได้ขึ้นอยู่กับผลของการเรียนรู้ผ่านมือภายในระยะเวลาทดลอง ในผลรวม , ผลเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า 1-year-olds เป็นสามารถแยกให้เห็นท่าทางจากอื่น ๆที่คล้ายกัน แต่ไม่มีมือการทำงานรูปร่างเมื่อสังเกตให้และใช้ปฏิสัมพันธ์