The red palm weevil Rhynchophorus f

The red palm weevil Rhynchophorus ferrugineus (Olivier)
(Coleoptera: Driophthoridae), one of the most serious pests
of palms, was originally distributed in the south Asian
tropics. However, after the 1970s, the weevil spread
through Southeast, East, and west Asia including the
gulf countries; North Africa, and southern Europe
(Wattanapongisiri 1966; Rahalkar et al. 1985; Murphy and
Briscoe 1999). In Japan, after the first record of the weevil
in 1975 in the subtropical island of Okinawa, damage to
palms (almost exclusively to Phoenix canariensis Hort) has
been recorded in various places since 1998, mostly in
warm, temperate western areas of the Japanese mainland,
especially Kyusyu and western Honshu (Aman et al. 2000;
Ito and Koizumi 2003, 2004, Ito et al. 2005; Sato and Irei
2003; Usui and Abe 2009). Palms are not indigenous to
Japan but have been commonly planted on roadsides and
parks in western Japan. Adult weevils are attracted to and
deposit eggs in palm sheaths and stems. Larvae develop
primarily in the crown region and feed on growing tissues
at the shoot apex. Infestations are problematic because the
weevils are usually undetectable until they have caused
fatal damage to their host (Rahalkar et al. 1985).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ด้วงแดงปาล์ม Rhynchophorus ferrugineus (โอลิเวียร์)(Coleoptera: Driophthoridae), ศัตรูพืชร้ายแรงที่สุดอย่างใดอย่างหนึ่งฝ่ามือ แต่เดิมกระจายในเอเชียใต้เขตร้อน อย่างไรก็ตาม หลังจากปี 1970 ด้วงงวงการแพร่กระจายตะวันออกเฉียงใต้ ตะวันออก และเอเชียตะวันตกรวมทั้งการประเทศอ่าว แอฟริกาเหนือ และภาคใต้ของยุโรป(Wattanapongisiri 1966 Rahalkar et al. 1985 เมอร์ฟี่ และทาง Briscoe ที่ 1999) ในประเทศญี่ปุ่น หลังจากที่ระเบียนแรกของด้วงในปี 1975 ในเกาะกึ่งเขตร้อนของโอกินาว่า ความเสียหายปาล์ม (โดยเฉพาะกับปาล์ม Hort) ได้การบันทึกในสถานต่าง ๆ ตั้งแต่ปี 1998 ส่วนใหญ่อุ่น หนาวพื้นที่ตะวันตกของแผ่นดินใหญ่ ญี่ปุ่นคิวชูและฮอนชูตะวันตก (Aman et al. 2000 โดยเฉพาะอย่างยิ่งอิโตะและโคอิซึมิ 2003, 2004 อิโตะ et al. 2005 ซาโต้และ Irei2003 อุซุยและเบะ 2552) ปาล์มไม่ให้ประเทศญี่ปุ่น แต่ได้รับการปลูกทั่วไปในตามรอยแยกถนน และสวนตะวันตกของญี่ปุ่น ผู้ใหญ่ธาราที่มี และฝากไข่ sheaths ปาล์มและลำต้น พัฒนาตัวอ่อนหลักในภูมิภาคมงกุฎและฟีดบนเนื้อเยื่อที่เจริญเติบโตช่วงถ่ายภาพ ระบาดมีปัญหาเนื่องจากการธาราเป็นจิตวิทยามักจะจนกว่าพวกเขาเกิดความเสียหายร้ายแรงให้เจ้า (Rahalkar et al. 1985)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สีแดงปาล์มด้วงงวงด้วงงวงมะพร้าว (โอลิเวีย)
(Coleoptera: Driophthoridae) หนึ่งในศัตรูพืชที่ร้ายแรงที่สุด
ของฝ่ามือถูกเผยแพร่ครั้งแรกในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
เขตร้อน อย่างไรก็ตามหลังจากปี 1970 ที่มอดแพร่กระจาย
ผ่านทางตะวันออกเฉียงใต้ตะวันออกกลางและเอเชียตะวันตกรวมทั้ง
ประเทศอ่าว; แอฟริกาเหนือและภาคใต้ของยุโรป
(Wattanapongisiri 1966; Rahalkar et al, 1985;. เมอร์ฟี่และ
บริส 1999) ในประเทศญี่ปุ่นหลังจากที่บันทึกแรกของมอด
ในปี 1975 ในเกาะค่อนข้างโอกินาวาความเสียหายให้กับ
ต้นปาล์ม (เกือบเฉพาะปาล์มขนนก Hort) ได้
รับการบันทึกไว้ในสถานที่ต่างๆตั้งแต่ปี 1998 ส่วนใหญ่อยู่ใน
ที่อบอุ่นพื้นที่ตะวันตกพอสมควรแผ่นดินใหญ่ญี่ปุ่น ,
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Kyusyu และตะวันตกฮอนชู (อา et al, 2000.
อิโตะโคอิซึมิปี 2003 ปี 2004 Ito et al, 2005. ซาโตและ Irei
2003 Usui และ Abe 2009) ปาล์มไม่ได้ชนพื้นเมืองไปยัง
ประเทศญี่ปุ่น แต่ได้รับการปลูกทั่วไปในเทวดาและ
สวนสาธารณะในภาคตะวันตกของญี่ปุ่น แมลงผู้ใหญ่จะดึงดูดให้และ
ฝากไข่ในฝักปาล์มและลำต้น ตัวอ่อนพัฒนา
ส่วนใหญ่ในภูมิภาคมงกุฎและอาหารในเนื้อเยื่อเจริญเติบโต
ที่ปลายยิง การระบาดมีปัญหาเพราะ
แมลงมักจะตรวจสอบไม่พบจนกระทั่งพวกเขาได้ก่อให้เกิด
ความเสียหายร้ายแรงกับโฮสต์ของพวกเขา (Rahalkar et al. 1985)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แดง ปาล์ม มอด ด้วงงวงมะพร้าว ( เมือง )( Coleoptera : driophthoridae ) , หนึ่งในศัตรูพืชร้ายแรงที่สุดปาล์ม ถูกจัดจำหน่ายในเอเชียใต้เขตร้อน อย่างไรก็ตาม หลังจากปี 1970 , มอดกระจายทางตะวันออกเฉียงใต้ , ตะวันออก , ตะวันตกและเอเชีย รวมทั้งประเทศอ่าว แอฟริกาเหนือ และยุโรปตอนใต้( wattanapongisiri 1966 ; rahalkar et al . 1985 ; เมอร์ฟีย์ และตัวแทน 1999 ) ในญี่ปุ่น หลังจากบันทึกแรกของ มอดในปี 1975 ในเกาะเขตร้อนโอกินาว่า เสียหายปาล์ม ( เกือบเฉพาะในมาร์ตินีกปากช่อง ) ได้ถูกบันทึกไว้ในสถานที่ต่าง ๆตั้งแต่ปี 1998 ส่วนใหญ่ในอบอุ่น อบอุ่น พื้นที่ตะวันตกของแผ่นดินใหญ่ของญี่ปุ่นโดยเฉพาะอย่างยิ่ง kyusyu และตะวันตกฮอนชู ( Aman et al . ปี 2000ITO และโคอิซึมิ 2003 , 2004 , Ito et al . 2005 ; ซาโต้กับข้าและ 2003 ; ซุยอาเบะ 2009 ) ปาล์มไม่ได้เป็นชนพื้นเมืองไปยังญี่ปุ่นแต่ได้นิยมปลูกใน roadsides และสวนสาธารณะในภาคตะวันตกของญี่ปุ่น ผู้ใหญ่สามารถดึงดูดและฝากไข่ในฝ่ามือหุ้มลำต้น ตัวอ่อนพัฒนาหลักในภูมิภาคและอาหารในการปลูกเนื้อเยื่อ มงกุฎที่ส่วนยอด . ภาวะมีปัญหาเพราะสามารถมักจะอมจนทำให้ความเสียหายร้ายแรงไปยังโฮสต์ของพวกเขา ( rahalkar et al . 1985 )