So what does creativity have to do

So what does creativity have to do with this?
Due to the changes already mentioned, it is obvious that one has to be creative in various ways: firstly by linking culture with tourism in order to find additional sources of financing because of the growing cuts in public expenditure for culture; secondly, by generating tourism income in a rather narrow specialized market of cultural tourists; and thirdly, by enhancing the experience for postmodern tourists, which is one of their main requirements while travelling. It can be argued that the most creative tourism develops out of the need to enhance the experience for travellers by creating a participatory form of cultural tourism.
Raymond (2003) defines creative tourism as a development from cultural tourism, which involves learning a skill on holiday that is part of the culture of the country or community being visited. The link of creative to cultural tourism is visible from definition of cultural tourism by Richards which covers the very activities underlined in the creative tourism definition, for Richards, cultural tourism is ‘not just the consumption of the cultural products of the past, but also of contemporary culture or the way of life of a people or a region’ (Richards 2001:7).
Creative tourism is, according to the definitions, and as the existing theoretical framework and practical examples show, all about participatory experience of a destination; it steps beyond the usual connotations of tourism where a person comes to another place to be a spectator, visitor, basically a consumer:
Creative tourism is travel directed toward an engaged and authentic experience, with participative learning in the arts, heritage, or special character of a place, and it provides a connection with those who reside in this place and create this living culture (UNESCO: Creative Cities Network, 2006:3).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้น สิ่งไม่สร้างสรรค์ต้องทำนี้หรือไม่ เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวแล้ว จึงมีการสร้างสรรค์ในรูปแบบต่าง ๆ ชัดเจน: ประการแรก โดยการเชื่อมโยงวัฒนธรรมกับการท่องเที่ยวเพื่อค้นหาแหล่งเพิ่มเติมของเงินเนื่องจากการเติบโตตัดในรายจ่ายสาธารณะในวัฒนธรรม ประการที่สอง โดยการสร้างรายได้การท่องเที่ยวในค่อนข้างแคบความตลาดนักท่องเที่ยววัฒนธรรม และประการ โดยเสริมสร้างประสบการณ์นักหลังสมัยใหม่ ซึ่งเป็นหนึ่งของความต้องการของพวกเขาหลักในขณะเดินทาง มันสามารถจะโต้เถียงว่า การท่องเที่ยวมากที่สุดสร้างสรรค์พัฒนาไม่จำเป็นต้องเพิ่มประสบการณ์สำหรับนักท่องเที่ยว โดยการสร้างฟอร์มแบบมีส่วนร่วมของการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมเรย์มอนด์ (2003) กำหนดท่องเที่ยวสร้างสรรค์เป็นการพัฒนาจากการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ซึ่งเกี่ยวข้องกับทักษะการเรียนรู้ในวันหยุดที่เป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมของประเทศหรือการเยี่ยมชมชุมชน เชื่อมโยงของความคิดสร้างสรรค์การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมจะเห็นได้จากคำจำกัดความของการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมโดยริชาร์ดซึ่งครอบคลุมกิจกรรมมากที่ขีดเส้นใต้ในข้อกำหนดท่องเที่ยวสร้างสรรค์ สำหรับริชาร์ด ท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมเป็น 'ไม่เพียงแต่การบริโภคผลิตภัณฑ์วัฒนธรรมในอดีต แต่ยังร่วมสมัยวัฒนธรรมหรือวิถีชีวิตของคนเป็นหรือภูมิภาค' (ริชาร์ด 2001:7)ท่องเที่ยวสร้างสรรค์ ตามข้อกำหนด และ เป็นกรอบทฤษฎีที่มีอยู่ และปฏิบัติตัวอย่าง แสดง เกี่ยวกับประสบการณ์การมีส่วนร่วมของปลายทาง มันก้าวเกินหมายถึงปกติของการท่องเที่ยวซึ่งผู้มาถึงอีกสถาน ที่แข่งขัน เยี่ยมชม โดยทั่วไปผู้บริโภค:เดินตรงไปทางการหมั้น และเป็นของแท้ประสบการณ์ เรียน participative ในศิลปะ มรดก หรืออักขระพิเศษของตำแหน่ง ได้ท่องเที่ยวสร้างสรรค์ และให้การเชื่อมต่อกับผู้ที่อยู่ในสถานที่นี้ และสร้างวัฒนธรรมชีวิตนี้ (ยูเนสโก: เครือข่ายสร้างสรรค์เมือง 2006:3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นความคิดสร้างสรรค์สิ่งที่ไม่ได้จะทำอย่างไรกับเรื่องนี้
เนื่องจากมีการเปลี่ยนแปลงที่กล่าวมาแล้วจะเห็นได้ชัดว่ามีความคิดสร้างสรรค์ในรูปแบบต่างๆ: ประการแรกโดยการเชื่อมโยงกับวัฒนธรรมการท่องเที่ยวเพื่อหาแหล่งที่มาของเงินทุนเพราะลดการเจริญเติบโตใน ค่าใช้จ่ายของประชาชนสำหรับวัฒนธรรม ประการที่สองโดยการสร้างรายได้การท่องเที่ยวในตลาดเฉพาะค่อนข้างแคบของนักท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม และประการที่สามโดยการเสริมสร้างประสบการณ์สำหรับนักท่องเที่ยวหลังสมัยใหม่ซึ่งเป็นหนึ่งในความต้องการหลักของพวกเขาในขณะที่เดินทาง มันสามารถจะแย้งว่าการท่องเที่ยวที่สร้างสรรค์มากที่สุดพัฒนาจากความต้องการที่จะเพิ่มประสบการณ์สำหรับการเดินทางโดยการสร้างรูปแบบการมีส่วนร่วมของการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม.
เรย์มอนด์ (2003) กำหนดการท่องเที่ยวกับการพัฒนาความคิดสร้างสรรค์จากการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมที่เกี่ยวข้องกับการเรียนรู้ทักษะในวันหยุด ที่เป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมของประเทศหรือชุมชนที่มีการเข้าเยี่ยมชม การเชื่อมโยงของความคิดสร้างสรรค์ในการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมมองเห็นได้จากความหมายของการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมโดยริชาร์ดซึ่งครอบคลุมกิจกรรมมากขีดเส้นใต้คำนิยามการท่องเที่ยวสร้างสรรค์สำหรับริชาร์ด, การท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมคือ 'ไม่ได้เป็นเพียงการบริโภคสินค้าทางวัฒนธรรมที่ผ่านมา แต่ยัง วัฒนธรรมร่วมสมัยหรือวิธีชีวิตของคนหรือภูมิภาค (ริชาร์ด 2001: 7).
การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์เป็นไปตามข้อกำหนดและกรอบทฤษฎีที่มีอยู่และแสดงตัวอย่างการปฏิบัติทั้งหมดที่เกี่ยวกับประสบการณ์ของการมีส่วนร่วมของปลายทาง; ขั้นตอนที่มันเกินความหมายปกติของการท่องเที่ยวที่คนมาถึงสถานที่อื่นที่จะเป็นผู้ชมผู้เข้าชมโดยทั่วไปของผู้บริโภค:
การท่องเที่ยวสร้างสรรค์การเดินทางที่พุ่งตรงไปที่ประสบการณ์การทำงานและเป็นของแท้กับการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมในศิลปะมรดกหรืออักขระพิเศษ ของสถานที่และให้การเชื่อมต่อกับผู้ที่อาศัยอยู่ในสถานที่แห่งนี้และสร้างวัฒนธรรมที่อยู่อาศัยนี้ (ยูเนสโก: เครือข่ายเมืองสร้างสรรค์, 2006: 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แล้วมีโรงเรียน perparad คุณทำงานที่ บริษัท ของเราแล้วมีโรงเรียน perparad คุณทำงานที่ บริษัท ของเราแล้วมีโรงเรียน perparad คุณทำงานที่ บริษัท ของเราแล้วมีโรงเรียน perparad คุณทำงานที่ บริษัท ของเราแล้วมีโรงเรียน perparad คุณทำงานที่ บริษัท ของเรา