The blue marker, that showed Schnee

The blue marker, that showed Schnee, approached the green markers. It was likely that they were told to leave, as the green markers left the plains immediately. And then, the blue marker instantly changed direction towards Shin. It pushed forward in a straight line.

Though she was slower than Shin, almost all of the Skull Faces that bumped into her were instantly killed.

Silently killing and cutting the approaching Skull Faces, Shin also went toward Schnee. However, his steps were heavy. There was a hint that she remembered him in the letter from Tiera, but he didn’t know what to say when they met again.

Schnee, in the game era, didn’t converse more than what she was programmed to. As a support character, although he had raised her charm setting to the max, he had no idea if that had affected her personality.

If he thought about it, the store had been left neglected. As it was, there hadn’t even been any news from him for 500 years. What did she think of Shin? It was impossible to guess. Instead, it would not be strange if she was angry and hated him.

But without thinking about it too much, Schnee arrived at Shin’s position.

――――While a black skeleton squirmed, the two people had their reunion.

Whether it sensed something or not, the Skull Faces’ movements stopped.

Even if it tried to move right away, it couldn’t move forward; as if it was blocked by a totally invisible wall. Though Shin, while perplexed, also noticed the surroundings, he was hit lightly by paws on his forehead as some kind of interaction. Judging from the thoughts that flowed to him, Yuzuha seemed to have erected a barrier somehow. It didn’t seem like it would be able to hold for a long time, but it was not the situation for a lengthy reunion, so it was not a problem.

When he conveyed “Sorry”, the feeling of the thought “It’s all right” was returned. The fox could indeed read the atmosphere.

That exchange of thoughts was finished in an instant, and Shin changed his attention to Schnee again.

While her silver hair swayed from the wind, Schnee stared right at Shin.

Seeing that, Shin thought, ‘She hasn’t changed at all’ which was indeed an ordinary impression. The silver, shining hair, the transparent blue eyes, and even the clothes she wore; not one thing had changed from the last time they parted.

“…Have you been well?”

Though he thought he should say something else, only those words came out from his mouth.

Those were foolish words, he thought to himself. If the game had been over though, he wouldn’t have met her again, an NPC. So he had been curious.

In a sense, she was the longest-lasting friend he had in the game, and the one he held the most affection for. She was totally similar to a player even if he only saw her because of the VR(Virtual Reality). Therefore, in the VR-world, where the SF(Science Fiction) was excellent, the AI could be equipped with a conversation function…and so on, he thought.

“…………”

Schnee didn’t answer.

Her eyes became watery, and her lips pressed together tightly, as if to suppress something. Seeing the figure which was desperately enduring tears, Shin panicked.

“Schnee…tsu!?”

The moment he called out her name, the flash of silver flickered.

He was embraced affectionately by Schnee, and Shin received an impact that was far stronger than expected. It seems that the outstanding stats, even among his support characters, was not for show. As expected, he almost yelled out “Gofuu!!” but barely endured it.

“Sc-Schnee?”

“Don’t you have something to say?”

Embraced tightly, Shin’s spine almost screamed in pain. Even if the question was asked abruptly, in this situation where he was surrounded by enemies, he couldn’t think of anything.

“Um, sorry for neglecting you until nowAaa!?”

“That’s not it.”

“Gisiri”, the force emitted by her arms intensified. (TL note: “Gisiri”, probably sound of crunching, lol)

“T-Thank you for protecting the store!?”

“That’s not it.”

The force from her arms grew further. It was not an apology, nor even gratitude.

What was it then? What does he need to say?

Shin frantically ran through his memories.

He recalled back to when he came into this world, the last thing that came into his mind was the expression of Schnee weeping and the place everyone once spent time together called ‘Tsuki no Hokora’, which she continued to protect.

(Ah..I see)

From there, it became simple.

What was he really thinking about before, he wanted to laugh at himself.

These were words that he would say in the game, and he had to say them now.

He left the store, disappeared, and then came back.

The first thing he should have said――――

“…I’m home.”

“Welcome back.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สีน้ำเงินหมาย ที่พบ Schnee ประดับเครื่องหมายสีเขียว ก็มีแนวโน้มว่า พวกเขาได้บอกไป เป็นเครื่องหมายสีเขียวซ้ายราบในทันที แล้ว เครื่องหมายสีน้ำเงินทันทีเปลี่ยนทิศทางไปทางชิน มันผลักไปข้างหน้าในแนวเส้นตรงว่าเธอช้ากว่าชิน เกือบทั้งหมดกะโหลกศีรษะใบหน้าที่ชนเป็นเธอถูกฆ่าทันทีอย่าฆ่าและตัดใกล้กะโหลกศีรษะใบหน้า ชินยังไปต่อ Schnee อย่างไรก็ตาม ขั้นตอนของเขาถูกหนัก มีคำแนะนำว่า เธอจดจำเขาในจดหมายจาก Tiera แต่เขาไม่รู้ว่าเมื่อพวกเขาพบอีกครั้งSchnee ในยุคเกม ไม่สนทนามากกว่าสิ่งที่เธอถูกตั้งโปรแกรมเพื่อการ เป็นอักขระ การสนับสนุนแม้เขาได้ยกสูงสุด การตั้งค่าเสน่ห์ของเธอเขาได้ความคิดถ้าที่มีผลต่อบุคลิกภาพถ้าเขาคิดว่า เกี่ยวกับมัน ร้านค้าได้รับซ้ายละเลย ก็ ไม่ได้แม้จะมีข่าวจากเขา 500 ปี เธอไม่ได้คิดอะไรของชิน ไม่สามารถคาดเดาได้ แทน มันจะไม่แปลกถ้าเธอโกรธ และเกลียดชังท่านแต่โดยไม่คิดเกี่ยวกับมัน มากเกินไป Schnee ถึงตำแหน่งของชิน―――While squirmed โครงกระดูกดำ คนสองคนได้ชุมนุมของพวกเขาไม่ว่าจะเหตุการณ์อะไร หรือไม่ กะโหลกศีรษะใบหน้าการเคลื่อนไหวหยุดแม้ว่าจะพยายามย้ายทันที มันไม่สามารถก้าวไปข้างหน้า ถ้ามันถูกบล็อก โดยกำแพงที่มองไม่เห็นโดยสิ้นเชิง แม้ว่าชิน งง ในขณะยังสังเกตเห็นสิ่งแวดล้อม เขาถูกตีเบา ๆ โดย paws บนหน้าผากของเขาเป็นบางชนิดโต้ตอบ ตัดสินจากความคิดที่เกิดขึ้นกับเขา Yuzuha ดูเหมือน เกร็งอุปสรรคอย่างใด เพราะไม่ได้ดูเหมือนจะสามารถเก็บได้นาน แต่ก็ยังไม่สถานการณ์การชุมนุมยาวนาน ดังนั้นก็ไม่มีปัญหาเมื่อเขาใช้ "Sorry" ความรู้สึกของความคิด "นั้นถูก" ถูกส่งกลับ สุนัขจิ้งจอกไม่สามารถจริง ๆ อ่านบรรยากาศเสร็จสิ้นในทันทีที่แลกเปลี่ยนความคิด และชินเปลี่ยนความสนใจกับ Schnee อีกในขณะที่ผมเงิน swayed จากลม Schnee จ้องไปที่ชินเห็นว่า คิดว่า ชิน 'เธอไม่เปลี่ยนไปเลย"ซึ่งได้แน่นอนภาพธรรมดา เงิน ขัดผม ตาสีฟ้าใส และแม้กระทั่งเสื้อผ้าที่เธอสวม สิ่งหนึ่งที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงจากครั้งนั้นศึกษาธิการ“… คุณได้ดีหรือไม่"ว่าเขาคิดว่า เขาควรพูดว่า อย่างอื่น เพียงคำเหล่านั้นออกมาจากปากของเขาเขาผู้ได้โง่คำ คิดว่า ตนเอง ถ้าเกมที่ได้รับมากกว่าแม้ว่า เขาจะไม่ได้พบเธออีก NPC ดังนั้น เขาเคยอยากรู้อยากเห็นในความรู้สึก เธอเป็นเพื่อนยาวนานเขาในเกม และเขาจัดจิตส่วนใหญ่สำหรับ เธอเป็นทั้งหมดคล้ายกับเครื่องเล่นแม้เพียงเห็นเธอเนื่องจากการ VR(Virtual Reality) ดังนั้น ใน VR-โลก ที่ SF (นิยายวิทยาศาสตร์) ถูกดี AI สามารถมีพร้อมการสนทนาฟังก์ชัน...และอื่น ๆ เขาคิด“…………”Schnee ไม่ตอบตาของเธอก็แฉะ และริมฝีปากของเธอกดเข้าด้วยกันแน่น ว่าจะระงับสิ่ง เห็นตัวเลขที่ถูกหมดยืนยงน้ำตา ชินพอ" Schnee...สึ? "ขณะที่เขาเรียกชื่อเธอ แฟลชเงิน flickeredเขาได้กอดด้วยความรัก โดย Schnee และชินได้รับผลกระทบที่มีมากแข็งแกร่งกว่าที่คาดไว้ ดูเหมือนว่า สถิติที่โดดเด่น แม้กระทั่งในตัวของเขาสนับสนุน ไม่สำหรับการแสดง ตามที่คาดไว้ เขาเกือบ yelled ออก "Gofuu !" แต่แทบไม่ทน"Sc-Schnee""ไม่มีสิ่งที่จะพูดไหม"กอดแน่น กระดูกสันหลังของชินแทบกรีดร้องในความเจ็บปวด แม้ว่าคำถามที่ถูกถามกะทันหัน ในกรณีนี้ที่เขาถูกล้อมรอบ ด้วยศัตรู เขาไม่คิดว่า ของอะไร"อึม ขอ neglecting คุณจน nowAaa ? ""ที่ไม่ได้เรื่อง""Gisiri", intensified แรงออกมาจากแขนของเธอ (หมายเหตุ TL: "Gisiri" คงเสียงของถูกกระทืบ ฮ่า ๆ)" T ขอบคุณสำหรับปกป้องร้าน? ""ที่ไม่ได้เรื่อง"แรงจากแขนของเธอเติบโตต่อไป มันไม่ใช่การขอโทษ หรือแม้แต่ความกตัญญูอะไรมาแล้ว สิ่งที่เขาไม่จำเป็นต้องพูดหรือไม่ชินเมามันวิ่งผ่านความทรงจำของเขาเขายกเลิกไปเมื่อ นิพจน์ของ Schnee ร้องไห้เขามาในโลกนี้ สิ่งสุดท้ายที่มาถึงจิตใจของเขา และการทุกคนเมื่อใช้เวลาร่วมกันเรียกว่า ' โรงแรมสึกิไม่ Hokora', ซึ่งเธออย่างต่อเนื่องเพื่อป้องกันการ(อา... เห็น)จาก มันเป็นเรื่องอะไรเขาจริง ๆ คิดเกี่ยวกับก่อน เขาอยากหัวเราะตัวเองที่เป็นคำที่เขาพูดในเกม และเขาจะพูดตอนนี้เขาซ้ายเก็บ หายไป และจากนั้น กลับมาสิ่งแรกที่ควรมี said―――“… ผมบ้าน ""ยินดีต้อนรับกลับ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เครื่องหมายสีฟ้าที่แสดงให้เห็นหิมะเข้าหาเครื่องหมายสีเขียว มันเป็นโอกาสที่พวกเขาบอกว่าจะออกเป็นเครื่องหมายสีเขียวด้านซ้ายที่ราบทันที แล้วเครื่องหมายสีฟ้าเปลี่ยนทิศทางทันทีที่มีต่อชิน มันผลักไปข้างหน้าเป็นเส้นตรง. แม้เธอจะช้ากว่าชินเกือบทั้งหมดของกะโหลกศีรษะใบหน้าที่ชนของเธอถูกฆ่าตายทันที. เงียบฆ่าและตัดใกล้ใบหน้ากะโหลกชินยังไปต่อหิมะ อย่างไรก็ตามขั้นตอนของเขาหนัก มีคำแนะนำว่าเธอจำเขาในจดหมายจาก Tiera ที่เป็น แต่เขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่จะพูดเมื่อพวกเขาพบกันอีกครั้ง. หิมะในยุคเกมที่ไม่ได้พูดคุยมากกว่าสิ่งที่เธอได้รับการตั้งโปรแกรมให้ ในฐานะที่เป็นตัวละครที่สนับสนุนแม้ว่าเขาจะได้ยกเสน่ห์ของเธอตั้งค่าสูงสุดที่เขามีความคิดว่าที่ได้รับผลกระทบบุคลิกของเธอ. ถ้าเขาคิดว่าเกี่ยวกับเรื่องนี้ที่ร้านก็ถูกทิ้งถูกทอดทิ้ง ขณะที่มันกำลังไม่เคยมีแม้กระทั่งข่าวใด ๆ จากเขา 500 ปี สิ่งที่เธอไม่คิดว่าชิน? มันเป็นไปไม่ได้ที่จะคาดเดา แต่มันจะไม่แปลกถ้าเธอโกรธและเกลียดเขา. แต่โดยไม่ต้องคิดเกี่ยวกับมันมากเกินไปหิมะมาถึงตำแหน่งของชิน. ---- ขณะที่โครงกระดูกสีดำดิ้นทั้งสองคนมีการชุมนุมของพวกเขา. ไม่ว่าจะรู้สึกบางสิ่งบางอย่าง หรือไม่เคลื่อนไหวกะโหลกศีรษะใบหน้า 'หยุด. แม้ว่าจะพยายามที่จะย้ายทันทีก็ไม่สามารถก้าวไปข้างหน้า; ราวกับว่ามันถูกปิดกั้นด้วยกำแพงที่มองไม่เห็นทั้งหมด แม้ว่าชินขณะงงยังสังเกตเห็นสภาพแวดล้อมที่เขาได้รับการตีเบา ๆ โดยอุ้งเท้าบนหน้าผากของเขาเป็นชนิดของการทำงานร่วมกันบางอย่าง ตัดสินจากความคิดที่ไหลเขา Yuzuha ดูเหมือนจะมีการสร้างสิ่งกีดขวางอย่างใด มันไม่ได้ดูเหมือนว่ามันจะสามารถที่จะถือเป็นเวลานาน แต่มันก็ไม่ได้สถานการณ์การชุมนุมที่มีความยาวจึงไม่ได้เป็นปัญหา. เมื่อเขาถ่ายทอด "ขอโทษ" ความรู้สึกของความคิดที่ว่า "มันคือทั้งหมดที่ สิทธิ "ก็กลับมา สุนัขจิ้งจอกจริงสามารถอ่านบรรยากาศ. การแลกเปลี่ยนความคิดที่เสร็จในทันทีและชินเปลี่ยนความสนใจไปที่หิมะอีกครั้ง. ในขณะที่ผมสีเงินของเธอโดนอิทธิพลจากลม, หิมะจ้องที่เหมาะสมในชิน. เห็นว่าชินคิดว่า 'เธอ ยังไม่ได้เปลี่ยนเลย 'ซึ่งเป็นความประทับใจแน่นอนสามัญ เงินส่องแสงผม, ตาสีฟ้าใสและแม้กระทั่งเสื้อผ้าที่เธอสวม; สิ่งหนึ่งที่ไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงครั้งสุดท้ายที่พวกเขาแยก. "... คุณเคยได้รับด้วยหรือไม่" แม้ว่าเขาจะคิดว่าเขาควรจะพูดอย่างอื่นเพียง แต่คำพูดเหล่านั้นออกมาจากปากของเขา. เหล่านี้เป็นคำพูดของคนโง่เขาคิดกับตัวเอง ถ้าเป็นเกมที่ได้รับมากกว่าแม้ว่าเขาจะไม่ได้พบเธออีกครั้งเป็น NPC ดังนั้นเขาจึงได้รับการอยากรู้อยากเห็น. ในความเป็นเธอเป็นเพื่อนที่ยาวที่สุดที่ยั่งยืนเขามีอยู่ในเกมและหนึ่งที่เขาจัดขึ้นความรักมากที่สุดสำหรับ เธอเป็นคนที่คล้ายกันโดยสิ้นเชิงกับผู้เล่นแม้ว่าเขาเห็นเธอเพราะ VR (Virtual Reality) ดังนั้นใน VR-โลกที่เอสเอฟ (นิยายวิทยาศาสตร์) เป็นที่ยอดเยี่ยมเอไออาจจะมาพร้อมกับฟังก์ชั่นการสนทนา ... และอื่น ๆ เขาคิดว่า. "............ " หิมะไม่ได้ตอบ. ดวงตาของเธอกลายเป็น น้ำและริมฝีปากของเธอกดเข้าด้วยกันแน่นราวกับว่าบางสิ่งบางอย่างที่จะปราบปราม เห็นรูปซึ่งน้ำตาที่ยั่งยืนหมดชินตื่นตระหนก. "หิมะ ... Tsu !?" ขณะที่เขาเรียกชื่อของเธอแฟลชของเงิน flickered. เขาได้รับการกอดเสน่หาโดยหิมะและได้รับผลกระทบชินที่อยู่ไกลแข็งแกร่งกว่า ที่คาดหวัง ดูเหมือนว่าสถิติที่โดดเด่นแม้ในหมู่ตัวอักษรการสนับสนุนของเขาไม่ได้สำหรับการแสดง เป็นที่คาดหวังเขาเกือบจะตะโกนออกมาว่า "Gofuu !!" แต่แทบจะไม่ทนมัน. "SC-หิมะ?" "ไม่คุณมีสิ่งที่จะพูด?" กอดแน่นกระดูกสันหลังชินเกือบกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด แม้ว่าคำถามที่ถูกถามทันทีในสถานการณ์ที่เขาถูกล้อมรอบด้วยศัตรูนี้เขาไม่สามารถคิดอะไร. "อืมขอโทษสำหรับคุณละเลยจน nowAaa !?" "นั่นไม่ใช่มัน." "Gisiri" แรง ปล่อยออกมาจากอ้อมแขนของเธอทวีความรุนแรงมาก (หมายเหตุ TL "Gisiri" เสียงของอาจจะกระทืบฮ่า ๆ ) "T-ขอบคุณสำหรับการปกป้องร้าน !?". "นั่นคือไม่ได้" แรงจากอ้อมแขนของเธอเติบโตต่อไป มันไม่ได้ขอโทษหรือแม้กระทั่งความกตัญญู. มันคืออะไรแล้ว? สิ่งที่เขาไม่ต้องการที่จะพูด? ชินเมามันวิ่งผ่านความทรงจำของเขา. เขาจำกลับไปเมื่อตอนที่เขาเข้ามาในโลกนี้สิ่งสุดท้ายที่เข้ามาในความคิดของเขาคือการแสดงออกของร้องไห้หิมะและสถานที่ที่ทุกคนใช้เวลาครั้งเดียวเวลาอยู่ด้วยกันเรียกว่า 'Tsuki ไม่มี Hokora 'ซึ่งเธอก็ยังคงที่จะปกป้อง. (Ah..I ดู) จากนั้นมันก็กลายเป็นง่าย. อะไรคือสิ่งที่เขาจริงๆคิดเกี่ยวกับก่อนที่เขาอยากจะหัวเราะเยาะตัวเอง. เหล่านี้เป็นคำที่เขาจะพูดในเกม และเขาก็จะบอกว่าพวกเขาตอนนี้. เขาออกจากร้านหายไปแล้วกลับมา. สิ่งแรกที่เขาควรจะได้กล่าวว่า ---- "... ฉันบ้าน." "ยินดีต้อนรับกลับ."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เครื่องหมายสีฟ้าที่พบชนีเข้าหาเครื่องหมายสีเขียว มันเป็นโอกาสที่พวกเขาเคยบอกว่าจะลาออก เป็นเครื่องหมายสีเขียวซ้ายราบทันที แล้วเครื่องหมายสีฟ้าทันทีเปลี่ยนทิศทาง ชิน มันผลักไปข้างหน้าเป็นเส้นตรงเลย

แต่ก็ช้ากว่าชินเกือบทั้งหมดของกะโหลกศีรษะใบหน้าที่เจอเธอถูกฆ่า .

เงียบฆ่าและตัดใกล้ใบหน้า กะโหลก ชิน ยังไปต่อชนี . อย่างไรก็ตาม ขั้นตอนของเขาหนัก มีคำใบ้ที่เธอจดจำเขาในจดหมายจาก tiera แต่เขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่จะพูดเมื่อพวกเขาพบกันอีกครั้ง

ชนี ในเกมยุค ไม่ได้สนทนากันมากกว่าสิ่งที่เธอถูกโปรแกรมมา เป็นสนับสนุนอักขระ แม้ว่าเขาได้ยกเสน่ห์ของเธอตั้งค่ากับแม็กซ์เขามีความคิดว่า มีผลต่อบุคลิกภาพของเธอ

ถ้าเขาคิดเกี่ยวกับมัน เก็บได้จากการถูกทอดทิ้ง มันก็ยังไม่ได้รับข่าวอะไรจากเขามา 500 ปี เธอคิดว่าชิน มันเป็นไปไม่ได้ที่จะคาดเดา แทน มันคงไม่แปลกถ้าเธอจะโกรธและเกลียดเขา

แต่โดยไม่ต้องคิดเกี่ยวกับมันมากเกินไป ชนีมาถึงตำแหน่งของชิน

――――ในขณะที่สีดำโครงกระดูก squirmed สองคนพวกเขารวมกัน

ไม่ว่าจะสัมผัสบางอย่างหรือไม่ การเคลื่อนไหวของกะโหลกศีรษะใบหน้า ' หยุด

ถ้ามันพยายามที่จะย้ายไป มันไม่ได้ย้ายไปข้างหน้า ราวกับว่ามันถูกบล็อกโดยผนังทั้งหมดมองไม่เห็น แม้ว่าชิน ในขณะที่งงงวยสังเกตุสภาพแวดล้อม เขาถูกตีเบาๆโดยมือบนหน้าผากเป็นบางชนิดของการปฏิสัมพันธ์ดูจากความคิดที่ไหลออกมาให้เขา yuzuha ดูเหมือนจะสร้างอุปสรรคอย่างใด มันไม่ได้ดูเหมือนจะสามารถที่จะถือมานาน แต่มันไม่ใช่สถานการณ์ชุมนุมยาวเกินไป มันก็ไม่ใช่ปัญหา

" ขอโทษ " เมื่อเขาถ่ายทอด ความรู้สึกที่คิดว่า " ไม่เป็นไร " กลับมา สุนัขจิ้งจอกได้แน่นอน

อ่านบรรยากาศที่แลกเปลี่ยนความคิดเสร็จในทันที และ ชิน เปลี่ยนความสนใจของเขาที่จะถืออีกครั้ง ในขณะที่เธอ

ผมสีเงินที่มาจากลม ชนีจ้องอยู่ชิน

เห็น ชิน คิดว่า เธอไม่ได้เปลี่ยนไปเลย ซึ่งแน่นอนพิมพ์ธรรมดา สีเงินประกายผม ดวงตาสีฟ้าใส และแม้กระทั่งเสื้อผ้าที่เธอสวม ;สิ่งหนึ่งที่ไม่ได้เปลี่ยนไปจากครั้งสุดท้ายที่พวกเขาต้องจากกัน . .

" . . . . . . . คุณสบายดีมั้ย ? "

ทั้งๆที่เขาคิดว่าเขาควรจะพูดอะไรอีกคำเหล่านั้นออกมาจากปากของเขา . . . . . .

พวกโง่พูด เขาคิดกับตัวเอง ถ้าเกมได้มากกว่า แต่เขาคงไม่ได้เจอเธออีกครั้งที่ NPC . เพื่อให้เขาได้รับรู้

ในความรู้สึก เธอยาวนานที่สุด เพื่อนที่เขามีในเกมและสิ่งหนึ่งที่เขาถือมากที่สุด ความรักสำหรับ เธอมันก็คล้ายกับผู้เล่นถ้าเขาเห็นเธอเพราะเรื่อง VR ( เสมือนจริง ) ดังนั้น ในโลก VR ที่ SF ( นิยายวิทยาศาสตร์ ) คือยอดเยี่ยม ไออาจจะมาพร้อมกับฟังก์ชันการสนทนา . . . . . . . และ เขาคิด . . .

" . "

ถือไม่ได้ตอบ

ตาของเธอเริ่มแฉะ และริมฝีปากกดแน่นเข้าด้วยกันเช่นถ้าจะข่มอะไรบางอย่าง เห็นรูปที่สิ้นหวังกับน้ำตา ชินตกใจ

" ถือ . . . . . . . สึ ! ? "

เวลาที่เขาเรียกชื่อเธอออกมา แฟลชเงิน flickered

เขาสวมกอดด้วยความรักจากชนีและชินได้รับผลกระทบที่อยู่ไกลมากขึ้นกว่าที่คาดไว้ ดูเหมือนว่าสถิติที่โดดเด่นแม้ท่ามกลางตัวละครสนับสนุนของเขา คือ ไม่แสดง อย่างที่คาดไว้เขาเกือบจะตะโกนว่า " gofuu ! ! ! ! " แต่ก็ทนได้

" ) ถือ ? "

" คุณไม่มีอะไรจะพูดเหรอ ? "

กอดแน่น ชินกระดูกสันหลังเกือบกรีดร้องอย่างเจ็บปวด ถ้าคำถามที่ถูกถามอย่างกระทันหัน ในสถานการณ์นี้ที่เขาถูกล้อมรอบด้วยศัตรู เขาคิดอะไรไม่ออก

" เอ่อ ขอโทษที่ไม่ได้สนใจคุณ จนกว่า nowaaa ! ? "

" ไม่ใช่ "

" gisiri "พลังที่ออกมาจากแขนของเธอมากขึ้น ( ปล . " gisiri " น่าจะเป็นเสียงกระทืบ ฮ่า ๆ )

" ขอบคุณสำหรับการปกป้องร้าน ! ? "

" ไม่ใช่ "

แรงจากแขนของเธอเติบโตต่อไป ไม่ใช่คำขอโทษ หรือแม้กระทั่งความกตัญญู

มันคืออะไรล่ะ ? สิ่งที่เขาต้องการจะพูด ?

ชิน ลนลานวิ่งผ่านความทรงจำ

เขานึกถึงตอนที่เขาเข้าไปในโลกใบนี้สิ่งสุดท้ายที่เข้ามาในจิตใจของเขา คือการแสดงออกของชนีร้องไห้และสถานที่ที่ทุกคนเคยใช้เวลาด้วยกันเรียกว่า ' สึกิไม่ hokora ' ซึ่งเธอยังคงปกป้อง

( อ่า . . . . . . . ผมเห็น )

จากนั้นก็กลายเป็นง่าย

แล้วเขาคิดมาก่อน ที่เขาต้องการ ที่จะหัวเราะเยาะตัวเอง

นี่คือคำพูดที่เขาจะพูดในเกม และเขาต้องพูดตอนนี้

เขาออกจากร้านหายไปแล้วก็กลับมา

สิ่งแรกที่เขาควรจะพูด――――

" . . . . . . . กลับมาแล้ว . . . "

" ยินดีต้อนรับกลับ "