Anger flowed through Karl’s eyes. R

Anger flowed through Karl’s eyes. Raising a finger, he shouted, “Bullsh*t! Frost, you knew Carter was my only son. You knew the Barbarian Chief was a god-like warrior but you still sent my poor son and his troops to confront him. On that night, Carter’s head, pierced by a long halberd, was sent back to me! Was this what you wanted? I know that you and Luo Lin both plotted for this this. Both of you were jealous of Carter’s skill, jealous of his talent, being able to become a warrior by the age of 17!

Frost inhaled deeply but did not reply. Instead, kneeling on one knee, she faced him saying “Karl, I understand the feeling of losing Carter but the mission had to go on. This was Luo Lin’s order. Carter’s group defended against the Barbarian’s frontal attack. Only then were we able to ambush them during the night and kill the Barbarians over a huge area. Please believe me, that Emperor Luo Lin’s doings are for the good of Dragon City, and not for his personal gain!”

Karl shouted furiously: “Bullsh*t! You guys meant to ruin Carter’s life. I can never forget Carl’s expression before he died!”
“Clang!”

Frost lifted her hand. Behind her a sword rose high into the air rushing at her white neck. Frost looked at Karl and said indifferently: “If it needs to be paid with my life. I will gladly give my life for the King. Karl, after I die, I wish for you to be able to forget your hatred. Do not live a life filled only with hate.

“You !!” Karl’s face flushed red, not knowing what else to say.

I hastily walked forwards, grabbing Frost’s sword by the handle. A sudden breeze of cold flowed through my arm. This wasn’t an ordinary sword! Holding the sword tightly, I prevented the sword from cutting through her skin. I said with a deep tone, “Frost. You were under an order. You shouldn’t waste your life on such a small matter. Didn’t you say I am one of your own? If you die here and now, who will I be relying on in Dragon City?

Frost lifted her head and looked at me stupidly: “I…… sorry……”

……

Seeing all this, Karl suddenly let out a smirk: “Hmph, then it would be better this way……”

Frost looked distantly: “How?”
Karl swept a glance at me, saying: “Since he is one of your men then let him replace you in this. Let this boy venture into the depths of the Dragon’s Tomb and accept his destiny! If he lives, then I, Karl, will never bring this issue up again. If he dies in there, I will similarly bury this matter and take it that this boy has accompanied Carter in death. How about it?”

“Out of the question!”

Alarmed, Frost’s pretty eyes revealed a hint of anger: “Karl, you’re too despicable. How can you let him, who is so young, take such a risk? Don’t forget, he is your disciple……”

“Hmph!……” Karl let out a sneer, “At that time, Carter was also that young when he left me. This boy is not my disciple. In my entire life, I’ve only had Carter as my disciple!”

……

I started and immediately a system notification bell sounded–

“Ding!”
System Notification: Please take note: you have been expelled by your mentor. You have lost the name, Tomb Guardian of Dragon City!

……

“What..”

I groaned as I stood there stiffly saying, “Then from now on who will be my mentor? I… what should I do?”

Behind me, Frost’s faint voice drifted over: “Don’t worry. Should you really be able to return alive from the depths of this dragon tomb then your mentor will be me. You will study under me……”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความโกรธเกิดขึ้นผ่านสายตาของคาร์ล ยกนิ้ว เขาตะโกน, " Bullsh * t น้ำแข็ง คุณรู้ว่า คาร์เตอร์ถูกลูกเดียว คุณรู้ว่า หัวหน้าต้องการทำลายถูกนักรบเหมือนพระเจ้า แต่คุณยังคงส่งลูกที่ไม่ดีและพลเผชิญหน้าเขา ในคืนนั้น หัวของคาร์เตอร์ pierced โดย halberd ยาว ส่งกลับให้ฉัน ถูกต้องของคุณ ฉันรู้ว่า คุณและ Luo Lin ทั้งพล็อตนี้นี้ ทั้งของคุณถูกอิจฉาของคาร์เตอร์ ความอิจฉาของเขาความสามารถ ความสามารถในการเป็น นักรบ โดยอายุ 17น้ำแข็งช่วยในลึก แต่ไม่ได้ตอบกลับ แทน นั่งบนเข่า เธอกับเขาว่า "คาร์ล ฉันเข้าใจความรู้สึกของการสูญเสียคาร์เตอร์ แต่มีภารกิจไป นี้ถูกสั่ง Luo Lin กลุ่มของคาร์เตอร์ปกป้องจากการถูกโจมตีที่หน้าผากของอนารยชน หลังจากนั้น ได้เราจะซุ่มให้ในตอนกลางคืน และฆ่าอนารยชนที่เหนือบริเวณ โปรดเชื่อฉัน ที่ Luo Lin จักรพรรดิ doings ดีของมังกร และไม่รับส่วนบุคคล "คาร์ลตะโกนอย่างดุเดือด: " Bullsh * t คุณผู้ชายที่ต้องการทำลายชีวิตของคาร์เตอร์ ฉันสามารถไม่เคยลืมของ Carl นิพจน์ก่อนเขาตาย""Clang"น้ำแข็งยกมือของเธอ เธอ ดาบกุหลาบสูงไปวิ่งอากาศที่คอสีขาวของเธอ น้ำแข็งมองคาร์ล และ indifferently กล่าวว่า: "ถ้าจะต้องจ่าย ด้วยชีวิตของฉัน เจ้าหน้าที่จะให้ชีวิตสำหรับพระมหากษัตริย์ คาร์ล หลังจากฉันตาย ฉันต้องการคุณสามารถลืมความเกลียดชังของคุณ ไม่มีชีวิตเต็มไป ด้วยเกลียด"คุณ!!" ใบหน้าของคาร์ลล้างสีแดง ไม่ทราบว่าอะไรจะพูดฉันรีบเดินข้าง โลภของ Frost ดาบ โดยการจัดการ ลมเย็นแบบฉับพลันไหลผ่านแขน เป็นดาบธรรมดาไม่ได้ ฉันถือดาบแน่น ทำดาบตัดผ่านผิวหนังของเธอ ผมพูด ด้วยเสียงที่ลึก "น้ำค้างแข็ง คุณอยู่ที่ใต้ใบ คุณไม่ควรเสียชีวิตของคุณในเรื่องเล็ก ๆ คุณไม่ได้ว่า ผมของตัวเอง ถ้าคุณตาย แล้วที่นี่ ที่จะผมจะอาศัยในเมืองมังกรน้ำแข็งยกศีรษะของเธอ และมองดูที่ฉัน stupidly: " I. .. ขออภัย..."……ดูทั้งหมดนี้ คาร์ลก็ให้ออกเกเร: "Hmph แล้วมันจะดีกว่าวิธีนี้..."น้ำแข็งมอง distantly: "อย่างไร"คาร์ลกวาดตาฉัน บอกว่า: "เขาเป็นผู้ชายของคุณอย่างใดอย่างหนึ่ง แล้วให้เขาแทนคุณในนี้ ปล่อยให้เด็กชายคนนี้อยูในความลึกของหลุมฝังศพของมังกร และยอมรับชะตากรรมของเขา ถ้าเขาอยู่ แล้วฉัน คาร์ล จะไม่นำปัญหานี้ขึ้นอีกครั้ง ถ้าเขาตายมี ฉันจะคล้ายฝังเรื่องนี้ และใช้มันว่า เด็กชายคนนี้ได้มาพร้อมกับคาร์เตอร์ตาย วิธีการเกี่ยวกับมัน""จากคำถาม"ตื่นตระหนก ตาสวยของน้ำแข็งเปิดเผยคำแนะนำของความโกรธ: "คาร์ล คุณกำลังน่าชังเกินไป วิธีสามารถคุณให้เขา ที่เป็นหนุ่มสาว มีความเสี่ยงหรือไม่ อย่าลืม เขาเป็นสาวกของคุณ..."" Hmph !..." คาร์ลให้ออก sneer "ในเวลานั้น คาร์เตอร์ได้ยังหนุ่มที่เมื่อเขาทิ้งฉัน เด็กชายคนนี้ไม่ใช่สาวกของฉัน ในชีวิต ได้เท่าผมคาร์เตอร์เป็นสาวกของฉัน"……ผมเริ่ม และทันทีแจ้งระบบระฆัง sounded –"ดิง"ระบบแจ้งเตือน: โปรดจดบันทึก: ได้ถูกไล่ออก โดยที่ปรึกษาของคุณ คุณได้สูญเสียชื่อ สุสานผู้ปกครองของเมืองมังกร……"อะไร.."Groaned ที่ยืนมี stiffly พูดว่า "แล้วตั้งแต่วันนี้กับคนที่จะเป็นที่ปรึกษาของฉัน I. .. ไร? "ข้างหลัง เสียงเบาของน้ำแข็งลอยเหนือ: "เถอะ คุณจริง ๆ จะคืนชีวิตจากความลึกของหลุมฝังศพมังกรนี้แล้วรู้จักกันฉัน คุณจะศึกษาภายใต้ฉัน... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความโกรธไหลผ่านสายตาของคาร์ล เพิ่มนิ้วเขาตะโกน "Bullsh * t! ฟรอสต์, คุณรู้ว่าคาร์เตอร์เป็นบุตรชายคนเดียวของฉัน คุณรู้ว่าป่าเถื่อนหัวหน้าเป็นนักรบพระเจ้าเหมือน แต่คุณยังคงส่งลูกชายที่น่าสงสารของฉันและกองกำลังของเขาที่จะเผชิญหน้ากับเขา ในคืนที่หัวของคาร์เตอร์, เจาะโดยง้าวยาวถูกส่งกลับมาให้ฉัน! เป็นอย่างนี้สิ่งที่คุณต้องการ? ฉันรู้ว่าคุณและ Luo หลินทั้งพล็อตสำหรับนี้ คุณทั้งสองเป็นที่อิจฉาของสกิลคาร์เตอร์, อิจฉาความสามารถของเขา, ความสามารถในการเป็นนักรบโดยอายุ 17! ฟรอสต์สูดดมลึก แต่ไม่ได้ตอบ แต่คุกเข่าบนเข่าข้างหนึ่งเธอต้องเผชิญกับเขาว่า "คาร์ลผมเข้าใจความรู้สึกของการสูญเสียคาร์เตอร์ แต่ภารกิจต้องไปที่ นี้เป็นคำสั่งลูหลิน กลุ่มคาร์เตอร์ป้องกันการโจมตีหน้าผากเถื่อนของ จากนั้นก็เพียง แต่เราสามารถที่จะซุ่มโจมตีพวกเขาในช่วงเวลากลางคืนและฆ่าป่าเถื่อนมากกว่าพื้นที่ขนาดใหญ่ โปรดเชื่อฉันว่าจักรพรรดิ Luo กระทำหลินเป็นเพื่อประโยชน์ของมังกรเมืองและไม่ได้สำหรับผลประโยชน์ส่วนตัวของเขา "คาร์ลตะโกนคึก" Bullsh * t! พวกคุณหมายถึงการทำลายชีวิตของคาร์เตอร์ ฉันไม่เคยลืมการแสดงออกของคาร์ลก่อนที่เขาจะเสียชีวิต! "" เสียงดังกราว! "ฟรอสต์ยกมือของเธอ ด้านหลังของเธอดาบเพิ่มขึ้นสูงขึ้นไปในอากาศวิ่งที่คอสีขาวของเธอ ฟรอสต์มองไปที่คาร์ลและกล่าวว่าเอาใจใส่: "ถ้าจะต้องมีการจ่ายเงินให้กับชีวิตของฉัน ผมยินดีที่จะให้ชีวิตของฉันสำหรับพระมหากษัตริย์ คาร์ลหลังจากที่ฉันตายฉันต้องการให้คุณสามารถที่จะลืมความเกลียดชังของคุณ อย่าใช้ชีวิตที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังเพียง. "คุณ !!" ใบหน้าของคาร์ลล้างสีแดงไม่ทราบว่าสิ่งที่จะพูด. ผมรีบเดินไปข้างหน้าคว้าดาบของฟรอสต์โดยจับ สายลมเย็นฉับพลันไหลผ่านแขนของฉัน นี้ไม่ได้เป็นดาบธรรมดา! โฮลดิ้งดาบแน่นผมป้องกันไม่ให้ดาบตัดผ่านจากผิวของเธอ ที่ผมกล่าวด้วยน้ำเสียงลึก "ฟรอสต์ คุณอยู่ภายใต้การสั่งซื้อสินค้า คุณไม่ควรเสียชีวิตของคุณในการดังกล่าวเป็นเรื่องเล็ก ๆ คุณไม่ได้บอกว่าผมของคุณเอง? ถ้าคุณตายที่นี่และตอนนี้ที่ผมจะอาศัยในเมืองมังกรฟรอสต์ยกหัวของเธอและมองมาที่ฉันโง่ "ผมขอโทษ ...... ...... " ...... เห็นทั้งหมดนี้คาร์ลจู่ ๆ ก็ให้ออกย้ิมเย้ย "Hmph แล้วมันจะดีกว่าวิธีนี้ ...... "ฟรอสต์ดูห่างไกล" วิธีการ "? คาร์ลกวาดทันทีที่ฉันกล่าวว่า" นับตั้งแต่ที่เขาเป็นหนึ่งในคนของคุณแล้วให้เขาเปลี่ยนคุณในเรื่องนี้ ร่วมให้เด็กคนนี้ในระดับความลึกของหลุมฝังศพของมังกรและยอมรับชะตากรรมของเขา! ถ้าเขายังมีชีวิตอยู่แล้วฉัน, คาร์ลจะไม่นำเรื่องนี้ขึ้นมาอีกครั้ง ถ้าเขาตายในที่นั่นผมจะฝังในทำนองเดียวกันเรื่องนี้และนำไปที่เด็กคนนี้มีมาพร้อมกับคาร์เตอร์ในการตาย วิธีการเกี่ยวกับมัน "?" ออกจากคำถาม! "ตกใจตาสวยฟรอสต์เผยคำใบ้ของความโกรธ" คาร์ลคุณน่ารังเกียจเกินไป วิธีที่คุณสามารถปล่อยให้เขาซึ่งเป็นหนุ่มสาวจึงใช้ความเสี่ยงดังกล่าวได้หรือไม่ อย่าลืมว่าเขาเป็นลูกศิษย์ของคุณ ...... "" Hmph ...... "คาร์ลให้ออกเยาะเย้ยว่า" ในขณะที่คาร์เตอร์ยังเป็นหนุ่มสาวว่าตอนที่เขาทิ้งฉัน เด็กคนนี้ไม่ได้เป็นสาวกของเรา ในชีวิตทั้งหมดของฉันฉันได้มีเพียงคาร์เตอร์เป็นสาวกของเรา "...... ผมเริ่มและทันทีที่ระฆังระบบการแจ้งเตือน sounded-" Ding "ประกาศระบบ: โปรดทราบ: คุณได้รับการขับออกจากที่ปรึกษาของคุณ คุณได้สูญเสียชื่อที่หลุมฝังศพของการ์เดียนของเมืองมังกร! ...... "คืออะไร .. " ฉันครางขณะที่ผมยืนอยู่ที่นั่นเคร่งครัดพูด "แล้วจากนี้ไปผู้ที่จะเป็นผู้ให้คำปรึกษาของฉันได้อย่างไร ฉัน ... สิ่งที่ฉันควรจะทำอย่างไร "ข้างหลังผมเสียงลมฟรอสต์ลอยมากกว่า:" ไม่ต้องกังวล หากคุณจริงๆจะสามารถที่จะกลับขึ้นมาจากความลึกของหลุมฝังศพมังกรนี้แล้วผู้ให้คำปรึกษาของคุณจะเป็นฉัน คุณจะศึกษาภายใต้ฉัน ...... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความโกรธของคาร์ล ไหลผ่านดวงตา ยกนิ้วเลย เขาก็ตะโกน " BullSh * t ! ฟรอส คุณรู้จักคาร์เตอร์เป็นลูกชายคนเดียวของฉัน คุณรู้ว่าหัวหน้าอนารยชนเป็นพระเจ้าเหมือนนักรบ แต่ก็ยังส่งลูกและทหารของเขาที่น่าสงสารของฉันเพื่อที่จะเผชิญหน้ากับเขา ในคืนนั้น หัวของคาร์เตอร์ แทงด้วยง้าวยาวถูกส่งมาให้ฉัน นี้คือสิ่งที่คุณต้องการ ? ผมรู้ว่าคุณและ Luo หลินทั้งพล็อตนี้นี้พวกคุณอิจฉาความสามารถของคาร์เตอร์ อิจฉาความสามารถของเขาได้กลายเป็นนักรบเมื่ออายุ 17

น้ำค้างแข็งสูดดมลึกแต่ไม่ตอบ แทน คุกเข่าขอแต่งงาน เธอต้องเผชิญหน้ากับเขาแล้วพูดว่า " คาร์ล ผมเข้าใจความรู้สึกของการสูญเสีย คาร์เตอร์ แต่ภารกิจที่ต้องไปต่อ นี่เป็นคำสั่งของลู่หลิน กลุ่มของคาร์เตอร์ ปกป้องต่อต้านของอนารยชน โดนโจมตีเท่านั้นแล้วเราสามารถที่จะโจมตีพวกเขา ในช่วงกลางคืน และฆ่าป่าเถื่อนมากกว่าพื้นที่ขนาดใหญ่ โปรดเชื่อฉันว่าจักรพรรดิของ Luo หลินการกระทำจะดีสำหรับเมืองมังกร และ ไม่ใช่เพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวของเขา "

คาร์ลตะโกนอย่างร่าเริง " BullSh * t ! พวกเธอตั้งใจที่จะทำลายชีวิตของคาร์เตอร์ ฉันไม่เคยลืม การแสดงออกของคาร์ล ก่อนที่เขาจะตาย ! "
" เคร้ง ! "

น้ำค้างแข็งยกเธอมือข้างหลังเธอ ดาบกุหลาบสูงในอากาศวิ่งที่ลำคอขาวผ่อง ฟรอสต์มองคาร์ลและบอกว่าไม่แตกต่างกัน : " ถ้ามันต้องจ่ายด้วยชีวิตของฉัน ผมยินดีมอบชีวิตให้พระราชา คาร์ล หลังจากที่ฉันตาย ฉันอยากให้คุณสามารถลืมความเกลียดชังของคุณ อย่าใช้ชีวิตที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง .

" ! ! ! " ใบหน้าของคาร์ล หน้าแดง แดง ไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว .

ผมรีบเดินไปคว้าดาบของฟรอสต์โดยจัดการ สายลมเย็น ๆไหลผ่านแขนของฉัน นี่ไม่ใช่ดาบธรรมดา ! จับดาบไว้แน่น ฉันได้ดาบจากการตัดผ่านผิวหนังของเธอ ฉันพูดด้วยน้ำเสียงลึก " ฟรอสต์ นายอยู่ภายใต้คำสั่ง คุณไม่ควรมาเสียเวลากับเรื่องเล็กๆ คุณไม่ได้บอกว่า ผมเป็นหนึ่งในของคุณเอง ?ถ้าเจ้าตายที่นี่และตอนนี้ที่ผมจะอาศัยในเมืองมังกร

น้ำค้างแข็งยกหัวของเธอ แล้วมองมาที่ผม " ผม . . . . . . . . . . . . . โง่ครับ "

. . . . . . .

เห็นทั้งหมดนี้ คาร์ลก็ปล่อยออกมายิ้มเยาะ " หึ คงจะดีกว่าวิธีนี้ . . . . . . . "

ฟรอสต์มองสุดลูกหูลูกตา : " อย่างไร ? "
คาร์ลกวาดมองฉันว่า : " เขาเป็นหนึ่งในคนของคุณ ก็ให้เขาแทน เธออยู่ในนี้ให้เด็กร่วมในระดับความลึกของหลุมฝังศพของมังกร และยอมรับชะตากรรมของเขา ถ้าเขาอยู่ แล้วผม คาร์ล จะไม่นำประเด็นนี้ขึ้นมาอีก ถ้าเขาตายในนั้น ผมจะเหมือนกับฝังเรื่องนี้แล้วว่าเด็กคนนี้มีคาร์เตอร์ในความตาย มันเป็นยังไง "

" เป็นไปไม่ได้ ! "

ตกใจของฟรอสท์ สวยตา พบคำใบ้ของความโกรธ " คาร์ล นายมันน่ารังเกียจคุณจะปล่อยให้เขายังไง ก็ยังรับความเสี่ยง ? อย่าลืมว่า เขาคือ . . . . . . . " ลูกศิษย์คนนี้

" ฮึ่ม ! . . . . . . . " คาร์ลปล่อยออกมายิ้มเยาะ " ตอนนั้น คาร์เตอร์ ยังเด็ก ตอนที่เขาทิ้งฉันไป เด็กคนนี้ไม่ได้เป็นลูกศิษย์ของฉัน ในชีวิตของฉันฉันมีเพียงคาร์เตอร์เป็นลูกศิษย์ของฉัน ! "

. . . . . . .

ฉันเริ่มต้นทันทีและระบบการแจ้งเตือนเสียงระฆัง )

" ติ๊ง ! " การแจ้งเตือน
ระบบ :โปรดทราบ : คุณจะถูกไล่ออก โดยพี่เลี้ยงของคุณ คุณได้สูญเสียชื่อ สุสานของผู้ปกครองเมืองมังกร

. . . . . . .

" . . . . . . . "

ฉันครางออกมาเบาๆ ขณะที่ผมยืนตัวแข็งว่า " จากนี้ไปใครจะเป็นพี่เลี้ยงของฉัน ผมควรจะทำยังไงดี "

ด้านหลังผม เสียงของฟรอสท์ จางๆ ลอยข้าม : " ไม่ต้องกังวล "คุณควรจะสามารถที่จะมีชีวิตอยู่ได้จากความลึกของมังกรนี้ สุสานแล้วอาจารย์จะเป็นฉัน คุณจะได้เรียนมา . . . . . . . "