- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
The tomato is one of the most widel
The tomato is one of the most widely cultivated vegetable crops
and is used globally for human nutrition. Millions of tons of tomatoes
are processed yearly to produce products such as ketchup and
sauce, resulting in large amounts of tomato peel, pulp, and seed as
industrial waste, an amount almost equivalent to 40% of the raw
material. Concentrations of lycopene in tomato vary from 30 to
200 mg/kg in fresh fruit and from 430 to 2950 mg/kg on a dry basis
(Vasapollo et al., 2004). Lycopene represents more than 85% of the
total carotenoids; tomato peel contains about five times more lycopene
than tomato pulp (Lazos and Kalathenos, 1988; Sharma and
Le Maguer, 1996).
Carotenoids are important compounds in the human diet as anticarcinogens,
cardiovascular disease preventers, andimmunesystem
regulators. Moreover, they can act as antioxidants and precursors of
vitamin A (Singh and Goyal, 2008). Due to their association with human
health, carotenoids have also been used in medicines and cosmetics.
One of the most important carotenoids is lycopene (C40H56)
an open chain hydrocarbon with 11 conjugated double bonds. It is a natural red pigment principally responsible for the characteristic
deep-red color of tomatoes and tomato products. Lycopene is widely
used as a food additive as colorants and antioxidants (Machmudah
et al., 2008a; Vagi et al., 2007; Topal et al., 2006). The large amount
of lycopene and other carotenoids contained by tomato processing
by-products make their recycling desirable both from an environmental
and health viewpoint.
Solubility and stability of lycopene are the main problems in
extracting lycopene from tomato by-products. Lycopene is insoluble
in water but soluble in highly toxic organic solvents such as benzene,
chloroform, and dichloromethane; it also decomposes easily during
storage. Development of the supercritical fluid extraction (SFE)
method is one way scientists have worked to circumvent these
problems.
Separation for food products and medicine are limited by the
requirement of low temperatures since the product usually has
poor stability at high temperatures. Also, solvents must be nontoxic
and not remain as residue in the product. SFE is an extraction
method which operates above the solvent’s critical pressure and
temperature, enhancing the solvating power of the solvent. Carbon
dioxide is a solvent frequently used in the SFE method due to its
low critical temperature, it being neither toxic nor flammable,
and its availability at low cost and high purity (Brunner, 1994).
Several papers have reported on the use of supercritical carbon
dioxide extraction to obtain lycopene and other carotenoids from tomato
by-product at lower temperature and pressure as well as on the use of organic solvents as a modifier (Baysal et al., 2000; Rozzi
et al., 2002; Sabio et al., 2003; Vagi et al., 2007; Huang et al.,
2008). Through response surface regression, Huang et al. (2008) predicted
a 93% lycopene recovery using supercritical CO2 and 16% ethanol
as a co-solvent. Topal et al. (2006) reported on the effects of
temperature, pressure, and CO2 flow rate on extraction of lycopene
from tomato peel by-product without the addition of any modifier;
they did, however, use the toxic organic solvent tetrahydrofuran/
THF to rinsing the remaining lycopene in the system. It was shown
that temperature and pressure had an effect on lycopene extraction,
and that the highest yield of lycopene, 85%, was obtained at 40 MPa,
100 C, and 2.5 mL/min of CO2 with the THF rinsing method. Rozzi
et al. (2002) examined the effects of temperature, pressure, flow
rate, and CO2 volume on extraction of lycopene from tomato peel
and seed. A lycopene recovery of 61.0% was obtained at 86 C and
34.47 MPa with 500 mL of CO2 at a flow rate of 2.5 mL/min. Vasapollo
et al. (2004) showed the presence of hazelnut oil worked both to
improve the yield up to three times of lycopene extracted over 8 h
and also to prevent degradation of lycopene during storage; however,
they did not quantify stability. The maximum amount of
extractable lycopene from dried tomato obtained at 45 MPa and
66 C in the presence of hazelnut oil (10%) at a flow rate of 20 kg
CO2/h for extraction time more than eight hours was 60%. The use
of vegetable oil as a co-matrix with the tomato matrix for supercriticalCO2
extraction of lycopene has also been reported with mixed olive
oil and ethanol (Shi et al., 2009a) and hazelnuts (Ciurlia et al.,
2009; Lenucci et al., 2010). Lenucci et al. (2010) reported that the
addition of an oleaginous co-matrix consisting of roughly crushed
hazelnutsmade it possible to recover approximately 80% of the lycopene
in the oleoresin.
and is used globally for human nutrition. Millions of tons of tomatoes
are processed yearly to produce products such as ketchup and
sauce, resulting in large amounts of tomato peel, pulp, and seed as
industrial waste, an amount almost equivalent to 40% of the raw
material. Concentrations of lycopene in tomato vary from 30 to
200 mg/kg in fresh fruit and from 430 to 2950 mg/kg on a dry basis
(Vasapollo et al., 2004). Lycopene represents more than 85% of the
total carotenoids; tomato peel contains about five times more lycopene
than tomato pulp (Lazos and Kalathenos, 1988; Sharma and
Le Maguer, 1996).
Carotenoids are important compounds in the human diet as anticarcinogens,
cardiovascular disease preventers, andimmunesystem
regulators. Moreover, they can act as antioxidants and precursors of
vitamin A (Singh and Goyal, 2008). Due to their association with human
health, carotenoids have also been used in medicines and cosmetics.
One of the most important carotenoids is lycopene (C40H56)
an open chain hydrocarbon with 11 conjugated double bonds. It is a natural red pigment principally responsible for the characteristic
deep-red color of tomatoes and tomato products. Lycopene is widely
used as a food additive as colorants and antioxidants (Machmudah
et al., 2008a; Vagi et al., 2007; Topal et al., 2006). The large amount
of lycopene and other carotenoids contained by tomato processing
by-products make their recycling desirable both from an environmental
and health viewpoint.
Solubility and stability of lycopene are the main problems in
extracting lycopene from tomato by-products. Lycopene is insoluble
in water but soluble in highly toxic organic solvents such as benzene,
chloroform, and dichloromethane; it also decomposes easily during
storage. Development of the supercritical fluid extraction (SFE)
method is one way scientists have worked to circumvent these
problems.
Separation for food products and medicine are limited by the
requirement of low temperatures since the product usually has
poor stability at high temperatures. Also, solvents must be nontoxic
and not remain as residue in the product. SFE is an extraction
method which operates above the solvent’s critical pressure and
temperature, enhancing the solvating power of the solvent. Carbon
dioxide is a solvent frequently used in the SFE method due to its
low critical temperature, it being neither toxic nor flammable,
and its availability at low cost and high purity (Brunner, 1994).
Several papers have reported on the use of supercritical carbon
dioxide extraction to obtain lycopene and other carotenoids from tomato
by-product at lower temperature and pressure as well as on the use of organic solvents as a modifier (Baysal et al., 2000; Rozzi
et al., 2002; Sabio et al., 2003; Vagi et al., 2007; Huang et al.,
2008). Through response surface regression, Huang et al. (2008) predicted
a 93% lycopene recovery using supercritical CO2 and 16% ethanol
as a co-solvent. Topal et al. (2006) reported on the effects of
temperature, pressure, and CO2 flow rate on extraction of lycopene
from tomato peel by-product without the addition of any modifier;
they did, however, use the toxic organic solvent tetrahydrofuran/
THF to rinsing the remaining lycopene in the system. It was shown
that temperature and pressure had an effect on lycopene extraction,
and that the highest yield of lycopene, 85%, was obtained at 40 MPa,
100 C, and 2.5 mL/min of CO2 with the THF rinsing method. Rozzi
et al. (2002) examined the effects of temperature, pressure, flow
rate, and CO2 volume on extraction of lycopene from tomato peel
and seed. A lycopene recovery of 61.0% was obtained at 86 C and
34.47 MPa with 500 mL of CO2 at a flow rate of 2.5 mL/min. Vasapollo
et al. (2004) showed the presence of hazelnut oil worked both to
improve the yield up to three times of lycopene extracted over 8 h
and also to prevent degradation of lycopene during storage; however,
they did not quantify stability. The maximum amount of
extractable lycopene from dried tomato obtained at 45 MPa and
66 C in the presence of hazelnut oil (10%) at a flow rate of 20 kg
CO2/h for extraction time more than eight hours was 60%. The use
of vegetable oil as a co-matrix with the tomato matrix for supercriticalCO2
extraction of lycopene has also been reported with mixed olive
oil and ethanol (Shi et al., 2009a) and hazelnuts (Ciurlia et al.,
2009; Lenucci et al., 2010). Lenucci et al. (2010) reported that the
addition of an oleaginous co-matrix consisting of roughly crushed
hazelnutsmade it possible to recover approximately 80% of the lycopene
in the oleoresin.
0/5000
The tomato is one of the most widely cultivated vegetable crops
and is used globally for human nutrition. Millions of tons of tomatoes
are processed yearly to produce products such as ketchup and
sauce, resulting in large amounts of tomato peel, pulp, and seed as
industrial waste, an amount almost equivalent to 40% of the raw
material. Concentrations of lycopene in tomato vary from 30 to
200 mg/kg in fresh fruit and from 430 to 2950 mg/kg on a dry basis
(Vasapollo et al., 2004). Lycopene represents more than 85% of the
total carotenoids; tomato peel contains about five times more lycopene
than tomato pulp (Lazos and Kalathenos, 1988; Sharma and
Le Maguer, 1996).
Carotenoids are important compounds in the human diet as anticarcinogens,
cardiovascular disease preventers, andimmunesystem
regulators. Moreover, they can act as antioxidants and precursors of
vitamin A (Singh and Goyal, 2008). Due to their association with human
health, carotenoids have also been used in medicines and cosmetics.
One of the most important carotenoids is lycopene (C40H56)
an open chain hydrocarbon with 11 conjugated double bonds. It is a natural red pigment principally responsible for the characteristic
deep-red color of tomatoes and tomato products. Lycopene is widely
used as a food additive as colorants and antioxidants (Machmudah
et al., 2008a; Vagi et al., 2007; Topal et al., 2006). The large amount
of lycopene and other carotenoids contained by tomato processing
by-products make their recycling desirable both from an environmental
and health viewpoint.
Solubility and stability of lycopene are the main problems in
extracting lycopene from tomato by-products. Lycopene is insoluble
in water but soluble in highly toxic organic solvents such as benzene,
chloroform, and dichloromethane; it also decomposes easily during
storage. Development of the supercritical fluid extraction (SFE)
method is one way scientists have worked to circumvent these
problems.
Separation for food products and medicine are limited by the
requirement of low temperatures since the product usually has
poor stability at high temperatures. Also, solvents must be nontoxic
and not remain as residue in the product. SFE is an extraction
method which operates above the solvent’s critical pressure and
temperature, enhancing the solvating power of the solvent. Carbon
dioxide is a solvent frequently used in the SFE method due to its
low critical temperature, it being neither toxic nor flammable,
and its availability at low cost and high purity (Brunner, 1994).
Several papers have reported on the use of supercritical carbon
dioxide extraction to obtain lycopene and other carotenoids from tomato
by-product at lower temperature and pressure as well as on the use of organic solvents as a modifier (Baysal et al., 2000; Rozzi
et al., 2002; Sabio et al., 2003; Vagi et al., 2007; Huang et al.,
2008). Through response surface regression, Huang et al. (2008) predicted
a 93% lycopene recovery using supercritical CO2 and 16% ethanol
as a co-solvent. Topal et al. (2006) reported on the effects of
temperature, pressure, and CO2 flow rate on extraction of lycopene
from tomato peel by-product without the addition of any modifier;
they did, however, use the toxic organic solvent tetrahydrofuran/
THF to rinsing the remaining lycopene in the system. It was shown
that temperature and pressure had an effect on lycopene extraction,
and that the highest yield of lycopene, 85%, was obtained at 40 MPa,
100 C, and 2.5 mL/min of CO2 with the THF rinsing method. Rozzi
et al. (2002) examined the effects of temperature, pressure, flow
rate, and CO2 volume on extraction of lycopene from tomato peel
and seed. A lycopene recovery of 61.0% was obtained at 86 C and
34.47 MPa with 500 mL of CO2 at a flow rate of 2.5 mL/min. Vasapollo
et al. (2004) showed the presence of hazelnut oil worked both to
improve the yield up to three times of lycopene extracted over 8 h
and also to prevent degradation of lycopene during storage; however,
they did not quantify stability. The maximum amount of
extractable lycopene from dried tomato obtained at 45 MPa and
66 C in the presence of hazelnut oil (10%) at a flow rate of 20 kg
CO2/h for extraction time more than eight hours was 60%. The use
of vegetable oil as a co-matrix with the tomato matrix for supercriticalCO2
extraction of lycopene has also been reported with mixed olive
oil and ethanol (Shi et al., 2009a) and hazelnuts (Ciurlia et al.,
2009; Lenucci et al., 2010). Lenucci et al. (2010) reported that the
addition of an oleaginous co-matrix consisting of roughly crushed
hazelnutsmade it possible to recover approximately 80% of the lycopene
in the oleoresin.
and is used globally for human nutrition. Millions of tons of tomatoes
are processed yearly to produce products such as ketchup and
sauce, resulting in large amounts of tomato peel, pulp, and seed as
industrial waste, an amount almost equivalent to 40% of the raw
material. Concentrations of lycopene in tomato vary from 30 to
200 mg/kg in fresh fruit and from 430 to 2950 mg/kg on a dry basis
(Vasapollo et al., 2004). Lycopene represents more than 85% of the
total carotenoids; tomato peel contains about five times more lycopene
than tomato pulp (Lazos and Kalathenos, 1988; Sharma and
Le Maguer, 1996).
Carotenoids are important compounds in the human diet as anticarcinogens,
cardiovascular disease preventers, andimmunesystem
regulators. Moreover, they can act as antioxidants and precursors of
vitamin A (Singh and Goyal, 2008). Due to their association with human
health, carotenoids have also been used in medicines and cosmetics.
One of the most important carotenoids is lycopene (C40H56)
an open chain hydrocarbon with 11 conjugated double bonds. It is a natural red pigment principally responsible for the characteristic
deep-red color of tomatoes and tomato products. Lycopene is widely
used as a food additive as colorants and antioxidants (Machmudah
et al., 2008a; Vagi et al., 2007; Topal et al., 2006). The large amount
of lycopene and other carotenoids contained by tomato processing
by-products make their recycling desirable both from an environmental
and health viewpoint.
Solubility and stability of lycopene are the main problems in
extracting lycopene from tomato by-products. Lycopene is insoluble
in water but soluble in highly toxic organic solvents such as benzene,
chloroform, and dichloromethane; it also decomposes easily during
storage. Development of the supercritical fluid extraction (SFE)
method is one way scientists have worked to circumvent these
problems.
Separation for food products and medicine are limited by the
requirement of low temperatures since the product usually has
poor stability at high temperatures. Also, solvents must be nontoxic
and not remain as residue in the product. SFE is an extraction
method which operates above the solvent’s critical pressure and
temperature, enhancing the solvating power of the solvent. Carbon
dioxide is a solvent frequently used in the SFE method due to its
low critical temperature, it being neither toxic nor flammable,
and its availability at low cost and high purity (Brunner, 1994).
Several papers have reported on the use of supercritical carbon
dioxide extraction to obtain lycopene and other carotenoids from tomato
by-product at lower temperature and pressure as well as on the use of organic solvents as a modifier (Baysal et al., 2000; Rozzi
et al., 2002; Sabio et al., 2003; Vagi et al., 2007; Huang et al.,
2008). Through response surface regression, Huang et al. (2008) predicted
a 93% lycopene recovery using supercritical CO2 and 16% ethanol
as a co-solvent. Topal et al. (2006) reported on the effects of
temperature, pressure, and CO2 flow rate on extraction of lycopene
from tomato peel by-product without the addition of any modifier;
they did, however, use the toxic organic solvent tetrahydrofuran/
THF to rinsing the remaining lycopene in the system. It was shown
that temperature and pressure had an effect on lycopene extraction,
and that the highest yield of lycopene, 85%, was obtained at 40 MPa,
100 C, and 2.5 mL/min of CO2 with the THF rinsing method. Rozzi
et al. (2002) examined the effects of temperature, pressure, flow
rate, and CO2 volume on extraction of lycopene from tomato peel
and seed. A lycopene recovery of 61.0% was obtained at 86 C and
34.47 MPa with 500 mL of CO2 at a flow rate of 2.5 mL/min. Vasapollo
et al. (2004) showed the presence of hazelnut oil worked both to
improve the yield up to three times of lycopene extracted over 8 h
and also to prevent degradation of lycopene during storage; however,
they did not quantify stability. The maximum amount of
extractable lycopene from dried tomato obtained at 45 MPa and
66 C in the presence of hazelnut oil (10%) at a flow rate of 20 kg
CO2/h for extraction time more than eight hours was 60%. The use
of vegetable oil as a co-matrix with the tomato matrix for supercriticalCO2
extraction of lycopene has also been reported with mixed olive
oil and ethanol (Shi et al., 2009a) and hazelnuts (Ciurlia et al.,
2009; Lenucci et al., 2010). Lenucci et al. (2010) reported that the
addition of an oleaginous co-matrix consisting of roughly crushed
hazelnutsmade it possible to recover approximately 80% of the lycopene
in the oleoresin.
การแปล กรุณารอสักครู่..
The tomato is one of the most widely cultivated vegetable crops
and is used globally for human nutrition. Millions of tons of tomatoes
are processed yearly to produce products such as ketchup and
sauce, resulting in large amounts of tomato peel, pulp, and seed as
industrial waste, an amount almost equivalent to 40% of the raw
material. Concentrations of lycopene in tomato vary from 30 to
200 mg/kg in fresh fruit and from 430 to 2950 mg/kg on a dry basis
(Vasapollo et al., 2004). Lycopene represents more than 85% of the
total carotenoids; tomato peel contains about five times more lycopene
than tomato pulp (Lazos and Kalathenos, 1988; Sharma and
Le Maguer, 1996).
Carotenoids are important compounds in the human diet as anticarcinogens,
cardiovascular disease preventers, andimmunesystem
regulators. Moreover, they can act as antioxidants and precursors of
vitamin A (Singh and Goyal, 2008). Due to their association with human
health, carotenoids have also been used in medicines and cosmetics.
One of the most important carotenoids is lycopene (C40H56)
an open chain hydrocarbon with 11 conjugated double bonds. It is a natural red pigment principally responsible for the characteristic
deep-red color of tomatoes and tomato products. Lycopene is widely
used as a food additive as colorants and antioxidants (Machmudah
et al., 2008a; Vagi et al., 2007; Topal et al., 2006). The large amount
of lycopene and other carotenoids contained by tomato processing
by-products make their recycling desirable both from an environmental
and health viewpoint.
Solubility and stability of lycopene are the main problems in
extracting lycopene from tomato by-products. Lycopene is insoluble
in water but soluble in highly toxic organic solvents such as benzene,
chloroform, and dichloromethane; it also decomposes easily during
storage. Development of the supercritical fluid extraction (SFE)
method is one way scientists have worked to circumvent these
problems.
Separation for food products and medicine are limited by the
requirement of low temperatures since the product usually has
poor stability at high temperatures. Also, solvents must be nontoxic
and not remain as residue in the product. SFE is an extraction
method which operates above the solvent’s critical pressure and
temperature, enhancing the solvating power of the solvent. Carbon
dioxide is a solvent frequently used in the SFE method due to its
low critical temperature, it being neither toxic nor flammable,
and its availability at low cost and high purity (Brunner, 1994).
Several papers have reported on the use of supercritical carbon
dioxide extraction to obtain lycopene and other carotenoids from tomato
by-product at lower temperature and pressure as well as on the use of organic solvents as a modifier (Baysal et al., 2000; Rozzi
et al., 2002; Sabio et al., 2003; Vagi et al., 2007; Huang et al.,
2008). Through response surface regression, Huang et al. (2008) predicted
a 93% lycopene recovery using supercritical CO2 and 16% ethanol
as a co-solvent. Topal et al. (2006) reported on the effects of
temperature, pressure, and CO2 flow rate on extraction of lycopene
from tomato peel by-product without the addition of any modifier;
they did, however, use the toxic organic solvent tetrahydrofuran/
THF to rinsing the remaining lycopene in the system. It was shown
that temperature and pressure had an effect on lycopene extraction,
and that the highest yield of lycopene, 85%, was obtained at 40 MPa,
100 C, and 2.5 mL/min of CO2 with the THF rinsing method. Rozzi
et al. (2002) examined the effects of temperature, pressure, flow
rate, and CO2 volume on extraction of lycopene from tomato peel
and seed. A lycopene recovery of 61.0% was obtained at 86 C and
34.47 MPa with 500 mL of CO2 at a flow rate of 2.5 mL/min. Vasapollo
et al. (2004) showed the presence of hazelnut oil worked both to
improve the yield up to three times of lycopene extracted over 8 h
and also to prevent degradation of lycopene during storage; however,
they did not quantify stability. The maximum amount of
extractable lycopene from dried tomato obtained at 45 MPa and
66 C in the presence of hazelnut oil (10%) at a flow rate of 20 kg
CO2/h for extraction time more than eight hours was 60%. The use
of vegetable oil as a co-matrix with the tomato matrix for supercriticalCO2
extraction of lycopene has also been reported with mixed olive
oil and ethanol (Shi et al., 2009a) and hazelnuts (Ciurlia et al.,
2009; Lenucci et al., 2010). Lenucci et al. (2010) reported that the
addition of an oleaginous co-matrix consisting of roughly crushed
hazelnutsmade it possible to recover approximately 80% of the lycopene
in the oleoresin.
and is used globally for human nutrition. Millions of tons of tomatoes
are processed yearly to produce products such as ketchup and
sauce, resulting in large amounts of tomato peel, pulp, and seed as
industrial waste, an amount almost equivalent to 40% of the raw
material. Concentrations of lycopene in tomato vary from 30 to
200 mg/kg in fresh fruit and from 430 to 2950 mg/kg on a dry basis
(Vasapollo et al., 2004). Lycopene represents more than 85% of the
total carotenoids; tomato peel contains about five times more lycopene
than tomato pulp (Lazos and Kalathenos, 1988; Sharma and
Le Maguer, 1996).
Carotenoids are important compounds in the human diet as anticarcinogens,
cardiovascular disease preventers, andimmunesystem
regulators. Moreover, they can act as antioxidants and precursors of
vitamin A (Singh and Goyal, 2008). Due to their association with human
health, carotenoids have also been used in medicines and cosmetics.
One of the most important carotenoids is lycopene (C40H56)
an open chain hydrocarbon with 11 conjugated double bonds. It is a natural red pigment principally responsible for the characteristic
deep-red color of tomatoes and tomato products. Lycopene is widely
used as a food additive as colorants and antioxidants (Machmudah
et al., 2008a; Vagi et al., 2007; Topal et al., 2006). The large amount
of lycopene and other carotenoids contained by tomato processing
by-products make their recycling desirable both from an environmental
and health viewpoint.
Solubility and stability of lycopene are the main problems in
extracting lycopene from tomato by-products. Lycopene is insoluble
in water but soluble in highly toxic organic solvents such as benzene,
chloroform, and dichloromethane; it also decomposes easily during
storage. Development of the supercritical fluid extraction (SFE)
method is one way scientists have worked to circumvent these
problems.
Separation for food products and medicine are limited by the
requirement of low temperatures since the product usually has
poor stability at high temperatures. Also, solvents must be nontoxic
and not remain as residue in the product. SFE is an extraction
method which operates above the solvent’s critical pressure and
temperature, enhancing the solvating power of the solvent. Carbon
dioxide is a solvent frequently used in the SFE method due to its
low critical temperature, it being neither toxic nor flammable,
and its availability at low cost and high purity (Brunner, 1994).
Several papers have reported on the use of supercritical carbon
dioxide extraction to obtain lycopene and other carotenoids from tomato
by-product at lower temperature and pressure as well as on the use of organic solvents as a modifier (Baysal et al., 2000; Rozzi
et al., 2002; Sabio et al., 2003; Vagi et al., 2007; Huang et al.,
2008). Through response surface regression, Huang et al. (2008) predicted
a 93% lycopene recovery using supercritical CO2 and 16% ethanol
as a co-solvent. Topal et al. (2006) reported on the effects of
temperature, pressure, and CO2 flow rate on extraction of lycopene
from tomato peel by-product without the addition of any modifier;
they did, however, use the toxic organic solvent tetrahydrofuran/
THF to rinsing the remaining lycopene in the system. It was shown
that temperature and pressure had an effect on lycopene extraction,
and that the highest yield of lycopene, 85%, was obtained at 40 MPa,
100 C, and 2.5 mL/min of CO2 with the THF rinsing method. Rozzi
et al. (2002) examined the effects of temperature, pressure, flow
rate, and CO2 volume on extraction of lycopene from tomato peel
and seed. A lycopene recovery of 61.0% was obtained at 86 C and
34.47 MPa with 500 mL of CO2 at a flow rate of 2.5 mL/min. Vasapollo
et al. (2004) showed the presence of hazelnut oil worked both to
improve the yield up to three times of lycopene extracted over 8 h
and also to prevent degradation of lycopene during storage; however,
they did not quantify stability. The maximum amount of
extractable lycopene from dried tomato obtained at 45 MPa and
66 C in the presence of hazelnut oil (10%) at a flow rate of 20 kg
CO2/h for extraction time more than eight hours was 60%. The use
of vegetable oil as a co-matrix with the tomato matrix for supercriticalCO2
extraction of lycopene has also been reported with mixed olive
oil and ethanol (Shi et al., 2009a) and hazelnuts (Ciurlia et al.,
2009; Lenucci et al., 2010). Lenucci et al. (2010) reported that the
addition of an oleaginous co-matrix consisting of roughly crushed
hazelnutsmade it possible to recover approximately 80% of the lycopene
in the oleoresin.
การแปล กรุณารอสักครู่..
มะเขือเทศเป็นหนึ่งในมากที่สุดอย่างกว้างขวางปลูกพืชผัก
และใช้ทั่วโลกเพื่อโภชนาการมนุษย์ ล้านตันของมะเขือเทศ
มีการประมวลผลรายปีเพื่อผลิตผลิตภัณฑ์เช่นซอสมะเขือเทศ
ซอส ส่งผลให้จำนวนมากของเปลือกเยื่อมะเขือเทศและเมล็ดเป็น
กากอุตสาหกรรม ยอดเงินเกือบเท่ากับ 40% ของวัตถุดิบ
ความเข้มข้นของไลโคปีนในมะเขือเทศ แตกต่างจาก 30
200 มก. / กก. ในผลไม้สดและจากการ 0 มิลลิกรัม / กิโลกรัม บนพื้นฐานแห้ง (
vasapollo et al . , 2004 ) ไลโคปีนแทนมากกว่า 85% ของ
แคโรทีนอยด์ทั้งหมด ; เปลือกมะเขือเทศมีประมาณห้าครั้งมากกว่าเยื่อมะเขือเทศไลโคปีน
( lazos และ kalathenos , 1988 ; Sharma และ
เลอ maguer , 1996 ) .
carotenoids สำคัญสารประกอบในอาหารมนุษย์ที่ anticarcinogens
, ยาป้องกันโรคหัวใจandimmunesystem
ควบคุม . นอกจากนี้ยังสามารถทำหน้าที่เป็นสารต้านอนุมูลอิสระ และสารตั้งต้นของ
วิตามินเอ ( ซิงห์และ โกยาล 2551 ) เนื่องจากมีความสัมพันธ์กับสุขภาพของมนุษย์
, carotenoids ยังถูกใช้ในยา และเครื่องสําอาง
หนึ่งของ carotenoids สำคัญคือไลโคพีน ( c40h56 )
เป็นไฮโดรคาร์บอนโซ่เปิดกับ 11 และพันธะคู่มันเป็นสีแดง สีธรรมชาติเป็นหลักรับผิดชอบในลักษณะ
ลึกสีแดงของมะเขือเทศและผลิตภัณฑ์จากมะเขือเทศ ไลโคปีนอย่างกว้างขวาง
ใช้เป็นสารเติมแต่งอาหาร เช่น สี และสารต้านอนุมูลอิสระ ( machmudah
et al . , 2008a ; Vagi et al . , 2007 ; topal et al . , 2006 ) ยอดเงินขนาดใหญ่
ของไลโคปีนและ carotenoids อื่น ๆ ที่มีอยู่ โดย
แปรรูปมะเขือเทศพลอยทำให้การรีไซเคิลของพวกเขาพึงปรารถนาทั้งจากมุมมองสุขภาพและสิ่งแวดล้อม
การละลายและความคงตัวของไลโคปีนเป็นปัญหาหลักในการสกัดไลโคปีนจากมะเขือเทศ
ผลพลอยได้ ไลโคปีนจะไม่ละลายในน้ำแต่
ละลายพิษสูงตัวทำละลายอินทรีย์เช่นเบนซิน
คลอโรฟอร์มและไดคลอโรมีเทน มันก็สลายตัวได้ง่ายในระหว่าง
กระเป๋า .การพัฒนาการสกัดของไหลยิ่งยวด ( เทคโนโลยี )
วิธีเป็นวิธีหนึ่งที่นักวิทยาศาสตร์ได้พยายามที่จะหลีกเลี่ยงปัญหาเหล่านี้
: ผลิตภัณฑ์อาหารและการแพทย์ จำกัด ตามความต้องการของอุณหภูมิตั้งแต่ต่ำ
น่าสงสารผลิตภัณฑ์มักจะมีความมั่นคงในอุณหภูมิสูง นอกจากนี้ ตัวทำละลายจะต้องปลอดสารพิษ
และยังคงเป็นสารตกค้างในผลิตภัณฑ์ เทคโนโลยีการสกัด
เป็นวิธีการดำเนินการข้างต้นของตัวทำละลายที่ความดันและอุณหภูมิวิกฤต
เพิ่ม solvating พลังของตัวทำละลาย คาร์บอน ไดออกไซด์
เป็นตัวทำละลายที่ใช้บ่อยในเทคโนโลยีที่เหมาะสมกับอุณหภูมิวิกฤตของ
ต่ำ มันถูกหรือเป็นพิษและไวไฟ และความพร้อมของ
ในราคาต่ำและความบริสุทธิ์สูง ( บรูนเนอร์ , 1994 ) .
หลายเอกสาร มีรายงานเกี่ยวกับการใช้
- คาร์บอนการสกัดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่จะได้รับไลโคปีนจากมะเขือเทศและ carotenoids อื่น ๆ .
ในอุณหภูมิและความดัน ตลอดจนการใช้ตัวทำละลายอินทรีย์เป็นส่วนขยาย ( baysal et al . , 2000 ; rozzi
et al . , 2002 ; ซาเบียว et al . , 2003 ; Vagi et al . , 2007 ; Huang et al . ,
2008 ) ผ่านการตอบสนองที่พื้นผิว , Huang et al . ( 2008 ) คาดการณ์
93% การกู้คืนโดยใช้คาร์บอนไดออกไซด์เหนือวิกฤต และไลโคปีน 16 % เอทานอล
ร่วมในฐานะตัวทําละลาย topal et al . ( 2006 ) รายงานผล
อุณหภูมิ ความดัน และอัตราการไหลของ CO2 ในการสกัดไลโคปีนจากมะเขือเทศโดยไม่ต้องเปลือก
กาก
เพิ่มใด ๆที่พวกเขาทำ ; แต่ใช้พิษตัวทำละลายอินทรีย์เตตระไฮโดรฟแรน /
เตตระไฮโดรฟูแรน เพื่อทําความสะอาดไลโคปีนที่เหลือในระบบ พบ
ที่อุณหภูมิและความดันที่มีผลต่อการสกัดไลโคพีน
, และ ผลผลิตของไลโคปีน 85 % ได้ 40 เมกะปาสคาล
100 C และ 2.5 มล. / นาทีของ CO2 กับเตตระไฮโดรฟูแรน ล้างวิธี rozzi
et al . ( 2002 ) ศึกษาผลของอุณหภูมิ ความดัน อัตราการไหลและปริมาณ CO2
ในการสกัดไลโคปีนจากมะเขือเทศ
เปลือกและเมล็ด มีไลโคปีนการกู้ร้อยละ 61.0 ที่ได้รับ C
.34.47 MPA 500 ml ของ CO2 ที่อัตราการไหล 2 มล. / นาที vasapollo
et al . ( 2004 ) พบการปรากฏตัวของน้ำมันเฮเซลนัททำงานทั้งคู่
เพิ่มผลผลิตได้ถึงสามครั้งของไลโคปีนสกัดกว่า 8 H
และยังเพื่อป้องกันการย่อยสลายของไลโคปีนในที่เก็บ ; อย่างไรก็ตาม ,
พวกเขาไม่ได้ปริมาณเสถียรภาพ จำนวนเงินสูงสุดของปริมาณไลโคปีนจากมะเขือเทศแห้ง
ได้ 45 MPa และ66 C ในการปรากฏตัวของน้ำมันฮาเซลนัท ( 10% ) ในอัตรา 20 กก
CO2 / H เวลาการสกัดมากกว่าแปดชั่วโมง 60 % การใช้น้ำมันพืชเป็นเมทริกซ์
Co กับเมทริกซ์มะเขือเทศ supercriticalco2
การสกัดไลโคปีนยังได้รับรายงานว่า มีน้ำมันผสมเอธานอลและมะกอก
( ซือ et al . , 2009a ) และเฮเซลนัท ( ciurlia et al . ,
2009 lenucci et al . , 2010 ) lenucci et al .( 2553 ) มีรายงานว่า นอกจากของที่ผสมด้วยน้ำมัน Co
hazelnutsmade เมทริกซ์ที่ประกอบด้วยประมาณบดมันเป็นไปได้ที่จะกู้คืนประมาณ 80% ของไลโคปีน
ในโอลีโอเรซิน .
และใช้ทั่วโลกเพื่อโภชนาการมนุษย์ ล้านตันของมะเขือเทศ
มีการประมวลผลรายปีเพื่อผลิตผลิตภัณฑ์เช่นซอสมะเขือเทศ
ซอส ส่งผลให้จำนวนมากของเปลือกเยื่อมะเขือเทศและเมล็ดเป็น
กากอุตสาหกรรม ยอดเงินเกือบเท่ากับ 40% ของวัตถุดิบ
ความเข้มข้นของไลโคปีนในมะเขือเทศ แตกต่างจาก 30
200 มก. / กก. ในผลไม้สดและจากการ 0 มิลลิกรัม / กิโลกรัม บนพื้นฐานแห้ง (
vasapollo et al . , 2004 ) ไลโคปีนแทนมากกว่า 85% ของ
แคโรทีนอยด์ทั้งหมด ; เปลือกมะเขือเทศมีประมาณห้าครั้งมากกว่าเยื่อมะเขือเทศไลโคปีน
( lazos และ kalathenos , 1988 ; Sharma และ
เลอ maguer , 1996 ) .
carotenoids สำคัญสารประกอบในอาหารมนุษย์ที่ anticarcinogens
, ยาป้องกันโรคหัวใจandimmunesystem
ควบคุม . นอกจากนี้ยังสามารถทำหน้าที่เป็นสารต้านอนุมูลอิสระ และสารตั้งต้นของ
วิตามินเอ ( ซิงห์และ โกยาล 2551 ) เนื่องจากมีความสัมพันธ์กับสุขภาพของมนุษย์
, carotenoids ยังถูกใช้ในยา และเครื่องสําอาง
หนึ่งของ carotenoids สำคัญคือไลโคพีน ( c40h56 )
เป็นไฮโดรคาร์บอนโซ่เปิดกับ 11 และพันธะคู่มันเป็นสีแดง สีธรรมชาติเป็นหลักรับผิดชอบในลักษณะ
ลึกสีแดงของมะเขือเทศและผลิตภัณฑ์จากมะเขือเทศ ไลโคปีนอย่างกว้างขวาง
ใช้เป็นสารเติมแต่งอาหาร เช่น สี และสารต้านอนุมูลอิสระ ( machmudah
et al . , 2008a ; Vagi et al . , 2007 ; topal et al . , 2006 ) ยอดเงินขนาดใหญ่
ของไลโคปีนและ carotenoids อื่น ๆ ที่มีอยู่ โดย
แปรรูปมะเขือเทศพลอยทำให้การรีไซเคิลของพวกเขาพึงปรารถนาทั้งจากมุมมองสุขภาพและสิ่งแวดล้อม
การละลายและความคงตัวของไลโคปีนเป็นปัญหาหลักในการสกัดไลโคปีนจากมะเขือเทศ
ผลพลอยได้ ไลโคปีนจะไม่ละลายในน้ำแต่
ละลายพิษสูงตัวทำละลายอินทรีย์เช่นเบนซิน
คลอโรฟอร์มและไดคลอโรมีเทน มันก็สลายตัวได้ง่ายในระหว่าง
กระเป๋า .การพัฒนาการสกัดของไหลยิ่งยวด ( เทคโนโลยี )
วิธีเป็นวิธีหนึ่งที่นักวิทยาศาสตร์ได้พยายามที่จะหลีกเลี่ยงปัญหาเหล่านี้
: ผลิตภัณฑ์อาหารและการแพทย์ จำกัด ตามความต้องการของอุณหภูมิตั้งแต่ต่ำ
น่าสงสารผลิตภัณฑ์มักจะมีความมั่นคงในอุณหภูมิสูง นอกจากนี้ ตัวทำละลายจะต้องปลอดสารพิษ
และยังคงเป็นสารตกค้างในผลิตภัณฑ์ เทคโนโลยีการสกัด
เป็นวิธีการดำเนินการข้างต้นของตัวทำละลายที่ความดันและอุณหภูมิวิกฤต
เพิ่ม solvating พลังของตัวทำละลาย คาร์บอน ไดออกไซด์
เป็นตัวทำละลายที่ใช้บ่อยในเทคโนโลยีที่เหมาะสมกับอุณหภูมิวิกฤตของ
ต่ำ มันถูกหรือเป็นพิษและไวไฟ และความพร้อมของ
ในราคาต่ำและความบริสุทธิ์สูง ( บรูนเนอร์ , 1994 ) .
หลายเอกสาร มีรายงานเกี่ยวกับการใช้
- คาร์บอนการสกัดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่จะได้รับไลโคปีนจากมะเขือเทศและ carotenoids อื่น ๆ .
ในอุณหภูมิและความดัน ตลอดจนการใช้ตัวทำละลายอินทรีย์เป็นส่วนขยาย ( baysal et al . , 2000 ; rozzi
et al . , 2002 ; ซาเบียว et al . , 2003 ; Vagi et al . , 2007 ; Huang et al . ,
2008 ) ผ่านการตอบสนองที่พื้นผิว , Huang et al . ( 2008 ) คาดการณ์
93% การกู้คืนโดยใช้คาร์บอนไดออกไซด์เหนือวิกฤต และไลโคปีน 16 % เอทานอล
ร่วมในฐานะตัวทําละลาย topal et al . ( 2006 ) รายงานผล
อุณหภูมิ ความดัน และอัตราการไหลของ CO2 ในการสกัดไลโคปีนจากมะเขือเทศโดยไม่ต้องเปลือก
กาก
เพิ่มใด ๆที่พวกเขาทำ ; แต่ใช้พิษตัวทำละลายอินทรีย์เตตระไฮโดรฟแรน /
เตตระไฮโดรฟูแรน เพื่อทําความสะอาดไลโคปีนที่เหลือในระบบ พบ
ที่อุณหภูมิและความดันที่มีผลต่อการสกัดไลโคพีน
, และ ผลผลิตของไลโคปีน 85 % ได้ 40 เมกะปาสคาล
100 C และ 2.5 มล. / นาทีของ CO2 กับเตตระไฮโดรฟูแรน ล้างวิธี rozzi
et al . ( 2002 ) ศึกษาผลของอุณหภูมิ ความดัน อัตราการไหลและปริมาณ CO2
ในการสกัดไลโคปีนจากมะเขือเทศ
เปลือกและเมล็ด มีไลโคปีนการกู้ร้อยละ 61.0 ที่ได้รับ C
.34.47 MPA 500 ml ของ CO2 ที่อัตราการไหล 2 มล. / นาที vasapollo
et al . ( 2004 ) พบการปรากฏตัวของน้ำมันเฮเซลนัททำงานทั้งคู่
เพิ่มผลผลิตได้ถึงสามครั้งของไลโคปีนสกัดกว่า 8 H
และยังเพื่อป้องกันการย่อยสลายของไลโคปีนในที่เก็บ ; อย่างไรก็ตาม ,
พวกเขาไม่ได้ปริมาณเสถียรภาพ จำนวนเงินสูงสุดของปริมาณไลโคปีนจากมะเขือเทศแห้ง
ได้ 45 MPa และ66 C ในการปรากฏตัวของน้ำมันฮาเซลนัท ( 10% ) ในอัตรา 20 กก
CO2 / H เวลาการสกัดมากกว่าแปดชั่วโมง 60 % การใช้น้ำมันพืชเป็นเมทริกซ์
Co กับเมทริกซ์มะเขือเทศ supercriticalco2
การสกัดไลโคปีนยังได้รับรายงานว่า มีน้ำมันผสมเอธานอลและมะกอก
( ซือ et al . , 2009a ) และเฮเซลนัท ( ciurlia et al . ,
2009 lenucci et al . , 2010 ) lenucci et al .( 2553 ) มีรายงานว่า นอกจากของที่ผสมด้วยน้ำมัน Co
hazelnutsmade เมทริกซ์ที่ประกอบด้วยประมาณบดมันเป็นไปได้ที่จะกู้คืนประมาณ 80% ของไลโคปีน
ในโอลีโอเรซิน .
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- เป็นวิธีการเรียนรู้ภาษาที่2ซึ่งเป็นการเร
- Experience
- มันทำใหัฉันรู้ว่าฉันโตและแก่มากขึ้น
- คณะ
- A total of 1479 fish classified into 30
- อืมม เป็นร้านค้าที่อยู่ในอินสตราแกรมมาขา
- charachers long
- direct line to individual unit
- Excuse me, instead of my friend that did
- คุณชอบไหม
- Do not set private,No Un follow
- huge pronlems
- The tomato is one of the most widely cul
- ถึง หน้า เรา ไม่เจ็บ แต่ ใจ เรา เจ็บมาก
- Club short duck
- ก็ได้นิดหน่อย
- แก้ไขให้มันดีขึ้น
- ฉันหวังว่าเธอคงอาการดีขึ้น หายเร็วๆนะ เป
- Well back
- ถูกทำลายจากการโจมตีของกองทัพสหรัฐ ต่อมาไ
- หวังว่าเราคงได้คุยกันอีกครั้ง
- อาหารไทย คุณจะรู้จักเหรอ
- cashier
- การสังเกตวิเคราะห์ส่วนต่างๆของร่างกาย กา
