Summary of Stolen BoatSince the poe

Summary of Stolen Boat

Since the poem is an excerpt of a long epic, the whole poem forms one whole stanza. The poem begins with the poet confessing an incident form his childhood.

On a summer evening, the young poet found a little boat tethered to a willow tree in some rocky cave. He ‘stole’ the boat and took it on a joy ride across the lake. He was aware of his act of stealth but his guilt was intermixed with the feeling of pleasure. He says that his ride of the boat was accompanied by the echoes of the mountain. The poet steadily kept moving away from the shore and the reflection of the stars and moon left a trail of light on the surface of the water. As he sailed away from the shore, he kept his eyes on the horizon, which comprised a short crag and the stars above, to keep his path fixed to a straight, unswerving line. The poet praises the light boat he had stolen and calls is ‘an elfin pinnace’. He also praises his own prowess as a rower and compares himself and the boat to a swan that goes heaving through the water gracefully and effortlessly. This merry ride continued in peace until a mighty mountain peak upreared its head between the short crag and the stars. As he kept rowing further away from the shore, the mountain grew in sight. The form of the huge shape frightened the poet and stirred his conscience. It seemed to chase after the poet as he kept drawing the boar away from its moor. Scared of this huge, black shape, the poet hurries back towards the cove he had stolen the boat from and returns home with a grave heart and a heavy conscience. The poet reminisces that following that incident, he had spent many days suffering from nightmares of the grim, huge shape. He says that the familiar forms, colours and shapes of nature that he had been accustomed to were replaced by the images of this huge mountain. This mountain, according to Wordsworth, was not a passive structure made of rocks or stone. It was like a living being yet different from living beings. It had taken over his thoughts by days and dreams by night. For many a day, he was tormented by the memory and solitude. Even though he realizes it’s only an optical illusion that the mountain was chasing him, it weighed heavy on his conscience and he realized the presence of beings unknown and unfathomable to him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สรุปเรือถูกขโมยกลอนเป็นการ ตัดตอนของมหากาพย์ที่ยาวนาน กลอนทั้งรูปแบบบทร้อยกรองทั้งที่หนึ่ง กลอนเริ่มต้นกับกวีก็ตามเหตุการณ์การวัยเด็กของเขาOn a summer evening, the young poet found a little boat tethered to a willow tree in some rocky cave. He ‘stole’ the boat and took it on a joy ride across the lake. He was aware of his act of stealth but his guilt was intermixed with the feeling of pleasure. He says that his ride of the boat was accompanied by the echoes of the mountain. The poet steadily kept moving away from the shore and the reflection of the stars and moon left a trail of light on the surface of the water. As he sailed away from the shore, he kept his eyes on the horizon, which comprised a short crag and the stars above, to keep his path fixed to a straight, unswerving line. The poet praises the light boat he had stolen and calls is ‘an elfin pinnace’. He also praises his own prowess as a rower and compares himself and the boat to a swan that goes heaving through the water gracefully and effortlessly. This merry ride continued in peace until a mighty mountain peak upreared its head between the short crag and the stars. As he kept rowing further away from the shore, the mountain grew in sight. The form of the huge shape frightened the poet and stirred his conscience. It seemed to chase after the poet as he kept drawing the boar away from its moor. Scared of this huge, black shape, the poet hurries back towards the cove he had stolen the boat from and returns home with a grave heart and a heavy conscience. The poet reminisces that following that incident, he had spent many days suffering from nightmares of the grim, huge shape. He says that the familiar forms, colours and shapes of nature that he had been accustomed to were replaced by the images of this huge mountain. This mountain, according to Wordsworth, was not a passive structure made of rocks or stone. It was like a living being yet different from living beings. It had taken over his thoughts by days and dreams by night. For many a day, he was tormented by the memory and solitude. Even though he realizes it’s only an optical illusion that the mountain was chasing him, it weighed heavy on his conscience and he realized the presence of beings unknown and unfathomable to him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทสรุปของเรือที่ถูกขโมยไปตั้งแต่บทกวีคือตัดตอนมาจากมหากาพย์ยาว, รูปแบบทั้งบทกวีบทหนึ่งทั้ง บทกวีที่เริ่มต้นด้วยบทกวีสารภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวัยเด็กรูปแบบของเขา. ในตอนเย็นในช่วงฤดูร้อนกวีหนุ่มพบว่ามีเรือเล็ก ๆ น้อย ๆ ผูกติดอยู่กับต้นวิลโลว์ในบางถ้ำหิน เขาขโมย 'เรือและเอามันความสุขในการนั่งข้ามทะเลสาบ เขาได้ตระหนักถึงการกระทำของเขาในการลักลอบ แต่ความผิดของเขาได้รับการผสมกับความรู้สึกของความสุข เขาบอกว่าเขานั่งเรือที่มาพร้อมกับเสียงสะท้อนของภูเขา กวีอย่างต่อเนื่องเก็บไว้ย้ายออกไปจากชายฝั่งและการสะท้อนของดาวและดวงจันทร์ที่เหลือร่องรอยของแสงบนพื้นผิวของน้ำที่ ในขณะที่เขาลงเรือออกจากฝั่งที่เขาเก็บไว้ที่ดวงตาของเขาบนขอบฟ้าซึ่งประกอบด้วยผาสั้นและดาวดังกล่าวข้างต้นเพื่อให้เส้นทางของเขาจับจ้องไปตรงเส้นมั่นคง กวีสรรเสริญเรือแสงเขาขโมยและเรียกร้องคือ 'เรือเล็กเกี่ยวกับเทวดา' นอกจากนี้เขายังชื่นชมความกล้าหาญของเขาเองเป็นพายและเปรียบเทียบตัวเองและเรือหงส์ที่สั่นเทาไปผ่านน้ำได้อย่างสง่างามและง่าย นี้นั่งม้ายังคงอยู่ในความสงบจนยอดเขาอันยิ่งใหญ่ upreared หัวของมันระหว่างผาสั้นและดาว ในขณะที่เขาเก็บไว้พายเรืออยู่ไกลออกไปจากฝั่งภูเขาเพิ่มขึ้นในสายตา รูปแบบของรูปร่างใหญ่กลัวกวีและขยับจิตสำนึกของเขา มันดูเหมือนจะไล่ตามกวีในขณะที่เขาเก็บไว้วาดภาพหมูป่าออกไปจากทุ่งของตน กลัวขนาดใหญ่สีดำรูปร่างนี้กวีรีบกลับไปยังอ่าวเขาขโมยเรือจากและกลับบ้านด้วยหัวใจที่หลุมฝังศพและมีจิตสำนึกหนัก กวีย์ที่ต่อไปนี้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นเขาได้ใช้เวลาหลายวันที่ทุกข์ทรมานจากฝันร้ายที่น่ากลัวของรูปร่างใหญ่ เขาบอกว่ารูปแบบที่คุ้นเคย, สีและรูปทรงของธรรมชาติว่าเขาได้รับคุ้นเคยกับการถูกแทนที่ด้วยภาพของภูเขาใหญ่นี้ ภูเขานี้ตามเวิร์ดสเวิร์ไม่ได้มีโครงสร้างแบบพาสซีฟที่ทำจากหินหรือหิน มันเป็นเหมือนการใช้ชีวิตยังอยู่ที่แตกต่างจากสิ่งมีชีวิต มันได้นำไปคิดของเขาโดยวันและความฝันในเวลากลางคืน สำหรับหลายวันเขาก็ถูกทรมานด้วยหน่วยความจำและความสันโดษ แม้เขาจะตระหนักว่ามันเป็นเพียงภาพลวงตาที่ภูเขาถูกไล่เขามันชั่งน้ำหนักหนักในจิตสำนึกของเขาและเขาก็ตระหนักว่าการปรากฏตัวของสิ่งมีชีวิตที่ไม่รู้จักและกินลึกกับเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุปของที่ถูกขโมยเรือ

เพราะกลอนตัดตอนของมหากาพย์ , บทกวีฉันท์ทั้งรูปแบบหนึ่งทั้งหมด บทกวีที่เริ่มต้นด้วยกวีสารภาพเหตุแบบวัยเด็กของเขา

ในฤดูร้อนเย็น กวีหนุ่ม พบเรือน้อย tethered กับต้นวิลโลว์ในบางหินถ้ำ เขาขโมยเรือและใช้เวลาในความสุขขี่ข้ามทะเลสาบเขาตระหนักถึงการกระทำของเขาชิงทรัพย์แต่ความผิดของเขาคือ ผสมกับความรู้สึกของความสุข เขาบอกว่าเขานั่งเรือพร้อมกับเสียงสะท้อนของภูเขา กวียังคงเดินต่อไป ห่างจากชายฝั่ง และการสะท้อนแสงของดาวและดวงจันทร์ออกจากเส้นทางของแสงบนพื้นผิวของน้ำ เขาแล่นออกจากฝั่ง เขาเก็บตาบนขอบฟ้าซึ่งประกอบด้วยหินผาสั้นและดาวข้างต้น เพื่อให้เส้นทางของเขาจ้องจะตรงแน่วแถว กวีสรรเสริญแสงเรือ เขาได้ขโมยและเรียกเป็น ' ' ฟิน เป็นเรือใบขนาดเล็ก . เขาก็สรรเสริญความกล้าหาญของเค้าเองเป็นผู้เบิกทางและเปรียบเทียบตัวเองและเรือหงส์ที่ไปส่งสัญญาณผ่านน้ำอย่างสวยงาม และได้อย่างง่ายดายขี่สุขสันต์นี้อย่างต่อเนื่องในความสงบจนถึงยอดภูเขาอันยิ่งใหญ่ upreared หัวระหว่างหินผาสั้นและดาว ขณะที่เขาเก็บพายห่างจากฝั่งภูเขาเติบโตในสายตา รูปแบบของรูปร่างใหญ่กลัวกวีและคนจิตสำนึกของเขา มันดูเหมือนจะไล่ตามกวีที่เขาเก็บรูปวาดหมูห่างจากบึง กลัวรูปร่างสีดำใหญ่ ,กวีรีบกลับสู่อ่าว เขาได้ขโมยเรือและกลับมาบ้านด้วยหัวใจที่หลุมศพ และบาปหนัก กวีย์ต่อไปว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขาได้ใช้เวลาหลายวัน ทรมานจากฝันร้ายของรูปร่างใหญ่น่ากลัว , . เขากล่าวว่ารูปแบบที่คุ้นเคย สีสันและรูปร่างของธรรมชาติที่เขาเคยถูกแทนที่ด้วยภาพของภูเขาใหญ่ภูเขานี้ตามเวิร์ดสเวิร์ธ ไม่ใช่เรื่อยๆโครงสร้างทำให้หินหรือหิน มันเหมือนมีชีวิตเลย แตกต่างจากสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย มันมีที่มากกว่าความคิดของเขาตามวันและความฝันในเวลากลางคืน หลายวัน เขาถูกทรมานโดยความทรงจำและความสันโดษ แม้ว่าเขาจะรู้ว่ามันเป็นเพียงภาพลวงตาที่เขาไล่ตามเขามันชั่งหนักในจิตสำนึกของเขาและเขาตระหนักดีว่า การปรากฏตัวของมนุษย์ที่ไม่รู้จักและกินลึกถึงเขา