The last possible strategy for the

The last possible strategy for the deontologist in order to deal with dire consequences, other than by denying their existence, as per Taurek, is to distinguish moral reasons from all-things-considered reasons and to argue that whereas moral reasons dictate obedience to deontological norms even at the cost of catastrophic consequences, all-things-considered reasons dictate otherwise. (This is one reading of Bernard William's famous discussion of moral luck, where non-moral reasons seemingly can trump moral reasons (Williams 1975, 1981); this is also a strategy some consequentialists (e.g., Portmore 2003) seize as well in order to handle the demandingness and alienation problems endemic to consequentialism.) But like the preceding strategy, this one seems desperate. Why should one even care that moral reasons align with deontology if the important reasons, the all-things-considered reasons that actually govern decisions, align with consequentialism?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลยุทธ์ได้ครั้งสุดท้ายสำหรับ deontologist เพื่อจัดการกับผลกระทบที่เลวร้าย ว่า โดยการปฏิเสธการดำรงอยู่ของพวกเขา ตาม Taurek คือ แยกแยะเหตุผลศีลธรรมจากเหตุผลที่ถือว่าสิ่งทั้งหมด และยืนยันว่า ในขณะที่ศีลธรรมเหตุผลบอกฟังบรรทัดฐาน deontological แม้ค่าผลกระทบที่รุนแรง เหตุผลที่ถือว่าสิ่งทั้งหมดบอกมิฉะนั้น (นี่คือหนึ่งอ่านของ Bernard William เสียงสนทนาของศีลธรรมโชค ที่เหตุผลไม่ใช่คุณธรรมดูเหมือนสามารถทรัมพ์เหตุผลศีลธรรม (วิลเลียมส์ 1975, 1981) นี้เป็นกลยุทธ์ที่ consequentialists บางอย่าง (เช่น 2003 Portmore) ยึดด้วยเพื่อรับปัญหาที่ demandingness และสุดถิ่น consequentialism.) แต่เหมือนกลยุทธ์ก่อนหน้านี้ นี้ดูเหมือนหมดหวัง ทำไมดูแลแม้แต่หนึ่งที่เหตุผลคุณธรรมสอดคล้องกับ deontology ถ้าเหตุผลสำคัญ เหตุผลถือว่าสิ่งทั้งหมดที่ควบคุมการตัดสินใจ จริง สอดคล้องกับ consequentialism

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลยุทธ์ที่เป็นไปได้สุดท้ายสำหรับ deontologist เพื่อที่จะจัดการกับผลกระทบร้ายแรงอื่น ๆ กว่าโดยการปฏิเสธการดำรงอยู่ของพวกเขาเป็นต่อ Taurek คือการแยกแยะความแตกต่างด้วยเหตุผลทางศีลธรรมจากเหตุผลทุกสิ่งที่พิจารณาและยืนยันว่าในขณะที่เหตุผลทางศีลธรรมกำหนดเชื่อฟังบรรทัดฐาน Deontological แม้ค่าใช้จ่ายของผลกระทบภัยพิบัติทุกสิ่งที่ถือว่าเป็นเหตุผลที่กำหนดไว้เป็นอย่างอื่น (นี่เป็นหนึ่งในการอ่านของการสนทนาที่มีชื่อเสียงเบอร์นาร์ดวิลเลียมของโชคคุณธรรมที่ไม่ใช่เหตุผลทางศีลธรรมที่ดูเหมือนจะสามารถเหตุผลทางศีลธรรมคนที่กล้าหาญ (วิลเลียมส์ 1975 1981) นี้ยังเป็นกลยุทธ์บาง consequentialists (เช่น Portmore 2003) ยึดได้เป็นอย่างดีในการที่จะ จัดการ demandingness และความแปลกแยกปัญหาถิ่น consequentialism.) แต่เหมือนกลยุทธ์ที่ก่อนหน้านี้ดูเหมือนว่าหมดหวัง ทำไมหนึ่งควรได้ดูแลว่าสาเหตุคุณธรรมสอดคล้องกับ deontology ถ้าเหตุผลที่สำคัญเหตุผลที่ทุกสิ่งพิจารณาที่จริงควบคุมการตัดสินใจสอดคล้องกับ consequentialism?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ล่าสุดกลยุทธ์ที่เป็นไปได้สำหรับ deontologist เพื่อที่จะจัดการกับผลกระทบร้ายแรง นอกจากโดยการปฏิเสธการดำรงอยู่ของพวกเขาต่อ taurek คือการแยกแยะเหตุผลเชิงจริยธรรมจากทุกสิ่งพิจารณาเหตุผลและการโต้แย้งว่าในขณะที่เหตุผลเชิงจริยธรรมตามวินัยบรรทัดฐาน deontological แม้ค่าใช้จ่ายของผลกระทบที่รุนแรง ทุกสิ่งพิจารณาเหตุผล กำหนดเป็นอย่างอื่น ( นี้เป็นหนึ่งในการอ่านของเบอร์นาร์ด วิลเลียม มีชื่อเสียง การอภิปรายของโชค คุณธรรมที่ไม่ใช่เหตุผลเชิงจริยธรรมที่ดูเหมือนจะใกล้ เหตุผลเชิงจริยธรรม ( วิลเลียม 1975 , 1981 ) ; นี้เป็นกลยุทธ์ consequentialists บางอย่าง ( เช่น portmore 2003 ) ยึดเช่นกัน เพื่อที่จะจัดการกับปัญหา demandingness แปลกแยกถิ่น consequentialism ) แต่ชอบ ปรับกลยุทธ์ , หนึ่งนี้ดูเหมือนจะสิ้นหวังแล้ว ทำไมหนึ่งควรสนใจว่าเหตุผลเชิงจริยธรรมสอดคล้องกับ deontology ถ้าเหตุผลสําคัญ ทุกสิ่งพิจารณาเหตุผลที่จริงควบคุมการตัดสินใจ จัดกับ consequentialism ?