The "boss" cannot get over the grie

The "boss" cannot get over the grief of losing his son in the war, but one day after the visit of a friend who shares the same fate, he distractly plays with a fly landing on his desk in his office. He teases the fly by letting a drop of ink fall on it, then watches it struggle to get free. He repeats the exercise another time, then another, encouraging it on, but the fly eventually drowns and dies.

The fly represents man in his frailty, who is no equal match against fate, which always wins in the end. He realises, at least on a subconscious level, a certain absurdity and non-reason of existence. It is no one's fault his son died, it could not be helped; and the only thing he can do at present is accept his son's death and get on with his own life.

It is interesting that "the boss" promptly forgets what he was preoccupied with when interrupted. Perhaps this is the first step indeed towards inner healing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"เจ้านาย" ไม่สร่างความเศร้าโศกสูญเสียลูกชายของเขาในสงคราม แต่หลังจากการมาเยือนของเพื่อนที่ร่วมชะตากรรมเดียวกัน distractly เขาเล่นกับแมลงวันขนย้ายสินค้าบนโต๊ะทำงานของเขาในสำนักงานของเขา เขาจีนการบิน โดยให้หยดหมึกตกมัน แล้วนาฬิกาจะต่อสู้จะได้รับฟรี เขาทำซ้ำการออกกำลังกายเวลาอื่น แล้ว อีกส่งเสริมบน แต่การบิน drowns และตายในที่สุดการบินหมายถึงชายเขา frailty ที่ไม่ตรงกันเท่ากับชะตากรรม ที่จะชนะในสุด เขา realises น้อยในระดับ subconscious บาง absurdity และไม่เหตุผลของการดำรงอยู่ จึงไม่ข้อบกพร่องบุตรเสียชีวิต มันอาจไม่ได้ ช่วย และสิ่งเดียวที่เขาทำในปัจจุบันเป็นการยอมรับการตายของบุตร และรับกับชีวิตของเขาเองเป็นที่น่าสนใจว่า "เจ้านาย" ทันที forgets อะไรเขามัวแต่เมื่อถูกขัดจังหวะ ทีนี้เป็นก้าวแรกอันที่จริงการรักษาภายใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ว่า "เจ้านาย" ไม่สามารถได้รับมากกว่าความเศร้าโศกจากการสูญเสียลูกชายของเขาในสงคราม แต่วันหนึ่งหลังจากการมาเยือนของเพื่อนที่หุ้นชะตากรรมเดียวกันเขา distractly เล่นกับเชื่อมโยงไปถึงการบินบนโต๊ะทำงานของเขาในห้องทำงานของเขา เขายั่วบินโดยให้ลดลงของการตกหมึกกับมันแล้วมันนาฬิกาต่อสู้เพื่อให้ได้ฟรี เขาซ้ำการออกกำลังกายในเวลาอีกแล้วอีกให้กำลังใจมัน แต่บินในที่สุดฟันฟางและตาย. บินแสดงให้เห็นถึงคนที่อยู่ในความอ่อนแอของเขาที่ไม่มีการแข่งขันที่เท่าเทียมกันกับชะตากรรมซึ่งมักจะเป็นผู้ชนะในท้ายที่สุด เขารู้ดีอย่างน้อยในระดับจิตใต้สำนึกที่ไร้สาระบางอย่างและไม่ใช่เหตุผลของการดำรงอยู่ มันเป็นความผิดของคน ๆ หนึ่งลูกชายของเขาเสียชีวิตก็ไม่สามารถช่วย; และสิ่งเดียวที่เขาสามารถทำได้ในปัจจุบันเป็นที่ยอมรับการตายของลูกชายของเขาและได้รับกับชีวิตของเขาเอง. เป็นที่น่าสนใจว่า "เจ้านาย" ทันทีลืมสิ่งที่เขากำลังหมกมุ่นอยู่กับเมื่อขัดจังหวะ บางทีนี่อาจเป็นขั้นตอนแรกแน่นอนต่อการรักษาภายใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" เจ้านาย " ไม่สามารถได้รับมากกว่าความเศร้าโศกจากการสูญเสียลูกชายของเขาในสงคราม แต่หนึ่งวันหลังจากการมาเยือนของ เพื่อนที่ร่วมชะตากรรมเดียวกัน เขา distractly เล่นกับท่าบินบนโต๊ะทำงานในสำนักงานของเขา เขาล้อบิน โดยให้หยดหมึกลงบนมัน แล้วนาฬิกาก็ดิ้นรนที่จะได้รับฟรี เขาทำซ้ำออกกำลังกายเวลาอื่นอีกให้มันแต่บินในที่สุดจมตาย

บินแทนมนุษย์ในความอ่อนแอของเขา ซึ่งเท่ากับไม่มีราคากับโชคชะตา ซึ่งมักจะเป็นผู้ชนะในท้ายที่สุด เขาตระหนักว่า อย่างน้อยในระดับจิตใต้สำนึก , ไร้สาระแน่นอน และไม่ใช่เหตุผลของการมีชีวิตอยู่ มันไม่มีใครผิดหรอก ลูกชายของเขาตาย มันไม่อาจจะช่วยได้ และสิ่งเดียวที่เขาสามารถทำได้ในปัจจุบันยอมรับการตายของลูกชายของเขาและได้รับกับชีวิตของเขาเอง

เป็นที่น่าสนใจว่า " เจ้านาย " ทันทีจะลืมว่าเขาหมกมุ่นกับเมื่อถูกขัดจังหวะ บางทีนี้เป็นขั้นตอนแรกที่แน่นอนต่อภายในการรักษา