Subclinical IMI by S. aureus in goa

Subclinical IMI by S. aureus in goats was associated
with a significant increase in SCS relative to uninfected
animals (7.55 vs. 5.50). Uninfected udder halves of infected
goats had lower SCS than infected halves of the
same goat, but higher SCS than that from goats that
were free from infection throughout the study. No significant
difference in milk yield or percentages of fat
and protein were observed between healthy and infected
goats. Based on these results, one cannot justify
treatment of chronic subclinical IMI infections by S.
aureus during the lactation, at least for the prevention
of lost production. Dry treatment may be a better strategy
to minimize the amount of milk that would be discarded
because of antibiotic residues and to decrease
the risk of antibiotic resistance from overuse of antimicrobial
agents. The finding that antimicrobial resistance
was different for S. aureus isolates and drugs
tested, point out that one or a few isolates taken from
a given site or animal will not necessarily represent
the total antimicrobial resistance present in the herd.
An investigation into the type and distribution of plasJournal
of Dairy Science Vol. 88, No. 10, 2005
mids encoding for antimicrobial resistance within both
S. aureus and the general bacterial populations could
determine the mode of inheritance of resistance and
the relatedness of different molecular types. However,
based on these observations, goat S. aureus isolated
from this herd can still be treated effectively with the
usual set of antibiotics available for intramammary
therapy. Benzylpenicillin, amoxicillin plus clavulanic
acid, cloxacillin, cephalonium, and cephoperazone can
be considered the most suitable antimicrobial agents
for therapeutic applications to eradicate, or at least
reduce, S. aureus prevalence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อิ subclinical โดยหมอเทศข้างลาย S. ในแพะเกี่ยวข้องมีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในอันคุ้มค่าเมื่อเทียบกับเชื้อสัตว์ (7.55 เทียบกับ 5.50) ติดเชื้อเชื้อนมครึ่งหนึ่งของแพะมีอันคุ้มค่าที่ต่ำกว่าครึ่งหนึ่งติดเชื้อของการแพะเดียว แต่อันคุ้มค่าที่สูงกว่าจากแพะที่มีอิสระจากการติดเชื้อตลอดการศึกษา ไม่สำคัญความแตกต่างของนมหรือเปอร์เซ็นต์ของไขมันและโปรตีนถูกสังเกตระหว่างสุขภาพ และติดเชื้อแพะ ขึ้นอยู่กับผลลัพธ์เหล่านี้ หนึ่งไม่ชิดขอบรักษาโรคติดเชื้ออิ subclinical โดยเอสหมอเทศข้างลายขณะที่ด้านการให้นม น้อยสำหรับการป้องกันผลิตสูญหาย รักษาแห้งอาจเป็นกลยุทธ์ที่ดีกว่าเพื่อลดจำนวนน้ำนมจะถูกละทิ้งยาปฏิชีวนะตกค้าง และลดความเสี่ยงของการต้านทานยาปฏิชีวนะจาก overuse ของจุลินทรีย์ตัวแทน การค้นหาที่ต่อต้านจุลินทรีย์แตกต่างแยกหมอเทศข้างลาย S. และยาเสพติดทดสอบ ชี้ว่า หนึ่ง หรือสะดวกที่แยกได้จากไซต์หรือสัตว์ไม่จำเป็นต้องแสดงถึงรวมจุลินทรีย์ต่อต้านอยู่ในฝูงการตรวจสอบชนิดและการกระจายของ plasJournalของนมวิทยาศาสตร์ปี 88 หมายเลข 10, 2005mids เข้ารหัสสำหรับต้านทานจุลินทรีย์ภายในทั้งสองหมอเทศข้างลาย S. และประชากรแบคทีเรียทั่วไปสามารถกำหนดวิธีการสืบทอดของความต้านทาน และrelatedness ของโมเลกุลแตกต่างกัน อย่างไรก็ตามตามข้อสังเกตเหล่านี้ แพะ S. หมอเทศข้างลายแยกต่างหากจากฝูงนี้สามารถยังคงได้รับประสิทธิภาพปกติชุดหายาปฏิชีวนะ intramammaryบำบัด Benzylpenicillin, amoxicillin บวก clavulanicกรด cloxacillin, cephalonium และ cephoperazone สามารถเป็นตัวแทนต้านจุลชีพที่เหมาะสมที่สุดสำหรับโปรแกรมบำบัดขจัด หรือน้อยลด S. ชุกหมอเทศข้างลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Subclinical IMI โดยเชื้อ S. aureus ในแพะที่เกี่ยวข้อง
กับการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญใน SCS เทียบกับที่ไม่ติดเชื้อ
สัตว์ (7.55 เทียบกับ 5.50) ครึ่งเต้านมที่ไม่ติดเชื้อที่ติดเชื้อของ
แพะมี SCS ต่ำกว่าครึ่งหนึ่งที่ติดเชื้อของ
แพะเดียวกัน แต่ SCS สูงกว่าจากแพะที่
เป็นอิสระจากการติดเชื้อตลอดการศึกษา อย่างมีนัยสำคัญไม่มี
ความแตกต่างในการให้นมหรือร้อยละของไขมัน
และโปรตีนที่พบระหว่างการติดเชื้อมีสุขภาพดีและ
แพะ บนพื้นฐานของผลเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งไม่สามารถปรับ
รักษาโรคติดเชื้อเรื้อรัง IMI ไม่แสดงอาการโดย S.
aureus ในช่วงให้นมบุตรอย่างน้อยสำหรับการป้องกัน
ของการผลิตที่หายไป การรักษาแห้งอาจจะเป็นกลยุทธ์ที่ดีขึ้น
เพื่อลดปริมาณของนมที่จะได้รับการปฏิเสธ
เพราะยาปฏิชีวนะตกค้างและเพื่อลด
ความเสี่ยงของการต้านทานยาปฏิชีวนะจากมากเกินไปของยาต้านจุลชีพ
ตัวแทน พบว่าดื้อยา
ที่แตกต่างกันสำหรับการแยกเชื้อ S. aureus และยาเสพติด
การทดสอบชี้ให้เห็นว่าหนึ่งหรือไม่กี่สายพันธุ์ที่นำมาจาก
เว็บไซต์ที่กำหนดหรือสัตว์จะไม่จำเป็นต้องเป็นตัวแทน
ดื้อยารวมอยู่ในฝูง.
การสืบสวนชนิดและ การกระจายตัวของ plasJournal
ของนมวิทยาศาสตร์ฉบับที่ 88, ฉบับที่ 10, 2005
เสียงกลางเข้ารหัสสำหรับดื้อยาภายในทั้ง
เอส aureus และแบคทีเรียทั่วไปสามารถ
กำหนดรูปแบบของการรับมรดกของความต้านทานและ
สัมพันธ์ประเภทโมเลกุลที่แตกต่างกัน แต่
ขึ้นอยู่กับการสังเกตเหล่านี้แพะเชื้อ S. aureus ที่แยก
จากฝูงนี้ยังคงสามารถรักษาได้อย่างมีประสิทธิภาพด้วย
ชุดปกติของยาปฏิชีวนะที่สามารถใช้ได้สำหรับการ intramammary
การรักษาด้วย benzylpenicillin, amoxicillin บวก clavulanic
กรด CLOXACILLIN, cephalonium และ cephoperazone สามารถ
ได้รับการพิจารณายาต้านจุลชีพที่เหมาะสมที่สุด
สำหรับการใช้งานในการรักษาเพื่อขจัดหรืออย่างน้อยก็
ลดความชุกเชื้อ S. aureus

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซับคลินิเคิล IMI โดย S . aureus ในแพะที่เกี่ยวข้อง
ที่มีเพิ่มขึ้นอย่างมากใน SCS เทียบกับสัตว์มาก่อน
( 7.55 และ 5.50 ) ผู้ที่ไม่ติดเชื้อเต้านมครึ่งแพะที่ติดเชื้อ
มีกว่าครึ่งของ SCS ติดเชื้อ
แพะเหมือนกัน แต่ SCS สูงกว่าจากแพะที่
ได้ฟรีจากการติดเชื้อตลอดการศึกษา ไม่พบความแตกต่างในน้ำนมหรือ

เปอร์เซ็นต์ของไขมันและโปรตีนที่พบระหว่างสุขภาพและติดเชื้อ
แพะ ขึ้นอยู่กับผลลัพธ์เหล่านี้ไม่สามารถปรับ
รักษาเรื้อรังซับคลินิเคิล IMI เชื้อโดย S .
aureus ในระหว่างการให้นม อย่างน้อยเพื่อป้องกันของสูญหาย
ผลิต บริการการรักษาอาจจะเป็น
กลยุทธ์ที่ดีในการลดปริมาณนมที่ถูกทิ้งเพราะสารตกค้างปฏิชีวนะ

และลดความเสี่ยงของการต้านทานยาปฏิชีวนะจากการใช้มากเกินไปของยาต้านจุลชีพ
แทน พบว่าสามารถต้านจุลชีพแตกต่างกัน

S . aureus สายพันธุ์ ยาทดสอบ ชี้ให้เห็นว่า หนึ่ง หรือ ไม่กี่สายพันธุ์ที่นำมาจากเว็บไซต์ หรือ สัตว์ จะได้รับ

ไม่จําเป็นต้องเป็นตัวแทนของทั้งหมด การดื้อต่อสารต้านจุลชีพที่มีอยู่ในฝูง
การสำรวจชนิดและการกระจายของ plasjournal
วิทยาศาสตร์น้ำนม เล่มที่ 88 , ฉบับที่ 10 , 2005
เสียงกลางของการเข้ารหัสเพื่อต้านทานจุลชีพภายในทั้งสอง
S . aureus และทั่วไปของประชากรสามารถกำหนดโหมดของ

มรดกของความต้านทาน และแบ่งงานกันทำชนิดของโมเลกุลที่แตกต่างกัน อย่างไรก็ตาม จากการสังเกตเหล่านี้

, S . aureus แพะแยกจากฝูงนี้ยังสามารถรักษาได้อย่างมีประสิทธิภาพด้วย
ชุดปกติของยาปฏิชีวนะที่ใช้ได้สำหรับ intramammary
บำบัด เบนซิลเพนิซิลลินชนิดบวก , clavulanic
0 cephalonium กรด , และ cephoperazone สามารถ
ถือว่าเหมาะสมที่สุดสำหรับการรักษายาต้านจุลชีพ
โปรแกรมที่จะกำจัดหรืออย่างน้อยลด

, S . aureus ชุก