Previous Chapter | Project Page | N

Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

Chapter 113 – A bitter kiss (3)

She looked at Su Luo, and though her smile was broad and her voice clear as she spoke, she still chided Nangong Liuyun, “Third Senior Brother, Miss Su has yet to heal her injuries. It’s better to release her first, and let me take care of the rest.”

Nangong Liuyun’s star-like eyes held a touch of tenderness, elegant clarity and gentle kindness as he nodded and replied, “Yaoyao is right, it was this king who was too impatient.”

Yet, despite having said so, his hold on Su Luo’s hand did not loosen.

Jade Lake’s fairy was like a cold star that stared at those tight interwoven hands in front of her, a cold light flashed within her lovely eyes.

Her simple and neat complexion blossomed with a faint smile, “Oh right. Did Miss Su see any of my maids along the way?”

Su Luo looked at her with a smile full of undisguised mockery.

Jade Lake’s fairy tactic of making the first move, trying to trap her with this dilemma was very clever.

If she admitted that she had seen those maids, then, where were they now? Why did they not appear together with Su Luo?

If she did not admit to seeing them, then, when there was enough evidence to prove that she killed those maids; how would she be able to defend her stance?

Those few words were akin to placing Su Luo on a burning grill while Jade Lake’s fairy, this perpetuator of malicious acts, was simply speculating on the side as she leisurely sipped tea.

Su Luo’s heart grew vigilant. This Jade Lake’s fairy before her not only had extraordinary looks, her shrewdness in scheming was also by no means average. Otherwise, why would Nangong Liuyun trust her so or give her preferential treatment?

According to Cui Yu, the Jade Lake’s fairy had dispatched a total of four maids. The first three had all died in front of Su Luo. As for the last person, she should be the archer, but Su Luo didn’t know what had happened to her…

However, before Su Luo could respond.

Suddenly, a black-robed shadow appeared in front of Nangong Liuyun. He reverently and respectfully reported, “Reporting to Master, we found a suspect within the depression on a mountain not far from here. He was carrying this longbow.”

The black-robed killer stood with his eyes downcast. He deferentially offered the longbow to Nangong Liuyun with both hands .

This was an exquisitely handcrafted upper grade curved bow, the bow was glowing with a faint luster. One glance and you could tell that it was of considerable value.

“Detain him, and bring him here!” Nangong Liuyun’s entire body exuded a strong, imposing, august aura. The depth of his eyes broke out in rage, suffused with evil demonic radiance. His whole person had the appearance of a blood-thirsty monster, savagely cruel and cold. “

Once she saw the person lying down on the ground with eyes tightly shut, Su Luo’s eyes slightly creased.

This person turned out to be Liu Weiming.

How could it be him? Su Luo looked towards Jade Lake’s fairy with a smile that was not a smile. While the other side merely returned her look with a soft, sweet-tempered smiling expression.

It was as if she was saying that she, the Jade Lake’s fairy, was completely unaware of the situation regarding the matter of hunting her down, and it was not her doing.

“Dead?” Nangong Liuyun’s pair of icy eyes, the depths of which mesmerized people, radiated a dense killing intent.

“Yes, by the time we found him, he was already dead.” The black-robed person deferentially responded.

Nangong Liuyun stroked the longbow, probing for traces of the owner. He confirmed that the killer definitely used this bow to kill people, but….

“What could his motive have been to kill her?” Nangong Liuyun had a ferocious appearance, solemn and blood-thirsty.

Qin Ning, who had silently appeared by the Jade Lake fairy’s side, suddenly interjected. “This servant once heard Miss Liu say that they had chased Miss Su to kill her. Miss Su, was this true?”

Wasn’t this implying that only Su Luo would know the motive of why Liu Weiming would want to kill her?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Previous Chapter | Project Page | Next ChapterChapter 113 – A bitter kiss (3)She looked at Su Luo, and though her smile was broad and her voice clear as she spoke, she still chided Nangong Liuyun, “Third Senior Brother, Miss Su has yet to heal her injuries. It’s better to release her first, and let me take care of the rest.”Nangong Liuyun’s star-like eyes held a touch of tenderness, elegant clarity and gentle kindness as he nodded and replied, “Yaoyao is right, it was this king who was too impatient.”Yet, despite having said so, his hold on Su Luo’s hand did not loosen.Jade Lake’s fairy was like a cold star that stared at those tight interwoven hands in front of her, a cold light flashed within her lovely eyes.Her simple and neat complexion blossomed with a faint smile, “Oh right. Did Miss Su see any of my maids along the way?”Su Luo looked at her with a smile full of undisguised mockery.Jade Lake’s fairy tactic of making the first move, trying to trap her with this dilemma was very clever.If she admitted that she had seen those maids, then, where were they now? Why did they not appear together with Su Luo?If she did not admit to seeing them, then, when there was enough evidence to prove that she killed those maids; how would she be able to defend her stance?Those few words were akin to placing Su Luo on a burning grill while Jade Lake’s fairy, this perpetuator of malicious acts, was simply speculating on the side as she leisurely sipped tea.หัวใจ Su Luo ขึ้นระมัดระวัง นางฟ้าของทะเลสาบหยกนี้ก่อนเธอไม่เพียงแต่มีลักษณะพิเศษ shrewdness ของเธอในการวางแผนก็ไม่เฉลี่ย มิฉะนั้น ทำไมต้อง Nangong Liuyun เชื่อถือเธอดังนั้น หรือให้รักษาสิทธิของเธอตามยู Cui นางฟ้าของทะเลสาบหยกมีส่งทั้งหมดสี่แม่บ้าน สามตัวแรกทั้งหมดเสียชีวิตหน้า Su Luo ส่วนคนสุดท้าย เธอควรจะยิงธนู แต่ Su Luo ไม่ทราบว่าได้เกิดอะไรขึ้นกับเธอ...อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ Su Luo สามารถตอบสนองทันใดนั้น เงาดำจีวรปรากฏหน้า Nangong Liuyun เขา reverently และกราบรายงาน "รายงานการใช้งาน เราพบผู้ต้องสงสัยในการเหยียบบนภูเขาไม่ไกลจากที่นี่ เขาพก longbow นี้"นักฆ่าชุดดำยืนอยู่กับตาของเขาท่า เขาเครื่องเสนอ longbow ที่ไป Nangong Liuyun ด้วยมือทั้งสองนี้คือการก้มโค้งเกรดบนมือประณีต คันธนูมีเรืองกับเป็นเงาจาง ๆ หนึ่งอย่างรวดเร็วและคุณสามารถบอกว่า มีค่ามาก"กุมเขา และนำเขาที่นี่" ร่างกาย Nangong Liuyun exuded ออร่าแข็งแรง โอ่อ่า สิงหาคม ความลึกของดวงตาของเขาโพล่งออกมาในความโกรธ ดูกรกับ radiance ปีศาจที่ชั่วร้าย คนของเขาทั้งหมดมีลักษณะของสัตว์ประหลาดกระหายเลือด โหดร้าย และเย็น savagely “เมื่อเธอเห็นคนนอน ลงบนพื้นดินด้วยตาแน่นปิด Su Luo ตารอยเล็กน้อยThis person turned out to be Liu Weiming.How could it be him? Su Luo looked towards Jade Lake’s fairy with a smile that was not a smile. While the other side merely returned her look with a soft, sweet-tempered smiling expression.It was as if she was saying that she, the Jade Lake’s fairy, was completely unaware of the situation regarding the matter of hunting her down, and it was not her doing.“Dead?” Nangong Liuyun’s pair of icy eyes, the depths of which mesmerized people, radiated a dense killing intent.“Yes, by the time we found him, he was already dead.” The black-robed person deferentially responded.Nangong Liuyun stroked the longbow, probing for traces of the owner. He confirmed that the killer definitely used this bow to kill people, but….“What could his motive have been to kill her?” Nangong Liuyun had a ferocious appearance, solemn and blood-thirsty.Qin Ning, who had silently appeared by the Jade Lake fairy’s side, suddenly interjected. “This servant once heard Miss Liu say that they had chased Miss Su to kill her. Miss Su, was this true?”Wasn’t this implying that only Su Luo would know the motive of why Liu Weiming would want to kill her?

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทก่อนหน้า | หน้าโครงการ | ต่อไปบทที่บทที่ 113 - จูบขม (3) เธอมองที่ซู Luo และแม้ว่ารอยยิ้มของเธอเป็นวงกว้างและเสียงของเธอที่ชัดเจนขณะที่เธอพูดเธอยังคงดุ Nangong Liuyun "บราเดอร์ที่สามรุ่นพี่มิสซูยังไม่ได้รักษาอาการบาดเจ็บของเธอ . มันจะดีกว่าที่จะปล่อยครั้งแรกของเธอและแจ้งให้เราดูแลส่วนที่เหลือ. " Nangong Liuyun ตาดาวเหมือนจัดขึ้นสัมผัสของความอ่อนโยนความชัดเจนสง่างามและความเมตตาอ่อนโยนในขณะที่เขาพยักหน้าและตอบว่า" Yaoyao ถูกต้องมันเป็นกษัตริย์ที่ เป็นคนใจร้อนเกินไป. " แต่แม้จะมีการกล่าวเช่นนั้นเขาไว้ในมือซู Luo ไม่ได้คลาย. นางฟ้าหยกทะเลสาบเป็นเหมือนดาวที่เย็นจ้องที่บรรดามือสานแน่นในด้านหน้าของเธอแสงเย็นประกายภายในดวงตาของเธอน่ารัก . ผิวที่เรียบง่ายและเรียบร้อยของเธอเบ่งบานด้วยรอยยิ้มจาง ๆ "โอ้ขวา ไม่มิสซูเห็นใด ๆ ของสาวใช้ของข้าไปพร้อมกัน? " ซู Luo มองเธอด้วยรอยยิ้มที่เต็มรูปแบบของการเยาะเย้ยออกนอกหน้า. ชั้นเชิงนางฟ้าหยกทะเลสาบของการย้ายครั้งแรกพยายามที่จะดักของเธอกับภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนี้ฉลาดมาก. ถ้าเธอเข้ารับการรักษา ว่าเธอเคยเห็นสาวเหล่านั้นที่พวกเขาตอนนี้หรือไม่ ทำไมพวกเขาจึงไม่ปรากฏร่วมกับซู Luo? ถ้าเธอไม่ยอมรับที่จะได้เห็นพวกเขาแล้วเมื่อมีหลักฐานเพียงพอที่จะพิสูจน์ว่าเธอฆ่าสาวเหล่านั้น วิธีการที่เธอจะสามารถที่จะปกป้องจุดยืนของเธอ? คำไม่กี่คำเหล่านั้นคล้ายกับการวางซู Luo บนย่างเผาไหม้ในขณะที่นางฟ้าหยกทะเลสาบของผู้กระทำความผิดของการกระทำที่เป็นอันตรายนี้เป็นเพียงการคาดเดาที่ด้านข้างขณะที่เธอจิบสบายชา. หัวใจซู Luo เติบโต ระมัดระวัง นางฟ้านี้หยกทะเลสาบก่อนที่เธอจะไม่เพียง แต่มีลักษณะพิเศษความฉลาดของเธอในการวางแผนก็ยังไม่ได้หมายความว่าโดยเฉลี่ยแล้ว มิฉะนั้นทำไม Nangong Liuyun จะเชื่อถือของเธอเพื่อให้หรือให้การรักษาสิทธิของเธอ? ตามที่ Cui Yu, นางฟ้าหยกทะเลสาบได้ส่งทั้งหมดสี่สาว สามคนแรกเสียชีวิตทั้งหมดในด้านหน้าของซู Luo ในฐานะที่เป็นคนสุดท้ายที่เธอควรจะยิงธนู แต่ซู Luo ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ ... แต่ก่อนที่ซู Luo สามารถตอบสนอง. ทันใดนั้นเงาสีดำเสื้อคลุมปรากฏในหน้าของ Nangong Liuyun เขาเคารพและกราบรายงาน "การรายงานไปยังโทเราพบว่าผู้ต้องสงสัยที่อยู่ในภาวะซึมเศร้าบนภูเขาไม่ไกลจากที่นี่ เขาได้รับการดำเนินการคันธนี้. " นักฆ่าเสื้อคลุมสีดำยืนอยู่กับดวงตาของเขาเศร้าใจ เขา deferentially เสนอคันธเพื่อ Nangong Liuyun ด้วยมือทั้งสอง. นี้เป็นงานฝีมือประณีตเกรดบนคันธนูโค้งคันธนูได้รับการเรืองแสงที่มีความมันวาวลม หนึ่งได้อย่างรวดเร็วและคุณสามารถบอกได้ว่ามันมีค่ามาก. "กักตัวเขาและพาเขามาที่นี่แล้ว!" ทั้งร่างกาย Nangong Liuyun ของปริกที่แข็งแกร่งสง่างามกลิ่นอายสิงหาคม ความลึกของดวงตาของเขาโพล่งออกมาในความโกรธอบอวลไปด้วยความสดชื่นปีศาจชั่วร้าย ทั้งคนของเขามีลักษณะของสัตว์ประหลาดกระหายเลือดที่ทารุณโหดร้ายและเย็น " เมื่อเธอเห็นคนนอนลงบนพื้นดินด้วยตาปิดแน่นตาซู Luo ของรอยพับเล็กน้อย. คนนี้จะกลายเป็นหลิว Weiming. มันจะเป็นเขา? ซู Luo มองต่อไปนางฟ้าหยกทะเลสาบด้วยรอยยิ้มที่ไม่ได้รอยยิ้ม ในขณะที่อีกด้านหนึ่งเพียงกลับมาเธอดูมีความอ่อนนุ่มและแสดงออกยิ้มหวานอารมณ์. มันเป็นเหมือนกับว่าเธอได้รับการบอกว่าเธอ, นางฟ้าหยกทะเลสาบเป็นสมบูรณ์ไม่รู้สถานการณ์ที่เกี่ยวกับเรื่องของการล่าสัตว์ของเธอลงและมันก็เป็น ไม่ให้เธอทำ. "ตาย?" คู่ Nangong Liuyun ของดวงตาน้ำแข็งลึกซึ่งสะกดจิตคนแผ่เจตนาฆ่าหนาแน่น. "ใช่ตามเวลาที่เราพบว่าเขาตายไปแล้ว." คนดำเสื้อคลุม deferentially ตอบ. Nangong Liuyun ลูบคันธที่พิสูจน์ร่องรอยของเจ้าของ เขายืนยันว่าฆาตกรแน่นอนใช้ธนูนี้จะฆ่าคน แต่ ... . "สิ่งที่อาจเป็นแรงจูงใจของเขาได้รับที่จะฆ่าเธอ?" Nangong Liuyun มีลักษณะดุร้ายเคร่งขรึมและกระหายเลือด. ฉินหนิงซึ่งปรากฏอย่างเงียบ ๆ โดย ด้านหยกทะเลสาบนางฟ้าของแทรกอย่างกระทันหัน "ผู้รับใช้นี้เคยได้ยินนางสาวหลิวบอกว่าพวกเขาได้ไล่มิสซูจะฆ่าเธอ มิสซูนี้เป็นจริงหรือไม่? " ไม่ใช่ว่าหมายความว่ามีเพียงซู Luo จะได้รู้ว่าทำไมแรงจูงใจของหลิว Weiming ต้องการที่จะฆ่าเธอหรือไม่