RESULTSThe trial on microalgal and

RESULTS

The trial on microalgal and cyanobacterial live feed had a significant effect on the size [length (cm)] of P. monodon.
The highest increase in mean length was generally observed after 20 days of shrimp growth, and the highest
mean length of 4.8 cm was achieved on the 30th day offeeding by Chlorella sp. (LF-1) (Figure 1).
The results show that addition of live algal food supported the growth of the juvenile of shrimp P. monodon. The lowest mean length of 4.1 cm was observed with LF-2 (Tetraselmis sp.).
Shrimp juvenile fed with LF-1 had significantly greater length (p < 0.05) than that of shrimp fed with
other diets. Similarly, weight of the shrimp was also higher with diet LF-1 (0.592 g fresh weight) and lower
with diet LF-2 (0.44 g fresh weight) after 30 days.
The mean weight of shrimp fed with diet LF-1 was significantly greater (P < 0.05) than that of shrimp fed with the other diets (Figure 2). Tetraselmis sp. (LF-2) did not support the growth of shrimp (Figure 2). Phormidium sp. When used as the sole microalgal diet gave the highest survival rate (Figure 3) (diet LF-5). Maximum survival of 83.33% was observed in feed LF-5 at the 30th day, followed by LF-1 (Chlorella sp.) (77%).
All the other microalgal feedssuch as Tetraselmis sp. (LF-2), Isochrysis sp. (LF-3) and
Synechococcus sp. (LF-4) showed poor survival (Figure 3).
The range in water quality parameters during the study is given in Table 1. The fluctuation of temperature, pH
and salinity was very low in all the experimental tanks.
Variations in DO, nitrate, ammonia and sulphates were also recorded. Low level of DO was recorded in LF-2
(Tetraselmis sp.) tank and maximum DO was observed in LF-3 (Isochrysis sp) tank.
Nitrate concentration was low in LF-1 (Chlorella sp.) tank and higher in Phormidium sp.(LF-5) tank. Ammonia level was high in LF-3 (Isochrysis sp.) and was low in LF-4 (Synechococcus). Sulphate was
high in LF-3 (Isochrysis sp.) tank and low in Chlorella (LF-1) tank (Table 1).
Observation of the proximate composition of juvenile shrimp carcass after the experimental period is shown in
Table 2. There was a significant variation in percentage of edible flesh of juvenile shrimp fed with all type of microalgal diets, but there was no significant variation in total body protein.
Crude lipid in the juvenile shrimp fed with diet LF-1 showed significantly higher value.
Ash content of the shrimp was lowest in shrimp fed with diet

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์ทดลอง microalgal และอาหารสด cyanobacterial มีผลสำคัญขนาด [ความยาว (ซม.)] ของ P. monodonเพิ่มความยาวเฉลี่ยสูงสุดถูกตรวจสอบโดยทั่วไปหลังวันที่ 20 กุ้งเจริญเติบโต และสูงสุดความยาวเฉลี่ยของ 4.8 ซม.สำเร็จใน offeeding วัน 30 โดย Chlorella sp. (LF-1) (รูปที่ 1) ผลลัพธ์แสดงว่า เพิ่มอาหารสด algal สนับสนุนการเติบโตของเยาวชนของกุ้ง P. monodon ความยาวเฉลี่ยต่ำสุดของ 4.1 ซม.ถูกตรวจสอบกับ LF-2 (Tetraselmis sp)กุ้งเลี้ยงกับ LF เยาวชนมีความยาวมากกว่าอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.05) กว่าของกุ้งที่เลี้ยงด้วยอาหารอื่น ๆ ในทำนองเดียวกัน น้ำหนักกุ้งได้ยังสูง ด้วยอาหาร LF-1 (0.592 กรัมน้ำหนักสด) และต่ำกว่ากับอาหาร LF-2 (0.44 กรัมน้ำหนักสด) หลังจาก 30 วัน น้ำหนักเฉลี่ยของกุ้งที่เลี้ยง ด้วยอาหาร LF-1 ได้อย่างมีนัยสำคัญยิ่ง (P < 0.05) กว่าของกุ้งที่เลี้ยง มีอื่น ๆ อาหาร (รูปที่ 2) Tetraselmis sp. (LF-2) ได้สนับสนุนการเติบโตของกุ้ง (รูปที่ 2) Phormidium sp เมื่อใช้เป็น อาหาร microalgal แต่เพียงผู้เดียวให้อัตรารอดตายสูงสุด (รูปที่ 3) (อาหาร LF-5) รอดสูงสุด 83.33% ที่พบในอาหาร LF 5 วัน 30 ตาม LF-1 (Chlorella sp) (77%) ทั้งหมดอื่น ๆ microalgal feedssuch เป็น Tetraselmis sp. (LF-2), Isochrysis sp. (LF-3) และSynechococcus sp. (LF-4) แสดงให้เห็นว่าการอยู่รอดต่ำ (3 รูป) ช่วงในพารามิเตอร์คุณภาพน้ำระหว่างการศึกษาที่กำหนดในตารางที่ 1 ความผันผวนของอุณหภูมิ pH และเค็มอยู่ในระดับต่ำมากในถังทดลองทั้งหมดนอกจากนี้ยังได้รับการบันทึกในการทำ ไนเตรต แอมโมเนีย และ sulphates ระดับต่ำของทำบันทึกใน LF 2(Tetraselmis sp) ถังและโดสูงสุดถูกตรวจสอบในถัง LF-3 (Isochrysis sp) ความเข้มข้นของไนเตรตได้ต่ำ LF 1 ถัง (Chlorella sp.) และสูงในถัง sp.(LF-5) Phormidium ระดับแอมโมเนียสูง LF-3 (Isochrysis sp.) และอยู่ในระดับต่ำใน LF-4 (Synechococcus) ซัลเฟตเป็นสูงในถัง LF-3 (Isochrysis sp.) และต่ำในถัง Chlorella (LF-1) (ตาราง 1) การสังเกตส่วนประกอบของซากกุ้งสลบหลังจากระยะเวลาทดลองแสดงในเคียงตารางที่ 2 มีการเปลี่ยนแปลงสำคัญในเปอร์เซ็นต์ของเนื้อกินกุ้งเด็กที่เลี้ยง ด้วยอาหาร microalgal ทุกชนิด แต่มีไม่เปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในโปรตีนร่างกายทั้งหมด ไขมันน้ำมันในกุ้งเด็กที่เลี้ยง ด้วยอาหาร LF-1 แสดงค่าอย่างมีนัยสำคัญ เถ้าเนื้อหาของกุ้งเป็นต่ำในกุ้งที่เลี้ยง ด้วยอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการทดลองในสาหร่ายและไซยาโนแบคทีเรียอาหารสดมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญกับขนาด [ความยาว (ซม.)] ของกุ้งกุลาดำ. เพิ่มขึ้นสูงสุดในระยะเวลาเฉลี่ยก็สังเกตเห็นโดยทั่วไปหลังจาก 20 วันของการเจริญเติบโตของกุ้งและสูงสุดมีความยาวเฉลี่ย 4.8 ซม. ก็ประสบความสำเร็จในวันที่ 30 offeeding โดย Chlorella sp: (LF-1) (รูปที่ 1). ผลการศึกษาพบว่านอกเหนือจากอาหารสาหร่ายสดการสนับสนุนการเจริญเติบโตของเด็กและเยาวชนของกุ้งกุลาดำ ความยาวเฉลี่ยต่ำสุดของ 4.1 ซม. เป็นข้อสังเกตกับ LF-2 (Tetraselmis Sp.). เด็กและเยาวชนกุ้งที่เลี้ยงด้วย LF-1 มีความยาวมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.05) กว่าของกุ้งที่เลี้ยงด้วยอาหารอื่น ๆ ในทำนองเดียวกันน้ำหนักของกุ้งก็ยังสูงขึ้นด้วยอาหาร LF-1 (0.592 กรัมน้ำหนักสด) และล่างด้วยอาหาร LF-2 (0.44 กรัมน้ำหนักสด) หลังจาก 30 วัน. หมายถึงน้ำหนักของกุ้งที่เลี้ยงด้วยอาหาร LF-1 อย่างมีนัยสำคัญ มากขึ้น (P <0.05) กว่าของกุ้งที่เลี้ยงด้วยอาหารอื่น ๆ (รูปที่ 2) Tetraselmis SP (LF-2) ไม่สนับสนุนการเจริญเติบโตของกุ้ง (รูปที่ 2) Phormidium SP เมื่อใช้เป็นอาหารสาหร่าย แต่เพียงผู้เดียวให้อัตราการรอดตายสูงที่สุด (รูปที่ 3) (อาหาร LF-5) สูงสุดอยู่รอดของ 83.33% พบว่าในอาหารสัตว์ LF-5 ในวันที่ 30 ตามด้วย LF-1 (Chlorella sp. +) (77%). ทั้งหมด feedssuch สาหร่ายอื่น ๆ เช่น Tetraselmis SP (LF-2), Isochrysis SP (LF-3) และSynechococcus SP (LF-4) แสดงให้เห็นว่าการอยู่รอดที่น่าสงสาร (รูปที่ 3). ในช่วงพารามิเตอร์คุณภาพน้ำในระหว่างการศึกษาจะได้รับในตารางที่ 1 การเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิความเป็นกรดด่างและความเค็มต่ำมากในทุกถังทดลอง. การเปลี่ยนแปลงใน DO ไนเตรต แอมโมเนียซัลเฟตและถูกบันทึกไว้ยัง ระดับต่ำของ DO ถูกบันทึกไว้ใน LF-2 (Tetraselmis Sp.) ถังและทำสูงสุดพบว่าใน LF-3 (Isochrysis SP) ถัง. ความเข้มข้นของไนเตรตอยู่ในระดับต่ำใน LF-1 (Chlorella sp. +) ถังและสูงกว่าใน Phormidium SP . (LF-5) ถัง ระดับแอมโมเนียสูงใน LF-3 (Isochrysis Sp.) และอยู่ในระดับต่ำใน LF-4 (Synechococcus) ซัลเฟตเป็นที่สูงใน LF-3 (Isochrysis Sp.) ถังและต่ำใน Chlorella (LF-1) ถัง (ตารางที่ 1). การสังเกตขององค์ประกอบใกล้เคียงของซากกุ้งเยาวชนหลังจากระยะเวลาการทดลองแสดงในตารางที่ 2 มีความเป็น การเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในอัตราร้อยละของเนื้อหนังกินกุ้งที่เลี้ยงเด็กและเยาวชนกับชนิดของอาหารสาหร่ายทั้งหมด แต่ก็ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในโปรตีนที่ร่างกายรวม. ไขมันน้ำมันดิบในเด็กและเยาวชนกุ้งที่เลี้ยงด้วยอาหาร LF-1 แสดงให้เห็นว่าค่าที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ. เถ้าของ กุ้งถูกต่ำสุดในกุ้งที่เลี้ยงด้วยอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลการทดลองกับสาหร่าย

และให้อาหารสดระบบยูมีผลต่อขนาด [ ยาว ( ซม. ) ของกุ้งกุลาดำ .
เพิ่มขึ้นสูงสุดในความยาวหมายถึงโดยทั่วไปสังเกตหลังจาก 20 วัน การเจริญเติบโตของกุ้ง และสูงสุด
หมายถึงความยาว 4.8 เซนติเมตร ได้ 30 วัน offeeding โดยสาหร่าย Chlorella sp . ( lf-1 ) ( รูปที่ 1 )
ผลที่ได้แสดงให้เห็นว่านอกจากสดอาหารสาหร่าย สนับสนุนการเจริญเติบโตของกุ้งกุลาดำ และกุ้ง . พบว่า 4.1 เซนติเมตร และความยาวของ lf-2 ( เตตร้าเซลมีส sp . )
กุ้งกุลาดำที่เลี้ยงด้วย lf-1 มีความยาวมากกว่าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) สูงกว่ากุ้งที่ได้รับ
อาหารอื่น ๆ ในทํานองเดียวกัน น้ำหนักของกุ้งยังอุดมด้วยอาหาร lf-1 ( 0.592 กรัมน้ำหนักสด ) และลด
กับอาหาร lf-2 ( 0.44 กรัมน้ำหนักสด ) หลังจาก 30 วัน
หมายถึงน้ำหนักของกุ้งที่เลี้ยงด้วยอาหาร lf-1 อย่างมีนัยสำคัญยิ่งทางสถิติ ( P < 0.05 ) กว่าของกุ้งที่เลี้ยงด้วยอาหารอื่น ๆ ( รูปที่ 2 ) เตตร้าเซลมีส sp . ( lf-2 ) ไม่สนับสนุนการเจริญเติบโตของกุ้ง ( รูปที่ 2 ) phormidium sp . เมื่อใช้สาหร่ายเป็นอาหาร แต่เพียงผู้เดียวให้อัตราการรอดชีวิตสูงที่สุด ( รูปที่ 3 ) ( อาหาร lf-5 ) การอยู่รอดสูงสุด 83 .33 % พบว่าในอาหาร lf-5 ในวันที่ 30 เมษายน ตามด้วย lf-1 ( Chlorella sp . ) ( 77 เปอร์เซ็นต์ )
ทั้งหมดอื่น ๆ feedssuch สาหร่ายเป็นเตตร้าเซลมีส sp . ( lf-2 ) isochrysis sp . ( lf-3 ) และ
ซินโคคอคคัส sp . ( lf-4 ) ให้อยู่รอดจน ( รูปที่ 3 )
ช่วงพารามิเตอร์คุณภาพน้ำระหว่างศึกษาจะได้รับในตารางที่ 1 ความผันผวนของอุณหภูมิ พีเอช
และความเค็มต่ำมาก ทั้งแบบถัง
การทำไนเตรตแอมโมเนียซัลเฟตยังบันทึก ระดับต่ำจะถูกบันทึกใน lf-2
( เตตร้าเซลมีส sp . ) พบว่าในถังและสูงสุดทำ lf-3 ( SP isochrysis ) ถัง ความเข้มข้นต่ำใน lf-1
ไนเตรท ( Chlorella sp . ) ถังและสูงกว่าใน phormidium sp . ( lf-5 ) ถัง ระดับแอมโมเนียสูงใน lf-3 ( isochrysis sp .) และมีค่าต่ำใน lf-4 ( ซินโคคอคคัส ) ซัลเฟต คือ
สูงใน lf-3 ( isochrysis sp . ) สาหร่ายและต่ำในถัง ( ถัง lf-1 ) ( ตารางที่ 1 )
การสังเกตองค์ประกอบใกล้เคียงเด็กกุ้งซากหลังจากระยะเวลาทดลองแสดงใน
โต๊ะ 2 มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในอาหารของเด็กและเยาวชนร้อยละเนื้อกุ้งที่เลี้ยงด้วยอาหารทุกประเภทของสาหร่าย ,แต่ก็ไม่พบการเปลี่ยนแปลงโปรตีนในร่างกายทั้งหมด
ดิบไขมันในเด็กและเยาวชน พบว่ากุ้งที่เลี้ยงด้วยอาหาร lf-1 มูลค่าอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้น
เถ้าของกุ้ง ถูกที่สุดในกุ้งที่เลี้ยงด้วยอาหาร