It has been said that the use of so

It has been said that the use of soap is a gauge of the civilisation of a nation, but though this may perhaps be in a great measure correct at the present day, the use of soap has not always been co-existent with civilisation, for according to Pliny (Nat. Hist., xxviii., 12, 51) soap was first introduced into Rome from Germany, having been discovered by the Gauls, who used the product obtained by mixing goats' tallow and beech ash for giving a bright hue to the hair. In West Central Africa, moreover, the natives, especially the Fanti race, have been accustomed to wash themselves with soap prepared by mixing crude palm oil and water with the ashes of banana and plantain skins. The manufacture of soap seems to have flourished during the eighth century in Italy and Spain, and was introduced into France some five hundred years later, when factories were established at Marseilles for the manufacture of olive-oil soap. Soap does not appear to have been made in England until the fourteenth century, and the first record of soap manufacture in London is in 1524. From this time till the beginning of the nineteenth century the manufacture of soap developed very slowly, being essentially carried on by rule-of-thumb methods, but the classic researches of Chevreul on the constitution of fats at once placed the industry upon a scientific basis, and stimulated by Leblanc's discovery of a process for the commercial manufacture of caustic soda from common salt, the production of soap has advanced by leaps and bounds until it is now one of the most important of British industries.

Definition of Soap.—The word soap (Latin sapo, which is cognate with Latin sebum, tallow) appears to have been originally applied to the product obtained by treating tallow with ashes. In its strictly chemical sense it refers to combinations of fatty acids with metallic bases, a definition which includes not only sodium stearate, oleate and palmitate, which form the bulk of the soaps of commerce, but also the linoleates of lead, manganese, etc., used as driers, and various pharmaceutical preparations, e.g., mercury oleate (Hydrargyri oleatum), zinc oleate and lead plaster, together with a number of other metallic salts of fatty acids. Technically speaking, however, the meaning of the term soap is considerably restricted, being generally[Pg 2] limited to the combinations of fatty acids and alkalies, obtained by treating various animal or vegetable fatty matters, or the fatty acids derived therefrom, with soda or potash, the former giving hard soaps, the latter soft soaps.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันได้กล่าวว่า การใช้สบู่เป็นมาตรวัดของยังชาติ แต่ว่าบางทีอาจในการวัดดีที่ถูกต้องในปัจจุบัน ใช้สบู่ไม่เสมอได้มีอยู่จริงร่วมกับยัง สำหรับตาม Pliny (Nat. Hist., xxviii. 12, 51) สบู่ถูกนำมาใช้ครั้งแรกในโรมจากประเทศเยอรมนีมีการค้นพบ โดย Gauls ผู้ใช้ผลิตภัณฑ์ได้ โดยผสมของแพะไขและบีชเถ้าให้เว้สว่างให้ผม ในตะวันตกแอฟริกากลาง นอก ชาวพื้นเมือง โดยเฉพาะอย่างยิ่งแข่งขัน Fanti ได้คุ้นเคยกับล้างตัว ด้วยสบู่ที่เตรียมไว้ โดยผสมน้ำมันปาล์มดิบและน้ำด้วยขี้เถ้าของกล้วยและกล้ายสกิน การผลิตสบู่น่าจะ มีความเจริญรุ่งเรืองในช่วงศตวรรษแปดในอิตาลีและสเปน และถูกนำเข้าสู่ฝรั่งเศสห้าร้อยปีต่อมา เมื่อโรงงานก่อตั้งขึ้นที่ Marseilles สำหรับผลิตสบู่น้ำมันมะกอก สบู่ไม่มีทำในประเทศอังกฤษจนกระทั่งศตวรรษจวน และระเบียนแรกของการผลิตสบู่ในลอนดอนอยู่ใน 1524 จากเวลานี้จนถึงต้นศตวรรษผลิตสบู่พัฒนาช้ามาก กำลังทำหลักบน โดยวิธีกฎของนิ้วหัวแม่มือ แต่งานวิจัยคลาสสิกของ Chevreul ในรัฐธรรมนูญของไขมันครั้งวางอุตสาหกรรมตามพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์ และถูกกระตุ้น โดยการค้นพบของเลอบลังก์กระบวนการสำหรับการผลิตเชิงพาณิชย์ของโซดาจากเกลือทั่วไปการผลิตสบู่มีขั้นสูงโดยกระโดดและขยายขอบเขตจนเป็นหนึ่งของสำคัญสุดของอังกฤษคำจำกัดความของสบู่ — สบู่คำ (ละติน sapo ซึ่ง ด้วยความมันละติน ไข cognate) เหมือนเดิมถูกใช้ได้กับผลิตภัณฑ์ที่ได้รับ โดยการรักษาไข มีขี้เถ้า ในความรู้สึกของเคมีอย่างเคร่งครัดจะหมายถึงชุดของกรดไขมันกับโลหะฐาน ข้อกำหนดซึ่งรวมถึงไม่เพียงแต่สโซเดียม oleate และ palmitate ซึ่งสร้างจำนวนมากของสบู่พาณิชย์ linoleates รอ แมงกานีส ฯลฯ ใช้เป็นพื้น และเตรียมยาต่าง ๆ เช่น ปรอท oleate (Hydrargyri oleatum), สังกะสี oleate และนำปูนปลาสเตอร์ พร้อมกับหมายเลขของเกลือโลหะอื่น ๆ ของกรดไขมัน เทคนิคพูด อย่างไรก็ตาม ความหมายของคำว่าสบู่ได้จำกัดมาก โดยทั่วไปจะจำกัด [Pg 2] ชุดของกรดไขมัน และ alkalies ได้รับ โดยการรักษาต่าง ๆ สัตว์ หรือผักไขมันเรื่อง หรือกรดไขมันมา therefrom โซดาหรือ potash อดีตให้ยากสบู่ สบู่อ่อนหลัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

It has been said that the use of soap is a gauge of the civilisation of a nation, but though this may perhaps be in a great measure correct at the present day, the use of soap has not always been co-existent with civilisation, for according to Pliny (Nat. Hist., xxviii., 12, 51) soap was first introduced into Rome from Germany, having been discovered by the Gauls, who used the product obtained by mixing goats' tallow and beech ash for giving a bright hue to the hair. In West Central Africa, moreover, the natives, especially the Fanti race, have been accustomed to wash themselves with soap prepared by mixing crude palm oil and water with the ashes of banana and plantain skins. The manufacture of soap seems to have flourished during the eighth century in Italy and Spain, and was introduced into France some five hundred years later, when factories were established at Marseilles for the manufacture of olive-oil soap. Soap does not appear to have been made in England until the fourteenth century, and the first record of soap manufacture in London is in 1524. From this time till the beginning of the nineteenth century the manufacture of soap developed very slowly, being essentially carried on by rule-of-thumb methods, but the classic researches of Chevreul on the constitution of fats at once placed the industry upon a scientific basis, and stimulated by Leblanc's discovery of a process for the commercial manufacture of caustic soda from common salt,การผลิตสบู่ได้สูงโดย leaps และขอบเขต จนตอนนี้มันเป็นหนึ่งในที่สำคัญที่สุดของอุตสาหกรรมอังกฤษ

ความหมายของ สบู่ สบู่ - คำละติน ซาโป ซึ่งเป็นคำที่มาจากรากศัพท์เดียวกันกับความมันส์มัน ) ปรากฏมีการใช้แต่เดิม ผลิตภัณฑ์ที่ได้ด้วยการไขด้วยขี้เถ้า In its strictly chemical sense it refers to combinations of fatty acids with metallic bases, a definition which includes not only sodium stearate, oleate and palmitate, which form the bulk of the soaps of commerce, but also the linoleates of lead, manganese, etc., used as driers, and various pharmaceutical preparations, e.g., mercury oleate (Hydrargyri oleatum), zinc oleate and lead plaster,พร้อมกับจำนวนของเกลือโลหะอื่น ๆ ของกรดไขมัน เทคนิคการพูด แต่ความหมายของคำว่า สบู่มาก จำกัด ที่ถูกโดยทั่วไป [ PG ] จำกัด 2 ชุดค่าผสมของกรดไขมันและด่างได้โดยการรักษาสัตว์ต่าง ๆหรือเรื่องผักไขมันหรือกรดไขมันที่ได้จากกับโซดาหรือเกลือสินเธาว์ อดีตให้สบู่แข็งหลังอ่อน

สบู่