Metody rozmytych szeregów czasowych oparte na teorii zbiorów rozmytych
zaproponowanej przez Zadeh (1965) zostały użyte po raz pierwszy w badaniach Song
i Chissom (1993). Od tego czasu przy wykorzystaniu metod rozmytych szeregów nie
obowiązują założenia wymagane dla tradycyjnych szeregów czasowych. Szeregi rozmyte
stanowią jednak skuteczne narzędzie prognozowania, a zainteresowanie nimi jest coraz
większe. Stosowane są w niemal wszystkich dziedzinach naukowych, takich jak ochrona
środowiska, finanse i ekonomia. Szczególne znaczenie w obszarze ekonomii i socjologii
mają zjawiska aktywności zawodowej i bezrobocia. Z tego powodu istnieje wiele badań
z zakresu ich prognozowania. W niniejszym artykule wykorzystano właśnie różne metody
rozmytych szeregów czasowych dla sporządzenia prognozy aktywności zawodowej
i stopy bezrobocia w Polsce i Turcji.