Since the pore structures of food m

Since the pore structures of food materials can vary with type,
depth, and dehydration time, and because these variations affect
significantly the energetics of the water–water and water–macromolecule
interactions, it could be beneficial to adjust heat supply
dynamically during food dehydration. Relevant to this topic in
our current work is the average interaction potential energy of
water molecules in the food structures at different dehydration
stages. In general, an upward or downward trend of this average
potential energy indicates a higher or lower amount of heat flux
needed for dehydration at similar rates. The average interaction
potential energy per water molecule calculated for the model food
systems with 100%, 80%, 60%, or 40% water content is presented in
Fig. 11(a). Not surprisingly, the results confirm the previous findings
discussed above that (i) the porous systems constructed with
amylose chains give rise to greater water interaction potential
energies and would thus require more heat to dehydrate than
the ones constructed with dextran chains and (ii) the systems with
higher polysaccharide chain densities also result in greater water
interaction potential energies and require more heat to dehydrate

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งแต่โครงสร้างรูพรุนของวัสดุอาหารที่สามารถแตกต่างกันกับชนิดของความลึก
และเวลาที่การคายน้ำและเพราะรูปแบบเหล่านี้ส่งผลกระทบต่อ energetics
อย่างมีนัยสำคัญของน้ำและน้ำโมเลกุลปฏิสัมพันธ์
มันอาจจะเป็นประโยชน์ต่อการปรับความร้อน
อุปทานแบบไดนามิก ในระหว่างการคายน้ำอาหาร ที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อในการทำงานของเราในปัจจุบัน
นี้คือปฏิสัมพันธ์พลังงานเฉลี่ยศักยภาพของ
โมเลกุลของน้ำในโครงสร้างอาหารที่แตกต่างกันขั้นตอนการคายน้ำ
โดยทั่วไปมีแนวโน้มสูงขึ้นหรือลดลงของพลังงานนี้เฉลี่ย
ที่อาจเกิดขึ้นแสดงให้เห็นว่าเป็นจำนวนเงินที่สูงหรือต่ำของฟลักซ์ความร้อน
ที่จำเป็นสำหรับการคายน้ำในอัตราที่ใกล้เคียงกัน ปฏิสัมพันธ์เฉลี่ย
ศักยภาพพลังงานต่อโมเลกุลของน้ำคำนวณสำหรับอาหารแบบระบบ
100%, 80%, 60%, หรือปริมาณน้ำ 40% จะนำเสนอใน
มะเดื่อ11 (ก) ไม่น่าแปลกใจที่ผลการยืนยันผลการวิจัยก่อนหน้านี้
ที่กล่าวข้างต้นว่า (i) ระบบพรุนสร้างด้วย
โซ่อะไมโลสก่อให้เกิดน้ำที่มีศักยภาพมากขึ้นในการทำงานร่วมกัน
พลังงานจึงจะต้องมีความร้อนมากขึ้นในการคายน้ำกว่า
คนที่สร้างด้วยโซ่ dextran และ (ii) ระบบที่มีความหนาแน่นสูงกว่า
polysaccharide โซ่ยังส่งผลให้เกิดน้ำมากขึ้น
พลังงานที่มีศักยภาพการทำงานร่วมกันและต้องใช้ความร้อนมากขึ้นในการคายน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื่องจากโครงสร้างรูพรุนของวัสดุอาหารแตกต่างกันกับชนิด,
ลึก และคายน้ำเวลา และเนื่อง จากมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้
มากพลังของ water–water และ water–macromolecule
โต้ มันอาจจะเป็นประโยชน์เพื่อปรับปรุงจัดหาความร้อน
แบบไดนามิกในระหว่างการคายน้ำอาหารได้ เกี่ยวข้องกับหัวข้อนี้ใน
งานปัจจุบันเป็นพลังงานศักย์โต้ตอบค่าเฉลี่ยของ
น้ำโมเลกุลในโครงสร้างของอาหารที่แตกต่างกันการคายน้ำ
ขั้น ในทั่วไป แนวโน้มการขึ้น หรือลงของค่าเฉลี่ยนี้
พลังงานศักย์ระบุจำนวนเงินสูง หรือต่ำของฟลักซ์ความร้อน
จำเป็นสำหรับการคายน้ำที่ราคาเหมือนกัน การโต้ตอบเฉลี่ย
คำนวณพลังงานศักย์ต่อโมเลกุลน้ำในอาหารรุ่น
ระบบน้ำ 100%, 80%, 60%, 40% หรือเนื้อหาจะแสดง
ฟิก 11(a) ไม่น่าแปลกใจ ผลการยืนยันผลการวิจัยก่อนหน้านี้
กล่าวถึงข้างต้นที่ระบบ porous (i) สร้างขึ้นด้วย
โซ่และให้เพิ่มขึ้นมากกว่าน้ำโต้มีศักยภาพ
พลังงาน และดังนั้นจะต้องมีความร้อนเพิ่มเติมการ dehydrate กว่า
สร้างขึ้น ด้วยโซ่เดกซ์แทรนและ (ii) ระบบกับ
แน่นโซ่ polysaccharide สูงยังส่งผลในน้ำมากกว่า
โต้ตอบศักยภาพพลังงานและความร้อนมากกว่าการ dehydrate

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เนื่องจากโครงสร้างรูของวัสดุอาหารสามารถแตกต่างกันไปพร้อมด้วย ประเภท
ความลึกและเวลาเอาน้ำออกและเนื่องจากความแตกต่างของเหล่านี้ส่งผลกระทบต่อ
energetics อย่างมีนัยสำคัญของน้ำที่มีน้ำและน้ำ - macromolecule
ซึ่งจะช่วยการโต้ตอบได้เป็นประโยชน์ในการปรับความร้อนพาวเวอร์ซัพพลาย
แบบไดนามิกในระหว่างร่างกายขาดน้ำอาหาร ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ใน
ซึ่งจะช่วยงานในปัจจุบันของเรามีการโต้ตอบโดยเฉลี่ยที่ใช้พลังงานมี ศักยภาพ ในการตอบแทน
โครงสร้างโมเลกุลของน้ำในอาหารที่ Stages ร่างกายขาดน้ำ
แตกต่างกัน โดยทั่วไปแล้วแนวโน้มที่เพิ่มขึ้นหรือลดลงของการใช้พลังงาน
ซึ่งจะช่วยให้มี ศักยภาพ โดยเฉลี่ยสูงกว่านี้จะระบุจำนวนเงินหรือต่ำกว่าของท้องร่วงความร้อน
จำเป็นสำหรับร่างกายขาดน้ำในอัตราความเหมือน
ซึ่งจะช่วยประหยัดพลังงานมีการโต้ตอบกันได้โดยเฉลี่ยต่อโมเลกุลน้ำคำนวณสำหรับรุ่นอาหาร
ระบบที่พร้อมด้วย 100% 80% 60% หรือ 40% เนื้อหาน้ำได้รับการนำเสนอใน
รูป11 ( A ) ไม่ใช่เรื่องน่าประหลาดใจที่ผลการยืนยันก่อนหน้าการค้นพบ
กล่าวไปแล้วว่า( i )จะฟ่ามระบบสร้างขึ้นพร้อมด้วย
ยางมากขึ้นทั้งนี้เพื่อให้ตรงกับโซ่ตรวนให้มากขึ้นน้ำปฏิ
พลังงานทดแทนและจะทำให้ต้องมีมากขึ้นความร้อนเพื่อเอาน้ำออกกว่า
ซึ่งจะช่วยให้คนที่สร้างขึ้นด้วย dextran โซ่ตรวนและ( ii )ระบบที่มีสูงขึ้น
ซึ่งจะช่วย polysaccharide ห่วงโซ่หนาแน่นมากขึ้นนอกจากนี้ยังส่งผลให้น้ำใน
มี ศักยภาพ การโต้ตอบพลังงานทดแทนและต้องใช้ความร้อนมากขึ้นในการเอาน้ำออก